- Home
- Films
- Paranoid Park
- Filtered
Paranoid Park (2007)
Genre: Drama
Speelduur: 85 minuten
Oorsprong:
Verenigde Staten / Frankrijk
Geregisseerd door: Gus Van Sant
Met onder meer: Gabe Nevins, Daniel Liu en Taylor Momsen
IMDb beoordeling: 6,6 (31.833)
Gesproken taal: Engels en Frans
Releasedatum: 28 februari 2008
On Demand:
- Niet beschikbaar op Netflix
- Niet beschikbaar op Pathé Thuis
- Niet beschikbaar op Videoland
- Niet beschikbaar op Amazon Prime
- Niet beschikbaar op Disney+
- Niet beschikbaar op Google Play
- Niet beschikbaar op meJane
Plot Paranoid Park
"Could you hide a deadly secret?"
De 16-jarige skater Alex wordt door detective Richard Lu ondervraagd over de dood van een beveiligingsbeambte van de spoorwegen. Met de scheiding van zijn ouders en de seksuele druk van zijn vriendin Jennifer heeft hij al genoeg aan zijn hoofd. Hij besluit zijn gedachten en de gebeurtenissen van de afgelopen tijd op papier te zetten.
Externe links
Acteurs en actrices
Alex
Detective Richard Liu
Jared
Jennifer
Macy
Scratch
Security Guard
Alex's Mom
Alex's Dad
Uncle Tommy
Video's en trailers
Reviews & comments
Matchostomos
-
- 4171 berichten
- 535 stemmen
Paranoia in the park
Hoewel Van Sants 'Trilogy of Death' officieel ten einde is (voor mezelf nog niet, vermits 'Gerry' nog aan de beurt is), lijkt hij nog niet geheel afscheid genomen te hebben van zijn paradepaardje. De wrange en indringende kijk op en binnen de psyche van de jeugd zal altijd een rode draad vormen doorheen zijn oeuvre, maar ook ditmaal krijgt het thema 'dood', weliswaar binnen het hoofdthema 'schuld en boete', een redelijk prominente plaats aangeboden.
Om de ruimte nog meer te vernauwen naar de leefwereld van het hoofdpersonage en de jeugd in het algemeen, vermijdt Van Sant bewust het in beeld brengen van volwassenen. Slechts sporadisch komen ze 'scherp' in beeld, en wanneer dat dan ook gebeurt, wordt dat met een opvallende afstandelijkheid en weinig oordeel tot stand gebracht; slechts een fractie van emotie kan daarbij centraal staan.
Andere momenten waar Van Sant op uiterst knappe wijze binnendringt in de geest van de protagonist, is wanneer laatstgenoemde zich met beetjes bewust wordt van zijn gruwelijk onbedoelde daad. We staan dan ook letterlijk en figuurlijk stil wanneer een beangstigende klankband, in samenspraak met een subtiele vervaging van het beeld, de verwerking van het gebeuren inluidt.
De emotionele betrokkenheid beperkt zich echter tot desbetreffende momenten en dat is vooral te wijten aan de willekeur waarmee Van Sant te werk gaat. Van verhaaltechnische samenhang is zondermeer sprake, maar in tegenstelling tot 'Elephant' en 'Last Days' bestaat 'Paranoid Park' uit een samenloop van visuele (een weinig opvallende Doyle) en muzikale stijlinvloeden, die de emotie en het moment moeilijk weten te vatten.
Een gemiste kans zou ik het niet willen noemen, daarvoor heeft 'Paranoid Park' voldoende verdiensten, maar het gevoel overheerst dat Van Sant schuldig is aan overdaad.
3*
Onderhond
-
- 87215 berichten
- 11969 stemmen
Ik was hier wel weg van.
Inderdaad zo dat Van Sant op z'n "oude" elan blijft voortgaan. Weer een film in gelijkaardige stijl als Gerry - .. - Last Days.
Opvallendst was de muziek, die een duidelijke meerwaarde is. Van Sant is één van de weinige die zich laat kennen als regisseur met enige muzieksmaak. En dan bedoel ik iemand die komt met muziek met ballen. Een beetje muziekfan schrikt niet meteen van de gebruikte ambient, maar binnen de film is het een enorme rariteit. Puik werk van Van Sant. Daarnaast geeft de muziek ook veel emotie aan een aantal scenes.
De rest doet Doyle. Hoewel het verre van de pracht en praal is weet hij ook hier weer heel wat visueel moois te doen. Je hoeft Paranoid Park maar naast een film van Clark te leggen (moest meermaals aan zijn films terugdenken) om te zien wat een verschil het is. De film blijft binnen een soort van uberrealisme toch nog prachtig om zien.
De vertelstructuur is boeiend en biedt zeker wel emotionele meerwaarde, niet in het minst omdat het hoofdpersonage sterk vertolkd wordt en zeker een boeiend personage is.
Daarmee hangt vast dat deze film eigenlijk best dubieus is qua thema. De jongen schrijft het schuldgevoel van een moord van zich af en komt er verder zonder enig probleem vanaf.Als kijker boeit het niet eens, waardoor je aan het eind toch even staat te kijken naar de emotie die deze film losweekt. Vond het vreemd.
