La Reine Margot (1994)

Grootse bloederige film van theater- en filmregisseur Chéreau. De historische stof is in Frankrijk natuurlijk veel bekender dan bij ons. Ik zat af en toe nog wel es te piekeren : hoe zat dat ook alweer.

Een kleine maar niet onbelangrijke rol voor onze vlaamse nederlander Johan Leysen.

Isabelle Adjani is weer schitterend!

Driewerf hoera ! Vanavond op tv !

Niet echt een popcornfilm lijkt me maar voor degene die houdt van een ouderwets stukje hofintrige lijkt me dit een aanrader. Ben benieuwd !

Voor wat het waard is: ik vond het een onderhoudende film. Zeker een plus vond ik Jean-Hughes Anglade, die de gekwelde en weifelende koning Karel IX met verve speelde. Ook een pluim voor de gifmengster Catharina de Medici; een erg kwaadaardig staaltje acteerwerk. De schone Adjani verzoop echter vaak in de melodramatische bombarie, net als haar tegenspeler Daniel Auteuil. Ik had vaak het idee dat ik naar een stuk van Shakespeare zat te kijken, echter zonder de scherpe dialogen en flair. Resteert een vrij slappe en theatrale vertoning die imho wel wat "balls" kon gebruiken.

Wapengekletter, dramatische en soms onlogische wendingen (waarom moest die Armagnac-figuur nou weer zo nodig naar Parijs teruggaan ? was-ie levensmoe of zo?) en een boel bloed & darmen karakteriseren deze film (met hier en daar een snufje erotica). Normaal gezien heb ik hier best wel oren naar, maar ik kon dit keer een gevoel van irritatie niet onderdrukken.

2,5 glitters

Inderdaad, zeer bloederig maar toch de moeite waard om naar te kijken! Het schijnt wel dat er vele dingen historisch niet kloppen...

Beetje rommelig historisch drama. Het duurt even voordat je doorhebt wie wie is en wat wie wil en hoe ze dat denken te bereiken. De film laat goed zien hoe godsdienst misbruikt werd en voor politieke doeleinden gebruikt.

Historisch klopt de film in grote lijnen wel. Al zullen er altijd gebeurtenissen worden veranderd om de film wat dramatischer te maken. Zo is Karel IX niet vergiftigd maar gestorven aan tuberculose.

Goed acteerwerk maken er voor mij toch een boeiende kijkervaring van. 3,5*
Hieronder nog even hoe het na de gebeurtenissen van de film gegaan is in Frankrijk, misschien wel interessant.

De Bartholomeüsnacht is slechts het begin van nog veel meer bloedvergieten in naam van God. Het moorden breidde zich uit naar andere Franse steden als Orleans, Meaux en Lions. 12.000 slachtoffers waren het gevolg.
15 jaar lang werd er gevochten in Frankrijk en het land staat aan de rand van de afgrond. Groepen gematigde katholieken en hugenoten zagen dat dit niet langer kon en zij herstellen de monarchie. De hugenoten worden getolereerd.
Na de dood van Catherina de Medici en koning Hendrik III (vermoord) regeert Hendrik van Navarro als Hendrik IV. Hij zet zijn religieuze principes opzij en wordt katholiek. Dit redt Frankrijk en hiermee maakt hij de weg vrij voor het absolutisme.

Op zich best interessant om eens gezien te hebben maar ik kan niet zeggen dat het me nou allemaal zoveel deed. Mijn kennis over dit onderwerp was ook nog eens te veel weggezakt waardoor de film (Vooral de eerste drie kwartier) niet geweldig goed te volgen was. De acteurs maken echter veel goed. 3 sterren.

ADJANI
Chereau
Lisi
Dominique Blanc
Asia Argento
Valeria Bruni Tedeschi
Daniel Auteuil
Jean-Hugues Anglade
Pascal Greggory
Miguel Bosé
Thomas Kretschmann

Wat wil men nog van een film? Dus 5. ik ben gewoon gek op Adjani, en Chereau, en Blanc.

schitterende muziek van Goran Bregovic

Misschien wel de beste film allertijden.

