The Matrix Revolutions (2003)

Voor mij duidelijk het minste en saaiste deel, de visuals zijn prima, maar voor de rest niets bijzonders eigenlijk.

Dit is de doodsteek van de serie. Actie is er wel, scenes zijn gaaf. Maar niet genoeg om ons van het feit af te leiden hoe slecht de verhaallijn wordt verpest als er al een verhaallijn was. Agent Smith probeert nog wat filosofische insteek te geven maar dat is nergens aan vast te knopen. Naar mijn mening hadden ze beter Reloaded en deze moeten samenvoegen.

Het gaat verder achteruit. Terwijl de eerste Matrix (4,5*) met zijn vernieuwende plot imponeerde en Matrix Reloaded (3,5*) met grootse actiescènes, is dit een rommelig potje geworden. Zion bereidt zich voor op een massale aanval door de machines. Terzelfdertijd begeeft Neo zich naar zijn ultieme duel met Smith, het virus dat de volledige matrix dreigt te infecteren. Visueel is het nog steeds heel goed gedaan hoewel het er alsmaar absurder gaat uitzien. De zogezegd filosofische insteek over vrije keuze tegenover de kille logica van oorzaak en gevolg wordt zelfs irritant in een uitermate zwak script. De trilogie eindigt in mineur, maar dit grootse project betekende de lancering van enkele nieuwe actieregisseurs : McTeigue (V for Vendetta) en niet in het minst Chad Stahelski die nu met John Wick zijn eigen franchise heeft met Keanu Reeves. Kleine 3*

“I'm all right, Trin... but I think you're gonna have to drive.’

Het derde deel gelijk er maar achteraan geknald, ik heb namelijk gisteren het tweede deel gekeken allebei via mijn ‘Amazon Prime’ account maar, dit derde en laatste deel van de originele reeks is eigenlijk nog slechter dan zijn voorganger. Hier zat in mijn ogen totaal geen pit meer in, de spanning was wel weg en het script was niet meer interessant. Het komt meer door het uitmelken van het verhaal dan door het acteerwerk van o.a. ‘Kenau Reeves’ waar deze film eigenlijk constant faalt. Helaas is hij in dit deel echt een heel stuk minder te zien, wat het natuurlijk nog minder interessant wist te maken omdat hij natuurlijk (voor mij in ieder geval wel) het persoon van deze films is.

De film begint wederom tergend langzaam, dat wat ik ook al vond bij het deel hiervoor. Waar het vorige deel nog wat actiescènes had tussen o.a. ‘Agent Smith’ en ‘Neo’ blijft dat hier nogal uit, en aangezien ik het script al tergend langzaam vond in het vorige deel was ik er ook niet van verrast dat het hier ook niet zo heel boeiend was verder. Het enige waar deze film nog zijn zegje uit kon halen is de aanval op het dock door de machines. Daar is voldoende actie te vinden, en is het ook echt leuk om te kijken, alleen duurt het allemaal zoooooo lang, en dat is jammer.

Het einde is kort, snel en prima. Niks op aan te merken, en ik was stiekem wel blij dat de film afgelopen was. Ik ga binnenkort de nieuwe film aan zetten, die helaas nu al de grond in wordt getrapt en héél veel negatieve zinnen te horen krijgt, ik hou mijn hart vast.

Deze bekijk ik vooral nogmaals omdat ik me altijd een beetje afvraag hoe het ook al weer afliep, dat einde beklijfde nooit echt.

Deel 2 introduceerde de Keymaker die toegang kon geven tot de kern waar de Architect uiteenzette hoe de Matrix geevolueerd is geraakt. Nu hebben we een Seraph die dient om Neo te helpen redden uit een soort tussenwereld, gegijzeld door de zwerverachtige Train Man die voor Merovingian werkt. Bevrijden zodat Neo nogmaal de Oracle kan ontmoeten, ditmaals door een andere actrice vertolkt omdat haar voorganger het leven liet. Jammer, want die vulde de rol mooi in.

Naast Seraph (vooral een hulpprogramma van Oracle) is er nog een programma, Rama Kandra. Je ziet hem heel eventjes in deel 2 (bij Merovingian) en in het begin van 3. De functie van dit programma is niet zo interessant, wel dat deze toch iets als liefde lijkt te kennen. Hier betreden we weer een stukje filosofie.

Verder is de aanval op Zion ingezet en kan deze het einde betekenen van de hele mensheid zoals de Architect waarschuwde. Aangezien dit zelfvernietiging betekent voor de machines, die mensen nodig hebben als energiebron bij gebrek aan zonlicht, blijft dat raar, maar de Architect presenteerde het als een keuze die Neo zelf maakte in deel 2 en dat de machines zo'n uitroeiing kunnen overleven, zij het met een flinke afslankkuur.

Interessant is vooral hoe de Matrix wereld en de fysieke elkaar beginnen te overlappen. In deel 2 was dit al doordat Smith meer menselijke trekken leek te gaan krijgen. In deel 3 gaat dit nog een aantal stappen verder, zowel bij Smith als bij Neo.