Dikke 4*, neig misschien naar een halfje meer. Vond het mooi, apart, niet te lang ... Fijn om Van Sant weer op niveau te zien.
starbright boy (moderator films)
-
- 21290 berichten
- 4461 stemmen
Verrassend is deze Van Sant niet, hoewel de invalshoek wel degelijk iets verschilt van zijn vorige drie films. Die films (vooral de laatste twee) waren eerder waarnemend van buitenaf, hier zit Van Sant meer te kijken met de ogen van van zijn hoofdpersoon. En dat is net genoeg anders om niet een gevoel van een verwaterde versie van de vorige films te hebben. Veel close ups. Veel shots die ongeveer de ogen van Alex lijken te vertegenwoordigen
Het a-chronologische heeft in deze film een iets minder duidelijk doel dan in Elephant, maar het werkt wel. Het maakt toch dat de film dichter tegen de hoofdpersooon aanligt. Was het chronologsch verteld dan was het toch een minder subjectieve film geworden denk ik.
Al met al wat minder trefzeker dan pakweg Elephant en met wat meer schoonheidsfoutjes (de muziek was vaak erg sterk, zeker het electroniche deel en de inroverte liedjes, maar zoiets als het oubollige jaren '70 nummer I Can Help had echt niet gehoeven, Gus), maar ik heb er wel van genoten.
3.5*
Macmanus
-
- 13726 berichten
- 3630 stemmen
Heerlijk filmpje weer van Van Sant.
Ik had ook wel extreem veel zin in deze film. Shanghai Trance was me toch saai. En nu zagen we een film die wel weet hoe je moet omgaan met het tempo van je film. Wat nog altijd het lastigste is in de filmwereld.
Zoals al vaker is opgevallen door de users hier, is de muziek iets wat apart maar wel erg fijn en toch erg passend.
Verder was het een boeiend verhaaltje, dat leuk vertelt wordt met heerlijk werk van Doyle. Ja meeste is eigenlijk wel gezegd hier.
4 sterren.
Knisper
-
- 12992 berichten
- 1250 stemmen
Wat een gevoel voor timing heeft van Sant. Hij weet precies wanneer hij welke stukken aan bod moet laten komen. De wat warrige structuur werkt hier, net als in Elephant, weer perfect. Het blijft prachtig te zien hoe een context zo kan veranderen, als je wat kennis hebt over een situatie.
Verder is het een mooi portret van hoe een jongen omgaat met ongelukkige moord. Heel mooi om te zien hoe hij dingen langzaam een plaats en hoeveel invloed kleine opmerkingen van mensen waar hij om geeft. Bijvoorbeeld de ene scene met zijn vader, waarin hij zegt dat Alex hem altijd kan bellen. Dat is dan ook de eerste die hij probeert te bereiken na de moord.
Geweldige film in ieder geval. Van Sant laat zien hoe je zo'n film wel in elkaar moet stekken, iets waarin bijvoorbeeld een Iñárritu faalt.
4,5*
Hando
-
- 1806 berichten
- 1382 stemmen
Vooral de muziek in deze film voegde veel sfeer toe. http://nl.youtube.com/watch... Heerlijk. Ik zat er echt bij weg te dromen.
Verhaal is ook interessant. Zowel qua thematiek als qua structuur. De hoofdrolspeler vertolkte zijn rol prima. Hij wist zijn apatische gelatenheid richting de buitenwereld goed te spelen in combinatie met zijn innerlijke strijd; zijn schuldgevoelens.
De vertelstructuur werkte ook weer prima. Erg inventief en niet nodeloos ingewikkeld. Kan hier weinig negatiefs over melden. 4,5 sterren.
Apollinisch
-
- 21275 berichten
- 0 stemmen
Ik kwam, ik zag en ik voelde niets. Ligt dat aan mij? Volgens mij niet. Ik denk dat Gabe Nevins de verantwoordelijke is. Hij straalt als het personage Alex geen emotie uit. Ik wist steeds wel wat hij zou moeten voelen, maar ik zag het niet. Om een introvert personage geloofwaardigheid te geven moet je als acteur weten waar je mee bezig bent. Welke emoties moet ik overdragen en hoe doe ik dat het beste? Ik kreeg sterk de indruk dat Gabe Nevins totaal niet wist waar hij mee bezig was.
Doordat het personage Alex – het belangrijkste onderdeel van de film – me niets deed, had ook de achronologische structuur geen meerwaarde voor mij – sterker nog: het werkte zelfs storend.
Ook op filmisch en muzikaal gebied had ik meer verwacht. Het ziet er allemaal aardig uit en de ambient en het nummer van Elliott Smith liggen goed in het gehoor, maar er wordt ook van veel vervelende muziek gebruikgemaakt.
Wat is er dan nog meer? De skatesetting. Weinig boeiend, maar toch altijd nog een stuk interessanter dan een duf personage. Vind het dan ook jammer dat Van Sant hier niks meer mee gedaan heeft. Het clichébeeld van skaten blijft gehandhaafd.
Elephant heb ik een tijd geleden gezien en die beviel me destijds ook al niet zo. Toch bleef die film groeien in mijn herinnering en een herziening zou niet lang op zich laten wachten. Nu kijk ik er opeens een stuk minder naar uit. Misschien eerst Gerry en Last Days eens proberen.
stephan73
-
- 6202 berichten
- 13911 stemmen
Wederom weer een zeer goede film van Van Sant.