De film is het mooist als je de historische achtergrond weet want dan kan je gebeurtenissen in de film goed plaatsen.

serieus een goeie film

4*

Uitstekende film met Adjani zoals altijd prima acterend. Superterecht dat zij hier in 1994 een César mee won.
Het plot was wel wat erg gewelddadig maar ja - dat was die tijd.
Het camerawerk vond ik buitengewoon goed, wist de sfeer goed in de film te houden.

4

Een film, die zo overdondert dat woorden te kort komen om te beschrijven wat je gezien en ervaren hebt. Barok in al haar gruwel en schoonheid, waar Von Trier in zijn Antichrist menig graantje uit gepikt lijkt te hebben. Adjani en Auteuil verbergen een bruisende vulkaan van de meest 'zuivere' liefde, die ik ooit op het grote witte doek heb gezien (al zal niet iedereen het met me eens zijn), en alles draait om die latente emotie, welke zich pas aan het einde magnifiek manifesteert in de vorm van de soundtrack: Elo Hi, gezongen door Ofra Haza.

ZEER INDRUKWEKKEND.

Zo behoort FILM te zijn !!!!

allereerst, een beetje historische kennis komt altijd van pas.
de film probeert de realiteit te volgen en deze is inderdaad nogal bloederig. Naast de complotten van Catharina de Medici zijn er de onbeteugeldheden van de Hertog van Guise en de broers van de koning.
Qua costuums en decor is het een meesterstuk! Het oude Louvre wordt vrij goed weergegeven met al zijn houtwerk, sluipwegen en kleine kamertjes.
De film speelt tijdens de geloofsoorlogen tussen Hugenoten en Katholieken.
Voor de liefhebbers van boeken: er bestaan mooie biografiën van Catharina de Medici. Dik boek, maar ik heb het in één ruk uitgelezen

Een historisch drama gebaseerd op een vuistdikke roman van A. Dumas,geregisserd door een opera-icoon,Chereau.Dat levert een grandioos spektakel op met hectoliters bloed (bijna grand guignol)en ook nog aardig wat sex.Helaas speelt religie ook een rol maar daar kom je bij een film die speelt tijdens de Bartolomeusnacht moeilijk omheen .Glansrol van Anglade die zeer overtuigend iemand neerzet die absoluut niet tegen zijn taak is opgewassen en psychotisch wordt.Ook de rest van de cast is goed,al weet ik niet waarom le bon roi Henri hier een sukkel is.De Engelse film Elizabeth heeft veel aan deze te danken maar is,weinig verrassend,kleinburgerlijk-puriteinser.

p.s:ook Nostradamus komt nog langs in deze film als hofarts.

Zo vuistdik is die roman niet hoor (250-300 pagina's) en is alleszins een waar meesterwerk, dat makkelijk de film overtreft.

Schitterend historisch drama met glansrollen van Isabelle Adjani als La Reine Margot en ook om niet te vergeten Virni Lisi als Catharina de Médici. Beklemmend waren de massaslachtingen op de Hugenoten. De spanningsopbouw naar die bloederige Bartholomeusnacht was voortreffelijk.
Deze film laadt ook duidelijk zien dat het behoren tot een andere godsdienst, religie of kerk slechts voorwendselen zijn om de tegenstanders uit te roeien. Waar het in de meeste godsdiensttwisten in die tijd in werkelijkheid om ging was MACHT. Intriges, samenzweringen en moord stonden in dienst tot die wil tot macht en ook de mooie decadende dames aan het koninklijk hof mogen we vooral niet vergeten.
Behalve dat deze film schitterend vormgegeven was mag ook zeker niet onvermeld blijven de geweldig mooie soundtrack, vooral de prachtige song tijdens de aftiteling "Elohi" gezongen door Ofra Haza.
Voor mij is "La Reine Margot" het mooiste historisch drama dat ooit gemaakt is en krijgt daarom ook van mij de hoogste waardering.

