The Mangler (1995)
mijn stem
173 stemmen
Verenigde Staten
Horror
106 minuten
geregisseerd door Tobe Hooper
met Robert Englund, Ted Levine en Daniel Matmor
Rikers Valley, New England... De blue Ribbon wasserij is een plek waar slechts mensen werken die geen enkel ander alternatief hebben. Het werk is zwaar en smerig en centreert zich rond een monsterlijk zware persmachine, The Mangler. Na een reeks gruwelijke ongelukken, waarbij de machine een eigen leven schijnt te leiden, staat de politie voor een raadsel.
TRAILER
0
geplaatst: 31 oktober 2012, 10:39 uur
Echt een film waar meer in zit dan de gemiddelde scores doen vermoeden. Dat de regie in handen is van een ervaren rot als Tobe Hooper, heeft waarschijnlijk nog een hoop gered. Met een gemiddelde nitwit in de regiestoel zou een film als The Mangler waarschijnlijk terecht nog minder gewaardeerd worden. The Mangler opent leuk en eindigt goed en daarmee rijst het vermoeden dat deze prent veel beter uit de verf zou zijn gekomen als er minimaal veertig minuten aan materiaal gewoon geschrapt zou zijn. In dat geval houd je namelijk een korte film over die bijvoorbeeld makkelijk in de ‘masters of horror’reeks zou passen. Met een prima cast en voldoende hoogtepunten zou er een redelijk spannende prent uit. De machine is toch wel verdomd gaaf en dat zorgt er voor dat het einde onverwacht gaaf is. Toch erg jammer van al dat gezever dat er aan vooraf gaat. The Mangler had namelijk wel degelijk potentie.
1
geplaatst: 22 maart 2018, 10:53 uur
Ongelofelijk dat ze het leuke korte verhaal van Stephen King moesten rekken tot een film van godbetert bijna twee uur - er leek geen einde aan te komen. Ted Levine ongeloofwaardig, de rol van Robert Englund niet meer dan een typetje. En ook: het interesseerde me geen zak wat er met ze gebeurde. Leuk, die finale in die tunnels, maar die vreugde lag er vooral aan dat ik blij was dat ik wist dat het bijna voorbij was.
1,5*
1,5*
0
Chainsaw (moderator)
geplaatst: 31 juli 2018, 20:25 uur
Die namen, een feestje voor horrorfans: Tobe 'Texas Chainsaw' Hooper verfilmt een verhaal van horrorkoning Stephen King met in de hoofdrol Robert 'Freddy Krueger' Englund en Ted Levine, die een paar jaar hiervoor in die grote horrorhit Silence of the Lambs zat. Een hoop grote namen! En wat een rotzooi!
The Mangler is een idiote film. Dat is niet eens een mening, dat is gewoon een feit. De film vertelt over één of andere bezeten vouwmachine in 's werelds meest duistere en ongure wasserette ooit. Maar het is niet enkel een vouwmachine, ook een oude ijskast heeft schijnbaar iets duivels. Iets met een botsing, wat elektriciteit en een demon. Geestig hoe je na een paar minuten in de film al eigenlijk geen idee meer hebt wat er nu aan de hand is. Dat geldt ook voor onze held, de compleet onhandige politieman Ted Levine heeft ook geen flauw idee. De hele film door struikelt hij, blijft zijn lange jas ergens achter haken en moppert hij iets onverstaanbaars omdat hij constant zijn mond vol lijkt te hebben. Je ziet arme Ted Levine af en toe denken; 'waar ben ik in godsnaam mee bezig?'. Hij wordt bijgestaan door een zweverige zwager, die opvallend weinig aanleiding nodig heeft om te denken dat de vouwmachine bezeten is. Als hij dit voorstelt aan Levine, lacht deze terecht cynisch; 'ja, dat is het eerste waar ik ook aan dacht'.
Maar gaandeweg de film gebeuren er ... dingen. Ted Levine's zwager blijft ratelen over God, de duivel en demonen, terwijl een jongen stikt in een koelkast en een oude fotograaf blijkt ernstig ziek. En als je je al afvraagt wat dat er mee te maken heeft, neem dan het feit dat die oude man wordt vertolkt door een jonge acteur, die tegelijkertijd ook een andere rol speelt. Waarom? Geen idee. Een andere persoon met make-up is Robert Englund, die net een jaar eerder de zevende keer Freddy had gespeeld. Ditmaal iets minder make-up, maar niet een minder subtiele rol. Zijn Garthy is een vloekende smeerlap met meestal een dikke sigaar in zijn mond. Englund doet waar hij goed in is; lekker over de top schreeuwende typetjes spelen. Het maakt zijn Bill Gartley memorabel. Dat komt deels vanwege het geschmier van Englund en deels omdat de overige personages behoorlijk inwisselbaar en suf zijn. Met een paar jonge actrices in de hoofdrol, waar daarna niemand meer iets van heeft gehoord. Wel memorabel is de vouwmachine, zeker als hij door middel van slechte CGI tot leven wordt gewekt aan het einde en aan de wandel gaat. Dit is zowel het meest vermakelijke aller tijden alsmede het domste wat je ooit hebt gezien. En daar is The Mangler wel mee samen te vatten: Enorm dom, maar door zijn domheid ergens wel vermakelijk.