Tot halverwege de film (de scene waar de dood/moord op de bewaker getoond wordt) was hij erg erg sterk, daarna zakte hij enigszins in om tegen het einder weer te stijgen.
4*
kos
-
- 46075 berichten
- 8459 stemmen
Na het hopeloze Elephant en Last Days eindelijk weer eens een wat beter filmpje van Van Sant.
Vooral de sfeer is talloze malen fijner dan in voorgaande films. Muziek en vooral cameravoering doen het uitstekend.
Het verhaaltje is helaas wel erg raar geconstrueerd en ook niet echt snugger. Alsof het allemaal in 10 minuten verzonnen was.
Maar goed, in ieder geval al een vooruitgang.
Halcyon
-
- 9933 berichten
- 0 stemmen
Dit moet denk ik de eerste (en tot dusver) enige Van Sant zijn waar ik weinig tot niets op aan te merken heb. Reden? Waarschijnlijk omdat hij met Paranoid Park een film presenteert die mij zowel op inhoudelijk als cinematografisch vlak wist te overtuigen. Enerzijds krijg je een vrij realistische inkijk in een populaire subcultuur - zonder dat hierbij de voor de hand liggende clichés worden aangeboord - en anderzijds heb je een dromerige mise-en-scène met langgerekte shots en een aparte muziekkeuze die het geheel een erg eigenzinnig karakter bezorgt. Toch een riskante aanpak als je het mij vraagt, omdat het hoofdpersonage hierdoor soms te apathisch dreigt over te komen. Wat uiteindelijk nooit het geval is omdat Van Sant de dramatische plot genoeg respecteert en hem nergens aantast met visuele fratsen. Iets wat in het verleden wel eens anders was ... mooi zo!
maxcomthrilla
-
- 15565 berichten
- 2761 stemmen
Delicious!
Ben echt weggedroomd bij de opening waarin in slow - motion skateboarders zich aan mij voorbij trokken, terwijl er wat Franse woorden werden uitgesproken en de muziek zich nadrukkelijk liet gelden.
Van Sant weet exact hoe je een jongerendrama als deze moet verfilmen. Opvallend veel terughoudendheid omtrent zijlijnen, totaal gefocust op de hoofdpersoon en zijn belevingswereld ' voor een groot deel bestaande uit de skatewereld '. Het aanwendden van langere scenes waarin we skatende jongeren zien, passen uitstekend in het geheel en zijn ook metaforisch te verklaren, alhoewel niet echt belangrijk hier.
Het spelen met lichtsinval viel mij gelijk al op en werd echt als stijlmiddel ingezet. Ik vond het echt prachtig al dat weerkaatste licht binnen de schoolmuren. Qua muziekkeuze niet subtiel, maar juist opverend en rebels. Bijna constant galmt er muziek door de speakers, maar of het nou oude popmuziek, ambient of de theme anthem van Amarcord is; het voelt nergens misplaatst en draagt bij aan een eigenlijk doodgewone film maar dan met langgerekte overgestileerde shots ' die inzicht in Alex `s situatie geven ', vreemde muziek die je af en toe doet opstijgen, relatief weinig dialogen en die registrerende beelden waardoor de omgeving vanzelf aan magie wint, zeker als hij er zo sprookjesachtig uitziet.
Eigenlijk dus geen gewone jongerenfilm, maar een immens dromerige film waaraan ik mij al snel overgaf om later weer op aarde terug te keren. Of hoe zo `n dramatisch voorval zo dromerig gebracht kan worden, zonder zich schuldig te maken aan eenrichtingsverkeer. Aan een simpele handeling als ' uit de klas lopen ' wordt gewoon al zoveel aandacht besteedt, met veel gevoel voor compositie! Werkt hypnotiserend als zowat elke scene zich van ' zulks ' bedient '.
Trouwens zie ik dat men denkt dat Alex ermee weg lijkt te komen. Hier heb ik toch mijn bedenkingen bij, aangezien de film in flashbacks is opgedeeld en we Alex voorzichtig zijn hand op zien steken als hij de gruwelijke foto `s daadwerkelijk pas onder ogen krijgt. Ook al zit dit moment chronologisch gezien redelijk in het begin van de film, het leek er voor mij echt op dat hij zich toch wel aan zou geven. Muziek en beelden waren geniaal en perfect toegesneden op de gemoedstoestand van de hoofdpersoon waardoor de film zelfs ontroerde aangezien het niet niets is om zo `n groot probleem met je mee te dragen. Film vloeide qua stijl en ritme perfect ineen, niet als stroop maar als helder water! 4,5*
belchinees
-
- 4182 berichten
- 2208 stemmen
De cover gaf me een ander beeld van de film dan het eigenlijk geworden is, maar ik heb niet te klagen. Jongetje ziet er ook stoerder uit op de cover vind ik.
Maar goed, verhaaltje wordt leuk verteld, mooi in beeld gebracht. Jammer dat het even wat minder was naar het einde toe met enkele vervelende, niet zo boeiende scenes, maar toch overall een mooie 3.5*.
