• 13.106 nieuwsartikelen
  • 169.775 films
  • 11.146 series
  • 31.903 seizoenen
  • 630.813 acteurs
  • 196.393 gebruikers
  • 9.182.084 stemmen
Avatar
 
banner banner

Le Dernier Métro (1980)

Drama / Romantiek | 131 minuten
3,25 134 stemmen

Genre: Drama / Romantiek

Speelduur: 131 minuten

Alternatieve titel: The Last Metro

Oorsprong: Frankrijk

Geregisseerd door: François Truffaut

Met onder meer: Catherine Deneuve, Gérard Depardieu en Jean Poiret

IMDb beoordeling: 7,3 (16.321)

Gesproken taal: Duits, Frans en Italiaans

Releasedatum: 22 januari 1981

  • On Demand:

  • Netflix Niet beschikbaar op Netflix
  • Pathé thuis Niet beschikbaar op Pathé Thuis
  • Videoland Niet beschikbaar op Videoland
  • Amazon Prime Niet beschikbaar op Amazon Prime
  • Disney+ Niet beschikbaar op Disney+
  • Google Play Niet beschikbaar op Google Play
  • meJane Niet beschikbaar op meJane

Plot Le Dernier Métro

"A story of love and conflict."

Parijs, september 1942. Lucas Steiner, de directeur van het Montmartre theater, moet vluchten omdat hij Joods is. Zijn vrouw Marion neemt de leiding van het theater over en werft Bernard Granger aan om aan haar zijde in “ La disparue “ te spelen. Tot de avond van de algemene repetitie ondergaat het gezelschap de bedreigingen en de venijnige kritiek van Daxiat, een man die de ambitie heeft de Comédie-Française te gaan leiden. En wat als Lucas Steiner uit liefde voor zijn vrouw Frankrijk niet zou verlaten hebben, maar enkel zou ondergedoken zijn?

logo tmdbimagelogo tmdbimagelogo tmdbimagelogo tmdbimage

Externe links

Volledige cast

Acteurs en actrices

Marion Steiner

Bernard Granger

Lucas Steiner

Jean-Loup Cottins

Arlette Guillaume

Germaine Fabre

Raymond Boursier

Nadine Marsac

Lucien Ballard, Bernard's Replacement

Video's en trailers

Reviews & comments


Gast

  • berichten
  • stemmen

Let op: In verband met copyright is het op MovieMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.
zoeken in:
avatar van Zavo

Zavo

  • 6392 berichten
  • 1616 stemmen

Was dit niet Truffaut's ode aan Hitchcock? Ik weet niet meer zeker of ik deze gezien heb (misschien heb ik een andere film in m'n hoofd), dus kan er niet op stemmen.


avatar van Jos2

Jos2

  • 1730 berichten
  • 0 stemmen

Zavo schreef:

Was dit niet Truffaut's ode aan Hitchcock?

Ik zag het er niet in.


avatar van Queto Yurlunyur

Queto Yurlunyur

  • 4775 berichten
  • 3110 stemmen

Zavo schreef:

Was dit niet Truffaut's ode aan Hitchcock?

Beetje late reactie, maar dat was La Mariée Était en Noir (volgens CineBooks tenminste, zelf niet gezien).


avatar van hugohei

hugohei

  • 2149 berichten
  • 2347 stemmen

De film is zeer geprezen, maar ik vond 'm eigenlijk behoorlijk vervelend.


avatar van olivier

olivier

  • 1249 berichten
  • 1577 stemmen

Zeer mooie, tedere en intieme film. Dit is niet meer de Truffaut van 'jules & jim' die per se zichzelf wil manifesteren als avant garde en een destructie van de klassieke stijl wenst, maar in plaats van dat jong geweld is rijpheid en beheersing gekomen. Moeilijk te zeggen wat het effectiefst is. Feit is wel dat uit alles Truffauts liefde voor de cinema, het theater, het detail en het acteren blijkt. Zoals dat ene moment waarop (de geweldige) Depardieu spreekt op het podium en we in de verte zijn stem horen weergalmen, bijna onopmerkbaar. Kleine details, maar ze getuigen van een groot meesterschap. Een schare prachtige karakteracteurs doet de rest. Een pareltje. 4*


avatar van Metalfist

Metalfist

  • 12407 berichten
  • 3964 stemmen

A story of love and conflict

Toen ik gisteren in het programmaboekje keek zag ik dat ze een film met Truffaut gaven. Ik kon de naam niet direct plaatsen maar toen herinnerde ik me dat hij medeverantwoordelijk was voor het boek Truffaut/Hitchcock. Hoog tijd dus om eens iets van zijn hand te zien maar uiteindelijk is het toch een teleurstelling geworden.