2 sterren.
The Mangler is een idiote film. Dat is niet eens een mening, dat is gewoon een feit. De film vertelt over één of andere bezeten vouwmachine in 's werelds meest duistere en ongure wasserette ooit. Maar het is niet enkel een vouwmachine, ook een oude ijskast heeft schijnbaar iets duivels. Iets met een botsing, wat elektriciteit en een demon. Geestig hoe je na een paar minuten in de film al eigenlijk geen idee meer hebt wat er nu aan de hand is. Dat geldt ook voor onze held, de compleet onhandige politieman Ted Levine heeft ook geen flauw idee. De hele film door struikelt hij, blijft zijn lange jas ergens achter haken en moppert hij iets onverstaanbaars omdat hij constant zijn mond vol lijkt te hebben. Je ziet arme Ted Levine af en toe denken; 'waar ben ik in godsnaam mee bezig?'. Hij wordt bijgestaan door een zweverige zwager, die opvallend weinig aanleiding nodig heeft om te denken dat de vouwmachine bezeten is. Als hij dit voorstelt aan Levine, lacht deze terecht cynisch; 'ja, dat is het eerste waar ik ook aan dacht'.
Maar gaandeweg de film gebeuren er ... dingen. Ted Levine's zwager blijft ratelen over God, de duivel en demonen, terwijl een jongen stikt in een koelkast en een oude fotograaf blijkt ernstig ziek. En als je je al afvraagt wat dat er mee te maken heeft, neem dan het feit dat die oude man wordt vertolkt door een jonge acteur, die tegelijkertijd ook een andere rol speelt. Waarom? Geen idee. Een andere persoon met make-up is Robert Englund, die net een jaar eerder de zevende keer Freddy had gespeeld. Ditmaal iets minder make-up, maar niet een minder subtiele rol. Zijn Garthy is een vloekende smeerlap met meestal een dikke sigaar in zijn mond. Englund doet waar hij goed in is; lekker over de top schreeuwende typetjes spelen. Het maakt zijn Bill Gartley memorabel. Dat komt deels vanwege het geschmier van Englund en deels omdat de overige personages behoorlijk inwisselbaar en suf zijn. Met een paar jonge actrices in de hoofdrol, waar daarna niemand meer iets van heeft gehoord. Wel memorabel is de vouwmachine, zeker als hij door middel van slechte CGI tot leven wordt gewekt aan het einde en aan de wandel gaat. Dit is zowel het meest vermakelijke aller tijden alsmede het domste wat je ooit hebt gezien. En daar is The Mangler wel mee samen te vatten: Enorm dom, maar door zijn domheid ergens wel vermakelijk.
2 sterren.
0
geplaatst: 11 september 2018, 14:29 uur
Ondanks dat het bronmateriaal geschreven door Stephen King, niet eersteklas en maar vrij kort is, wist regisseur Tobe Hooper (ook verantwoordelijk voor het veel betere Salem's lot) er net voldoende uit te knijpen om er nog net iets leuks van te maken. Dit komt vooral door de prachtig vormgegeven 'Mangler' (al zijn het soms wel ouderwetse computeranimaties) en de heerlijke gore effecten. Er is maar weinig verbeelding voor nodig omdat ding hongerig wasvrouwen naar binnen te zien schrokken. Tja, over het acteren hou ik verder mijn mond maar wie weleens een horror kijkt weet dat het vaak niet het sterkste punt is. (ja ook van de aanwezige Robert Englund) 'The Mangler' is natuurlijk geen topper maar de film is wel leuk om naar te kijken.
0
geplaatst: 19 december 2018, 22:37 uur
Chainsaw schreef:
Die namen, een feestje voor horrorfans: Tobe 'Texas Chainsaw' Hooper verfilmt een verhaal van horrorkoning Stephen King met in de hoofdrol Robert 'Freddy Krueger' Englund en Ted Levine, die een paar jaar hiervoor in die grote horrorhit Silence of the Lambs zat. Een hoop grote namen! En wat een rotzooi!
The Mangler is een idiote film. Dat is niet eens een mening, dat is gewoon een feit. De film vertelt over één of andere bezeten vouwmachine in 's werelds meest duistere en ongure wasserette ooit. Maar het is niet enkel een vouwmachine, ook een oude ijskast heeft schijnbaar iets duivels. Iets met een botsing, wat elektriciteit en een demon. Geestig hoe je na een paar minuten in de film al eigenlijk geen idee meer hebt wat er nu aan de hand is. Dat geldt ook voor onze held, de compleet onhandige politieman Ted Levine heeft ook geen flauw idee. De hele film door struikelt hij, blijft zijn lange jas ergens achter haken en moppert hij iets onverstaanbaars omdat hij constant zijn mond vol lijkt te hebben. Je ziet arme Ted Levine af en toe denken; 'waar ben ik in godsnaam mee bezig?'. Hij wordt bijgestaan door een zweverige zwager, die opvallend weinig aanleiding nodig heeft om te denken dat de vouwmachine bezeten is. Als hij dit voorstelt aan Levine, lacht deze terecht cynisch; 'ja, dat is het eerste waar ik ook aan dacht'.