Tayama
-
- 1102 berichten
- 522 stemmen
Best wel onder de indruk weer van deze film van Van Sant. Verrassend genoeg
makkelijk door dit verhaal weten te komen, want dat interesseerde me van te voren eigenlijk totaal niet; Tieners met problemen om deze uiteindelijk op papier te zetten, - zal ongetwijfeld interessant zijn maar laat mij daarbuiten! Gelukkig doet Van Sant dat niet en legt ons dit verhaal van Alex voor. Ik heb genoten.
Echt geen fan van tienerdrama dus, maar Paranoid Park biedt zoveel meer om
van te genieten. Na eerder Gerry en Elephant gezien te hebben herkent ieder ongetwijfeld enige visuele gelijkenis. Opening van de film doet dan ook al veel zeggen wat er te verwachten valt; slow-motion beelden van skaters opgenomen met handheld dv-camera klinkt misschien niet heel interessant - maar deze lang uitgesponnen slow-motion scènes vergezeld door vele soorten muziek zijn zeer te genieten en brengen je in een fascinerende wereld van skateboarden waar problemen even niet bestaan, zo lijkt het.
Interessant in ieder geval hoe Van Sant zo met muziek durft om te gaan. De film toont veel portretbeelden van personages die langskomen - deze zijn wederom vertraagd en bevatten ieder hun stukje muziek. Opvallend is de sterke bokeh en mooie lichtspel dat gebruikt word, ik zie het in ieder geval graag. Indrukwekkend is ook de douche scène, wederom vertraagd, met dreigend opkomend distorted geluid, licht dat steeds feller begint te schijnen en uiteindelijk plots alles stil valt. Subliem stukje dat sterk werkt op oog en oor, heel mooi. Beter nog hoe Van Sant dit regisseert en seconden daarna gewoon doorgaat met het verhaal, alsof hij met dit stukje intense cinema je er even aan wilt herinneren dat je echt film aan het kijken bent en niet enkel bewegende plaatjes.
Heb ook mogen genieten van de vertelstructuur. Er word ons een detail voorgeschoteld, eerst nietszeggend, maar word later herhaalt en dit keer gestopt in het geheel; niet uniek, maar uitvoering is heel knap. Plot opzich kon mij niet zo heel veel boeien, maar Van Sant weet dit dermate kwalitatief uit te voeren dat ik daar makkelijk vrede mee heb.
Ik las hier ergens dat Van Sant ballen heeft, - wat voor ballen hij ook heeft, hij gebruikt ze goed. Hij heeft aan mij in ieder geval een liefhebber, haha!
4.0/5.0
FinkPloyd
-
- 632 berichten
- 1900 stemmen
Van Sant begint me steeds meer te bekoren moet ik zeggen. Op zijn minst is dit een filmmaker met een eigen visie op het vertellen van een verhaal, en hoe hij dit in beeld wil brengen (zie o.a ook My Own Private Idaho, Gerry en Elephant). Vooral de lang aangehouden (tracking) shots zijn natuurlijk kenmerkend, alsmede een poetische manier van filmen (naar mijn aanvoelen).
Of zijn stijl je kan boeien is een ander verhaal, voor mij werkt het wel in ieder geval.
Paranoid Park vind ik gewoon tot zijn allerbeste werk behoren. Interessant uitgangspunt, boeiend verteld wars van narratieve conventies, goede acteerprestaties van jonge acteurs, bij tijden erg mooi geschoten beelden (met dank aan Christopher Doyle), wat geslaagde experimenten (de scène waarin alex het uitmaakt met zijn vriendinnetje!), en dan nog een geweldige soundtrack. Korte speelduur is hier ook een pluspunt als je het mij vraagt.
Leuk, leuk, leuk.
Montorsi
-
- 9620 berichten
- 2272 stemmen
Cinematografisch behoorlijk overtuigend, maar lang niet zo sterk als in Elephant.
Verhaal kabbelt wat voort rond een gebeurtenis waar je ook niet zo gek veel over kwijt kan. De sprongetjes in het verhaal maken het nog wel leuk, maar echt heel sterk wordt het hierdoor nooit. Verder wat aardige dialogen van niet onaardige acteurs.
Hoe dan ook geen Elephant, maar het kan er nog mee door.
3*
Mat_
-
- 736 berichten
- 1309 stemmen
Tegenvaller.
Ik had er erg veel van verwacht aangezien ik Van Sant's Death Trilogy fantastisch vond. Paranoid Park is echter iets meer gericht op het verhaal en jammer genoeg kon het verhaal mij nooit echt boeien.
Ik was ook niet erg overtuigd door de muziek die te wisselvallig was hetgeen de sfeer helemaal niet ten goede kwam. Visueel is het allemaal mooi al haalt het nergens het niveau van zijn vorige drie films.
Slecht is de film zeker niet, daarvoor zijn sommige scènes te mooi, maar echt overtuigd ben ik niet 3*
serpico
-
- 2900 berichten
- 491 stemmen
Pubers! Ik hou van pubers. Ze zijn fascinerend. Ze hebben allemaal problemen, en als ze geen problemen hebben, maken ze er wel een probleem van dat ze geen probleem hebben. De ene heeft het iets zwaarder getroffen dan de ander, maar een volledig gelukkige 16-jarige is toch echt een unicum. Waar ook ter wereld.
