
Amanda Knox (2016)
Verenigde Staten / Denemarken
Documentaire / Misdaad
92 minuten
geregisseerd door Rod Blackhurst en Brian McGinn
met Amanda Knox, Giuliano Mignini en Nick Pisa
Amanda Knox werd tweemaal veroordeeld voor moord, maar uiteindelijk vrijgesproken. Rod Blackhurst en Brian McGinn onderzoeken de beruchte zaak die de krantenkoppen wereldwijd haalde. Is zij een koudbloedige psychopaat die op brute wijze haar kamergenoot vermoordde of een naïeve buitenlandse student die terecht kwam in een eindeloze nachtmerrie?
TRAILER
https://www.youtube.com/watch?v=vdPMCigYZN8
Wanneer je deze, als ook andere ingevoegde media op de site wilt zien, dan moet je hier even toestemming voor geven.
Met het tonen hiervan wordt er mogelijk door een andere partij cookies geplaatst en/of wordt je ip-adres geregistreerd, zonder dat MovieMeter hier invloed op heeft. Lees ons privacybeleid voor meer informatie over hoe MovieMeter met je privacy omgaat.
Had al redelijk snel door dat ik deze zaak van ergens kende. En inderdaad, niet zo heel lang geleden nog Winterbottom's Face of an Angel gekeken, speelfilm die volledig hetzelfde onderwerp behandelt. En net zoals die film maakt deze film je niet veel wijzer.
Het lijkt soms alsof je een faux doc zit te kijken, met een flink aantal larger than life personages. Allereerst Knox zelf natuurlijk, die erg ingestudeerd overkomt. Ze lijkt wel iets te veel geöefend te hebben voor deze docu. Verder heeft ze ook iets vreemds over zich, maar dat maakt haar niet meteen een moordenaar natuurlijk.
Ook de inspecteur is maar een vreemd ventje. Een zelf-verklaarde Sherlock Holmes fan die houdt van z'n werk en graag zaakjes oplost door te kijken naar de kleine, ogenschijnlijk nietszeggende details. Leuk, zo'n romanticus, maar ik zou hem niet op mijn zaak willen, want hij komt met aardig simplistische theorietjes aanzetten.
En dan uiteraard Nick Pisa, de trotse gutter press "journalist" die met veel smaak en vreugde vertelt over de ideale zaak om over te berichten. En ook nog eens doodleuk afsluit met de boodschap dat je als journalist natuurlijk niet alles kan gaan dubbelchecken, maar gewoon moet neerpennen wat je verteld wordt. Figuurtje!
Vraag is achteraf een beetje waar je nu naar zitten kijken hebt en wat je moet meenemen van deze docu ... veel feitelijkheden zitten er niet in, de personages komen erg aangedikt en gescript over en je krijgt ook niet écht het gevoel dat je het hele verhaal voorgeschoteld krijgt. 't Is eerder een kleine freakshow geworden, de vraag is of deze zaak daar nu echt mee gebaat is.
Vond het weinig verheffend.
1.5*
Sterke documentaire. Het verhaal rond Amanda Knox heb ik wel gevolgd, en de discutabele krantenkoppen vielen me toen al op. En om dan nu van de journalist Nick Pisa zelf te horen dat er veel leugens en verzonnen verhalen waren en druk van concurrentie was, is schokkend. Maar natuurlijk niet verassend.
De documentaire makers kiezen wijselijk geen kant, maar laten wel zien dat het bewijs tegen Knox niet erg overtuigend was. Het is schokkend dat ze in eerste instantie schuldig is bevonden met dit bewijs. Dat komt ook door Knox. Een wat vreemde dame die lacht op de meest vreemde momenten (in de rechtszaal net voor haar vonnis), een ingestudeerd praatje zit af te ratelen en ook halve waarheden verkondigt. Maar dat maakt haar nog niet schuldig. Hoe graag die rare Italiaanse rechercheur met zijn pijp en Sherlock Holmes fascinatie dat ook zou willen.
Ik heb eerder dit soort documentaires gezien en ik moet zeggen dat de stijl van de interviews mij niet bijzonder bevalt. Het verliest een stuk realiteit en geloofwaardigheid. Voor het zien van deze docu had ik nog nooit gehoord van Amanda Knox gehoord dus het was wel interessant om in 1,5 uur haar verhaal te zien. Na het zien van de docu had ik alleen wel het gevoel dat er nog veel meer onderzocht had kunnen worden. Een aantal belangrijke details van de zaak zijn volledig overgeslagen. Al met al een redelijke docu die het vooral van het echte beeldmateriaal (zonder de interviews) moet hebben.
3*

