- Home
- Films
- Nanjing! Nanjing!
- Filtered
Genre: Oorlog / Drama
Speelduur: 132 minuten
Alternatieve titels: City of Life and Death / Nanking Nanking / 南京!南京! / 南京! 南京!
Oorsprong:
China / Hongkong
Geregisseerd door: Chuan Lu
Met onder meer: Ye Liu, Gao Yuanyuan en Hideo Nakaizumi
IMDb beoordeling: 7,7 (11.667)
Gesproken taal: Mandarijn, Duits, Engels en Japans
On Demand:
- Niet beschikbaar op Netflix
- Niet beschikbaar op Pathé Thuis
- Niet beschikbaar op Videoland
- Niet beschikbaar op Amazon Prime
- Niet beschikbaar op Disney+
- Niet beschikbaar op Google Play
- Niet beschikbaar op meJane
Plot Nanjing! Nanjing!
De film speelt zich af in 1937 tijdens de Tweede Sino-Japanse Oorlog. Het Japanse leger heeft de hoofdstad van de Republiek China, Nanking veroverd. Wat er volgde wordt het 'Bloedbad van Nanking' genoemd; dit was een periode van een aantal weken waarin tienduizenden Chinese soldaten en burgers werden vermoord. We krijgen verschillende personages te zien, onder wie een Chinese soldaat, een leraar, een Japanse soldaat en John Rabe, een nazi-zakenman, die de mensen die zijn omgekomen in het bloedbad, wilde redden.
Externe links
Acteurs en actrices
Lu Jianxiong
Miss Jiang
Kadokawa
John Rabe
Minnie Vautrin
Mr. Tang
Mrs. Tang
Officer Osamu Ida
Jiang Xiang Jun / Xiao Jiang
Zhou Xiaomei / May
Video's en trailers
Reviews & comments
Dantenious
-
- 27 berichten
- 26 stemmen
Pffffff normaal hou ik wel van oorlogsfilms en film van aziatische makelaardij. Alleen deze film is totaal niet wat ik ervan had verwacht erg saai en halverwege afgezet dit doe ik niet snel.
Mug
-
- 13981 berichten
- 5969 stemmen
Dat woord (meesterwerk) zat wel in mijn vocabulaire in de eerste 30-45 minuten van de film. Non-narratief geschiet en gegruwel. Maar ja, dan werd het blijkbaar noodzakelijk geacht om een aantal personages (die we her en der al in beeld zagen) een gezicht - of verhaal - te geven, en hieperdepiep het melodrama is geboren. Ondanks dat het me niet bij de strot vastpakte, weet een prachtige finale, hoe vreselijk cliche-rijk die wel niet is, toch maar weer de kippenvel-humanist in me wakker te schudden. Indrukwekkende produktie.
cccp
-
- 1 berichten
- 0 stemmen
Ik vind dit echt een magistrale film. IJzersterk, ondanks het soms wat overdreven pathos van de Chinese regisseur, als hij bijvoorbeeld zijn naamloze stoere eenzame Chinese held opvoert in het begin.
Als je bedenkt dat dit eerst door de Chinese staatscensuur moest, is het bijna ongelofelijk dat de film gewoon is uitgekomen ( er zijn wel drie scenes verwijderd door de censor, o.a. een scene waarin een gevangene wordt onthoofd).
De film doet bij vlagen sterk denken aan Schindler's List, en het is dan ook zeer aannemelijk dat de regisseur zich door die film heeft laten inspireren, maar storend is dat nergens vind ik.
De scene waarin de Japanners hun vreemde vogeldans doen onder begeleiding van militaire Taiko-drummers, is onvergetelijk en doet je de rillingen bijna over de rug lopen.
De 'rape of Nanking' in 1937 is hier eigenlijk niet zo bekend, de meeste mensen weten nauwelijks wat er zich allemaal afspeelde in China voor 1940. Ik hoop dat deze film daarin verandering brengt.
Ik raad hem sterk aan, dit is voor mij zelfs een van de beste films van het afgelopen jaar.