En Paranoid Park gaat over precies de getroubleerde mens in die leeftijdscategorie. Dus misschien was dat wel de reden dat ik hem de gehele lengte zo interessant vond, want er gebeurden niet echt veel schokkende dingen om de aandacht vast te houden, op één ding na. Of was het de vertelstijl en de chronologische wirrewar die Van Sant gebruikt die mij bij de les hielden? Ik weet het niet. Maar ik weet wel dat ik zwaar geboeid was door een film waarin zwaar weinig leek te gebeuren.
Wel spendeerde ik een hoop van de kijktijd aan het proberen te snappen van de casting-regisseur van deze film. Het viel me op hoe 'lelijk' veel personages waren. Dat wil zeggen: ze waren niet echt schrikwekkend lelijk, maar ze hadden niet van die prachtige gladgestreken gezichten waar films (films die ik kijk in ieder geval, Hollywood of arthouse) meestal mee komen aanzetten. Dit wekte de indruk dat de acteurs een amateur-ensemble was, wat natuurlijk de geloofwaardigheid ten goede kan komen. De hele skater-gemeenschap en alles daaromtrent was dan ook redelijk geloofwaardig, zonder dat ik er maar een kip vanaf weet. Maar het gebruik van non-acteurs had ook een nadeel. Namelijk dat ze in veel gevallen voor geen stekker kunnen acteren. De hoofdrolspeler voorop. Zijn emotionele bereik lijkt niet verder te kunnen komen dan zijn standaard uitdrukking, en zelfs zijn standaard uitdrukking is ongeloofwaardig. Het is raar om hem te horen zeggen dat hij het leuk heeft of dat hij bang is, want je zou het nooit zeggen als je alleen naar hem zou kijken. Dan zou je zeggen dat hij gewoon saai en sip is.
Ik vroeg me dan ook af waarom al die kinderen, tussen al hun andere zorgen in, zich niet ook druk maakten om de indruk die ze op anderen moesten achterlaten. Ze keken allemaal zo zielloos en niet-levenslustig uit hun ogen dat ze anderen in hun omgeving toch ook wel moeten deprimeren. Maar misschien is dat meer een overkoepeling van alle andere zorgen. Maar ikzelf werd soms wel een beetje moe van dat schichtig voorover gekamde haar, de slobberige kledingstijl, de schijnbare desintresse om iets interessants met elkaar te converseren. Het was meer 'emo doen' dan 'emo zijn'. Aanstelleritus. Maargoed, ik kan ook niet zeggen dat het saai werd, dus misschien is het in de opzet wel geslaagd. De dromerige sfeer in de film vond ik ook wel chill, die skateboard-filmpjes waren best geinig. Gingen alleen af en toe iets te lang door. Qua stijl was het ook redelijk intrigerend, met gefade-in en -out, landurige shots van reizende mensen, voice-overs, afwisselend mooie en verschrikkelijke muziek en weet ik niet wat allemaal. Van Sant heeft wel duidelijk voor ogen hoe hij sfeer moet creëeren.
Al met al is Paranoid Park een boeiende en enigszins zweverige kijk in een pubertje met een skateboard en veel spijt, maar wat meer plezier had de film geen kwaad gedaan.
3*
®Tc
-
- 8212 berichten
- 1087 stemmen
Wauw, ben onder de indruk.
De manier van vertellen (verhaaltje starten zonder de gebeurtenissen te laten zien) vond ik erg speciaal en goed uitpakken. Het lijkt wat van de hak op de tak te springen maar alles valt mooi in elkaar.
Op elk gebied is deze film uitermate boeiend. Op audiovisueel gebied krijg je een compleet meesterwerk onder de neus. Het camerawerk is van topniveau en sfeervol de muziek is nog eens dubbel zo goed. Erg leuk afwisselend ook, dan krijg je een relaxed instrumentaal stuk gevolgd door Billy Swan.
Verder ben ik erg benieuwd wat we nog van Gabe Nevins gaan horen, sterke rol van die jonge kerel.
Wat weerhoudt me ervan dit prachtstuk de volle pot te geven? Naar het einde toe had ik het gevoel dat de film wat inzakte. Maar misschien is dat bij een herziening wel beter.
4,5*
B_B
-
- 1969 berichten
- 776 stemmen
Heerlijke film die lekker voortkabbelt in zijn eigen ritme.
Belangrijk zijn daarbij vooral de fantastische timing, soundtrack en integratie daarvan. De soundtrack zelf bestaat uit de meest gevarieerde groep nummers die je kunt bedenken en toch passen ze elke keer weer goed bij de scène. Valt me ook op hoe Van Sant soms speelt met het achtergrondgeluid.
Erg sterk script ook, de keuze om het verhaal niet-chronologisch te vertellen vond ik hier ook erg gepast. Alex is een erg interessant hoofdpersonage maar vooral emotioneel nogal ondoorgrondelijk. Zo vraag je jezelf op het einde af of hij er wel echt mee weg komt. Zou hij er echt geen last van krijgen / gehad hebben?
Cinematografisch erg sterk. Camerawerk viel vooral op door de mooie close-ups en kadrering. Ook het veelvoudige gebruik van Slow-motion doet het wel bij mij. Camerabeweging was ik eigenlijk niet kapot van, vond ik wat beter in bijv. Elephant.
Zit ergens rond de 4*, ook omdat de film richting het einde toch wel ietsjes verslapt.