5,0*

De trouwerij, en dan voornamelijk de koorzang, is fenomenaal. Een niveau dat dikwijls wordt geevenaard wanneer de camera dicht op de huid van de personages zit, en die zwetend, met afgezakte kledij van angst creperen. Minder sterk vond ik de scenes waar meer afstand wordt genomen (zoals tijdens de Bartholomeusnacht), ik vond de muziek daar zelfs wat hinderlijk. Maar wat een rol van Adjani!

Patrice Chéreau, een theater- en operaregisseur verloochent zijn achtergrond in deze prent niet.

“La Reine Margot” is opera op film en wordt uiteraard ondersteund door een prachtige soundtrack!

Net als in Dumas’ roman laat dit historisch drama geen spaander heel van het Franse Hof ten tijde van de Bartholomeusnacht.
In vergelijking met tal van andere historische films worden de machtsverhoudingen, intriges, slachtpartijen, enz... toch wel op een zeer bijzondere manier in beeld gebracht. De camera blijft vaak zeer dicht bij de personages waardoor een enorme intensiteit ontstaat. De uitstekende acteerprestaties doen de rest.

Een land verscheurd door religieuze oorlogen... het blijft brandend actueel.
Nog steeds slagen we er niet in om ons van deze gruwelijkheden te bevrijden.
“...Killing in the name off...”

Naar mijn mening: Chéreau’s “Reine Margot” en Kapurs’ “Elizabeth” zijn beiden historisch niet geheel correct maar... het zijn wel net deze twee films (in de categorie Historisch) die mij overdonderden en een overweldigende indruk nalieten.

Deze film begint echt geweldig, maar ook daarna weet de film iedere minuut te boeien. Het is juist nog leuker voor de kijker als je bekend bent met alle personages en hun leven. Want in deze film wordt maar een korte periode beschreven en krijgt niet iedereen evenveel aandacht. Margot is echter zo'n interessant personages dat er een erg mooie film omheen gebouwd kon worden. Historisch misschien niet helemaal correct, toch volgt het in grote lijnen wel de gebeurtenissen uit de periode.

Wat mooi gefilmd. Wat mooi geacteerd en wat een mooie muziek van Goran Bregovíc. Isabelle Adjani acteert erg overtuigend en is daarnaast een erg mooie schoonheid.

Hopelijk komt deze film snel op Blu-Ray, want zulke mooie kostuums en decors wil je gewoon in alle pracht en praal zien.

4.5*

La Reine Margot, een boek van Alexandre Dumas. De man achter de De Notenkraker, De Drie Musketiers, De Graaf van Monte Cristo en andere verhalen. Het boek werd geschreven in 1845, volop Romantiek waarin meer gelijkaardige schrijvers furore maakte met geschiedkundige (nationalistische) avonturenverhalen. Denk maar aan Victor Hugo, Multatuli en Hendrik Conscience. Dumas haalt met La Reine Margot de periode aan waarin de strijd volop woedde tussen de protestanten en de katholieken. Geloof was blijkbaar toch iets anders dan 'lief zijn voor elkaar'...

De film geeft een historische versie weer. De figuren kloppen wel, enkele feiten zijn wel aangepast (Karel IX stief niet aan vergif, maar aan tuberculose) maar toch is het niet bepaald een aantrekkelijke film. De figuren lijken wel vampieren met hun bleke uiterlijk. Het mag dan wel historisch er zo uit gezien hebben (daar ga ik van uit, dit is ver voor mijnen tijd), ik mis de avontuurlijke en romantische insteek van Dumas. Hier kan perfect iets moois van gemaakt worden, inclusief het liefdesverhaaltje tussen La Môle en Margot.