Zeriel
-
- 1372 berichten
- 2395 stemmen
Technisch goedgemaakte film, over de slachting van Nanking, waar de Japanners verschrikkelijk hebben huisgehouden.
Ondanks de gruwelijkheden die we te zien krijgen, bleef het allemaal op afstand. Dit komt vooral doordat de meeste misdaden gelijk in het begin plaatsvinden, zonder dat we een band hebben met de personen in de film. Die later ook niet veel karakter krijgen. Chronologisch is dat misschien juist, maar dramatisch gezien kun je het dramatische hoogtepunt beter wat later laten plaatsvinden.
Zeker in het begin ben je een neutrale toeschouwer die de partijen amper uit elkaar kan houden. Dit komt o.a. door de zwart-wit beelden. Het gekke is dat de Japanners als filmpersonages vrij sympathiek overkwamen, terwijl ze de meest gruwelijke daden begaan. De enige Japanners die echt dichtbij komen zijn de twee die blijk geven over menselijke gevoelens te beschikken. Zodat naar mijn gevoel de film gewoon niet klopt.
Een oorlogsfilm die ik recent gezien heb die me echt naar de keel greep en diepe indruk achterliet is Come and see. Nanjing komt daar echt in geen velden of wegen bij in de buurt, ik denk dat ik deze film snel weer zal vergeten.
wendyvortex
-
- 4980 berichten
- 7109 stemmen
Was eerst een beetje bezorgd: oh nee alweer een oorlogsfilm (en volgens mij heb ik al meer oorlogsfilms gezien dan er überhaupt geweest zijn?).
Toch steekt deze zeer boven de middelmaat uit voornamelijk door het grimmige en realistische karakter...doet een heel klein beetje denken aan de klassieke trilogie The Human Stain...al hebben we hier geen centrale hoofdpersoon.
Wel worden er een paar personages uitgelicht aan zowel Chinese als Japanse zijde.
Collaborateurs, soldaten aan beide zijden, troostmeisjes, vluchtelingen.
Aanrader zelfs als oorlog niet je favoriete film-genre is en je meent er al zo veel gezien te hebben.
scorsese
-
- 11780 berichten
- 10189 stemmen
Uitstekend oorlogsdrama dat zich afspeelt in 1937 en waarin het Japanse leger de Chinese hoofdstad Nanjing veroverd. De film heeft niet een echt verhaallijn, maar is meer een verslag van de vele verschrikkelijke gebeurtenissen en gruwelijkheden die daar plaatsvonden. Het prachtige zwart/wit- en vaak handheld camerawerk levert een aantal krachtige beelden op. Een vergelijk met Schindler's List is snel gemaakt, maar dat niveau wordt niet gehaald. Daarvoor wordt het naar het einde toe iets te langdradig.
Theunissen
-
- 11414 berichten
- 5338 stemmen
Holly shit wat een realistische, indrukwekkende en aangrijpende film is dit. Het is zo verfilmd dat het net lijkt alsof je erbij bent. De film heeft eigenlijk geen echte hoofdrolspelers (m.u.v. Kadokawa uitstekend gespeeld door Hideo Nakaizumi en Miss Jiang uitstekend gespeeld door de fraaie Yuanyuan Gao) waardoor het ook allemaal zeer realistisch oogt en je ook werkelijk alles te zien krijgt (inclusief de vele gruwelijke misdaden die de Japanners de Chinezen hebben aangedaan). Ondanks dat er geen echte hoofdrolspelers zijn speelden de acteurs en figuranten (heel veel trouwens) verdomde goed en overtuigend. De film duurt met ruim 130 minuten behoorlijk lang maar de film is zo boeiend en je wordt ook in het verhaal meegezogen dat de tijd voorbij vliegt voordat je het in de gaten hebt. Het einde was zeer mooi inclusief de aftiteling. Vorig jaar had ik al het boeiende drama "John Rabe" gezien (die komt er in deze film trouwens ook in voor en alle scenes met hem en zijn personeel hebben raakvlakken met die film, in deze film zijn ze zelfs nog aangrijpender. Zeker de hele tragiek om zijn assistent en zijn familie) maar deze film doet er nog een flinke schep bovenop. Deze film behoort misschien wel qua realistische weergave tot de top van oorlogsfilms en oorlogsdrama's. Tsonge jonge wat een aangrijpend verhaal was dit, daar wordt je wel effen van stil (zeker van de eerste 45 minuten).
