
Willow (1988)
Verenigde Staten
Avontuur / Fantasy
126 minuten
geregisseerd door Ron Howard
met Warwick Davis, Val Kilmer en Joanne Whalley
In de kerkers van het kasteel van de boze tovenares Bavmorda geeft een gevangene geboorte aan een baby, die volgens de legendes een eind zal brengen aan de duistere tijden van de slechte koningin. Een vroedvrouw redt de baby van Bavmorda en zet het nog net op tijd in de rivier, voordat de honden van de koningin haar te pakken krijgen. De rivier neemt het kind mee naar een dwergendorp waar Willow de baby vindt. Vanaf dat moment begint er een groots avontuur voor de kleine dwerg.
Teaser
https://www.youtube.com/watch?v=6slZltwxzaM
Wanneer je deze, als ook andere ingevoegde media op de site wilt zien, dan moet je hier even toestemming voor geven.
Met het tonen hiervan wordt er mogelijk door een andere partij cookies geplaatst en/of wordt je ip-adres geregistreerd, zonder dat MovieMeter hier invloed op heeft. Lees ons privacybeleid voor meer informatie over hoe MovieMeter met je privacy omgaat.
Links
Zoek naar deze film op dvd/blu-ray op AmazonIMDb (7,3 / 101393)teaser (YouTube)boek (BoekMeter)filmscore (MusicMeter)kijk op Disney+
Dat Lucas zich voor deze film heeft laten inspireren door diverse mythologieën is dan ook overduidelijk te zien.
Het begint al bij het begin: de voorspelling dat er een kind geboren zal worden die de kwade koningin zal verslaan. In de mythe van Perseus is de voorspelling dat de koning Akrisios verslagen zal worden door zijn eigen kleinzoon. In Willow gaat het om een kind met een teken op haar arm. Zowel in de mythe als in deze film wordt het kind om aan de kwade heerser te ontsnappen te water gelaten. (Dit deed mij ook aan Mozes denken.)
Verder verandert later in de film een trol in een Hydra, het mythologische wezen waar Herakles ooit mee te kampen heeft gehad.
Ook verandert de kwaadaardige koningin Bavmorda tegen het einde van de film alle soldaten in varkens. Dit lijkt mij een zeer expliciete verwijzing naar de heks Circe, uit de Odyssee van Homerus. Wanneer Odysseus met zijn mannen op het eiland van Circe belandt, verandert de tovenares de gehele bemanning ook in varkens.
Tot zover alle verwijzingen naar de Griekse mythologie die ik heb weten te ontdekken. Deze verwijzingen maakten voor mij deze film wel leuker om naar te kijken. Ik vond de film namelijk niet ontzettend goed.
Het is een typisch fantasy-product uit de jaren tachtig. Het verhaal vond ik niet op alle punten even sterk. Verder vond ik bepaalde dingen vreemd in beeld gebracht. Neem nou de reis: voor mijn gevoel waren ze niet bijster lang onderweg. Het leek allemaal behoorlijk dichtbij, wat natuurlijk ten koste gaat van het avontuurlijke. Sommige dingen gingen ook plotseling heel gemakkelijk. (Bijvoorbeeld het overmeesteren van Socha. En opeens had die Kean de baby en rijdt 'ie doodleuk een heel leger voorbij.) Verder vond ik de brownies behoorlijk irritant, en ook onze held Madwartigan wist niet helemaal wat hij moest zijn: stoer of sullig. De humor vond ik behoorlijk kinderachtig, dat had wat minder gemogen. Ik had ook niet het idee dat het een hele belangrijke missie was. Bij dit soort films moet eigenlijk zeer expliciet gehamerd worden op het belang van de missie. Anders is het niet interessant. Vaak had ik ook het idee dat het de hoofdpersonen zelf ook niet veel kon schelen.
De speciale effecten vond ik bij vlagen wel goed: de scène dat Raziel van het ene dier overgaat in het andere was erg goed gedaan. De decors en de settings waren ook over het algemeen erg mooi. Ook een vermelding verdienen die hondachtige leeuwen, of wat het ook waren. Die zagen er fantastisch uit!
Maar toch... niet echt een hele bijzondere film. Wel leuk voor een keer, maar toch geen hoogvlieger. 3,0*
Welke fantasyfilms zijn dan zoveel beter dan deze?
Juist doordat de scènes NIET computergeanimeerd zijn maakt het zo geweldig om naar te kijken. Dat met de juiste combinatie van humor, luchtigheid, avontuur en uiteraard fantasie maakt dit juist één van de betere!
Staat in de kast uiteraard naast Krull!
Ik ben het het je eens, ME1, wat betreft die combinatie van humor, luchtigheid et cetera. Maar toch één correctie: Willow bevat wel degelijk computeranimatie. De transformatie-effecten (morphing) zijn computergeanimeerd. Willow is in feite de eerste film waarin je zonder 'cuts' naar een transformerend wezen/persoon kon kijken.
