
Dead Reckoning (1947)
Verenigde Staten
Film noir / Thriller
100 minuten
geregisseerd door John Cromwell
met Humphrey Bogart, Lizabeth Scott en Morris Carnovsky
Kapitein Rip Murdock en sergeant Johnny Darke zijn op weg naar Washington wanneer Johnny plotseling verdwijnt en dood weer opduikt. Rip gaat op onderzoek uit. Hij ontdekt, dat Johnny beschuldigd was van moord en zelf die moordzaak aan het onderzoeken was. Rip wordt verliefd op de blondine 'Dusty' Chandler, wier man naar alle waarschijnlijkheid zou zijn vermoord door Johnny.
Trailer
https://www.youtube.com/watch?v=eBqNaXs9_Uo
Wanneer je deze, als ook andere ingevoegde media op de site wilt zien, dan moet je hier even toestemming voor geven.
Met het tonen hiervan wordt er mogelijk door een andere partij cookies geplaatst en/of wordt je ip-adres geregistreerd, zonder dat MovieMeter hier invloed op heeft. Lees ons privacybeleid voor meer informatie over hoe MovieMeter met je privacy omgaat.
Links
Zoek naar deze film op dvd/blu-ray op AmazonIMDb (7,1 / 6788)trailer (YouTube)iTunes: € 9,99 / huur € 3,99Het spel van Bogart maakt veel goed, en verder is ook de rol van Coral interessant, net als dat de film de nodige spanning heeft
3,5 ster
Rommelig idd; toch leuk door het sterke acteerwerk van Bogart en de funny dialogen hier en daar (hadden er van mij meer in mogen zitten).
Kan je beter de hele box kopen (met nog 5 of 6 andere Bogart films). Was destijds 3 tientjes kwijt.
Kan je beter de hele box kopen (met nog 5 of 6 andere Bogart films). Was destijds 3 tientjes kwijt.
Bogart is wel fantastisch!
Erg rommelige film,ook erg onwaarschijnlijk,soms kan je er nauwelijks een touw aan vast te knopen..Tevens vond ik Lizabeth Scott een slechte actrice.
Ik vond dit niet zo'n goede film.
Bogart is wel fantastisch!
Erg rommelige film,ook erg onwaarschijnlijk,soms kan je er nauwelijks een touw aan vast te knopen..Tevens vond ik Lizabeth Scott een slechte actrice.
Ik zie niet in wat er zo onwaarschijnlijk aan is. De gebeurtenissen zijn plausibel. De wendingen in het verhaal lopen door elkaar heen maar feitelijk gewoon een goede detective film noir. Zonder ondertiteling heb ik het evengoed wel goed kunnen volgen. Bogart is weer briljant.
Deze film staat wel bekend om het vele roken.
Er is ook een R-2 DVD met Ned. subs (in mijn Film-Noir collectie).
Gelukkig is Bogie betrouwbaar als altijd, is de schurk een lekkere gluiperd en zitten er goede dialogen ("A persuader and a couple of things you might call coaxers" = een pistool en een paar brandbommen) en aardige twists & turns in de film (inclusief opmerkelijk weinig pistolen om Bogart mee onder schot te houden), dus de film blijft wel drijven, maar een echte klassieker is het toch niet. Wel een verrassend ontroerend slot bij Mike's sterfbed, en bizarre overeenkomsten met The Maltese Falcon in situatie en dialogen op het einde (The Maltese Falcon: "When a man's partner is killed, he's supposed to do something about it." – Dead reckoning: "When a guy's pal is killed, he ought to do something about it.").
https://scontent-a-ams.xx.fbcdn.net/hphotos-prn1/t1.0-9/10176242_849461025068656_1849090935348947282_n.
Dead Reckoning was een amusante, maar ook sombere, grimmige, onheilspellende, melodramatische misdaadthriller met een ingewikkelde verhaallijn, ongevoelige dialogen en Bogart (vanzelfsprekend) in de rol van de cynische zware jongen (echter hij speelde wat ongeïnspireerd). Lizabeth Scott, als femme fatale, miste de betovering en de chemie tussen haar en Bogart ontbrak. Maar er bleef genoeg te genieten.
Van begin tot einde heb ik genoten van deze film in die mate dat ik hoopte dat hij nooit zou eindigen, maar helaas.
Dead Reckoning is gemaakt in 1947, net als Out Of The Past, en is voor mij evenwaardig gezelschap. Van regisseur John Cromwell had ik nog nooit gehoord dus wordt het misschien tijd om ander werk van hem te ontdekken. Deze film bevat trouwens creatieve visuele vondsten, metaforen, waarvoor petje af.
Dead Reckoning komt misschien niet vaak voor in de toplijstjes, maar voor mij is dit ultieme noir.
Zelf vond ik sowieso wel dat ze een speciale uitstraling heeft in de film. En ik denk dat ik nu weet waaraan het ligt. Volgens mij is deze femme fatale in werkelijkheid een transgender. Ze heeft in elk geval een mannelijke schedelvorm met mannelijke sterke kaaklijn en diepliggende ogen die een weirde energie uitstralen. En de weirdness heeft volgens mij te maken met het feit dat zij in feite een hij is. Zie ook de lengte van zijn/haar armen die erg lang zijn. Mannen hebben in verhouding tot de rest van het lichaam langere armen dan vrouwen, zo ook Lizabeth Scott. En dan ook nog eens die lage stem van Scott.
Als je op youtube filmpjes bekijkt van Lizabeth Scott op bejaarde leeftijd, zie je in feite een bejaarde man, die me doet denken aan een bejaarde Iggy Pop. Heel weird.
Dit is gewoon mijn mening over deze femme fatale, maar ieder trekt natuurlijk zijn eigen conclusies.
Ik blijf het wel een goeie film vinden maar het is voor mij toch niet meer hetzelfde als voorheen

Ik heb best genoten van deze film, maar als ik heel eerlijk ben, was het niet de beste Film noir. Vrij standaard. Zeker, Bogart en Scott waren allebei absoluut dynamisch en hadden een geweldige chemie, maar het mist gewoon iets opmerkelijk zoals sommige van de beste film-noirs. Als er in deze film andere acteurs hadden gespeeld, zou het waarschijnlijk vergeetbaar zijn. Het drijft vooral op de charisma en de pittige dialogen van de twee hoofdrolspelers. De eerste helft van de film wordt in flashbacks verteld door het mannelijke hoofdpersonage, Captain Rip Murdock (Humphrey Bogart) aan een priester in een kerk. De conclusie volgt nadat je weer terug ben waar het begon. Ondanks dat de film veelal de herkenbare patronen van de film-noir volgt, is de amusementswaarde wel erg hoog.