De film had voor mij ook iets specials omdat ik eind jaren 90 drie keer in de stad Nanjing ben geweest voor mijn werk. Dat standbeeld (ik ben vergeten wie die persoon moest voorstellen) wat in het begin van de film werd omlaag gehaald door de Japanners stond er destijds in een veel grotere versie op een enorme rotonde.
Raider
-
- 44 berichten
- 185 stemmen
Het lag er wel erg dik bovenop dat dit een chinees geregisseerde film is. Heldendaden en slachtoffer verhalen aan de Chinese kant en beestachtig gedrag aan de Japanse kant.
Neemt overigens niet weg dat de feiten duidelijk zijn en Japan zich diep moet schamen voor de gruweldaden in Nanjing.
Betreft de verfilming in het algemeen: inderdaad een confronterend plaatje van de vreselijke gebeurtenissen in Nanjing. Maar mijn indruk is dat de regisseur niet de balans heeft kunnen vinden tussen fictie en werkelijkheid. Het verhaal van het 'fictie' gedeelte was flinterdun met 'hoofd' personages die continu worden verruild voor andere 'hoofd' personages. De rol van Rabe blijft onduidelijk, alsmede de rol van de overige buitenlanders die er af en toe doorheen huppelen.
Al met al 3,5 ster.
Decec
-
- 6629 berichten
- 8339 stemmen
Een goede drama/oorlogfilm...
Veel oorlogsverhaal...
Wat een drama dat onschuldige mensen neergeschoten...
Ook een drama voor de verkrachting...
Volgens mij is een waargebeurd verhaal...
Prima acteerwerk...
Minpunt: Zwart en wit film is niet leuk...
Wel mooi HD kwaliteit...
Prima geluid (Dolby Digital)...
Knap dat laatste slot dat de jonge leeftijd nog leeft...
Film Pegasus (moderator films)
-
- 30449 berichten
- 5199 stemmen
Oorlogsfilms zijn meestal patriotische weergaves. Terwijl eigenlijk het leed centraal zou moeten staan. Hier is ook wel wat patriotisme te zien, met vooral een Chinese weergave. Al is dat gezien de feiten die er gebeurd zijn vooral een goeie weergave geworden en weinig verbloeming te merken. Er zijn al enkele films geweest over de Chinese-Japanse oorlog, maar die lieten deze taferelen niet zien. Weinig Westerse films trouwens die de oorlog op deze manier tonen. Zelfs Shindler's List ging zo ver niet. Het is adembenemend en tegelijk confronterend hoeveel mensen er toen op gruwelijke wijze vermoord werden. 'Chinees zijn' was blijkbaar al voldoende om terecht gesteld te worden zonder tegenspraak.
De film zelf kent misschien wel dezelfde truuk als Shindler's List met het zwart-wit. Maar ik vind toch dat hier het gebruik van licht en de kwaliteit van de beelden veel beter is. Een sterke regie met zowel aandacht voor massale scènes als intieme shots. Enkele personages geven de bevolking een gezicht, zonder daarin te overdrijven en de aandacht naar zich toe te trekken. Ook de ritmische muziek ondersteunt de film goed;
Grootse film en wat mij betreft mee bij de beste oorlogsfilms die er gemaakt zijn.
Jawaddedadde
-
- 5348 berichten
- 2195 stemmen
Pfoe, wat een nare film.
Ik had eerlijk gezegd nog nooit van deze slachting gehoord (maar ik ben niet echt op de hoogte van de Aziatische cultuur en geschiedenis), maar mijn God wat een drama zeg. Dit kan gerust onder de noemer genocide vallen.
