What's New, Pussycat (1965)

Grappige Comedy en met een leuke cast:
Allen, O'Toole , Sellers , Ursula Andrews, Romy Schneider. Geschreven door Woody Allen en met de muziek van Burt Bacharach.

Geweldige en vermakelijke film. Vooral het einde met het hotel en de achtervolgingsrace is erg grappig. Peter Sellers op zijn best. De bijrol van Allen is trouwens ook fantastisch.

Het is lang geleden dat ik de film gezien heb. Ben toen in de pauze weg gegaan. Gebeurt zelden. Moet de film nog maar eens zien. Misschien kan ik het nu beter waarderen.

Ik vind hem ook niet al te best!
heb de dvd gekeken maar had wel het idee om hem uit te zetten.
2.5

Gewoon totale anarchie dit! Misschien niet al te best, maar vanwege de geniale stukjes tussendoor toch zeer de moeite. Voor Woody Allen die in zijn eentje aan een tafeltje midden op het strand zit. Of die duitse Walkyre met dat achtergrondmuziekje steeds

Vanaf 5 juli te zien in Amsterdam, Den Haag, Eindhoven, Rotterdam en Utrecht in het Romy Scheider retrospectief. Check daarvoor de filmladders.

Met uitzondering van het genoemde strand (hij zit gewoon aan de Seine in Parijs - inspiratie voor Everyonde Says I Love You schoot gelijk door mijn hoofd) klopt dit met mjin reactie: totale anarchie!

Er waren minstens net zoveel grappen niet als wel geslaagd, maar ik moet toegeven ik ben af en toe in een schaterlach uitgebarsten. Maar als je niet van Peter Sellers met (Duitse) accenten houdt (denk vooral aan Dr. Merkwürdigkeitsliebe) kun je maar beter wegblijven. Het was net of Prins Bernhard was ingevlogen!

Ursula Andress heeft in deze film, net als bij de eerste James Bond een verwoestend spectaculaire entree. En ook de andere dames zijn nogal wulps. Romy Schneider haatte deze film. En dat is wel te begrijpen, ze heeft de meest kuise en daardoor meest ondankbare rol in de film.

Toch een stukje filmgeschiedenis: het debuut van Woody Allen (ook naar een script van Woody Allen). Vooral de eerste dialoog in de film is al typisch Woody. En de combinatie AllenSellers en SellersSchneider zijn natuurlijk geweldig. Uniek!

What's New, Pussycat is wat mij betreft een typische Woody Allen klucht met bijbehorende absurde personages en dito situaties. Sellers is goed als altijd. Een positieve verrassing voor mij was Paula Prentiss. Na Man's Favorite Sport? had ik besloten dat dat mijn eerste en tevens laatste film met haar zou zijn, maar warempel.. het kan dus toch ook anders.

Al lees ik hier boven dat Schneider zelf niet tevreden moet zijn geweest met deze film, ik vond juist dat zij een bijzonder goede prestatie levert. Net als alle anderen trouwens.

3* voor de film en het verhaal en een halfje extra voor het hilarische einde met de karts. Ik vond dat stuk welliswaar niet helemaal bij de rest van de film passen. De overgang er naar toe kwam zelfs een beetje geforceerd over. Maar de uitbundige slapstick zorgt voor een fijne ontlading, zo aan het einde van het verhaal.

Dit vind ik de minst grappige komedie die Woody Allen geschreven heeft. Ik heb in de eerste helft weinig kunnen lachen om de zeer gedateerde humor (ook al was Peter Sellers heel goed). Het laatste half uur vond ik echter heel vermakelijk, en dat maakt de hele film voor mij de moeite waard om aan te schaffen. 3.5/5

Het verhaal is niet slecht. Woody Allen heeft al bewezen dat hij wat kan schrijven. Alleen werkt het niet echt tussen Sellers en Allen op het scherm. Los van de onderlingen samenwerking, eisen de twee komieken hun plaats op en dat doet de film geen goed. Zeker niet als die niet de grootste rol spelen. De slapstick en het 70's gevoel is wel wat gedateerd. Dit trekt meer op de Austin Powers films dan op de kwalitatieve komedies van zowel Sellers als Allen.

Leuk om een keertje te zien, maar geen hoogvlieger. Enkele komische situaties, maar het geheel rammelt wat.

Big budget schlock. Woody Allen´s eerste film als acteur en scenarist, maar slechts marginaal representatief van zijn vroege comedywerk. Grootste minpunt is de overproductie (hoewel het geen weggegooid geld was: de film was een enorme box office hit). Peter Sellers is bizar. 3*



de finale betuigt inderdaad van Woody's liefde voor de Marx Brothers (denk aan de 'stateroom' scene in A Night at the Opera