Het begon nochtans wel goed. Truffaut slaagt erin om het hele theatergebeuren redelijk interessant neer te zetten maar waar hij niet in overtuigt is om de angst voor de Duitsers echt voelbaar te laten worden. Ik kreeg nooit het gevoel dat ze op elk moment konden binnenvallen. Wanneer ze dan uiteindelijk binnen vallen geraken ze er ook wel op een simpele manier vanaf door gewoon ergens in een soort van container te gaan schuilen... Op het einde wordt je nog even op een leuk zijspoor gezet doordat je hoort dat Lucas is gestorven en Bernard zijn geheugen is kwijtgeraakt maar spijtig genoeg blijkt dan dat het een opgevoerd toneelstuk is en dat Steiner een staande ovatie krijgt. Ik had toch liever het toneelstuk gehad. Ik weet niet goed waarom maar dat had volgens mij meer in de rest van de sfeer van de film gepast. Net zoals het einde waar zomaar even terloops wordt verteld wat er met een aantal personages totaal niet in de film paste. Ook is de speelduur een tikkeltje aan de lange kant om echt de gehele tijd te boeien, vooral als de film op een redelijk laat uur wordt gegeven.

Vroeger kende ik Gérard Depardieu eigenlijk alleen als Obelix van de Asterix en Obelix films en was hij in mijn ogen dus niet zo'n geweldige acteur. Gelukkig ben ik tot inkeer gekomen want de laatste tijd begin ik hem meer en meer te waarderen. In Jean de Florette is hij op het randje van het geniale af en ook hier zet hij weer een ijzersterke rol neer. Hij komt echt op een hoogtepunt wanneer Deneuve weigert tegen hem te spreken en hij wanhopig probeert om het terug goed te maken. En dan komen we automatisch aan het tweede toppunt van de film, Catherine Deneuve. In Belle de Jour en Les parapluies de Cherbourg een bloedmooie vrouw en ook hier respectievelijk 13 en 16 jaar ouder nog altijd zeer aantrekkelijk maar tegelijkertijd ook een geweldige actrice. De rest van de bijrollen zijn ook goed gevuld maar staan uiteindelijk toch wat in de schaduw van de twee hoofdrolspelers.

Mijn eerste Truffaut is een feit en jammer genoeg ook een twijfelgeval. Depardieu en Deneuve brengen de film zeker naar een hoger niveau maar daar staat het ietwat saaie verhaal weer tegenover. Misschien dat ik hem met een herziening wel meer weet te waarderen.

2.5*


avatar van kos

kos

  • 46432 berichten
  • 8644 stemmen

Ironisch genoeg is het theater niet alleen maar het leidend voorwerp van de film. Ook de film zelf is nogal theatraal.

Wanneer de acteurs geen repetities staan te houden of een opvoering doen, zijn ze wel 'achter de schermen' met elkaar dialogen aan het opratelen.

Daar moest ik aanvankelijk nogal inkomen. Pas geleidelijk aan, wanneer het 'belangrijke' stuk wordt geoefend en opgevoerd, met alles er omheen, verweven o.a. met de schuilende hoofdproducent, begon ik pas in de film te geraken.

Het is op z'n minst een bijzondere film, dat wel.


avatar van 93.9

93.9

  • 3124 berichten
  • 4203 stemmen

Het onbreekt het aan sfeer en spanning in deze film.

De driehoeksverhouding komt te laat, de verdwijning van Lucas te vroeg.

Kleine teleurstelling van de grote Truffaut.