Ik sta werkelijk versteld van de gruwelijkheden die het Japanse Keizerlijke Leger (weinig Keizerlijk aan als je het mij vraagt) heeft gepleegd tegen veelal gewone Chinese burgers: willekeurige executies (onthoofden, verbranden, levend begraven, doodsteken met bajonetten, ophangen, doodschieten,...), massale verkrachting, plundering,... De term 'krijgsgevangenen' was kennelijk niet bekend bij de Japanse officieren. Misselijkmakend allemaal. Het meest beklijvende moment voor mij: wanneer een Japanse soldaat het kind van Mr. Tang gewoon uit het raam gooit, zomaar, snel en zonder emotie... Zelden een dergelijke woede en onmacht gevoeld tijdens het kijken naar een film.
Audiovisueel ook tamelijk verbluffend. Mooie plaatjes (ondanks de gruwel) in combinatie met vaak erg ingetogen muziek. De film vliegt ook voorbij, ondanks z'n relatief lange speelduur.
Enige minpuntje is wellicht dat het allemaal wel erg gekleurd is weergegeven: daarmee bedoel ik te zeggen dat de Japanners wel erg duivels worden afgeschilderd (misschien was dat ook wel zo), en het enige wat daartegenover wordt gezet is soldaat Kadokawa, die de Japanners een ietwat sympathieker gezicht moet geven maar daar in z'n eentje en tegenover zoveel onrecht en gruwel onmogelijk in slaagt.
Maar verder een dijk van een film.
Jessen0wnt
-
- 3199 berichten
- 2495 stemmen
Inderdaad een behoorlijk heftige film. De film heeft een bepaald soort sfeer die ik niet echt wist te plaatsen, het was allemaal wel erg filmisch maar toch ook weer niet. Ik kon niet echt een bepaald soort structuur los peuteren gedurende de film waardoor ik weer even uit mijn bijna-altijd-Hollywoodse bestaan werd getrokken. De film is erg realistisch gefilmd en geacteerd maar heeft ook soms wat geregisseerde schilderijtjes die echt prachtig zijn. Dat de hele film zwart-wit is vond ik in dit geval een meerwaarde, ze toonden i.p.v. met veel kleur juist emoties ook uit in donker en licht. Ik had soms een beetje een Idi I Smotri-gevoel bij bepaalde scènes, wat juist goed was, aangezien dat ook een goede oorlogsdrama is die bepaald soort gruwelijkheden laat zien die je anders nooit te weten had gekomen, tenzij je je er in specialiseert. Ikzelf en zoals ik lees, ook anderen, hebben niks van dit allemaal gehoord en daarom is een film zoals deze ook goed om af en toe te kijken. Dit allemaal samengespeeld met prachtige muziek en een ontroerend verhaal wat soms echt heel heftig kan zijn, vond ik de film echt heel goed. Al met al miste ik een vast karakter in het geheel en soms vond ik bepaalde afsluitingen van scènes een beetje vaag overkomen, maar dat had achteraf ook wel zijn charme. Heel goed en een aanrader voor alle film1 gebruikers: in HD zijn sommige (vooral actie) scènes echt spectaculair! 4 sterren
Donkerwoud
-
- 8026 berichten
- 3576 stemmen
Ik moest bij de film steeds terugdenken aan Ivan's Childhood van Andrey Tarkovskiy en dat is natuurlijk een reusachtig compliment naar de regisseur. In stemmig zwart-wit wordt er een beeld geschetst van een oorlog die aan beide zijden alleen maar slachtoffers kent. Natuurlijk zijn de Japanners victorieus geweest, maar zij hebben ook iets van zichzelf verloren in de schandalige behandeling van krijgsgevangenen. Met name de seksuele exploitatie van vrouwen wordt hier aan de kaak gesteld als iets dat in retrospectief ook een vorm van verlies van beschaving inhoudt.
Het knappe is dat er niet voor een dominant perspectief gekozen wordt maar voor verschillende perspectieven, zodat er een totaalplaatje ontstaat van de impact op zowel de individuele levens als en de gevolgen van deze oorlog voor de natie als geheel.Hierdoor wordt het helaas ook lastiger om je te kunnen identificeren met de karakters en het duurde bij mij zeker een tijdje voordat ik erin kwam te zitten.
