
La Reine Margot (1994)
Alternatieve titel: Queen Margot
Frankrijk / Italië / Duitsland
Drama / Romantiek
162 minuten
geregisseerd door Patrice Chéreau
met Isabelle Adjani, Daniel Auteuil en Jean-Hugues Anglade
Frankrijk wordt bloedig gescheiden door de godsdiensttwisten. Het huwelijk tussen de knappe, katholieke Margot en de lompe, naar drank stinkende ongeschoren Henri van Navarre moet het volk verzoenen. De vorstelijke bruiloft lijkt een feest, maar in werkelijkheid wordt alles gedomineerd door wraak, angst en haat.
Trailer
https://www.youtube.com/watch?v=HIBfX5D1Um4
Wanneer je deze, als ook andere ingevoegde media op de site wilt zien, dan moet je hier even toestemming voor geven.
Met het tonen hiervan wordt er mogelijk door een andere partij cookies geplaatst en/of wordt je ip-adres geregistreerd, zonder dat MovieMeter hier invloed op heeft. Lees ons privacybeleid voor meer informatie over hoe MovieMeter met je privacy omgaat.
Links
Zoek naar deze film op dvd/blu-ray op AmazonIMDb (7,4 / 16383)trailer (YouTube)boek (BoekMeter)filmscore (MusicMeter)Een kleine maar niet onbelangrijke rol voor onze vlaamse nederlander Johan Leysen.
Niet echt een popcornfilm lijkt me maar voor degene die houdt van een ouderwets stukje hofintrige lijkt me dit een aanrader. Ben benieuwd !
Wapengekletter, dramatische en soms onlogische wendingen (waarom moest die Armagnac-figuur nou weer zo nodig naar Parijs teruggaan ? was-ie levensmoe of zo?) en een boel bloed & darmen karakteriseren deze film (met hier en daar een snufje erotica). Normaal gezien heb ik hier best wel oren naar, maar ik kon dit keer een gevoel van irritatie niet onderdrukken.
2,5 glitters
Historisch klopt de film in grote lijnen wel. Al zullen er altijd gebeurtenissen worden veranderd om de film wat dramatischer te maken. Zo is Karel IX niet vergiftigd maar gestorven aan tuberculose.
Goed acteerwerk maken er voor mij toch een boeiende kijkervaring van. 3,5*
Hieronder nog even hoe het na de gebeurtenissen van de film gegaan is in Frankrijk, misschien wel interessant.
De Bartholomeüsnacht is slechts het begin van nog veel meer bloedvergieten in naam van God. Het moorden breidde zich uit naar andere Franse steden als Orleans, Meaux en Lions. 12.000 slachtoffers waren het gevolg.
15 jaar lang werd er gevochten in Frankrijk en het land staat aan de rand van de afgrond. Groepen gematigde katholieken en hugenoten zagen dat dit niet langer kon en zij herstellen de monarchie. De hugenoten worden getolereerd.
Na de dood van Catherina de Medici en koning Hendrik III (vermoord) regeert Hendrik van Navarro als Hendrik IV. Hij zet zijn religieuze principes opzij en wordt katholiek. Dit redt Frankrijk en hiermee maakt hij de weg vrij voor het absolutisme.


Chereau
Lisi
Dominique Blanc
Asia Argento
Valeria Bruni Tedeschi
Daniel Auteuil
Jean-Hugues Anglade
Pascal Greggory
Miguel Bosé
Thomas Kretschmann
Wat wil men nog van een film? Dus 5. ik ben gewoon gek op Adjani, en Chereau, en Blanc.
De film is het mooist als je de historische achtergrond weet want dan kan je gebeurtenissen in de film goed plaatsen.
Het plot was wel wat erg gewelddadig maar ja - dat was die tijd.
Het camerawerk vond ik buitengewoon goed, wist de sfeer goed in de film te houden.
4

de film probeert de realiteit te volgen en deze is inderdaad nogal bloederig. Naast de complotten van Catharina de Medici zijn er de onbeteugeldheden van de Hertog van Guise en de broers van de koning.
