Celda 211 (2009)

Aardig verhaal, maar niet voldoende om de lange zit te boeien. Goed acteerwerk maar niet genoeg om je aandacht er bij te houden. Na een uur begon ik mij te vervelen...Beetje gezapt. Ik ben het met een bovenstaand kritiek eens dat de leider van de opstandelingen wel heel snel Juan in vertrouwen nam. Hij kende hem toch niet als medegevangene?

In mijn persoonlijke top 100 staan zeker tien Spaanse films. Deze vind daar zeker een plaats. Een zeer intense film die je vanaf de eerste minuut in de ban houd. Schitterend geacteerd.

Deze was op tv en eens meegepikt. 'k wist niet direct wat te verwachten, maar 'k vond hem wel goed.

'k vond het wel een meeslepende film, die me van begin tot einde kon boeien.

De cast deed het ook prima. Niet echt bekend volk, maar ze deden het prima en overtuigend.

Het einde vond 'k nog verrassend en dit is toch altijd goed meegenomen.

Toch wel aangenaam verrast door deze film en vond hem zeker het bekijken waard.

Celda 211

Toch een erg spannende Actie/Drama film die goed in mekaar zit. Opzich wel spannend is, en goed te volgen is. En ik merk hier ook weer 1 van die vele, goeie, films met een Spaanse afkomst. De [REC] serie vind ik ook gewelidg uit het zelfde land, en Celda 211 is ook 1 van de goeie Spaanse films.. (Nog niet veel gezien, maar die ik heb gezien is hij toch wel erg goed).

Luis Tosar speelt een goeie rol als 'baas' , 'leider' van de gevangen, en tijdens de opstand.. Goed geacteerd! Alberto Ammann acteerde ook lekker!

Het verhaal was leuk, het concept is leuk. De film is in het algemeen wel leuk om naar te kijken! Prima filmpje om een keer gezien te hebben! En de actie kan ook geen kwaad!

4.0*

Interessante invalshoek over een man die in een gevangenis terecht komt waar een opstand komt. ik wist een tijd niet wie aan welke kant stond en daardoor blijft het leuk om te volgen.

Gegeven is top. Er is al veel over gezegd.

Leukere gevangenisfilm.

Tussen de clichématigheden door valt er genoeg kwaliteit te ontdekken. Voornamelijk het acteerwerk mocht er wezen, zowel van de hoofdpersoon als dat van een hoogst memorabele Tosar. Zijn charisma straalt van het scherm af, al vanaf het eerste maal dat-ie in vol ornaat te zien is.

Gegeven is verder ook wel leuk, al laat de uitwerking ervan niet bijster veel aan de verbeelding over. Gelukkig weet Monzón de af en toe imminente Hollywood allures nog wel in de kiem te smoren, zodat het ook weer geen compleet scala aan voorspelbaarheden wordt. Zaken als sentiment blijven ook tot een minimum beperkt, fijn.

Visueel verder karig, soundtrack kan ik me niet eens meer herinneren. Maar een vermakelijke prison-film is het zeker, en de prima acteerprestaties maken deze prent sowieso de moeite waard om eens gezien te hebben. 3,0*.

Sterke en harde bajesfilm, met uitstekend spel van de hoofdrolspelers en mooi realistisch gefilmd.

De gebeurtenissen volgen elkaar soms snel op, maar houd je aan het scherm geboeid.

Zeer realistisch script waar zeker geen Hollywoodiaanse sfeer aan te beproeven valt. De juiste dosis spanning, het tempo en de mate van onvoorspelbaarheid maken het dan ook echt eigenzinnig sterk. De personages zijn zeer reëel en geloofwaardig vooral ook door het sterke acteerwerk wordt dit goed vormgegeven. Al met al een sterk gevangenisdrama van Spaanse bodem.

Fraaie twists.

En dat is ook wat deze film red van middelmatigheid of goed. Geeft de film dus net dat beetje meer. Geloofwaardigheid moet je niet zoeken in dit spannende gevangenis filmpje. Maar de makers komen er mee weg door sommige dingen net even iets anders aan te pakken dan zo vaak al is gedaan. Vooral een van de laatste twists slaat in als een bom. Een van de beste momenten van de film. De rellen zijn best leuk opgezet en de film kent het nodige geweld.

Alles is lekker rauw in beeld gebracht, kent een puike editing en een heerlijk pulsing score. Acteerwerk is best goed, al is de supporting cast wat minder en dragen vooral Tosar en Ammann de film.

Ondanks enkele zware momenten is Celda 211 een vermakelijke gevangenis film.

Een bewaker in de gevangenis wordt op zijn eerste werkdag per ongeluk opgesloten tussen de gevangenen op het moment dat er een opstand uitbreekt. Om te overleven moet hij zich noodgedwongen voordoen alsof hij ook gevangene is. De film loopt lekker en is zeker ook van begin tot einde boeiend, maar het verhaal wordt nergens echt geloofwaardig en dat wordt er gaandeweg ook niet beter op. Het einde is zelfs erg onbevredigend. Als je van ruige gevangenisdrama houdt, heb je wel een goede aan deze film. Dat verklaart waarschijnlijk de hoge score. Maar als film, en dan in het bijzonder het verhaal, is het allemaal toch erg mager.

