Buried (2010)

“I'm buried in a box. I'm buried in a box!’

Spannende film. Een film die zich op één locatie afspeelt, met één acteur, kan al snel repeterend worden. Maar Buried blijft voor het grootste gedeelte een spannende en ijzingwekkend film over een man die gekidnapt is en in een doodskist onder de grond is gestopt. Een telefoon, een aansteker, wat te drinken en andere handige attributen is het enige wat hij heeft.

Het wat, waarom en hoe wordt snel duidelijk, en regisseur Cortés wil duidelijk de focus op Paul Conroy en zijn doodsangst houden. De telefoongesprekken leveren de nodige spanning op en het is duidelijk een race tegen de klok. Ryan Reynolds is ijzersterk en weet de aandacht van de kijker moeiteloos vast te houden. Geen sinecure als je de enige acteur bent, en de angst en radeloosheid spat ervan af. Het einde maakt deze film helemaal af. Geen vals sentiment of onrealistisch gedoe, maar gewoon een passend en realistisch einde van een claustrofobische film.

Alleraardigst.

Alleen duurt het allemaal veel te lang. De potentie is er wel, maar hier had toch meer ingezeten. Het heeft de locatie mee. Fijn claustrofobisch sfeertje en een Reynolds die de film prima weet te dragen. Maar een film als deze moet in een vlot tempo verlopen, en daar schort het bij Buried echt aan. Scènes worden te lang gerekt, er zijn zelfs momenten waarin er niets gebeurd. Over het algemeen bevat de film weinig plotontwikkelingen. Het drama had gestript moeten worden, en de film had echt niet langer hoeven duren dan max. 75 minuten. Wat dat betreft is een Phone Booth daar een schoolvoorbeeld van. Elke seconde gebeurt er iets, nergens kakt die film in en vult zo de film met 75 minuten spektakel. Buried blijft vooral drijven door de setting en Reynolds.

2,5*

Als je de eerste claustrofobische gevoelens te boven bent en geboeid hebt gekeken, dan na afloop stel je ook vast de vraag, waar hen ik nou naar zitten kijken 1 1/2 uur lang. Een vent in een kist. Knap geacteerd en gerigiseerd. Het zal niet de duurste film ooit zijn geweest. Geen cast en weinig improvisatie.

Heeft toch 90 min mijn aandacht kunnen vasthouden.
De film heeft hier en daar wel een foutje.
De gsm heeft op een gegeven moment maar 2 streepjes over en later in de film heeft die er plots weer 3.

Het had allemaal veel enger gekund... nu had ik het idee dat de kist eigenlijk zo krap niet was. De camera had wat dichter op de acteur gemoeten denk ik. Het is natuurrijk zo onrealistisch als wat. En nog erger, ongeloofwaardig als de pest. Ik had even het idee dat de ontknoping uitliep op een grap van een stel vrienden, en hij thuis in de huiskamer z´n kist uit kon klimmen met veel gelach en joligheid. Maar goed, het loopt niet goed af in deze film, en dat is ook wel te prijzen: geen happy end.

De eindscène van Spoorloos (1988) heeft in een paar minuten zoveel meer indruk op mij gemaakt als deze hele film. Vooral hoe iemand in korte tijd snel helemaal doordraait...

Leuk.

Een film met een nachtmerrie-setting. Dit is natuurlijk wel een situatie waarin niemand zich vrijwillig zou willen bevinden. Alleen hierom is de film eigenlijk al een kijkbeurt waard, maar de uitvoering moet ook voldoende zijn. Gelukkig doet Cortés dat ook.

Reynolds is heel degelijk in zijn rol. Het is niet de makkelijkste rol, maar hij weet genoeg paniek en charme met zijn rol mee te geven. Je zou maar als acteur in zijn doos zitten om een film te schieten. Cortés weet er dan ook genoeg mee te doen.

Wel is de speelduur erg gerekt, dit had niet perse 95 minuten hoeven duren, en de spanning blijft er niet altijd even sterk in, maar in het algemeen spat de film van de sfeer. Lekker intens in beeld gebracht met en visueel ziet het er leuk uit.

Vooral in het begin wordt je als kijker gelijk in de film gegooid. De film lapt flashbacks aan zijn laars en laat de inleiding achterwege. Dit zien we maar zelden, en daarom is dit dus leuker om die reden. Dit is gewoon een thrillride van begin tot eind, zoals ik hem graag zie.

Sfeervol cameragebruik in de kist, en soms mooie beelden. Soms aardig spannend, maar nooit een nagelbijter echter. Maar gelukkig levert Cortés gewoon een stijvol filmpje af dat niet verveelt. Het is voor mij wel 1 van de betere thrillers.