Maar gaandeweg de film gebeuren er ... dingen. Ted Levine's zwager blijft ratelen over God, de duivel en demonen, terwijl een jongen stikt in een koelkast en een oude fotograaf blijkt ernstig ziek. En als je je al afvraagt wat dat er mee te maken heeft, neem dan het feit dat die oude man wordt vertolkt door een jonge acteur, die tegelijkertijd ook een andere rol speelt. Waarom? Geen idee. Een andere persoon met make-up is Robert Englund, die net een jaar eerder de zevende keer Freddy had gespeeld. Ditmaal iets minder make-up, maar niet een minder subtiele rol. Zijn Garthy is een vloekende smeerlap met meestal een dikke sigaar in zijn mond. Englund doet waar hij goed in is; lekker over de top schreeuwende typetjes spelen. Het maakt zijn Bill Gartley memorabel. Dat komt deels vanwege het geschmier van Englund en deels omdat de overige personages behoorlijk inwisselbaar en suf zijn. Met een paar jonge actrices in de hoofdrol, waar daarna niemand meer iets van heeft gehoord. Wel memorabel is de vouwmachine, zeker als hij door middel van slechte CGI tot leven wordt gewekt aan het einde en aan de wandel gaat. Dit is zowel het meest vermakelijke aller tijden alsmede het domste wat je ooit hebt gezien. En daar is The Mangler wel mee samen te vatten: Enorm dom, maar door zijn domheid ergens wel vermakelijk.
2 sterren.
Die namen, een feestje voor horrorfans: Tobe 'Texas Chainsaw' Hooper verfilmt een verhaal van horrorkoning Stephen King met in de hoofdrol Robert 'Freddy Krueger' Englund en Ted Levine, die een paar jaar hiervoor in die grote horrorhit Silence of the Lambs zat. Een hoop grote namen! En wat een rotzooi!
The Mangler is een idiote film. Dat is niet eens een mening, dat is gewoon een feit. De film vertelt over één of andere bezeten vouwmachine in 's werelds meest duistere en ongure wasserette ooit. Maar het is niet enkel een vouwmachine, ook een oude ijskast heeft schijnbaar iets duivels. Iets met een botsing, wat elektriciteit en een demon. Geestig hoe je na een paar minuten in de film al eigenlijk geen idee meer hebt wat er nu aan de hand is. Dat geldt ook voor onze held, de compleet onhandige politieman Ted Levine heeft ook geen flauw idee. De hele film door struikelt hij, blijft zijn lange jas ergens achter haken en moppert hij iets onverstaanbaars omdat hij constant zijn mond vol lijkt te hebben. Je ziet arme Ted Levine af en toe denken; 'waar ben ik in godsnaam mee bezig?'. Hij wordt bijgestaan door een zweverige zwager, die opvallend weinig aanleiding nodig heeft om te denken dat de vouwmachine bezeten is. Als hij dit voorstelt aan Levine, lacht deze terecht cynisch; 'ja, dat is het eerste waar ik ook aan dacht'.
Maar gaandeweg de film gebeuren er ... dingen. Ted Levine's zwager blijft ratelen over God, de duivel en demonen, terwijl een jongen stikt in een koelkast en een oude fotograaf blijkt ernstig ziek. En als je je al afvraagt wat dat er mee te maken heeft, neem dan het feit dat die oude man wordt vertolkt door een jonge acteur, die tegelijkertijd ook een andere rol speelt. Waarom? Geen idee. Een andere persoon met make-up is Robert Englund, die net een jaar eerder de zevende keer Freddy had gespeeld. Ditmaal iets minder make-up, maar niet een minder subtiele rol. Zijn Garthy is een vloekende smeerlap met meestal een dikke sigaar in zijn mond. Englund doet waar hij goed in is; lekker over de top schreeuwende typetjes spelen. Het maakt zijn Bill Gartley memorabel. Dat komt deels vanwege het geschmier van Englund en deels omdat de overige personages behoorlijk inwisselbaar en suf zijn. Met een paar jonge actrices in de hoofdrol, waar daarna niemand meer iets van heeft gehoord. Wel memorabel is de vouwmachine, zeker als hij door middel van slechte CGI tot leven wordt gewekt aan het einde en aan de wandel gaat. Dit is zowel het meest vermakelijke aller tijden alsmede het domste wat je ooit hebt gezien. En daar is The Mangler wel mee samen te vatten: Enorm dom, maar door zijn domheid ergens wel vermakelijk.
2 sterren.
Vaak is het boek beter dan de film, maar in dit geval is de recensie beter dan de film. Ik heb me er overigens wel mee vermaakt, maar dat kwam wellicht ook door de ondergistende bieren die ik erbij dronk. Met recensie en bier is hij dus best genietbaar
* denotes required fields.
* denotes required fields.