Qua acteerwerk is het meestal triestig en veel overacting. Enkel Isabelle Adjani (Margot) en Daniel Auteuil (Hendrik van Navarra) springen er boven uit. De setting is vrij grijs (figuurlijk dan) met lelijke kostuums en kapsels. Dit zou het hof moeten voorstellen, maar het zijn veredelde landlopers geworden. De film lijkt wel sterk verouderd, al mag dat geen excuus zijn voor een tijdloze film. Misschien dat een versie in de stijl van The Tudors hier iets prachtig van kan maken. Wie weet komt er ooit een remake van.

Wat een liederlijk slechte film. 162 minuten woest bewegende mannen met lange natte haren en ongezonde huidskleur. Dat hangt maar aan elkaar, trekt permanent aan armen en benen en rolt over de grond. Bloed, zweet en tranen zou Hazes zeggen. Chereau maakt er zooitje van, het verhaal voltrekt zich emotieloos aan de kijker, het maakt allemaal niets uit, wie wie afmaakt.
Een grote groep idioten, bijbelfanaten en ziekelijke psychopaten die elkaar al eeuwen naar het leven staat. Who cares?
En de liefde dan, misschien zorgt dat nog voor mooie beelden.
Nou nee, ook de liefde bljkt een monster zonder waarde, opnieuw hysterische schreeuwen en opnieuw (letterlijk en figuurlijk) veel duw en trekwerk. Ook bijna alle acteurs vallen door de mand in deze ridicule voorstelling. Snel vergeten dit gedrocht.

Gish, ik krijg de indruk dat U deze film totaal niet begrepen heeft.

@Houbi, vind zelf de film Elizabeth:The golden age, toffer hij is in iedergeval minder donker.

La Reine Margot is met recht een operateske film te noemen. De subtiliteit is ver te zoeken, er zijn enorm veel personages en de dramatische ontwikkelingen volgen elkaar in hoog tempo op. Dat heeft zo z'n voordelen én nadelen.

Wat een ijzersterk begin heeft deze film. De extreem stijve en formele bruiloft (en de manier waarop Margot tot haar antwoord wordt gedwongen, geweldig) en het al even stijve gesprek tussen de beide echtelieden, onderhuids is er duidelijk van alles aan de hand. Van de bruiloft komen we terecht in een losbandig feest, het contrast had niet groter kunnen zijn. Voor je het weet is daar ineens de Bartholomeüsnacht, fantastisch in beeld gebracht. Niets wordt verhuld, zelfs niet het flirten dat tijdens het moorden gewoon doorgaat. Het wordt al snel duidelijk dat dit moorden wel erg weinig met geloof te maken heeft. Absurd dat zulke dingen gebeuren.

Na het eerste uur zakt de film een beetje in. Voor mij was het hoogtepunt reeds geweest. De hele romance tussen Margot en La Mole kon me erg weinig schelen, en de liefdesscènes (toch al te expliciet voor mijn smaak) begonnen me al erg snel te ergeren. Gelukkig zijn Margots andere relaties een stuk boeiender. Tussen haar en haar man ontstaat een ongewoon soort bondgenootschap dat ik erg interessant vond. Nog boeiender zelfs waren de zéér complexe familiebanden. Margots verhouding met haar broers is verre van normaal (of gezond) en is allesbehalve eenzijdig. Margots oudste broer lijkt aan de ene kant gestoord te zijn, en aan de andere kant de meest normale. De tweede broer lijkt op het eerste gezicht normaal, maar ontwikkelt een machtswellust die ook niet bepaald gezond is. Zijn relatie met moeder Catharina de'Medici is verre van normaal. Moeder plot er lustig en boosaardig op los, wat weer een aantal mooie dramatische ontwikkelingen oplevert.

