Willow (1988)

Het was George Lucas die ooit zei dat de Griekse mythen veel beter konden. Ik citeer: "Well, when I did Star wars, I consciously set about to recreate myths. And the classic mythological motifs. And I wanted to use those motifs to deal with issues that existed today."
Dat Lucas zich voor deze film heeft laten inspireren door diverse mythologieën is dan ook overduidelijk te zien.
Het begint al bij het begin: de voorspelling dat er een kind geboren zal worden die de kwade koningin zal verslaan. In de mythe van Perseus is de voorspelling dat de koning Akrisios verslagen zal worden door zijn eigen kleinzoon. In Willow gaat het om een kind met een teken op haar arm. Zowel in de mythe als in deze film wordt het kind om aan de kwade heerser te ontsnappen te water gelaten. (Dit deed mij ook aan Mozes denken.)
Verder verandert later in de film een trol in een Hydra, het mythologische wezen waar Herakles ooit mee te kampen heeft gehad.
Ook verandert de kwaadaardige koningin Bavmorda tegen het einde van de film alle soldaten in varkens. Dit lijkt mij een zeer expliciete verwijzing naar de heks Circe, uit de Odyssee van Homerus. Wanneer Odysseus met zijn mannen op het eiland van Circe belandt, verandert de tovenares de gehele bemanning ook in varkens.

Tot zover alle verwijzingen naar de Griekse mythologie die ik heb weten te ontdekken. Deze verwijzingen maakten voor mij deze film wel leuker om naar te kijken. Ik vond de film namelijk niet ontzettend goed.
Het is een typisch fantasy-product uit de jaren tachtig. Het verhaal vond ik niet op alle punten even sterk. Verder vond ik bepaalde dingen vreemd in beeld gebracht. Neem nou de reis: voor mijn gevoel waren ze niet bijster lang onderweg. Het leek allemaal behoorlijk dichtbij, wat natuurlijk ten koste gaat van het avontuurlijke. Sommige dingen gingen ook plotseling heel gemakkelijk. (Bijvoorbeeld het overmeesteren van Socha. En opeens had die Kean de baby en rijdt 'ie doodleuk een heel leger voorbij.) Verder vond ik de brownies behoorlijk irritant, en ook onze held Madwartigan wist niet helemaal wat hij moest zijn: stoer of sullig. De humor vond ik behoorlijk kinderachtig, dat had wat minder gemogen. Ik had ook niet het idee dat het een hele belangrijke missie was. Bij dit soort films moet eigenlijk zeer expliciet gehamerd worden op het belang van de missie. Anders is het niet interessant. Vaak had ik ook het idee dat het de hoofdpersonen zelf ook niet veel kon schelen.
De speciale effecten vond ik bij vlagen wel goed: de scène dat Raziel van het ene dier overgaat in het andere was erg goed gedaan. De decors en de settings waren ook over het algemeen erg mooi. Ook een vermelding verdienen die hondachtige leeuwen, of wat het ook waren. Die zagen er fantastisch uit!

Maar toch... niet echt een hele bijzondere film. Wel leuk voor een keer, maar toch geen hoogvlieger. 3,0*

Ik ben het het je eens, ME1, wat betreft die combinatie van humor, luchtigheid et cetera. Maar toch één correctie: Willow bevat wel degelijk computeranimatie. De transformatie-effecten (morphing) zijn computergeanimeerd. Willow is in feite de eerste film waarin je zonder 'cuts' naar een transformerend wezen/persoon kon kijken.

Deze film blijft jeugdsentiment. Maar nu nog steeds is het één van de betere avonturenfilms. Een soort combinatie tussen Conan The Barbarian, Excalibur en Dragon Slayer. Maar vind ik Conan alleen iets beter.

Zit te twijfelen om hem uit te zetten na 10 minuten...

Dat mensen dit in één adem met LOTR durven te noemen hahahaha

Snap ik ook niet. LOTR gaat over 2 kleine mannetjes die op pad gaan in een fantasiewereld vol elven, tovenaren, dwergen en lelijke wezens om het kwaad te vernietigen. Deze film gaat overduidelijk over 2 kleine mannetjes die op pad gaan in een fantasiewereld vol elven, tovenaren, dwergen en lelijke wezens om het kwaad te vernietigen. Hoe kunnen ze deze film toch in 1 adem met elkaar noemen...

Ja precies, jij snapt het tenminste maat....

Toen de film eind jaren 80 uitkwam ben ik deze in de bios gaan zien en was er redelijk enthousiast over, daarna heb ik de film in de jaren 90 nog een keer gezien. Afgelopen week dus een hernieuwde kijkbeurt en nog steeds vind ik dit een leuke film. Er wordt in de commentaren hierboven een vergelijk gemaakt tussen Lord of the rings trilogie, niet doen, maakt niet uit of het vergelijk positief of negatief uitpakt, je kunt de films niet vergelijken simpelweg om het feit dat Willow in een tijd is gemaakt waarin de computer graphics nog in de kinderschoenen stond.
Bekijk deze film een beetje met een jaren 80 bril op en dan kun je de technische tekortkomingen in vergelijking met heden ten dage wel door de vingers zien. Willow moet het ook hebben van actie, mooie plaatjes en de grappen van Rool en Franjean en niet van de acteerprestaties. DIe zijn niet slecht, integendeel, maar het script geeft de acteurs niet de kans om boven zichzelf uit te stijgen. De enige die wel wat meer diepgang aan de rol kan geven is good old Jean Marsh als slechte koningin. Willow is zeker geen hoogvlieger, maar wel prima vermaak en ik hoop dat het niet al te lang duurt voordat de film weer eens op tv komt.

Ondermaatse fantasyfilm uit de pen van George Lucas die redelijk kinderachtig overkomt met die dwergen, elfjes (vreselijk!) en pratende vogels (hurry! Kael is coming... croaaaa). De actiescènes slepen naar het einde lang aan en het wordt daarna in twee minuten helemaal afgesloten. Ook de special effects waren niet al te best, ondanks dit een big budget film is. Howard weet het allemaal mooi en met vaste hand in te blikken maar het mist een hoop om een fantasy topper te zijn.

Precies!

Dat vond ik in 1988, 2012 en nu nog steeds!

Mooi gemaakte avonturenfilm, die ik na lang weer eens heb gezien met een leuk verhaal, goed spelende cast en mooie speciale effecten.

Deze film vroeger (1988) gekeken en vond hem toen geweldig. Opnieuw maar eens bekeken en zie dat het door Lucasfilm is gemaakt. Na dertig jaar kan ik me weinig van deze film herinneren. Alleen Willow en zijn vrouw en dat die gast in een kooi zit. Die kwaadaardige koningin Bavmorda wist ik weer te herinneren toen ze in de grot was met haar trawanten. Vermakelijke film. Goede acteurs en verhaal is prima. Special effects. Tja, 1988, toen waren ze niet zo geweldig. Wat betreft geluid is het nu wel een verbetering nu we Dolby Surround hebben. Toch lijkt me deze film meer voor kinderen.

Tsja, ook hier warme jeugdherinneringen. Maar er blijft helaas niet veel van over. Dat het een kruising is tussen Indiana Jones en LOTR is tot daar aan toe, maar ja. Val Kilmer. Rennende dwergen. Niet-grappige elfjes. Ook al beschouw je het als een kinderfilm, dan nog is het lastig om het te classificeren als iets meer dan ‘gaat wel’.
De muziek vond ik dan weer wel goed, bij vlagen Mahleriaans.
Muziek en jeugdsentiment zorgen voor een krappe 3*.