Desondanks kun je dit geen onvoldoende geven, daarvoor zit het net weer te goed inelkaar.


avatar van BBarbie

BBarbie

  • 12893 berichten
  • 7675 stemmen

Uitstekende film van Truffaut, waarin hij de toneelwereld gebruikt om het leven te schetsen tijdens de Duitse bezetting van Parijs. Prachtig acteerwerk van Gérard Depardieu en een stralende Catherine Deneuve. Ook Truffaut’s vertrouwde cameraman Néstor Almendros levert opnieuw prima werk af.

Minstens zo goed als z’n tegenhanger over de filmwereld La Nuit Américaine.


avatar van Brix

Brix

  • 19501 berichten
  • 4877 stemmen

Vanavond te zien op TV > ARTE > 20:15 uur (Franstalige en Duitstalige versie)

Meteen gevolgd door een documentaire over Truffaut, en later nog: L'Amour à Vingt Ans (1962)

Dit alles in het kader van een ARTE Truffaut avond.


avatar van Dievegge

Dievegge

  • 3080 berichten
  • 7972 stemmen

Parijs, 1942. De zwarte markt, het verzet, de jodenvervolging... De laatste tram moest men halen om de avondklok te respecteren tijdens de Duitse bezetting.

The show must go on. Theater als een vorm van escapisme. De dialogen uit het toneelstuk "La Disparue" komen uit La Sirène du Mississippi.

Marion Steiner (Catherine Deneuve) is een sterke vrouw die zelf het theater zou kunnen leiden. Haar ondergedoken echtgenoot behandelt haar echter als een marionet die zijn bevelen uit moet voeren. Ze begint een afkeer te voelen voor deze controlefreak die vanuit zijn schuilplaats het toneelstuk en haar leven blijft regisseren. Ze voelt zich aangetrokken tot haar tegenspeler Bernard (Gérard Depardieu), schijnbaar een flierefluiter maar eigenlijk zeer ideologisch. Veel artiesten zullen zoete wraakgevoelens ervaren bij de scène waarin hij de antisemitische criticus te lijf gaat.

Een komisch nevenpersonage is manusje-van-alles Raymond (Maurice Risch). Hij deed me denken aan Jomme Dockx in De Collega's. Nadine (Sabine Haudepin) is een jonge actrice die elk rolletje aanneemt omdat ze het wil maken.

De beperkte omgeving en de duistere schuilplaats zorgen voor een claustrofobisch sfeertje. Ik zou niet geraden hebben dat dit een film van Truffaut is. De muziek van George Delerue wordt spaarzaam maar effectief gebruikt.

Het misleidende einde herinnert de kijker eraan dat hij naar fictie zit te kijken.


avatar van Movsin

Movsin

  • 8081 berichten
  • 8298 stemmen

Kroniek van een theatergezelschap tijdens de oorlogsjaren en jodenvervolging door de nazi's.

Eigenlijk voortkabelende film zonder enig climax en die op het einde zo een documentair en geschiedkundig allure krijgt.

De schitterende cast doet zijn faam alle eer aan, het camerawerk is minitieus verzorgd, de dialogen klaar en duidelijk, maar naar mijn gevoelen mist dergelijk werk een zekere ziel.

Matig tevreden.


avatar van jono

jono

  • 339 berichten
  • 3993 stemmen

Achter-de-schermenfilms, ik heb er helemaal niets mee. Veel mensen zijn gecharmeerd van films als All That Jazz (1979) of Birdman (2014), maar aan al die films vind ik weinig aan. François Traufauts Le Dernier Métro is ook zo'n film. Het verhaal gaat over een Joodse toneelregisseur die moet vluchten voor de Duitsers, en die zich maandenlang verschuilt in de kelder van het theater. Zijn vrouw (Catherine Deneuve) bestiert het theater, waar ze in een stuk met een veelbelovende acteur (Géard Depardieu) speelt.

De dreiging van de Duitsers is echter nergens in de film aanwezig, en de film wordt nooit spannend. Ik had moeite het verhaal te volgen en wist regelmatig niet of ik nu naar het toneelstuk zat te kijken of naar de verwikkelingen van de hoofdrolspelers. Ik kon mijn ogen nauwelijks openhouden. Een gemiste kans. Jammer, want Truffaut heeft ook erg aangename films gemaakt. 1*