Ik ben er nog niet helemaal uit of ik de film wel of niet propagandistisch vind, want het is wel duidelijk dat de Chinezen vooral worden gerepresenteerd als de machteloze slachtoffers die zich manmoedig staande houden en de Japanners als de beschavingslozen. Maar ook dat beeld wordt genuanceerd door de Japanse Kadokawa te tonen als het humane geweten en Mr Tang als de aanvankelijke opportunist. Misschien dat een iets te gekleurde invulling van zaken net dat puntje is waarom een film over dit onderwerp toch gemaakt kon worden in een land als China?! En het neemt niet weg dat het een esthetisch interessante en (vooral) emotionele film is, die een voor ons wat minder bekend stukje geschiedenis in beeld brengt.
Bottleneck
-
- 8220 berichten
- 2091 stemmen
Prachtige, ingetogen soundtrack en die scène met de percussie en drum is echt subliem ;
een bijna hypnotiserende ritme en overwinningsdans die de discipline van de Japanners onderstrepen
(afgewisseld met beelden van Kadokawa die recht op de camera afloopt met een blik in z'n ogen die het midden houdt tussen ongemak en angst. Je zal die stoet trouwens maar op je af zien komen als slachtoffer zijnde...)
Een nogal unheimische intermezzo en de beste scène die ik in lange tijd heb gezien.
Najing Nanjing is een sterke oorlogsfilm, vooral het eerste half uur is prachtig geschoten; zwart-wit beelden waarin de contrasten tussen de voor- en achtergrond goed naar voren komen en camerawerk alsof je er midden in loopt, erg indrukwekkend. De gevechtsscènes zijn overtuigend en gelukkig niet voorzien van vals-aanvoelende heroïek.
Het acteerwerk is ook dik in orde, alleen hebben de persoonlijke drama's die zich ontwikkelen niet écht een grote impact, misschien omdat er op teveel personen wordt gefocust (wat dat betreft werkt de
one-man-focus zoals in Idi i Smotri en Apocalypse Now vaak het beste), en omdat het heel af en toe over het randje dreigt te gaan richting melodrama. Hoewel de Chinese vader en zoon, en de executie van Rabe's secretaris behoorlijk indruk maken. Hoe dan ook schaart Nanjing Nanjing zich wat mij betreft tussen de beste oorlogsfilms.
james_cameron
-
- 5969 berichten
- 9108 stemmen
Indrukwekkende oorlogsfilm, fraai geschoten in zwartwit, over de vreselijke gebeurtenissen in het chinese Nanking in 1937, één van de zwartste bladzijden uit de japanse geschiedenis. De film heeft weinig dialoog en de personages worden amper uitgediept, maar de beelden zijn zo dwingend en de gebeurtenissen zo indringend dat je als kijker onherroepelijk wordt meegesleept.
Filmkriebel
-
- 8946 berichten
- 4129 stemmen
Ruw oorlogsdrama over de bezetting van Nanking door de Japanners. De film volgt enkele personages, zowel langs Chinese als langs Japanse zijde. Het zwart-wit was hier een goede keuze die de sombere oorlogssfeer sterk naar voor doet komen. Het lijkt ook meer op een documentaire reconstructie dan op een echte film, en dat zorgt voor een intense filmervaring. Hoed af voor het tot leven brengen van de smeulende ruïnes van Nanking. Verder krijg je een hoop ellende te zien van deze gruwelijke genocide : massa-executies, verkrachtingen, mensen die door vensters gegooid worden en voortdurend dat willekeurige moorden. Naar het einde toe sprong ik zelf voortdurend op van elke knal die ik hoorde. Ja, het is alsof je zelf twee uur lang in Nangking zit. Zware film, waarbij de Japanner Kadokawa de meeste indruk op mij maakte; een goede ziel die plots in de hel terechtkomt. Als indruk over wat er zich daar in 1937 heeft afgespeeld lijkt deze film me bijzonder geslaagd, al kregen de personages me emotioneel niet steeds mee.