Dat mensen dit in één adem met LOTR durven te noemen hahahaha
Snap ik ook niet. LOTR gaat over 2 kleine mannetjes die op pad gaan in een fantasiewereld vol elven, tovenaren, dwergen en lelijke wezens om het kwaad te vernietigen. Deze film gaat overduidelijk over 2 kleine mannetjes die op pad gaan in een fantasiewereld vol elven, tovenaren, dwergen en lelijke wezens om het kwaad te vernietigen. Hoe kunnen ze deze film toch in 1 adem met elkaar noemen...
Snap ik ook niet. LOTR gaat over 2 kleine mannetjes die op pad gaan in een fantasiewereld vol elven, tovenaren, dwergen en lelijke wezens om het kwaad te vernietigen. Deze film gaat overduidelijk over 2 kleine mannetjes die op pad gaan in een fantasiewereld vol elven, tovenaren, dwergen en lelijke wezens om het kwaad te vernietigen. Hoe kunnen ze deze film toch in 1 adem met elkaar noemen...
Ja precies, jij snapt het tenminste maat....
Bekijk deze film een beetje met een jaren 80 bril op en dan kun je de technische tekortkomingen in vergelijking met heden ten dage wel door de vingers zien. Willow moet het ook hebben van actie, mooie plaatjes en de grappen van Rool en Franjean en niet van de acteerprestaties. DIe zijn niet slecht, integendeel, maar het script geeft de acteurs niet de kans om boven zichzelf uit te stijgen. De enige die wel wat meer diepgang aan de rol kan geven is good old Jean Marsh als slechte koningin. Willow is zeker geen hoogvlieger, maar wel prima vermaak en ik hoop dat het niet al te lang duurt voordat de film weer eens op tv komt.
Heb hier destijds enorm van genoten en vind de film nu nog steeds heel avontuurlijk en leuk. Ijzersterke rol van de kwaadaardige koningin Bavmorda. Topamusement.
Precies!
Dat vond ik in 1988, 2012 en nu nog steeds!

De muziek vond ik dan weer wel goed, bij vlagen Mahleriaans.
Muziek en jeugdsentiment zorgen voor een krappe 3*.
Leuk. Willow is voor mij geen jeugdsentiment, en dit is de eerste keer dat ik de film zie. Geen probleem, want Willow is gewoon een luchtige avonturen film die veel gelijkenissen vertoont met Lord of the Rings (wel een stuk minder uiteraard) en andere fantasie films. Het is soms iets te kinderlijk en van spanning is geen sprake (de humor werkte voor mij ook niet echt), maar regisseur Ron Howard heeft wel een wereld gecreëerd die levensecht en authentiek aanvoelt. Echt een film uit de jaren 80. Het acteerwerk is niet al te best, maar de acteurs (en de film in het algemeen) stralen plezier uit. Plezier en avontuur, wat wil je nog meer?
Ze liggen me iets minder, dit soort oudere fantasiefilms. Maar met een beetje status wil ik ze nog weleens een kans geven. En zo bleek Willow eigenlijk nog wel mee te vallen. Was vooraf vooral benieuwd naar Davis in de hoofdrol. Leuk om hem nog een keertje zonder make-up te zien.
Films zoals deze liggen me niet altijd even goed. The Princess Bride vond ik erg matig. Deze was gelukkig wel beter. De rollen en karakters zijn vooral beter dan in TPB. Bovendien lijkt Howard over stukken meer fantasie te beschikken dan Reiner, en dat is hier wel voelbaar eigenlijk.
Davis doet het goed. Krijgt een beetje een saaie rol, maar doet het heel redelijk. Begrijpelijk dat hij later grotere rollen kreeg. Davis overstijgt wel de rest van de karakters, maar eigenlijk doet iedereen het wel goed. Vooral Kilmer speelt hier waarschijnlijk 1 van zijn betere rollen. Alleen Marsh als boze koningin was wel heel erg slecht.
In het begin had ik mijn twijfels. Sommige sets zien er twijfelachtig kaal uit. Enkele toepassingen van effecten en CGI (bij de brownies lijkt het zelfs op Birdemic). En de sets van het dorp van Davis ziet er wat simpel uit. Pas richting het tweede deel, waar we enkele kastelen te zien krijgen, beginnen we pas een idee te krijgen dat het met fantasie wel wat voor kan stellen.
Duurt met 2 uur relatief lang, het verhaal doet weinig unieks om origineel te zijn binnen het genre maar het vermaakt allemaal wel. Enkele gave momenten van stop-motion en creature designs. En het tempo ligt relatief hoog dus erg vervelen doet het absoluut niet.
Degelijke fantasy. Beviel me opvallend goed. Goed acteerwerk, een erg gaaf ingericht boosaardig kasteel en een aantal momenten die wel relatief memorabel weten te zijn.