Qua costuums en decor is het een meesterstuk! Het oude Louvre wordt vrij goed weergegeven met al zijn houtwerk, sluipwegen en kleine kamertjes.
De film speelt tijdens de geloofsoorlogen tussen Hugenoten en Katholieken.
Voor de liefhebbers van boeken: er bestaan mooie biografiën van Catharina de Medici. Dik boek, maar ik heb het in één ruk uitgelezen

p.s:ook Nostradamus komt nog langs in deze film als hofarts.
Een historisch drama gebaseerd op een vuistdikke roman van A. Dumas.
Deze film laadt ook duidelijk zien dat het behoren tot een andere godsdienst, religie of kerk slechts voorwendselen zijn om de tegenstanders uit te roeien. Waar het in de meeste godsdiensttwisten in die tijd in werkelijkheid om ging was MACHT. Intriges, samenzweringen en moord stonden in dienst tot die wil tot macht en ook de mooie decadende dames aan het koninklijk hof mogen we vooral niet vergeten.
Behalve dat deze film schitterend vormgegeven was mag ook zeker niet onvermeld blijven de geweldig mooie soundtrack, vooral de prachtige song tijdens de aftiteling "Elohi" gezongen door Ofra Haza.
Voor mij is "La Reine Margot" het mooiste historisch drama dat ooit gemaakt is en krijgt daarom ook van mij de hoogste waardering.
5,0*
“La Reine Margot” is opera op film en wordt uiteraard ondersteund door een prachtige soundtrack!
Net als in Dumas’ roman laat dit historisch drama geen spaander heel van het Franse Hof ten tijde van de Bartholomeusnacht.
In vergelijking met tal van andere historische films worden de machtsverhoudingen, intriges, slachtpartijen, enz... toch wel op een zeer bijzondere manier in beeld gebracht. De camera blijft vaak zeer dicht bij de personages waardoor een enorme intensiteit ontstaat. De uitstekende acteerprestaties doen de rest.
Een land verscheurd door religieuze oorlogen... het blijft brandend actueel.
Nog steeds slagen we er niet in om ons van deze gruwelijkheden te bevrijden.
“...Killing in the name off...”
Naar mijn mening: Chéreau’s “Reine Margot” en Kapurs’ “Elizabeth” zijn beiden historisch niet geheel correct maar... het zijn wel net deze twee films (in de categorie Historisch) die mij overdonderden en een overweldigende indruk nalieten.
Wat mooi gefilmd. Wat mooi geacteerd en wat een mooie muziek van Goran Bregovíc. Isabelle Adjani acteert erg overtuigend en is daarnaast een erg mooie schoonheid.
Hopelijk komt deze film snel op Blu-Ray, want zulke mooie kostuums en decors wil je gewoon in alle pracht en praal zien.
4.5*
De film geeft een historische versie weer. De figuren kloppen wel, enkele feiten zijn wel aangepast (Karel IX stief niet aan vergif, maar aan tuberculose) maar toch is het niet bepaald een aantrekkelijke film. De figuren lijken wel vampieren met hun bleke uiterlijk. Het mag dan wel historisch er zo uit gezien hebben (daar ga ik van uit, dit is ver voor mijnen tijd), ik mis de avontuurlijke en romantische insteek van Dumas. Hier kan perfect iets moois van gemaakt worden, inclusief het liefdesverhaaltje tussen La Môle en Margot.
Qua acteerwerk is het meestal triestig en veel overacting. Enkel Isabelle Adjani (Margot) en Daniel Auteuil (Hendrik van Navarra) springen er boven uit. De setting is vrij grijs (figuurlijk dan) met lelijke kostuums en kapsels. Dit zou het hof moeten voorstellen, maar het zijn veredelde landlopers geworden. De film lijkt wel sterk verouderd, al mag dat geen excuus zijn voor een tijdloze film. Misschien dat een versie in de stijl van The Tudors hier iets prachtig van kan maken. Wie weet komt er ooit een remake van.