Ik kijk zelden documentaires, maar vond deze erg interessant. Fijn dat alles in slechts anderhalf uur verteld wordt, dit houdt het constant overzichtelijk en spannend. Op het laatst is het iets teveel een welles nietes spelletje, maar voor de makers van deze docu lijkt het me onvermijdelijk het anders te brengen. Zelf geloof ik in Amanda's en Raffaele's onschuld, zeker in die van Raffaele. Amanda lijkt moeite te hebben met emoties tonen en lijkt haast te kicken op de aandacht in eerste instantie, tot het erger wordt. Ik zag op dat moment geen moordenaar nee.
Zoals ik indirect al zei heb ik geen verstand van docu's en ik denk ook dat de zaak de sleutel is tot een goede en niet het documentairemaken zelf. Amanda Knox vond ik in ieder geval erg interessant.
Nooit praat hij over waarheidsvinding of de kwaliteit van het duidelijk vooral in forensisch opzicht heel matig uitgevoerde onderzoek. Het gaat alleen maar wat een mooi verhaal het allemaal is en wat een mooie krantenkoppen het oplevert, en dat de mensen dit willen lezen. Op een schijnheilige toon beweren dat het bij het journalistieke vak hoort om dingen op deze manier te benaderen, maar dan zich dan wel verbaast afvragen of hij dan echt alles na moet trekken en zelfs op het einde alles afschuiven op politie en aanklagers. Ik weet niet of er misschien ook wat selectief geknipt is, maar de manier waarop hij en die aanklager hun eigen achterlijkheid tonen gaf de docu haast iets surrealistisch mee. Personages die voor een de film al te overdreven zouden lijken.
Amanda Knox vind ik eigenlijk als een redelijk normaal meisje overkomen. Ja, ze gedraagt zich ongepast door als de rechercheurs de plaats delict nog aan het uitkammen zijn buiten uitgebreid met haar vriendje Raffaele te zoenen (die ze nog geen week kent), maar als je het taalgebruik van haar en vriendinnen hoort is ze toch nog best wel een kind. Dat wat eigenzinnige gedrag is ook niet vreemd voor iemand van een jaar of twintig. Wel vreemd overigens dat als ze thuiskomt van Raffaele 's ochtends en de deur open ziet staan ze doodleuk eerst gaat douchen en haar tanden poetsen, om dan in paniek te raken zodra ze een niet doorgetrokken toilet ziet?
Het klopt wel dat haar gedrag in die interviews niet helemaal spontaan overkomt. Die dramatische stiltes en dat net wat te vaak recht in de camera kijken hadden ze er beter uit kunnen laten. Men de kijker ermee confronteren dat wat Amanda is overkomen iedereen zou kunnen overkomen en dat mensen zelfs de kwalijke rol van de media omdat die handelen zoals ze doen om aan een vraag te voldoen, maar als het niet meer spontaan overkomt is de boodschap toch minder krachtig.
Het lijkt me overigens het meest aannemelijk dat Rudy Guede de moordenaar is. Hij heeft al vaker ergens ingebroken en ook al wel eens met een mes staan zwaaien las ik geloof ik, en bij Amanda zie ik gewoon geen logisch motief. Meredith zou wat afkeurends hebben gezegd over het feit dat Amanda in het gezelschap van Raffaele en Rudy is, en dat moet dan genoeg zijn voor Amanda om Meredith te laten verkrachten, martelen en de keel door te snijden? 3.5*.
Waar ik vooral moeite mee heb is het gebrek aan zelfreflectie bij de makers. Waar er tussen de regels door nogal sterke kritiek geuit wordt op de walgelijke persmuskiet Pisa en de idiote inspecteur is er kennelijk niet het besef bij de makers dat zij zelf met hun behandeling precies even fout bezig zijn. Verplaats je even in de rol van deze twee, en vraag je af of je zou vinden dat je netjes en naar waarde geportretteerd bent. Karikaturaal is dan eerder wat er bij me opkomt. Is deze documentaire dan beter dan wat Pisa in zijn schavotschriftje laat publiceren?
Qua nieuwswaarde is het ook nogal nihil. Dan leuker om The Face of an Angel (2014) te kijken. Daar kom je ongeveer precies evenveel mee te weten, maar het is een veel beter stuk film, en zonder de wat vreemde toon die dit geval heeft.
Deze zaak was mij niet bekend, dus was voor mij nieuw allemaal!
Zelf ben ik eigenlijk niet echt een groot fan van documentaires, maar ik denk dat dit gelijk na het zien van deze docu zal veranderen.