Keurige bajesfilm, maar dan net wat anders.

Die Spanjaarden doen het toch altijd weer op hun eigen manier. Vlotte gebeurtenissen, strak camerawerk, en constante dreiging. Tevens heeft de film een paar aardige koerswijzingen, zodat je je niet hoeft te vervelen.

Nergens een meesterwerk, maar zeker meer dan vermakelijk.

Sterke, boeiende film die het harde leven in de Spaanse gevangenissen en de positie van de ETA-gijzelaars dik in de verf zet. Interessant en spannend tot het einde. Sfeervol en toch ook oog voor karaktertekening. Knappe acteerprestaties, overigens.

Celda 211

Indrukwekkende Spaanse gevangenisfilm. Het interessante aan Celda 211 is dat je tijdens het kijken van de film geen idee hebt waar het verhaal uiteindelijk heengaat, en je zit eigenlijk de gehele tijd op het puntje van je stoel. De regie van Monzón is intens, en Tosar en Ammann acteren fenomenaal. Het script hangt soms van toevalligheden en vreemde karakterontwikkelingen aan elkaar, maar dat doet uiteindelijk niets af aan de intensiteit en (zeker op het laatst) originaliteit van Celda 211.

Half geslaagd.

Indrukwekkende film van Spanje, die met zijn cinema ook een overtuigende REC op zijn naam heeft staan. Cell 211 was een film waar ik eigenlijk blind inging. Ik wist niet wat me te wachten stond behalve dat hij Spaans was en over een gevangenisrel ging.

Tosar zet een erg sterke rol neer als Malamadre. Deed me denken aan Man Bites Dog, waarbij Benoit Poelvoorde in een ookgwenk de sfeer van de film compleet kon laten veranderen. Tosar kan dit vaak ook, waarbij hij aan de ene kant als een koele leider overkomt, kan hij opeens overslaan naar een onvoorspelbare kerel.

Soms is het wel wat cliche, want de chantage van een andere vertrouwde Malamadre vriend was te verwachten. Maar dat maakt de film niet slecht. De set is rauw, maar komt niet altijd even realistisch over en de film had echt veel harder mogen worden, want de openingsscene is gelijk een alarmsignaal, maar de rest van de film blijft daar redelijk tam bij.

Al met al een best geslaagd werkje.

Realistische en rauwe gevangenisfilm die in alle rust op gang komt. Fijne sfeer, lekker dreigend muziekje. Wat me daarnaast opvalt toch wel de interne sociale problemen binnen Spanje, iets wat ons hier in Nederland helemaal voorbij gaat, maar binnen Spanje is de ETA natuurlijk een issue. En het Baksenland versus Spanje ook, net als de strijd met Catalonie. Het is in die zin niet zomaar een domme gevangenisfilm wat mij betreft. De film overtuigt, de acteerprestaties zijn goed en wellicht zijn bepaalde gebeurtenissen iet wat cliché zoals de verdenkingen richting Juan, de chantage en de problemen en fatale afloop met zijn vrouw maar ja weet je, dan kunnen we onderhand ook wel ophouden met films want iedere weg is ondertussen wel bewandelt dus dan is alles cliché. Het slechte einde sluit in die zin wat mij betreft een evenwichtig, bescheiden en onderhoudend filmpje af.


Kortom erg plezierig, fijne film.

Een rauwe gevangenisfilm, al is het soms echt wel te cliché. Het concept is wel boeiend en de relatief harde scènes brengen er wat tempo in. Maar sommige figuren in de gevangenis zijn echt wel irritant. Het is te braaf in verhouding met een Natural Born Killers bvb (waar ik om één of andere manier aan moest denken). Leuk om een keer te zien, maar meer is het ook niet.

Degelijke gevangenisfilm, waarin een bewaker op (of eigenlijk zelfs vóór) zijn eerste werkdag in een gevangenisopstand terecht komt en samen met de gevangen opgesloten wordt. Gedegen acteerwerk van hoofdrolspelers Tosar en Ammann. Gaandeweg wordt het qua verhaal wel iets minder boeiend, met iets te veel toevalligheden en onwaarschijnlijkheden.

Aardige film met redelijk acteerwerk, maar naarmate de film vordert, neemt de kracht van het verhaal wat af.

Een gevangenisfilm is altijd wel eens leuk om te bekijken. Deze Spaanse versie heeft wel iets als je je op sommige zaken niet te veel focust. Hier en daar wat te veel toevalligheden en leidende plotwendingen om het geheel wat te sturen, maar los van dit alles best een aangename film.

Degelijk acteerwerk en zeker ook prima cameraposities. Het plot is boeiend, maar gezien men liet uitschijnen dat men met het échte crapuul te maken heeft, blijft het allemaal nogal braafjes. Geen extreme of bikkelharde situaties en beelden. De leider van de bende is erg wispelturig en beïnvloedbaar. Het is dan ook onwaarschijnlijk om op basis daarvan een meute gevangenen in het gareel te krijgen (en te houden).