Niet mijn eerste Woody film. Om precies te zijn: Achtendertig
Woody´s - dat zijn ze bijna allemaal heb ik bekeken én er
mijn mening over geschreven (heb ze ook alle achtendertig
op dvd natuurlijk). In alfabetische volgorde ga ik ze op MM
zetten, zo objectief als maar mogelijk is, dit voor de Woody
Allen fanaten, maar ook voor hen die Woody nog niet kennen.
Hier gaan we:
Niet "van" maar "met en geschreven" door Woody allen.
Nah!! What´s Up Doc? Geen ‘meesterlijke komedie’ zoals sommigen ons willen doen geloven. Geen ‘prettig gestoorde’ acties. Niks van dit alles. ‘Doldwaze Capriolen?’ Vergeet het. Slappe rommel en kinderachtig gedoe die je uit verveling de aan/uit knop doet gebruiken. Alleen voor verzamelaars van Woody Allen parafernalia. ‘Ik’ maar weeral eens.
Heb de film in 1967 (yep) voor het eerst gezien. 41 jaar later ... en wat blijkt? Griezelig slecht. Woody zit hier werkelijk - dat zág je - in een embryonale fase zijn ding te doen. Met toegeknepen billen zag ik hoe Woody afgrijselijk slecht stond te acteren! Da´s geen verwijt maar een vaststelling. Maar alla, ik zal het goed maken:
Zijn films, allemaal zijn op z´n minst:
"heelijk, schaamteloos emotioneel, relaxed, en kwaadaardig doordrongen van een boosaardige goedheid."
Films die ik maar niet te pakken krijg:
Compagnie man
Lights keep me compagnie
A Soldiers daugther never cries
Stardust Memorie
Crimes and Misdemeanors
King Lear
The Impostors
Confucius sluit af met:
"Hij die zijn bronnen goed kan verbergen heeft het geheim van de creativiteit ontdekt"

Amusante en kluchtige comedy met sterrencast. Sellers en Allen zijn prima op dreef. Misschien ietwat rommelig maar met fijne humor. Met de hit van Jones op de soundtrack. Goed.

Grappig om aan het eind even zangeres Francoise Hardy te zien (ik herkende haar direct, hoewel ze geen credits kreeg).
Verder vond ik het - ondanks de sterren - nogal afzien deze film. John Lanting zou hier trouwens in zijn element zijn geweest.

Leuke film klassieker met goed geplaatste en lekkere droge humor!
Ook het intro was erg leuk en creatief gemaakt en past goed bij de rest van de film,
Einde is vrij standaard, maar wel leuk
1 van de betere comedy-klassiekers! 4 sterren!

Ah ja, ik dacht even dat het Jane Birkin was.

Verder is het leuk om deze typische 60s-film met bijbehorende cast, sfeer en muziek te zien, maar het verhaal en hele gebeuren wordt na een tijdje wel een beetje vermoeiend. Lijkt snel opgenomen met nodige improvisatie.

Inderdaad bij vlagen nogal vermoeiend, deze typisch maffe swinging sixties komedie. Inclusief een hele berg seksuele toespelingen en absurde situaties.

De humor is niet echt veel Woody Allen teksten (afgezien van zijn eigen rolletje), maar meer situaties als Bananas en het culmineert allemaal in een soort Fawlty Towers gebeuren...

Peter Sellers wel weer onweerstaanbaar en ook de dames leuk om naar te kijken.

Matige film waarin een vrouwenverslinder hulp zoekt bij een psychiater als hij wil gaan trouwen. Ondanks dat dit duidelijk een klucht is, is het verhaal te chaotisch om echt te kunnen boeien. Die chaos komt nog het beste tot zijn recht tijdens het laatste gedeelte in het hotel en met de karts. Hier en daar wel grappig, maar dat is dan vooral te danken aan Peter Sellers en Woody Allen (voor wie dit zijn acteerdebuut betekende). Net geen 3.0 sterren.

Als tijdsdocument is de film nog wel aardig om naar te kijken, maar als film stelt het allemaal niet veel voor. Een uiterst dubieus en kinderachtig verhaal, met slechte dialogen en acteerwerk. Ook was de film absoluut niet grappig, al was hij waarschijnlijk wel zo bedoeld. Ik heb de film gekeken vanwege Woody Allen, maar zelfs die was in deze film (nog) niet leuk.

Dat leuke Franse meisje was natuurlijke Francoise Hardy. Op het einde was dat.
Verder redelijk vermakelijk.

Afgelopen week nog een keer, na 35 jaar, herbekeken, en ik moet zeggen dat ik deze film niet veel anders ervaarde dan tijdens mijn tienerjaren. Allen kan bij mij een flink potje breken, maar dit is waarlijk niet zijn beste werk. Enkele goede grappen, maar vooral meligheid troef en veel inside jokes die het toen goed deden, maar nu nogal flauw overkomen. Film oogt erg rommelig, maar dat was ook de bedoeling, niet bepaald een film waarin structuren worden nagestreefd. De dames zijn de absolute trekpleiser(met Andress als absolute koploopster), een verzameling vrouwelijk schoon waar zelfs de grootste geheelonthouder wild van word. Alleen zij al maken deze prent de moeite waard om bekeken te worden. En de titelsong is natuurlijk geweldig. Jammer dat Sellers het hier niet zo goed doet. Hij overdrijft mij net iets te veel, zijn momenten zijn soms pijnlijk onleuk, en Peter haalt daarmee dit in potentie schitterende verhaal toch wat naar beneden.

kan het met bovenstaand commentaar wel eens zijn Sellers is wat flauw in zijn rol en de film is wat rommelig .
Er zijn ook wel leuke scenes maar het gaat nogal op en neer qua niveau , de dames zijn het aankijken zeker waard maar dat alleen is natuurlijk niet voldoende .
Redelijk soms wel grappig maar te vaak ook niet echt .