Voor het bekijken van de docu moet ik eerlijk zeggen dat ik nog nooit van deze zaak gehoord had. Puur uit verveling had ik deze docu maar opgezet om wat tijd te doden dus ging er ook met zowat nul info in.
Wat ik uiteindelijk zag was een super interessante en ook wel bizarre documentaire.
De hele zaak en verhaal van Amanda Knox is best bizar. Na het zien van de docu begin je toch een beetje te twijfelen, schuldig of onschuldig ik weet het niet, maar ik denk dat Amanda sowieso er iets meer mee te maken heeft als wat je allemaal te horen en zien krijgt. Sowieso die blik van Amanda en haar ogen alleen al krijg je soms rillingen van. Volgens mij is ze niet echt helemaal 100.
Daarnaast ook de vriend van Amanda: Raffaele vond ik ook een heel erg apart figuur. Een super onzekere en beetje simpele ( weet niet of dit het juiste woord is) jongen die Amanda ontmoet en elkaar pas 5 dagen kennen en dan in zo'n situatie terecht komen is heel bizar, 5 DAGEN!!

Maar dan heb je ook nog Giuliano Mignini die er alles aan doet om bewijs te vinden over de moord vond ik hem ook wel een beetje een apart figuur.
Vooral wanneer de docu verder en verder gaat hoe minder ik heb ook ging geloven bij bepaalde dingen, wat er tegen het eind van de docu ook al gezegd dat er zoveel theorieën kwamen/verzonnen begin je overal aan te twijfelen.
Al met al vond ik dit een super interessante documentaire.
Absoluut dat ik meer docu's zal gaan kijken. Heb al een paar op mijn lijst staan maar mochten iemand nog suggesties hebben hoor ik het graag.

Zeker een 3,5*
Ik vind het ook een tikje bizar dat Knox klaagt over een teveel aan media-aandacht en mensen die haar aanspreken op straat, maar dan wel met plezier mysterieus in de camera willen kijken ("heb ik het gedaan of heb ik het niet gedaan?"). Ik mag hopen dat ze er genoeg voor betaald heeft gekregen...
Jammer genoeg te weinig feitelijke info en teveel suggestie om een hogere score te verdienen. Je krijgt eigenlijk geen overzichtelijke blik op de hele moord.
Dit: lichtelijk amusant is deze samenvatting toch wel dankzij enkele heerlijke figuranten zoals de politieman die zich een Dario Argento waant. Of de nieuwswolf die overal binnenglipt voor de beste scoops en vette orgastiische koppen.
Ik betrapte mezelf ook op de hoop dat Knox schuldig zou zijn


Mja fijne materie. Toch erg zielig voor die jongen en meisje die misschien wat teveel hadden geblowd toen de politie het moordhuis overhoop haalde.... oeps sorry speculatief.
Zijn vergelijking over Italië versus de VS in de 13de eeuw ("toen ze daar nog buffels in grotten tekenden"), gevolgd door zo'n bizarre "heb-ik-jou-daar-even"-blik is toch wel het moment van de film..

Dat die aanklager zo'n lelijke vergelijking maakte over de oorspronkelijke bewoners van Amerika is natuurlijk dom/schandalig.