Gekijôban Poketto Monsutâ Adobansu Jenerêshon Pokemon Renjâ to Umi no Ôji Manafi (2006)

Dit was eigenlijk één van de eerste films die buiten mijn Pokemon-liefde viel. Althans, toen ik helemaal klaar was met die oneindige films en mij maar op het spel ging concentreren. Daarom startte ik een Pokemon-marathon met deze film. Ik had weinig verwachtingen wat deze film ten goede kwam.

Allereerst het verhaal, dat is niet bijster moeilijk. Eigenlijk duurde hij met 105 minuten (opvallend lang voor een kinderfilm, zeker voor een animatie) zeker een halfuur te lang, want er zaten heel wat stukken tussen die je zonder moeite kon overslaan, inclusief een aantal stukken in de climax wat eigenlijk een goedmakertje zou moeten zijn als de rest van de film niet aan te gluren was. Het was nou niet zo dat deze film ronduit om te kotsen was, maar nergens werd het echt spannend. Je kon bijvoorbeeld prima een plottwist realiseren om het wat spannender te maken, want daar snakte deze film wel naar. Dan denk ik aan bijvoorbeeld dat die familieleden van Elisabeth snode plannen bleken te hebben met die Manaphy. Het zou deze film niet gelijk een top 250-notering bezorgen, maar het zou het wel iets dragelijker maken. Ook vind ik die titel vrij bizar. Er staat ''Pokémon Ranger en de Tempel van de Zee'', terwijl er één Ranger in voorkomt en vervolgens in geen enkele situatie nuttig voor de film bleek te zijn.

Vervolgens waren de special effects om te janken. De animatie was slecht en eigenlijk niet beter dan een gemiddelde aflevering. Als je een film maakt en je wilt niet overkomen dat dit niets meer is dan een lange aflevering (sorry hoor, maar meer is dit niet), moet je misschien iets meer tijd in de animatie steken en iets minder in die oerlelijke special effects (wanneer bijvoorbeeld die caravan die helikopter naar beneden trekt en hoe ze dat in een soort verknipte 3d-beweging probeerde om te zetten x veel). Of wanneer ze in het water kwamen. Je hoeft echt geen grafisch meester te zijn om wat beters te creëren. Zeker als ik mij bedenk dat ik de vorige film heb geprezen om zijn special effects die ik toen wel goed vond (die met Latios en Latias). Wel moet ik er bij zeggen dat het wel een speciale sfeer er door kreeg (ik vermoed onbedoeld) al is het alleen dat ik hier een daar een nostalgische uitbarsting kreeg.

Verder heeft die Manaphy wel een hoog cute-gehalte en vind ik het dan ook weer leuk dat niet Ash, maar May de hoofdrol kreeg in deze film. Jammer dat dat leuke ideetje vervolgens werd vernietigd door de oneindige huil-scènes met Manaphy. Ze worden van elkaar gescheiden en dat kind en Manaphy beginnen te janken. Ze worden met elkaar herenigd en dat kind en Manaphy beginnen te janken. Het bleek nergens goed voor te zijn en het leidde alleen maar af van het verhaal. Jammer.

Als laatste wil ik de badguy nog ff er bij nemen. Een jolig figuur waar ze geen mysterieus typetje van probeerde te maken, alla die leider van Team Rocket. Het bracht toch wel wat humor in het spel en hij gaf dat altijd aanwezige Team Rocket de nodige ruimte om eens een paar slapstick jokes uit te halen.

Een veel te lange film die makkelijk ingekort kon worden en hier en daar een personage die helemaal niets toevoegde aan de film kost deze film echt wel punten. Een dikke onvoldoende verdient het niet, omdat ik de badguy wel tof vond en de sfeer er toch wel was. Maar heel veel is het niet.

2*

hmm deze film is op zich goed dat is alles er gebeurd vrij weinig wel het leuke is dat Ash de zee kroon krijgt en dan May een moeder is deze film mist alleen een goede plot

ik wou ook zegen dat muziek keuze ook niet slecht is

Zwakker dan de andere films. Flauwe karakters maar opnieuw mooie animaties.