DVD-T
-
- 15378 berichten
- 2839 stemmen
na het erg tegenvallende Good Will Hunting en Elephant en het vreselijke Last Days, nu Paranoid Park gezien. Ik was er al een beetje huiverig voor, maar kon het toch niet laten om hem te gaan zien. Opnieuw presenteerd van Sant een lege huls.
Het botert niet tussen van Sant en mij. Ik zie de schoonheid niet in zijn films wat anderen er wel in kunnen vinden. Ik vind het vooral erg leeg. Het doet mij helemaal niets, ik krijg geen feeling met het verhaal de beelden en ook niet met de personages. Paranoid Park heeft ook weer ontzettend veel nietszeggende ellenlange trasckingshots. Wat is het nut daarvan. En meestal ook nog eens van achter gefilmd zodat je geen uitdrukking van de acteurs ziet. Nou was die jongen ook niet bepaald een ster acteur natuurlijk, maar dit was echt een zoutzak. De gebeurtenissen konden mij ook niets schelen eigenlijk. Plot klinkt aardig, maar van Sant kiest er voor om daar zo weinig mogelijk mee te doen en het op het experimenteren te houden. Dit levert zeker enkele mooie momenten op maar blijft voor de rest gewoon erg leeg. Opnieuw een aantal mooie beelden, maar weinig inhoud, gelukkig wel iets beter dan Last Days. Nu Gerry nog eens proberen, wordt dat ook niets dan is het afgelopen met van Sant
1.5*
sinterklaas
-
- 11634 berichten
- 3220 stemmen
Ook met Paranoid Park weer van Sant ons opnieuw in een kleine anderhalf uur te facineren. Al vanaf het begin is de film al weer helemaal in het van Sant stijl. De continue stille scenes of met van die onaangename of rustige muziek derdoor. Dan heb ik het dit keer ook over die chaotische muziek die regelmatig word gespeeld tijdens die skateboard-flashback scenes van Alex. Alex zijn rol was weer heel goed neergezet en heel subtiel komen we dichter bij de gruwelijke waarheid. Alleen kan je nog wel eens in de war raken met de tijd waar je ook regelmatig bij moet puzzelen.
Paranoid Park begint eerst bij het einde (kort) en vervolgens maken we een sprong terug in de tijd en wisselen de scenes af van de tijd Dat Alex iemand perongeluk uit zelfverdediging heeft vermoord, dan ineens weer na dat incident en ook tijdens de incident. Eerst komen delen dat Alex een gekwelde en getergde jongen is die er dood mee aan zit met wat hij heeft gedaan, maar evengoed die incident zo diep mogelijk weg wil stoppen omdat hij al genoeg problemen aan zijn hoofd heeft. Dan komt er ook echt een moment dat hij wel toe moet geven en zo krijgen we ook te zien wat er is gebeurd. Met dat hij en zijn maat voor de grap met een rijdende trein mee rijden en een bewaker ze deraf wil slaan en vervolgens krijgt die bewaker een klap met de skateboard en beland op een ander spoor waar ook gelijk een trein hem door midden rijd. En vervolgens word die scene donker en onakelig en krijgen we ook nog te maken met onweer dat de sfeer nog onprettiger maakt. En vervolgens een zwaar geschrokken Alex die allemaal stemmen in zijn hoofd maakt om een reden te bedenken om er toch nog lichtelijk van af te komen. Toch wel de beste scene uit de film naar mijn mening.
Paranoid Park is ook een naam van die skate terein maar toch heeft het ook wel wat met de situatie van Alex te maken omdat hij langzaamaan ook paranoide word.
Ook het acteerwerk was erg sterk en natuurlijk is de opbouw van de film weer ontiegelijk knap en mooi gedaan. Nu weten we we het werk van Gus van Sant te herkennen met zijn docu-achtige scenes, muziek, stijl en de hele subtiele verhaaltjes en vele leerzame portretten. Paranoid Park is gewoon opnieuw een hoogdepunt in zijn ouvre, Wellicht toch een van zijn beste films wat ik tot nu toe gezien heb. Gewoon weer petje af voor deze man.
4,5*
MNV2
-
- 6932 berichten
- 1869 stemmen
Tot nu toe heb ik altijd een hekel gehad aan de films van Gus van Sant omdat ze meestal overdreven saai zijn: Elephant kon ik amper uitzitten, bij Gerry moest ik moeite doen om de film niet voort te spoelen en My Own Private Idaho had ik na 15 minuten afgezet. Toch besloot ik vandaag om zijn films nog eens een kans te geven door me te wagen aan Paranoid Park die me buitengewoon goed bevallen is, sterker nog, op een film als deze had ik niet gehoopt.
Ik heb een aantal jaartjes terug zelf ook nog geskateboard, in een tijd dat iedereen het nog deed, misschien daarom ook dat het verhaal me wel aansprak of dat ik meteen door de film meegesleurd werd bij die eerste sfeershots van skaters. De sfeer in die scènes met op de achtergrond heel zachte ambient muziek had wel iets, een intens gevoel dat Van Sant over wou dragen naar de kijker en daar ook bijzonder goed in slaagde. Mij deed het alleszins wel iets. Verder was dit gewoon het meesterwerkje waarop ik niet durfde hopen, perfecte combinatie van muziek en beelden, mooie slow-mo, gruizige beelden, zeer goede timing, mooie non-lineaire verhaalopbouw, alles was gewoon zeer goed in beeld gebracht. Het verhaal was dus ook interessant, al leken de acteurs wel niet veel emotie te tonen, maar afgezien daarvan is dit toch wel een serieuze aanrader..
