• 159.515 films
  • 9.821 series
  • 29.130 seizoenen
  • 608.965 acteurs
  • 355.397 gebruikers
  • 8.902.260 stemmen
Avatar
 
banner banner

Une Chambre en Ville (1982)

Muziek / Drama | 90 minuten
3,15 26 stemmen

Genre: Muziek / Drama

Speelduur: 90 minuten

Oorsprong: Frankrijk

Geregisseerd door: Jacques Demy

Met onder meer: Dominique Sanda, Danielle Darrieux en Richard Berry

IMDb beoordeling: 6,8 (1.578)

Gesproken taal: Frans

Releasedatum: 15 december 1983

  • On Demand:

  • Netflix Niet beschikbaar op Netflix
  • Pathé thuis Niet beschikbaar op Pathé Thuis
  • Videoland Niet beschikbaar op Videoland
  • Amazon Prime Niet beschikbaar op Amazon Prime
  • Disney+ Niet beschikbaar op Disney+
  • Google Play Niet beschikbaar op Google Play
  • meJane Niet beschikbaar op meJane

Plot Une Chambre en Ville

Een jonge vrouw ontvlucht haar onbevredigende huwelijk in een verhouding met een bankwerker die bij haar moeder op kamers woont. De echtgenoot pleegt zelfmoord en de minnaar wordt gedood bij een treffen tussen stakende demonstranten en de politie. Dit is de tweede geheel gezongen film van Jacques Demy.

logo tmdbimagelogo tmdbimagelogo tmdbimagelogo tmdbimagelogo tmdbimagelogo tmdbimage

Externe links

Video's en trailers

Reviews & comments


Gast

  • berichten
  • stemmen

Let op: In verband met copyright is het op MovieMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.
zoeken in:
avatar van jackie

jackie

  • 3084 berichten
  • 9730 stemmen

Zijn tweede gezongen film vind ik iets minder dan zijn eerste (Les Parapluies de Cherbourg, de liedjes zijn leuker en mooier opgenomen.

En Jordy nog bedankt voor het zoeken van een beter plaatje.


avatar van Movsin

Movsin

  • 7562 berichten
  • 8025 stemmen

Niet het niveau van "Les parapluies de Cherbourg", maar toch een heel goede "gezongen film", van het melodramatische genre en met alleszins een sterke en overtuigende cast.

Eigenlijk eens een verademing dergelijke muzikale film te beleven.


avatar van gauke

gauke

  • 9852 berichten
  • 13069 stemmen

In de eerste plaats had ik deze productie beter gevonden als ie gesproken in plaats van gezongen was geweest. Bepaalde dingen kun je volgens mij zingend niet "goed" doen en het tragische verhaal over liefde, politiegeweld, wraak, doodslag en moord verloor aan diepte. Bovendien begon het gezang mij op den duur mateloos te irriteren. Om het nog moeilijker te maken moesten (heb ik gelezen) een aantal teksten worden geplaatst in het licht van andere teksten (zogenaamde intertekstualiteit); zo werd het hele gedoe wel heel literair en onnodig gecompliceerd. De film blijkt totaal te zijn geflopt en dat is niet voor niets.


avatar van cornelis2

cornelis2

  • 216 berichten
  • 440 stemmen

Het klopt dat deze wat minder is dan "les parapluies de Cherbourg" maar hij is toch nog best genietbaar. Even erin komen dat de hele film qua tekst gezonden wordt. Met een Michel Piccoli die nagenoeg onherkenbaar is en deze keer, door zijn overacting, niet overtuigt.


avatar van Bobbejaantje

Bobbejaantje

  • 1689 berichten
  • 1748 stemmen

Geschreven en geregisseerd door Jacques Demy ligt dit volledig in de lijn van wat ik van deze man zou verwachten. Qua verhaallijn met liefdes- en familie intriges en qua concept - een musical waarin alle dialogen worden gezongen - doet het mij dan nog meest denken aan Les Parapluies de Cherbourg. Helaas voor Demy was de film een flop. Nochtans vind ik dat hij weinig of niets verkeerd heeft gedaan in deze productie. Het drama heeft me van begin tot eind weten te boeien, mede dankzij de cruciale inbreng van componist Michel Colombier. Dit was denk ik ook de eerste film van Demy waarin hij niet heeft samengewerkt met Michel Legrand als componist. De nieuwe Michel heeft een wat andere maar ook zeer passende stijl, al is het even aanpassen als je als luisteraar de oude Michel gewend bent. De score doet in elk geval recht aan het verhaal en klinkt eigentijds zonder te gedateerd over te komen voor onze huidige tijd.

De keuze voor het subthema van de film - de strijd van de arbeidersklasse voor sociale rechten - siert Demy, vind ik wel. Eind jaren zeventig en begin jaren tachtig was dan ook een tijd van economische recessie en er was de opkomst van de neo-liberalen (de Chigaco School, Thatcher, Reagan). En niet te vergeten is er de context van de koude oorlog waarin communisme in de eerste plaats een staatsgevaarlijke zaak is. Desondanks of misschien net omwille van die harde realistische subtext moest het publiek van deze film niet weten. Naar mijn mening is het toch wel een geslaagde musical in alle facetten van de productie. Trouwens weer met voor Demy typerend gebruik van kleurenschema’s in de kostumering. Al vind ik wel dat zijn werk uit de jaren zestig net dat moeilijk te definiëren sprankje extra bevat.