Stigmata (1999)

“Hey, you know what's scarier than not believing in God? Believing in him. I mean, really believing in him. It's a fucking terrifying thought.”

Eigenlijk zonder enige verwachtingen deze film aangezet. Ja ik wist dat het iets met geloof te maken zou hebben, daar was ik me bewust van. Dat IMDB dit als een full-horror film beschouwt, daar snap ik dan weer niks van. Deze matige thriller film begon nogal slap, het hele ‘exorcist’ idee was al vrij snel bekend en hoewel dat leuk werd gedaan vond ik het nergens echt heel spannend of boeiend worden. Tuurlijk, het bloedende beeld is bijzonder om te zien en het feit dat ze de ‘exorcist’ kant op gaan was wel leuk, niet boeiend.

Qua cast deed de film het wel leuk, ‘Patricia Arquette’ deed het wel leuk als ‘Frankie’, daar is ook alles wel mee gezegd. Ze wist nergens echt overtuigend over te komen, best zonde eigenlijk. Ook ‘Gabriel Byrne’ deed het aardig, niks bijzonders.

Dus nee, ik kon er zelf helaas niks mee. Ik denk ook dat ik in de toekomst dit soort films liever wat oversla omdat ook de geloofsovertuiging mij niet interesseert, ik ben meer een Paganist dan Christen. En als zoiets je niet interesseert zeker in een film als dit, word het ook al een stukje moeilijker.

Volgende keer beter.

2.0*

Mescaline

Die spiegel is er wel degelijk. Die hangt aan een zijwand die ook vol geklad is. De fout verbaasde mij behoorlijk en ik kon het niet nalaten terug te spoelen en te controleren.

Ooit al eens gezien en toen ondervonden als acceptabel, en toen ik de film tegenkwam bij de kringloop ontstond spontaan de trek om de film weer eens te kijken.

En de opening is goed met 'het wonder' dat Edward moet onderzoeken in Brazilië. De setting, de sfeer met muziek, Stigmata maakt die eerste momenten best indruk waarna er doorgeschakeld wordt naar Frankie. En ook daar maakt de film in eerste instantie een sterke indruk met de eerste kenmerken omtrent de stigmata. Interessant is sowieso ook de muziek met onderandere de naam Billy Corgan van The Smashing Pumpkins. En uiteraard de cast die best goed is in de vorm van Byrne, in End of Days zelf de duivel, in een uitermate degelijke rol en Arquette vooral voor het oog erg prettig.

Maar dan toch komt de klad er in zo op de helft. De symptomen worden iets minder sterk en een beetje melodramatisch gebracht, net als het verloop daarna en de geweldsexplosie van Frankie die weinig toe voegt. Ook vind ik het gekonkel dat ontstaat met de leiding van de kerk allemaal zo zo. Het is logisch want hoort in het plot met father Delmonico maar toch. Dat de katholieke kerk geen schone handen heeft op heel veel vlakken weten we wel.

Desondanks is Stigmata best oké om een keer te zien, een film die zeker zijn momenten heeft en de door sommigen gemeende fout met de spiegel aan de wand met de Armeense tekst blijkt gewoon geen fout. Want die spiegel is er gewoon, alleen wel op de zijwand die ook volgeklad is. Afijn, aardig voor een keer.

Saaie bedoening en hier speelt de ouderdom vd wil wel een nadelige rol, vond hem echt irritant om te kijken en zwakke vertolkingen ook, naah, met moeite een 3tje.

Ben er mee bezig...Mwaaaa , matig. Byrne, B acteur draaft altijd op in dit soort films . Arquette is een goede actrice. Een wegkijker, die waarschijnlijk niet boven 2* zal komen. Kijk m wel af.

Byrne een B-acteur noemen vind ik een beetje cru. Hij heeft in bijzonder twijfelachtige films gespeeld, maar daarentegen heeft hij ook uitstekende rollen achter z’n naam staan. Vergelijk het maar een beetje met Willis en Cage tot op zekere hoogte. Die heren heb de vonken van het scherm laten spatten, maar de laatste 10 jaar waren ze hoofdzakelijk te zien in goedkope troep. Met hier een daar een voltreffer.

Ik vind het een boeiende film. Ben zelf Christen, dus het onderwerp spreekt me aan. Geeft goed weer dat er veel meer tussen hemel en aarde is dan dat wij ooit kunnen vermoeden. Stigmatisatie is er één van de vele. Patricia Arquette en Gabriel Byrne spelen overtuigend. Die laatste met zijn worsteling m.b.t. het celibaat als hij zich ontfermt over Frankie, en de weerstanden die dit oproepen bij zijn superieuren. Schimmig, is denk ik het juiste woord om de rol van het Vaticaan te duiden. Sfeer heeft een dreigende ondertoon die me wel aanstaat. Geen topper in dit genre, zoals The Exorcist, bijna elke vergelijking gaat z'on beetje mank, op de demon na, die bezit neemt van Frankie, maar voor mij zeker 3 1/2 ster waard. Heb hem nu voor de 3e keer gezien, en dat is hopelijk niet de laatste keer geweest.