4.0 sterren
Film Pegasus (moderator films)
-
- 30449 berichten
- 5199 stemmen
Een film die even nodig had om op gang te geraken. Maar ik moet toegeven dat de sfeer snel gezet wordt. Wat in het begin apatie leek van het hoofdpersonage is net zeer goed gespeeld. Gaandeweg komen de echte emoties boven die geweldig gespeeld werden trouwens. Door de chronologische aanpak wordt het hoofdpersonage goed voorgesteld met de echte ontknoping van de feiten als achtergrond. Eens dat aan bod komt, bekijk je die feiten helemaal anders omdat je het personage beter kent. Ook de randfenomenen komen dan echt tot hun uiting. Kleine schijnbaar onbenullige zaken worden stilaan duidelijk gemaakt.
Een film kortom die me beter bevallen is dan verwacht. Skateboarden lijkt me vandaag de dag wat passé en het duurde voor ik in de film algemeen me kon vinden. Maar eens die loopt ben je zo mee. Zeker niet slecht en een aanrader voor de liefhebbers.
Theunissen
-
- 11414 berichten
- 5338 stemmen
Mijn god wat was deze film enorm saai en traag. Buiten het treinongeluk gebeurt er werkelijk niets in deze film. I.p.v. dat zinloze skaten had Alex zich beter bezig kunnen houden met Jennifer (Taylor Momsen). De film duurt ongeveer 90 minuten maar omdat hij werkelijk zeer saai is lijkt het wel uren te duren.
Fortune
-
- 4088 berichten
- 2536 stemmen
Gus van Sant - Paranoid Park
Prachtig filmpje met ontzettend mooie beelden en muziek.
Ik vond het mooiste toch wel toen Alex die gang inloopt van zijn school nadat hij op gesprek moest met die agent, de gang zag er gewoon 3 keer anders uit door het lichtval. Klein dingetje misschien maar het zag er geweldig uit.
Ik vond de beelden van de skaters dus wel vermakelijk omdat ik vroeger erg veel tijd in skateboarden heb gestoken dus was zeker vermakelijk voor mij.
Continue geweldige muziek en het verhaal keek ook makkelijk weg.
Snap niet wat al die klagende mensen hier nou zo traag aan vinden kan ik me totaal niet in vinden, jullie hebben zeker nooit Gerry gekeken van Van Sant.
Het acteerwerk was ook goed en het continue gebruik van prachtige beelden en muziek maken dit voor mij een topfilm.
4.5
rep_robert
-
- 27289 berichten
- 3853 stemmen
Cinematografisch toch weer een prachtwerkje van Gus, vooral visueel is het allemaal erg mooi. Alleen heb ik iets teveel het idee dat hij te ver doordraaft in zijn ambities. Zo zit je aan het begin en aan het einde van de film een aardig tijdje naar skateboardende onbekenden te kijken, niet echt heel boeiend. Dan mag het visueel nog prachtig zijn, een echte bijdrage levert het helaas niet echt.
Verhaaltje zelf is minimalistisch, maar uiterst effectief uitgewerkt in de 80 minuten die Gus van Sant voor deze film heeft uitgetrokken. Emotioneel niet de impact van Elephant, maar alsnog wel een aardig filmpje.
3*
glimlicht
-
- 108 berichten
- 332 stemmen
Poëtisch skateboarden...
Genoeg visuele pracht in deze film. Mooie vertraagde beelden van gesprekken en blikken.
Met als hoogtepunt de scene met Alex onder de douche, vooral met dat geluid erbij, erg intens!
Gabe Nevins vertolking van het hoofdpersonage is matig. De regisseur draagt de film.
Elke handeling of gebeurtenis in de film heeft zijn eigen toeters en bellen om achter te schuilen.
Simpelweg omdat de acteurs het verhaal niet kunnen dragen.
Eigenlijk dus zoals in Elephant. Waar we onervaren acteurs/actrices gewoon zien doen wat ze altijd doen. Helaas zit hier in het midden van de film een gebeurtenis (man komt onder de trein) die de film een andere draai moet geven. Dit deed afbreuk aan de beleving, ik had de suggestie fijner gevonden.
Afgezien van een aantal prachtige beelden is dit best matig.
*2,5
wendyvortex
-
- 4980 berichten
- 7109 stemmen
Valt in de wat meer arty Gus van Sant hoek.
Mooie film over skater die betrokken raakt bij een moord? ongeval? vlakbij de skatebaan waar hij regelmatig rondhangt.
Dromerige shots, langgerekte scenes behoorlijk typysche van Sant die ook nog wel wat echo's heeft van Elephant.
Ik mag er altijd graag naar kijken naar die jongens en meisjes die hier in de stad vaak rondhangen rond het Willemsplein of het Eusebiusplein.
Deze film zit één van die kids lekker dicht op de huid...in enkele scenes zelfs behoorlijk Kids/David Hamilton-like.
