Diary of the Dead (2007)

Dit is de eerste film van de 2de Dead trilogie van Romero die ik zie. Eigenlijk had ik met land of the Dead moeten beginnen maar uiteindelijk maakt het niet echt uit gezien het toch telkens om verschillende verhalen en karakters gaat. Het goede nieuws is dat het found footage niet al te donker of schokkerig is, ze hebben toch wat beter materiaal dan die vervelende goedkope handcams.

Het is de gekende zombie apocalyps maar echte actiescènes of grote chaos blijft uit. We volgen een groepje student filmmakers die dit hele gebeuren filmen. En zo tussen de zombiegedeeltes waarbij hun groepje steeds vaker wordt uitgedund krijgen we soms wat conflicten en gefilosofeer. Op het einde lijkt Romero nog een statement over de mensheid te willen maken. Het was allemaal een beetje te gezapig, niet slecht maar ook te weinig memorabel om hier een voldoende aan te geven. Wel leuk dat een van hen zei "a walking corpse cannot run" de idioot die het concept rennende zombies heeft bedacht verdient dan ook zelf a bullet in the head.

Dit is één van de mindere horrorfilms van George A.Romero. Hij heeft er wel betere gemaakt. Valt voor een keertje te doen.

Na deze, slechte, film nog eens opnieuw een kans te hebben gegeven is hij opnieuw tegen gevallen, zozeer zelfs dat ik mijn score nog verlaag!!

A zombiefilm is like a pizza; when it's it's good, and when it's bad it's still pretty good, is mijn mening wat zombiefilms betreft. Zelfs een middelmatige film kan mij wat betreft nog wel bekoren als de karakters leuk zijn en de kills goed. Maar dit product is niet best, zeg maar gerust dat deze pizza bedorven is.

Het gaat al mis bij het 'handheld' gebeuren. Vaak heeft een dergelijke benadering een realistisch iets, en zit je er dichter op. Maar te vaak slaan dit soort films door naar een bron van irritatie tussen personages die lijden tot ruzies en gedrag en reacties die totaal niet relevant zijn. Zo hier ook weer van dat domme geleuter, domme dialogen tegen de camera en ruzies die er niet toe doen. Een normaal mens doet de camera uit als hij er van langs krijgt, daarnaast wordt iemand meerdere keren aangevallen en de man met de camera doet niets, die blijft slechts staan filmen.

Voeg daar aan toe een aantal achterlijke dialogen, karakters die totaal niet interessant zijn, keuzes en gebeurtenissen die kant nog wal raken, en de film staat op een onoverbrugbare achterstand met een aantal belachelijke momenten rond de dove Amish als hoogtepunt. En dant ondanks een paar humoristische kills.

Nee, dit is verre weg de minste van Romero. Jammer maar helaas.

Helaas viel mij deze ook wat tegen, meest storende factor is dat die man met camera , hierdoor valt ook het echte horror effect gelijk een stuk weg, dan ook nog rennende zombies en te weinig actie of chaos gezien er een grote zombie uitbraak is kom ik op een 2 uit

“Don't bury dead. First shoot in head.”

De tweede in deze trilogie en ‘Romero’ zet meteen een enorme stap achteruit zeg. Waar deel één nog bordenvol met vermaak zit, voornamelijk erg gore is en leuke horrormomenten kent is deze film echt héél saai. En hoewel je dit echt al van heel ver aan had kunnen zien komen was ik best sceptisch, het vorige deel werd immers ook slecht ontvangen ook hier op ‘MovieMeter’ maar, daar heb ik me echt uitstekend mee vermaakt. In deze film volgen we een nieuwe groep, die aan het begin staan van de uitbraak van het virus. Duidelijk is dat ‘Romero’ een bepaald doel voor ogen heeft wat hij daarna toch niet echt heel lekker uitwerkt. Het hele found-footage idee vond ik wel leuk en daar heeft hij best leuk over na gedacht, al was de film nogal inhoudsloos waar door de anderhalf uur echt veel langer heeft aangevoeld.

De film begint op de filmset, waar we een groep mensen vinden die bezig zijn met het maken van een horrorfilm. Wanneer er op de TV verontrustende beelden zijn trekt het team in hun camper er op uit. Op dit beeld was namelijk te zien dat een man mensen had vermoord, die later weer tot leven waren gekomen en nu de hulpdiensten aanvielen. Het bleken levende doden te zijn. Onderweg komen ze verschillende situaties tegen waarvan ik eerlijk moet zijn dat veel me eigenlijk niet echt is bijgebleven. Toch vond ik het eerste deel van deze film het leukste, wanneer men er op uit trekt en bijvoorbeeld de zombie tegen kwamen wat voorheen een agent was, zijn van de scenes die deze film wel een beetje moesten maken. Daarna in het ziekenhuis kende de film in mijn ogen zijn absolute hoogtepunt en daarna gaat het echt héél snel bergafwaarts met een ton aan saaie dialogen, saaie scenes en vooral een erg saai verhaal.

Over het acteerwerk wil ik dan nog niet eens beginnen dat gewoonweg amateuristisch is. De film kent met zijn zombies toch de piek van het werk te kennen, die zagen er tenminste nog een beetje uit. Ik vond er maar weinig aan, ook weinig gore momenten in mijn ogen en ik had wel wat meer zombie actie willen zien. Waar ‘Romero’ juist met het vorige deel erg overdreven uitpakte (wetende dat er een soort slimme zombie was ontstaan) deden ze hier juist een beetje ten onder. Weinig echt spannende momenten te vinden, en weinig horror aan.

Zoals ik al zei was de film in het ziekenhuis op zijn beste. Waar we de nodige moorden zien, de nodige actie hebben en ook wat gore. Kijk maar naar die bolle zombie die van zijn bed afrolt en er vervolgens een lading ingewanden uit plofte, dat zijn de beelden die je verwacht bij een zombiefilm.

‘Romero’ doet hier echt zijn naam ten onder, en ik verwacht eigenlijk niet dat het volgende deel veel beter gaat worden. Dit was een dieptepunt in zijn carrière, en gelukkig kunnen we hem nog herinneren van juist een paar van de beste zombiefilms van de wereld, want dit sloeg werkelijk bijna nergens op. Zoals ik al zei; het found-footage idee was echt leuk, en was ook leuker geweest als er ook wat mee gedaan werd, dat laatste is niet het geval.