17 Again (2009)

Ik dacht eerst "weer zo'n typische highschool film", maar het viel eigenlijk best mee.
Voldoende kijk genot, dat wel, geen hoogvlieger, maar toch een beetje kunnen lachen met deze.

Leuke romantische komedie die alles in zich heeft wat een goede komedie moet hebben. Veel grappige momenten zonder goedkope platte humor. 3,5 sterren

De meest geslaagde genrefilm sinds de laatste remake van "Freaky Friday". Het is natuurlijk geen "Big", maar zonder twijfel onderhoudend genoeg. Bovendien weet Zac Efron blijkbaar wat komische timing is. Dat telt. Matthew Perry loopt er dan weer voor spek en bonen bij en kan in zijn beperkte screentime niets anders dan een afkooksel van Chandler tevoorschijn toveren.

Ik blijf het een concept met veel potentieel vinden, dat gebodyswap. Het prikkelt de fantasie. Jammer dat t steeds weer zo braaf en sentimenteel wordt ingevuld. Ik persoonlijk zou, als ik plots in een ander lichaam zat, binnen de tien minuten branie aan het schoppen zijn. Drie bloedgeile zeventienjarige meiskens na elkaar afwijzen, ja hoor... Bestaan er ook minder 'correcte' films in dit genre?

Ik hou er wel van, high-school romcoms. Dit gaat over een man die het aardig heeft verpest op zijn 37ste, hij raakt de liefde van zijn leven kwijt. Dan gebeurt er iets bijzonders, hij verandert weer in de 17 jarige jongen die hij 20 jaar daarvoor was. Ik heb hartelijk kunnen lachen om Mike, zijn LOTR-vriend Ned en alles wat eromheen gebeurde. Verwacht geen hoogstaand origineel filmpje, deze zit namelijk vol clichés. Maar als je een keer een avondje rustig aan wil doen en je hebt geen zin in een zware film, dan kun je deze zeker waarderen.

Hier had ik toch wel meer van verwacht maar uiteindelijk was het weer slappe hap. Ik dacht met die Matthew Perry aan het begin dat kan al niet goed gaan. Maar die heeft niet zo'n grote rol. Zac Efron speelt deels gewoon dezelfde rol als in die High School Musical-films. De rest van de cast weet ook niet echt te scoren. 2.0

“I had the craziest dream. I was 17. I was back in high school. It was terrible.”

Een beetje inspiratieloos maar wel een vermakelijke film. Een uitgebluste veertiger komt in het lichaam van zijn jongere zelf terecht en kan zijn high school tijd overdoen. Natuurlijk krijgt hij nieuwe inzichten ten opzichte van zijn huwelijk en gezin en natuurlijk gaat dat gepaard met veel sentimenteel gedoe, maar gelukkig weten de acteurs er best wel wat van te maken en de humor is soms best grappig.

De dochter die op dezelfde high school zit en te maken krijgt met haar vader in een jonger lichaam en de vrouw die de jongen voor zich ziet waar ze verliefd op werd… Voorspelbaar is het zeker maar ook grappig en best ontroerend op het einde.

Aaarghhh... Dit wordt behoorlijk tenenkrommend met zo'n dom fantasietruukje wat maar door blijft etteren. Matthew Perry wordt door een magisch toeval 20 jaar jonger en verandert in Zac Efron. Whoehoe, nieuwe kans om zo vanaf zijn 17e het ouder worden opnieuw en natuurlijk beter te doen. Allerlei quasi-lollige situaties doen zich voor wanneer ie zijn ex-vrouw en kinderen tegen het lijft loopt. Heel awkward natuurlijk en ook helemaal niet grappig.

Neem gewoon een voorbeeld aan je kameraad Ned denk ik dan. Die gedraagt zich namelijk nog steeds als een onvolwassen vent. HIj heeft zowaar wel een grappige rol, al is die is ook wel cliché. Goed, dit was verder een zeer matige komedie die aan het einde flink door de ondergrens zakt.

Vond het eerlijk gezegd meer een film voor de wat jongere en vooral meiden.
Heb me er opzich redelijk mee vermaakt ondanks dat het verhaal ondertussen al zo vaak gebruikt is.
Verder was de comedy ver te zoeken en had de film ook wel wat korter gemogen. op een gegeven moment werd het allemaal wel erg langdradig waardoor ik me steeds meer begon te vervelen.
Maar al met al een hele kleine 2,5*

IH88 schreef :


Sluit me hierbij aan. Voldoende vermakelijke romantische komedie die eigenlijk niks nieuws brengt, maar door het ' jeugdige ' verhaal en door de cast best aangenaam is om naar te kijken. 6/10

Een film die qua concept wel wat gelijkenissen vertoont met onder meer Big (1988), maar gelukkig wel een eigentijdse smoel heeft gekregen. Ik had het eerlijk gezegd niet meteen verwacht, maar ik heb me hier prima mee vermaakt.

De humor is wel van een ietwat wisselvallig niveau; van heel flauw (zo'n overdreven Star Wars gevecht tussen Mike en Ned is daar een goed voorbeeld van) tot oprecht grappig. Met name de momenten waarop Mike weer naar school gaat en wanneer hij in aanraking komt met Scarlet werken dikwijls op de lachspieren. Ook mag gezegd worden dat ik de indruk kreeg dat Zac Efron zo goed en zo kwaad als het ging daadwerkelijk probeerde een jongere versie van Matthew Perry neer te zetten. Wellicht wat minder goed zichtbaar voor mensen die niet bekend zijn met Friends, maar ik dacht in zijn mimiek wel enkele zaken te herkennen. De cast doet het overigens sowieso erg leuk. Ik ben niet zo bekend met Efron, maar hij komt enthousiast over hier. Thomas Lennon is, ondanks dat hij soms betrokken is bij die eerder genoemde flauwe momenten, een leuke sidekick. Het grootste probleem van de film is echter dat het ongeloofwaardig is dat Mike maar niet door zijn ex-vrouw en kinderen herkend wordt. Zelfs voor een film die deels fantasy is gaat die vlieger eigenlijk niet op. Het einde vond ik bovendien te afgeraffeld. Waarom krijgen we niet meer te zien hoe Mike herenigd wordt met zijn kinderen?

Een leuk tussendoortje waar je vooral niet te veel bij moet nadenken.

3*