Margot kon ik aan het begin niet uitstaan. Dat mensen haar een wispelturige hoer noemen is niet geheel uit de lucht gegrepen. Naarmate de film vordert lijkt Margot zich echter als één van de weinigen nog enigszins redelijk te gedragen, en ook krijg je steeds meer begrip voor haar. Met zo'n verknipte familie en zo'n positie is het niet gek dat ze zich zo ontwikkeld heeft. Aan het eind van de film voelde ik oprecht medelijden met haar, maar ze was ook duidelijk gegroeid en ik kreeg het gevoel dat het wel zou goed komen met haar.

Behalve de weinig interessante liefdesgeschiedenis die te veel in beeld kwam, vond ik ook de hoeveelheid personages en zijplotjes een nadeel van deze film. Ik kreeg moeite om namen en gezichten uit elkaar te houden. Ik had de film liever wat korter en anders gemonteerd te zien. Gelukkig zijn daar nog de boeiende familiegeschiedenis, de vele mooi vormgegeven scènes, de passende muziek, de schitterende kostuums en het goede acteerwerk. Al met al had La Reine Margot met wat aanpassingen een stuk beter gekund (in mijn ogen dan), maar ook zo is de film verre van saai.

Ik vond deze film helemaal niks, al moet ik bekennen dat ik er ook niet lekker in kwam.

Waanzinnige productie die toch de nodige francs gekost moet hebben.
Nadat ik me volledig ingelezen had (anders waarschijnlijk moeilijk te volgen) erg genoten van de film.
Pracht rol van Adjani. Ze is zo ontzettend knap en dan ook nog formidabel acteren. Klasse apart deze actrice.
Met muziek van Ofra Haza.

4,5 ster

Een SUBLIEME film, je moet wel een beetje van historische drama's houden maar dan zit je goed met deze productie! Het zat allemaal zo goed in elkaar; het spel van de acteurs, de entourage, de gehele omgeving waar het afspeelde, de achtergronden en het verhaal.
Wij hebben hier een fijne avond aan gehad en verwachten in de toekomst de film nog eens te herzien en wie weet.....dan wel 5 sterren?

Schitterend historisch spektakel, waar je wel even zoet mee bent (2 uur 38 min.). Heb hem dan ook in twee delen gezien. Kan best, je pakt de draad makkelijk op. Prachtig van enscenering, kostuums, actie, acteerprestaties, vooral van Adjani en Auteuil. Maar vond hem bij vlagen ook wel wat rommelig. Niet altijd is duidelijk wie precies wat doet en met welke motieven. Ook zijn niet alle personages even helder uitgewerkt. Daarvoor blijft het ook wel een beetje 'Andere tijden' en na afloop 'terug naar de onze'. Maar me verder prima vermaakt. Het slot is indrukwekkend.

Geweldig historisch drama met een sterke rolinvulling, naar het boek van Alexandre Dumas (de 3 Musketiers). Niet zozeer Auteuil maakte de meeste indruk maar wel Jean Hugues Anglade als de zwakzinnige koning Charles IX en uiteraard ook Adjani. De film speelt zich af tijdens de godsdienstoorlogen tussen katholieken en protestanten, waarbij de twee kampen elkaar naar het leven staan. De film begint met de bruiloft van de katholieke prinses Margot met de protestant Henri de Navarre (de toekomstige vorst Henri IV). Een politiek huwelijk dat bedoeld was om de protestanten in een val te lokken (de nacht van Saint Barthélemy). Niet alleen de talrijke intriges met een in verval zijnde koninklijke familie komen aan bod, maar ook de verdoken liefde van Margot voor een jonge edelman, en het verbond tussen Margot en Navarre om elkaar te helpen, wat Navarres leven meermaals redt, en zo stilaan de nachtmerrie van Margots moeder, Catharina de Medici waarmaakt: dat Frankrijk zal geregeerd worden door een protestant. . Boeiend en werkelijk goed gebracht!