De situatie met Juan Oliver wordt spannend gehouden al weet je dat dit wel uitkomt. Desalniettemin toch een prima slot met een onvoorzien einde. De opstand mag dan wel gebroken zijn, maar echte helden zijn er niet in het verhaal. Geen happy end dus, maar een plot zoals het ook in het echt zou kunnen aflopen.

Niet elk subplot werd voldoende uitgewerkt. Vele gevangenen blijven op de vlakte en ook met de ETA-leden kon men veel meer aanvangen. De metamorfose van Juan Oliver - die niet louter alleen te wijten is aan de dood van zijn vrouw - maar ook te maken heeft met de mensonwaardige leefomstandigheden kwam er net iets te makkelijk of werd iets te weinig uitgewerkt. Voor de rest een prima film die lekker wegkijkt.

Mijn idee. Spaans talige films, Spanje,en ook Z Amerika, blinken oa uit door uitstekend naturel acteerwerk.

Ook zitten de verhalen vaak goed in elkaar. |Een verademing af en toe na een Hollywood film. Echte mensen.

Indrukwekkend drama met een leuk verhaal.

Fijne rauwe gevangenisactie. Ik heb sowieso een voorliefde voor Spaanse thrillers en ook hierin komt dit weer mooi naar voren. Het acteerwerk is ijzersterk, het verhaal overtuigend en de (onderliggende) spanning en actie meer dan prima.
Tuurlijk zit er ook wel zaken in die niet al te geloofwaardig overkomen, voor de gang van het verhaal. Er valt een dode bij een gevangenisopstand en ineens staat er een hele meute opgehitste familieleden voor de deur? Nee. Het neermeppen van Elena was ook te geforceerd. En vanzelfsprekend ook het tempo waarin Malamadre Juan vertrouwd. Maar toch, het was me niet zo storend zoals in de meeste films. Dat zegt iets over de wijze waarop het verhaal verteld wordt. Onderhoudend genoeg, aandacht verslapt geen moment. (7,5+)

Een zeer sterke Spaanse Thriller. Goed en origineel verhaal, erg geloofwaardig acteerwerk. De film is rauw in beeld gebracht en ademt daarmee realisme. Vooral sterk was de karakterontwikkelingen: de 2 hoofdpersonen hebben een (geloofwaardig gespeelde) ontwikkeling doorgemaakt. Boeiend om te zien hoe de spanning tussen de twee wisselt door het verhaal. Uiteindelijk beseft Malamadre dat hij bedrogen is door Juan, maar er is dan - in de die korte tijd - een vriendschap opgebouwd die sterker is dan het bedrog. De film krijgt de nodige kritiek op geloofwaardigheid. Deels terecht, maar - zoals ook vaker gemeld - stoort het niet in de film. En ik denk dat niet veel mensen die hier een recensie achterlaten uit eigen ervaring kunnen navertellen hoe het er in een Spaanse gevangenis aan toegaat en wat voor groepsdynamica daar heerst. Laat staan hoe zich dit ontwikkelt tijdens een opstand. Ik trouwens ook niet . De grootste ongeloofwaardigheid is dat ze in het begin van de film Juan achterlaten in de cel. Met z'n tweeën hadden ze hem volgens mij makkelijk mee kunnen nemen. En waarom zou je hem überhaupt in een cel leggen en niet gewoon in de gang verzorgen? Het begin van de film krijgt weinig aandacht. Het moest even gefilmd worden zodat ze met het 'echte verhaal' konden starten. Maar in dat 'echte verhaal' zitten wat mij betreft geen echte tekortkomingen. Kortom, één van de betere Spaanse films en voor mij 4,5 ster waard!

De film leek zo voorbij, omdat ie je letterlijk van begin tot eind volledig meesleurd, je niet meer loslaat. Met als resultaat best een ruwe en harde film. Fransen slagen er vaak in, maar Spaanse series en zo ook deze film hebben hier ook reeds hun vaardigheden getoond. Het erg realistisch acteerwerk, maakt dat dit geheel best indrukwekkend mag genoemd worden. Zeker 8.5/10

Celda 211 blijft nog steeds een sterke gevangenisfilm, maar de score van 4* die ik er bijna 13 jaar geleden aan gegeven heb, blijft niet overeind. Hoewel ik mij het verloop van de film niet helemaal meer kon herinneren, is het een vrij voorspelbare film. Dat Juan en Malamadre bevriend gingen worden, zag je al van ver aankomen. Dat Elena haar kind zou verliezen en uiteindelijk ook zou sterven, zat er ook al van mijlenver aan te komen. Deze minpuntjes doen niets af van het feit dat Celda 211 een erg sfeervolle en grimmige gevangenisfilm is geworden met erg sterk acteerwerk. Vooral de scène waarin Juan helemaal door het lint gaat wanneer hij het nieuws verneemt van zijn zwangere vrouw, maakt erg veel indruk. Gelukkig wordt het einde ook niet te lang gerekt met nog wat extra zijplotjes, maar wordt het to the point afgehandeld.

Goede gevangenisfilm, maar ik moet er toch een half puntje van af doen.

3.5*