BBarbie
-
- 12795 berichten
- 7632 stemmen
Na “The Flowers of War” en “John Rabe” is dit mijn derde film over het ontstellende bloedbad dat het Japanse leger in 1937/’38 aanrichtte in Nanking, met naar schatting 300.000 slachtoffers! Het is een gruwelijk relaas, gebracht in sober zwart-wit en zonder enige sensatiezucht. Dat maakt de film des te indrukwekkender. Zoveel wreedheden zijn moeilijk te bevatten, maar het is genoegzaam bekend dat China helaas lang niet de enige plaats is, waar de Japanners zich te buiten gingen aan barbaars gedrag.
joolstein
-
- 9156 berichten
- 7609 stemmen
Zeer aangrijpend relaas over het 'Bloedbad van Nanking' Nadat de Japanners Nanking, de toenmalige hoofdstad van China, hadden bezet werd er op grote schaal gemoord. In de film zien we deze dagen dat de Japanners de stad in handen hadden. Dit alles wordt getoond in zwart/wit wat het geheel nog aangrijpender maakt. Ook zijn er geen echte hoofdrolspelers. Wel volgen we bepaalde personen die de wreedheden uit verschillende oogpunten meemaken. Historisch gezien kloppen de feiten zover ik de geschiedenis weet zeer goed. Een ander interessant iets is dat nergens in de film Chinese propaganda voorkomt. Zowel de Chinese als Japanse soldaten worden neergezet zoals ze zijn. Geen van alle wordt uitgebeeld als goed of slecht. Daardoor wint de film nog meer aan kracht. En is het net zo gruwelijk verbijsterd en emotioneel als bv. Idi i Smotri
knusse stoel
-
- 3142 berichten
- 3751 stemmen
Probleem bij deze film was dat ik geen "verbinding" met de acteurs kon krijgen. Er wordt continue gemoord en de karakters uit elkaar houden ging mij ook moeilijk af. Het verschil tussen de Chinezen en de Japanners? Ik zag het niet. Misschien aan de hand van de uniformen maar dat was dan ook alles. En denk nu niet dat ik niet open sta voor Aziatische films, regelmatig passeert er een film uit Hongkong enz..
Misschien was ook het zwart-wit in de film een keuze die mij niet aansprak en ook deze films kijk ik toch regelmatig zonder deze klacht. Mogelijk dat het verhaal mij niet pakte?
Een 6.
Shadowed
-
- 8378 berichten
- 5266 stemmen
Zeer vakkundig in elkaar gedraaide oorlogsfilm van Chinees regisseur Chuan Lu. Juist door de afkomst moest ik even vrezen voor een ongenuanceerd verhaal, maar Lu weet zich gelukkig redelijk neutraal te houden achter de camera. Zeer bewonderenswaardig om binnen zo'n boze en gitzwarte gebeurtenis toch nog wat kleur te geven aan beide kanten, waaronder dus de "slechte" kant. De toonzetting wordt voor de volledige 132 minuten deprimerend gehouden en de beelden zijn afwisselend schokkend en ruw. Het is logisch dat er weinig hoop wordt getoond en de keuze om weinig focus te leggen op een specifiek personage pakt verfrissend uit. Hierdoor vormt Nanjing! Nanjing! meer een documentatie van het vreselijke bloedbad waarbij ook veel extremiteiten en gruwelijkheden niet worden geschuwd. De stilte en hopeloze houding van de personages werken uitstekend, waardoor het harde geweld vaak extra zwaar binnenkomt. Het zwartwitcontrast voelt wat gekunsteld aan en het familiedrama binnen het vluchtelingenkamp is niet erg interessant, maar verder heb ik weinig te klagen over deze gewaagde stijloefening van Lu. Ik prefereer Jin Ling Shi San Chai met betrekking tot deze gebeurtenis, maar niettemin mag Nanjing! Nanjing! er nog altijd zeker wezen.
