Jay and Silent Bob Strike Back (2001)

gister weer is gekeken
het blijft een erg leuke comedy, met erg domme droge humor
ook erg leuk de bijrollen van Matt Damon en Jason biggs en nog meer.
ik hoop echt dat er nog een film komt met Jay and Silent bob

gwooon een onwijs leuke stoner film

Jay and Silent Bob

3,5*

De definitie van flauw, misschien tikkeltje gedateerd, maar o zo grappig. Als je deze film gelijk na Dogma kijkt zie je tientallen vergelijkingen. Hadden ze het in die eerste over Judd Nelson, hier speelt tie mee. En zo zit de film vol met dat soort dingen, maar ook talloze cameo's en parodieen op of juist odes aan grote filmsklassiekers. Moest toch een paar keer gul lachen om het duo, maar ook Ferrell en Rock hebben sterke bijrolletjes. Hersenloos vermaak.

Aardige film van Smith, die redelijk gelijkwaardig is aan zijn eerdere Clerks.

Jay and Silent Bob Strike Back zit vol met verwijzingen naar andere films en dat alleen al is op zich best grappig om te constateren. Vooral ook omdat in deze film acteurs hum eigen film een beetje te kijk zetten. Carrie Fisher en Mark Hamill parodiëren hun eigen Star Wars film op redelijk hilarische wijze. Hetzelfde doen Matt Damon en Ben Affleck met Good Will Hunting, waarbij die laatste ook een flinke dosis zelfspot heeft door zichzelf te becommentariëren. Ik ben totaal geen fan van de persoon Affleck, maar wat hij hier doet is best leuk.

Verder ontmoeten Jay and Silent Bob in deze roadmovie diverse andere bekende mensen. Soms wordt het allemaal wat te flauw en worden de plas en poepgrappen iets te ver doorgedrukt, (leuke woordspeling trouwens) maar over het algemeen blijft het luchtig en best leuk.

3,0*

Super flauw! Best leuk na een paar biertjes, maar verre van goed

Over een debiel met een oversized gele jas en een mallotige muts waaronder zijn lange haar vandaan komt en een stille Arie Koomen look-a-like, Silent Bob (Kevin Smith zelf) die met elkaar niets anders kunnen doen dan rondhangen voor winkelcentra. Mewes levert met Jay alleen maar strapatsen af met onzinnige vulgaire opmerkingen, waarbij Silent Bob het alleen van zijn debielerige gebaartjes en gezichtsmimiek moet hebben om zijn punt duidelijk te maken.
De twee komen erachter dat er een film over hen wordt gemaakt, over het stripverhaal dat voorkwam in Chasing Amy. Aangezien er geen winst mee te behalen valt voor de twee amoebes willen ze de productie ervan in Hollywood tegenhouden.
Enfin, over het komedie-aspect; als de grappen al dan niet over persiflages van films gaan (zoals ze de Scooby Doo-bus tegenkomen met Velma en Daphne als erotische fantasieën) dan gaat het over blowen, neuken en scheten. Jay, de enige van het stel die praat, vertoont dermate ontzettende oversekstheid en domheid dat je hem na een half uur op zijn muil wil slaan dat hij zijn mond houdt of stopt met zijn gedrag.
Een mallotig inferno waarbij je beslist dat het op de helft zonde van je tijd is.

Enkel leuk om de cameo's en inside jokes. Jay and Silent Bob zijn erg leuk in een film als Clerks, maar teveel screentime voor het duo is ze funest.
2*

Beetje te veel van het goede 3*

F#ck you up your stupid ass!

Foei FOX knipwerk bij de "clit commander" scene!

Echt? Enig idee waarom?

Puriteinse maar bovendien ook preutse Amerikaanse kijk op de wereld, zou mijn eerste ingeving zijn.

cameo's waren inderdaad aardig van Wes Craven o.a. en Mark Hamill, ik heb Shannon Doherty al tijden niet meer gezien.

Teveel puberale schetenhumor, gay verwensingen om duidelijk te maken dat er nog iemand onder je staat en zuigmijnpik opmerkingen die ik snel zat begon te worden. Mijnheer Rock met zijn afkeer tegen evil whitey kon er ook nog wel bij. Niet aan mij besteed.

Afgezien van Jersey Girl (één van de films waaraan Jennifer Lopez en Ben Affleck werkten toen ze nog een stelletje waren natuurlijk), niet echt bekend met het werk van meneer Smith.

Maar leuk, dit. Al heb ik geen idee waar Jay en Silent Bob precies vandaan komen (hoewel aan het begin wel een bepaald idee gegeven wordt), als ze uit eerder werk van Kevin komen. De bijrollen, cameo's, en figurant rollen zijn eindeloos. Het leukst vond ik uiteraard het gedeelte met James van der Beek alias Dawson, wanneer hij roept dat hij een tieneridool was. Ik was/ben er weg van, vandaar dat ik dat echt heel cool vond om te zien. Het is verder wel weer ongelooflijke onzin, en onzinniger dan deze brij van grappen heb ik het mijns inziens nog niet gezien. Het is een heen en weer gaan van bekende mensen, die zichzelf (en hun rol) niet al te serieus nemen. Echt geniaal wordt het echter nergens, maar wat is het grappig om bepaalde grappen te zien slagen. Een leuke komische film. Maar naar het einde toe wel erg flauwig. Deels heeft dat toch wel te maken met de verschijning van Will Ferrell. Een gevalletje zoals Jason Bateman ongeveer. (Hoewel ik een tijdje terug toch wel merkte dat om de een of andere vage reden ik mr. Bateman in the Sweetest Thing als enige film nog wel een beetje te doen vond). Maar goed, Will Ferrell heeft gewoon een irritant trekje. Hij lijkt zichzelf helemaal geweldig te vinden, en dat werkt gewoon niet. Nee, ook van meneer Ferrell ben ik geen fan.

Leuk dus, maar het kan nog altijd wel leuker. Toch wel redelijk genoten van bepaalde stukjes die erg omhoog schoten.

Affleck was the bomb in Phantoms yo!

Dit blijf ik een erg vermakelijke film vinden....de film gaat nergens over (poep en plas en sex)maar ik kan dat wel waarderen die humor.
Lekkere flauwe humor......dan hoeft het acteerwerk niet super te zijn .
Er komen nog wat andere leuke bijrolletjes voorbij .

Leuke, maar o zo flauwe komedie over de 2 maffe personages Jay en Silent Bob, die beide leuk vertolkt worden. Ook de vele bekende koppen in de bijrollen zijn leuk. De humor is best grappig, ondanks dat het van een laag niveau is, want de grappen zijn ontzettend flauw. Toch is dit geen probleem bij deze film, want de hoeveelheid flauwe grappen en maffe situaties zorgen voor een hoog fun gehalte waarbij de film afgelopen is voor je het weet.

“Don't fuck with the Jedi Master, son.”

Jay and Silent Bob tja, je moet er van houden. De humor is van een bedenkelijk niveau, maar ik kon er soms smakelijk om lachen. De cameo’s zijn leuk, de actrices bloedmooi en het verhaal zit best aardig in elkaar en soms erg meta. De vele ‘inside jokes’ moet je wel begrijpen om optimaal van deze film te kunnen genieten. Een film die je op de eerste plaats aan het lachen wil brengen en niet pretendeert meer te willen zijn. Prima vermaak