Een grote groep idioten, bijbelfanaten en ziekelijke psychopaten die elkaar al eeuwen naar het leven staat. Who cares?
En de liefde dan, misschien zorgt dat nog voor mooie beelden.
Nou nee, ook de liefde bljkt een monster zonder waarde, opnieuw hysterische schreeuwen en opnieuw (letterlijk en figuurlijk) veel duw en trekwerk. Ook bijna alle acteurs vallen door de mand in deze ridicule voorstelling. Snel vergeten dit gedrocht.
Wat een ijzersterk begin heeft deze film. De extreem stijve en formele bruiloft (en de manier waarop Margot tot haar antwoord wordt gedwongen, geweldig) en het al even stijve gesprek tussen de beide echtelieden, onderhuids is er duidelijk van alles aan de hand. Van de bruiloft komen we terecht in een losbandig feest, het contrast had niet groter kunnen zijn. Voor je het weet is daar ineens de Bartholomeüsnacht, fantastisch in beeld gebracht. Niets wordt verhuld, zelfs niet het flirten dat tijdens het moorden gewoon doorgaat. Het wordt al snel duidelijk dat dit moorden wel erg weinig met geloof te maken heeft. Absurd dat zulke dingen gebeuren.
Na het eerste uur zakt de film een beetje in. Voor mij was het hoogtepunt reeds geweest. De hele romance tussen Margot en La Mole kon me erg weinig schelen, en de liefdesscènes (toch al te expliciet voor mijn smaak) begonnen me al erg snel te ergeren. Gelukkig zijn Margots andere relaties een stuk boeiender. Tussen haar en haar man ontstaat een ongewoon soort bondgenootschap dat ik erg interessant vond. Nog boeiender zelfs waren de zéér complexe familiebanden. Margots verhouding met haar broers is verre van normaal (of gezond) en is allesbehalve eenzijdig. Margots oudste broer lijkt aan de ene kant gestoord te zijn, en aan de andere kant de meest normale. De tweede broer lijkt op het eerste gezicht normaal, maar ontwikkelt een machtswellust die ook niet bepaald gezond is. Zijn relatie met moeder Catharina de'Medici is verre van normaal. Moeder plot er lustig en boosaardig op los, wat weer een aantal mooie dramatische ontwikkelingen oplevert.
Margot kon ik aan het begin niet uitstaan. Dat mensen haar een wispelturige hoer noemen is niet geheel uit de lucht gegrepen. Naarmate de film vordert lijkt Margot zich echter als één van de weinigen nog enigszins redelijk te gedragen, en ook krijg je steeds meer begrip voor haar. Met zo'n verknipte familie en zo'n positie is het niet gek dat ze zich zo ontwikkeld heeft. Aan het eind van de film voelde ik oprecht medelijden met haar, maar ze was ook duidelijk gegroeid en ik kreeg het gevoel dat het wel zou goed komen met haar.
Behalve de weinig interessante liefdesgeschiedenis die te veel in beeld kwam, vond ik ook de hoeveelheid personages en zijplotjes een nadeel van deze film. Ik kreeg moeite om namen en gezichten uit elkaar te houden. Ik had de film liever wat korter en anders gemonteerd te zien. Gelukkig zijn daar nog de boeiende familiegeschiedenis, de vele mooi vormgegeven scènes, de passende muziek, de schitterende kostuums en het goede acteerwerk. Al met al had La Reine Margot met wat aanpassingen een stuk beter gekund (in mijn ogen dan), maar ook zo is de film verre van saai.
Nadat ik me volledig ingelezen had (anders waarschijnlijk moeilijk te volgen) erg genoten van de film.
Pracht rol van Adjani. Ze is zo ontzettend knap en dan ook nog formidabel acteren. Klasse apart deze actrice.
Met muziek van Ofra Haza.
4,5 ster



Wij hebben hier een fijne avond aan gehad en verwachten in de toekomst de film nog eens te herzien en wie weet.....dan wel 5 sterren?