Kondoro
-
- 10693 berichten
- 2485 stemmen
De Aziatische cinema is niet echt voor mij weggelegd, ik kan niet zo vaak wat met die films en het ligt mij vaak gewoon niet. Althans, veel films niet want deze cinema bevat ook behoorlijk wat horrorfilms en actiefilms waarvan een paar ook echt wel heel hoog scoren bij mij (en veel heb ik zelf nog niet eens gezien). Deze film laat overigens wel een bepaald statement achter dat de Aziatische cinema zo slecht nog niet is, en dat heb ik wel gemerkt. Deze in zwart-wit geschoten Sino-Japanse oorlogsfilm raakt je op veel fronten, en is eigenlijk misschien zelfs wel bruter dan menig Amerikaanse oorlogsfilms.
Zelf ben ik niet zo bekend met de Sino-Japanse oorlog van eind jaren dertig, dus ik heb tijdens de film wel zeker de nodige informatie moeten opzoeken. De Aziatische kant in de tweede wereldoorlog heeft wel degelijk mijn interesse, en ook hoe Japan er in stond was zeer indrukwekkend, helaas krijg je daarvan hier in Europa niet zoveel mee, dat draait uiteraard veelal om de Duitse en Amerikaanse kant van het verhaal. Er zijn wel degelijk aardig wat films over de oorlog met Japan maar, dit is vaak uit Duits perspectief. Dat de Chineese regisseur Chuan Lu ons daarom meeneemt in het bloedbad verhaal van Nanjing vind ik daarom heel erg fijn, uiteraard een waargebeurd verhaal die echt afschuw met zich mee neemt en zeker niet vergeten mag worden door de wereld, al heb ik het gevoel dat, dat wel gebeurt want, ik heb er nog nooit veel over gehoord. Ik heb de film ‘Jin Ling Shi San Chai’ al wel eens gezien in het verleden die ook inspeelt op de gebeurtenissen in Nanjing, alleen daarna stopte het ook wel weer.
‘City of Life and Death’ is een steengoede film, die ik eigenlijk niet mag verwoorden met woorden als ‘prachtig’, indrukwekkend was het wel degelijk. De film verteld geen verhaal gebaseerd op een bepaald persoon maar, je wordt door regisseur Chuan Lu meegezogen in een algemeen verhaal van de meest heftige gebeurtenissen van de Japanse aanval, daaromheen is wel degelijk een lichtelijk geromantiseerd beeld gevormd waarbij volgens mij een Japanse soldaat verliefd was op een Chineze inwoonster, die hij dan even later ook verkracht ziet worden, een heftig beeld overigens waar verschillende vrouwen dus op een rij liggen en ze allemaal tegelijkertijd meermaals verkracht worden. Dit zorgt de voor de dat de film wel degelijk prima is om te volgen, alleen soms wordt het wel echt verwarrend. Ook merkte ik dat daardoor de rustige scenes tussen de film door iets te veel inkakten.
Deze film bevat gruwelijke beelden. Eigenlijk worden alles oorlogsmisdaden je wel voor je neus gezet en daar moet je binnen twee uur wel even mee dealen. Neem de hele genocide mee, waarvan ik las op Wikipedia dat dit het leven van 300.000 mensen heeft gekost. Je zag hoe deze mensen werden geëxecuteerd, levensverband althans ze zitten opgesloten in een kerk en deze wordt in de fik gezet, verkrachtingen en noem zo maar op. Hoewel er niet héél veel actie te zien is want de stad is vrij snel overgenomen, zijn deze beelden heftig genoeg om zeker je aandacht vast te houden. Het zwart-wit thema zorgt er daardoor ook voor dat de film nog meer sfeer bevat, en steeds grauwer weet te worden.
Ik heb me bijna twee uur boeiend naar het scherm laten kijken, wat ik al zei de in kak momenten waren ook iets té rustig, en dat stoorde me misschien toch wel een beetje. Hele sfeervolle en boeiende film, die eigenlijk alle WO2 geïnteresseerden wel eens gezien moet hebben, een oorlogsmisdaad die nooit vergeten mag worden!