Ferdydurke
-
- 1353 berichten
- 854 stemmen
Dromerige shots, langgerekte scenes behoorlijk typysche van Sant die ook nog wel wat echo's heeft van Elephant.
Inderdaad ja! Van Sant weet hier opnieuw diezelfde sfeer op te roepen. Die zeer goed getroffen, haast hermetische opgeslotenheid in de eigen innerlijke wereld, die wurgende eenzaamheid van het hoofdpersonage, en de onmogelijkheid om daar uit te breken, deed me wel denken aan dat bibliotheekhulpje in Elephant.
De blik en de androgyne uitstraling van het gelaat van dat personage maken een tegelijkertijd afgesloten en kwetsbare indruk. Ook de schijnbare nabijheid van, maar werkelijke afstand tot, de ouders komt sterk tot uitdrukking. Zeer goede film, die weer een ontroerend en ook wel schrijnend beeld weet te schetsen van de omstandigheden van een opgroeiende generatie.
Lupussy Galore
-
- 456 berichten
- 728 stemmen
Inderdaad ja! Van Sant weet hier opnieuw diezelfde sfeer op te roepen. Die zeer goed getroffen, haast hermetische opgeslotenheid in de eigen innerlijke wereld, die wurgende eenzaamheid van het hoofdpersonage, en de onmogelijkheid om daar uit te breken, deed me wel denken aan dat bibliotheekhulpje in Elephant.
De blik en de androgyne uitstraling van het gelaat van dat personage maken een tegelijkertijd afgesloten en kwetsbare indruk. Ook de schijnbare nabijheid van, maar werkelijke afstand tot, de ouders komt sterk tot uitdrukking. Zeer goede film, die weer een ontroerend en ook wel schrijnend beeld weet te schetsen van de omstandigheden van een opgroeiende generatie.
Ja, dit is een stukje dat me raakt en ik het zeker mee eens ben. Ik was na afloop nogal gedeprimeerd. Maar het schrijnende beeld dat van Sant neer wist te zetten is eigenlijk van alle leeftijden zeker in onze verkilde "ieder voor zich" maatschappij.....
Het laatste nieuws
'La La Land' van met Ryan Gosling en Emma Stone vrijdagavond te zien op televisie
Thriller 'Blood for Dust' met Kit Harrington wordt met 'Breaking Bad' vergeleken: dit is de rauwe nieuwe trailer
'A Gentleman in Moscow' met Ewan McGregor als Russische gevangene binnenkort op SkyShowtime
Ongeziene WOII-film 'The Photographer of Mauthausen' op Netflix wordt een must-see genoemd: 'Hakt er flink in'
Bekijk ook
Secrets & Lies
Drama, 1996
118 reacties
Dom za Vesanje
Drama, 1988
49 reacties
Mind Game
Animatie / Fantasy, 2004
66 reacties
Ensayo de un Crimen
Komedie / Misdaad, 1955
9 reacties
This Is England
Drama, 2006
326 reacties
Deep End
Drama, 1970
36 reacties
Gerelateerde tags
news broadcastdecisionfallteen angstonafhankelijke filmfatal accidentflash forward tieneruitmakentiener jongensecurity guardnonlinear timelinetorso cut in halfskateboarder autumnskate parkquestioning
Nieuwsbrief MovieMeter
Het laatste film- en serienieuws per e-mail ontvangen?
Populaire toplijsten
- Top 250 beste films aller tijden
- Top 250 beste sciencefiction films aller tijden
- Top 250 beste thriller films aller tijden
- Top 250 beste familie films aller tijden
- Top 250 beste actie films aller tijden
- Top 100 beste films van de laatste jaren
- Top 100 beste films op Netflix
- Top 100 beste films op Disney+
- Top 100 beste films op Pathé Thuis
- Top 50 beste films uit 2020
- Top 50 beste films uit 2018
- Top 50 beste films uit 2019
- Top 25 beste films in het Nederlands
Corporate & Media
Realtimes | Publishing Network
Innovatieweg 20C
7007 CD, Doetinchem, Netherlands
+31(315)-764002
Over MovieMeter
MovieMeter is hét platform voor liefhebbers van films en series. Met tienduizenden titels, die dagelijkse worden aangevuld door onze community, vind je bij ons altijd de film, serie of documentaire die je zoekt. Of je jouw content nou graag op televisie, in de bioscoop of via een streamingsdienst bekijkt, bij MovieMeter navigeer je in enkele klikken naar hetgeen dat voldoet aan jouw wensen.
MovieMeter is echter meer dan een databank voor films en series. Je bent bij ons tevens aan het juiste adres voor het laatste filmnieuws, recensies en informatie over jouw favoriete acteur. Daarnaast vind je bij ons de meest recente toplijsten, zodat je altijd weet wat er populair is op Netflix, in de bioscoop of op televisie. Zelf je steentje bijdragen aan het unieke platform van MovieMeter? Sluit je dan vrijblijvend aan bij onze community.
Social media
Realtimes | Publishing Network
- Registreer |
- Contact ons |
- Over ons |
- Adverteren |
- MovieMeter Films Wiki |
- Series Wiki |
- Algemene voorwaarden en privacybeleid |
- Consent wijzigen |
- RSS Feeds |
- API
© 2024 MovieMeter B.V.