De actie is in dit deel het minst interessant, die speelt zich meer af in de fysieke wereld en je ziet gewoon 10 miljard Sentinels die uit de computer komen rollen. Verder amper interessante ontwerpen en die Mecha-achtige looptanks die de mensen in Zion gebruiken blijken alleen maar vreselijk klungelig. Waarom niet een enorme berg EMP-wapens in de strijd gooien, waarom geen vallen zetten speciaal voor die Sentinels. Het gedoe in Zion is tot overmaat van ramp wederom veel te serieus. Met Niobe (Jada Pinkett-Smith) als opperchagrijn.

En nu kun je stellen dat deel 1 al een pot erin had (Switch?) maar nu lag het er wel heel dik bovenop met die bijna kale griet en haar lief. Dat de Wachovski's iets met lesbo's hebben (zie Bound) is duidelijk en wat mij betreft prima, dat maakt het misschien ook minder verassend dat ze allebei hun geslacht hebben veranderd (waar eerst ballen zaten zit nu een gleuf). Maar het toevoegen van een paar klitketsers, hoe progressief ook, maakt je film niet perse beter, daarvoor zul je je karakters toch iets van een persoonlijkheid en wat achtergrond moeten geven. En laten de Wachovki's (op de aftiteling hier nog brothers) dit nu even zijn vergeten.

Uiteindelijk is de manier waarop de trilogie eindigt best aardig bedacht. Alleen snapte ik niet waarom de Architect tegen Oracle beweert dat alle mensen die dat willen vrij zullen worden gelaten, dan snijdt het systeem zich toch in de vingers? Maar het lijkt er op dat de Architect accepteert dat niet elk mens de Matrix accepteert maar dat er genoeg sheeple zullen overblijven om de kosten van zijn buraucratische moloch op te kunnen hoesten.

Goh ja.

Het eerste deel is voor velen een meesterwerk en toen was reeds duidelijk dat deze trilogie (of intussen een vierluik) niet voor mij weggelegd is. Deel twee was een paar maanden geleden al een pittige kijkbeurt en meteen ook de reden waarom het een paar maanden heeft geduurd vooraleer ik aan het afsluitende derde deel toe was.

Hoewel de score me op deze site nog meevalt had ik de perceptie dat Revolutions door de fans als minste van de drie aanzien werd. Dat valt me nog behoorlijk mee. De vraagtekens uit het eerste gedeelte zijn natuurlijk al lang weggewerkt en de film focust zich veelal op actie, maar misschien vind ik het mede daardoor niet per se slechter (of beter).

Het blijft wel allemaal vrij apathisch en steriel. Het beetje Hollywoodsentiment is zo fake als het groot is en het is eigenlijk lang wachten tot Neo het eindelijk kan opnemen tegen Agent Smith, wat weinig verrassend resulteert in een fake CGI gevecht vol slomo's en dergelijke meer. Enige impact ontbreekt volledig, maar bij de fans die ik ken komt de impact veelal van de filosofische quatsch. Voor mij wordt dat net zo zwak gebracht als die belabberde gevechten.

Ik ben blij dat ik deze trilogie eindelijk achter de kiezen heb, deel 4 laat ik logischerwijze aan mij voorbij gaan.

2

Jezus, wat was dit om te janken zeg.

Het derde deel uit de reeks is TENENKROMMEND slecht.

En ik zeg het niet graag, omdat ik een hekel aan heb als andere mensen het doen tijdens een film, ik zat op mijn telefoon. Er kwam maar geen einde aan die cgi gevechten Geen verhaal, niks. Voordat iemand de pijp uit gaat nog even tering lang monoloog houden etc

Nee, sowieso al geen groot Matrix fan, maar deze film slaat echt alles, een gedrocht.

3/10

Geen miljoenen sentinals maar 250.000.

Binnen de oorspronkelijke trilogie blijft Revolutions de deelnemer die duidelijk het onderspit moet delven. Het is hier voornamelijk de “echte” wereld die wordt uitgewerkt en dat is spijtig genoeg geen heel interessante vormgeving. Het eerste uur kent daarom weinig grootse hoogtepunten, maar eenmaal een wat actievoller tweede deel aanbreekt, sta je als kijker garant voor een goede dosis aan vermaak. Hugo Weaving is wat minder aanwezig en dat is spijtig, want de overige personages blinken niet bepaald uit vanwege hun onderscheidende acteerwerk. Gelukkig zijn er nog de gedetailleerde visuele effecten die de tijd prima hebben doorstaan, waardoor je als kijker optimaal kunt genieten van een degelijke portie geweld. Het is wellicht niet de film die naast de eerste twee delen kan staan, maar het doet nog altijd wat het moet doen.

Ik ben geen grote liefhebber van de Matrix films al wist dit deel in tegenstelling tot het eerste deel mijn aandacht wel tot het einde vast te houden, hoewel ik de eindstrijd een vrij lullig einde vond hebben. Zeker niet het niveau van Starship Troopers of Alien maar toch genoeg actie voor een vrij aangename kijkavond. Nipt 3,5 sterren