Flavio
-
- 4477 berichten
- 4739 stemmen
Grimmig en indringend in de vertoning van de chaotische stadsgevechten en gruwelijkheden tijdens de slachting van Nanjing (met beestachtige massa-executies), maar het drama werkt minder goed. Van de personages die uitgelicht worden vond ik alleen het perspectief van Tang, die ten onrechte denkt dat, zolang hij maar meewerkt, hij en de zijnen de dans wel zullen ontspringen, en in mindere mate dat van de Japanse soldaat, iets toevoegen.
Met name de scène dat á la Sophie’s Choise familieleden één gevangen soldaat mogen redden vond ik bedenkelijk, puur bedoeld om het drama er nog eens in dikke plakken op te leggen. Dat had de film helemaal niet nodig.
Het laatste nieuws
Austin Butler speelt alcoholverslaafde oud-honkballer in nieuwe misdaadfilm 'Caught Stealing'
Rebel Wilson doet boekje open over wangedrag 'Borat'-acteur Sacha Baron Cohen, acteur ontkent
'Pirates of the Caribbean'-vervolg definitief van tafel, Jeremy Allen White speelt muzieklegende in aankomende biopic | MovieMeter Recap
'The Bear'-acteur Jeremy Allen White speelt muzieklegende in aankomende biopic
Bekijk ook
The Stoning of Soraya M.
Drama, 2008
129 reacties
Ji Jie Hao
Oorlog / Drama, 2007
33 reacties
Sin Nombre
Roadmovie / Drama, 2009
90 reacties
Tangshan Dadizhen
Drama, 2010
45 reacties
Kekexili
Drama / Actie, 2004
14 reacties
Fish Tank
Drama, 2009
181 reacties
Gerelateerde tags
war crimesmass murderwar victim oorlogsecond sino-japanese war (1937-45)bloedbadjapanese armyduringcreditsstingerimperial japannanking massacre china 1937 jaren 30nanjing japanese occupation of china
Nieuwsbrief MovieMeter
Het laatste film- en serienieuws per e-mail ontvangen?
Populaire toplijsten
- Top 250 beste films aller tijden
- Top 250 beste sciencefiction films aller tijden
- Top 250 beste thriller films aller tijden
- Top 250 beste familie films aller tijden
- Top 250 beste actie films aller tijden
- Top 100 beste films van de laatste jaren
- Top 100 beste films op Netflix
- Top 100 beste films op Disney+
- Top 100 beste films op Pathé Thuis
- Top 50 beste films uit 2020
- Top 50 beste films uit 2018
- Top 50 beste films uit 2019
- Top 25 beste films in het Nederlands
Corporate & Media
Realtimes | Publishing Network
Innovatieweg 20C
7007 CD, Doetinchem, Netherlands
+31(315)-764002
Over MovieMeter
MovieMeter is hét platform voor liefhebbers van films en series. Met tienduizenden titels, die dagelijkse worden aangevuld door onze community, vind je bij ons altijd de film, serie of documentaire die je zoekt. Of je jouw content nou graag op televisie, in de bioscoop of via een streamingsdienst bekijkt, bij MovieMeter navigeer je in enkele klikken naar hetgeen dat voldoet aan jouw wensen.
MovieMeter is echter meer dan een databank voor films en series. Je bent bij ons tevens aan het juiste adres voor het laatste filmnieuws, recensies en informatie over jouw favoriete acteur. Daarnaast vind je bij ons de meest recente toplijsten, zodat je altijd weet wat er populair is op Netflix, in de bioscoop of op televisie. Zelf je steentje bijdragen aan het unieke platform van MovieMeter? Sluit je dan vrijblijvend aan bij onze community.
Social media
Realtimes | Publishing Network
- Registreer |
- Contact ons |
- Over ons |
- Adverteren |
- MovieMeter Films Wiki |
- Series Wiki |
- Algemene voorwaarden en privacybeleid |
- Consent wijzigen |
- RSS Feeds |
- API
© 2024 MovieMeter B.V.