Malèna (2000)

Als ik de berichten zo doorlees dan is bij veel mensen de verschijning van Monica Bellucci wat hun is bijgebleven. Belluci ziet er in de film inderdaad erg mooi uit. Maar de film heeft naar mijn mening veel meer te bieden dan alleen het mooie uiterlijk van Bellucci.

Het verhaal wat in de film verteld wordt is eigenlijk heel tragisch, het verhaal wordt echter voor een groot deel op humoristische en geestige wijze verteld. Dat bijvoorbeeld Malèna op straat loopt en dan door iedereen wordt nagekeken. ( de mannen omdat ze haar ze mooi vinden, de vrouwen vanwege jaloezie ) is eigenlijk wal ongeloofwaardig. Ook is wel wat ongeloofwaardig dat de puber jongens steeds van plek naar plek fietsen om Malèna te zien. Het is dus allemaal wat overdreven uitgewerkt, maar dat maakt het dus ook best geestig en grappig.

Hoewel wat overdreven uitgewerkt, vind ik het verhaal wat verteld wordt erg mooi en ook erg tragisch. De film laat treffend zien dat een mooi uiterlijk ook niet alles is. Sterker nog, het kan zelfs heel erg in je nadeel werken. Want in haar geval wekt ze alleen maar jaloezie op bij de vrouwen en misplaatste lust gevoelens bij de mannen. Het personage Malèna kwam trouwens bij mij in de film ook over als iemand die zich een beetje leek te schamen voor haar mooie uiterlijk. Malèna maakt verschrikkelijke dingen mee. Ze krijgt te horen dat haar man is omgekomen in de oorlog. Wat later sterft haar vader bij een bombardement. Om aan geld en voedsel te komen is Malèna gedwongen de prostitutie in te gaan. Als de geallieerden het dorpje bevrijden molesteren jaloerse vrouwen Malèna. Dit laatste vond ik trouwens een heftige scene. Eigenlijk heeft Malèna bijna alleen maar nadeel ondervonden van haar mooie uiterlijk. Malèna verlaat uiteindelijke het dorp. Een paar jaar later keert ze terug met haar dood gewaande man. Eigenlijk was dit een best pijnlijk moment voor de dorpsbewoners. Iets van schaamte is van hun kant voelbaar.

Dit hele gebeuren rondom Malèna word gevolgd door de puberjongen Renato. Hij is verliefd op Malèna. Hij is in feite een onzichtbare stalker van Malèna. Hij lijkt zichzelf een beetje als de beschermheer te zien van Malèna, maar gezien dat stalken van hem kan je afvragen of hij wel beter is dan de rest van het dorp. Ik vind Renato verlangen naar Malèna erg mooi uitgewerkt. Zijn droomscènes vind erg sterk. Ook mooi hoe hij Malèna aan het eind van de film helpt door een brief naar haar man te schrijven en zo de man op het juiste spoor zet naar zijn vrouw. Verder is het ook mooi om te zien hoe het personage Renato gedurende film steeds volwassener wordt.

De gehele film hebben Renato en Malèna niet echt een gesprek met elkaar. Maar aan het eind van de film komt het er dan toch van als Renato helpt de boodschappen op te rapen die Malèna op de grond liet vallen. Zij bedankt hem ervoor. Het voelde voor mij een beetje als een anticlimax. Ik had wel een wat uitgebreider gesprek tussen die twee aan het eind verwacht.

Het acteerwerk in de film is behoorlijk goed te noemen. Monica Bellucci weet haar personage goed naar te zetten. Ze heeft precies de juiste uitstraling voor de rol. Haar acteerwerk tijdens de martel scene vond ik erg sterk. Ook Giuseppe Sulfaro als Renato vond ik sterk acteren. Hoewel soms wat te theatraal vond ik het acteerwerk van de rest van de cast ook goed.

Het verhaal wat de film verteld is mooi. Maar de film kwam op mij vooral in de eerste helft wat hak op de tak over. Ik heb de korte versie van 92 minuten gezien. Misschien is dat de reden dat het eerste stuk wat rommelig overkomt. Ik ben wat dat betreft ook wel benieuwd naar de langere versie.

De film vind ik erg sfeervol. De beelden van het dorpje in Sicilië vind ik prachtig. Dit alles wordt ondersteund door de sfeervolle muziek van Morricone.

Al met al een erg mooie film.

4,0*

Hier en daar magistrale, soms zelfs hemelse beelden. De sterke sfeer is constant aanwezig. Het verhaal is wat aan de simpele kant, wat absoluut geen probleem hoeft te zijn, als het maar niet langdradig wordt door een wannabe dubbelzinnig sausje. En dat is wat de film net zijn genialiteit ontneemt.

Ongetwijfeld, maar Monica Belucci...

Nog net een voldoende, maar er had meer ingezeten. Het jongetje op de fiets is erg grappig, maar de mooie dame vind ik te treurig. Hoe ze zich kleed en opmaakt, past op een gegeven moment niet bij haar gemoedstoestand. Waarom niet een beetje aanpassen als het hele dorp je vervloekt of niet gewoon weggaan en weg blijven?

Maléna

Sfeervolle film met een betoverende Monica Bellucci. Maléna is een coming of age verhaal over de jonge Renato, die geobsedeerd raakt door de bloedmooie Maléna. Maar daarnaast is de film ook een tragisch verhaal over Maléna, die te maken krijgt met de haat, afgunst en jaloezie van een klein dorp.

Maléna is een wat afstandelijk en onbereikbaar personage, maar daarom is het des te knapper dat regisseur Tornatore en Bellucci er toch voor zorgen dat je met haar gaat meeleven. Vooral op het laatst zit er een gruwelijke scene in die dwars door je ziel snijdt. Maar voor de rest kiest Tornatore voor een rustig tempo met een prachtige cinematografie en heerlijke muziek van Morricone. Met een voortreffelijk laatste gedeelte waar je de hypocrisie van zo'n klein dorp ziet, maar ook de connectie tussen Renato en Maléna. Mooi.

Geweldige film voor als je hem ziet zonder vooroordelen. Het is geenszins een 'coming-of-age' story, hoewel hij zo vaak wel wordt gelabeld. Als je hem gaat bekijken met die gedachte dan is hij inderdaad tegenvallend; want de protagonist ontwikkelt zich nauwelijks in de film. Noch ontwikkelt de titelkarakter zich. Het is geen film die draait om te ontwikkeling van de karakters erin; het is een film om de chaotische samenleving en om hoe gemeen mensen kunnen zijn. Het gaat om de vloek die het vrouwelijk schoon kan zijn en de consequenties van dien.

Het is ook geen oorlogsfilm. Als je graag een goede film over de Tweede Wereld oorlog wil zien dan raad ik onder ander Life is Beautiful aan. Oorlog staat op de achtergrond (en op de voorgrond als je Malena als allegorie voor Italië wil zien: mooi maar gecorrumpeerd).

De cinematografie is prachtig en Monica Bellucci is vrouwelijke perfectie ten top en als vrouw heeft deze film veel emoties bij me losgemaakt. Hoe ver willen mensen gaan om je te breken uit jaloezie?

Mooie en herkenbare film over de stille liefde van een jongen in de puberteit. Sfeervol geschoten en ondanks dat het plot weinig om handen heeft, blijft de film boeiend van begin tot eind. Ik vond het juist fijn dat het allemaal vanuit het perspectief van de jongen is gefilmd en Malèna weinig karakteruitdieping krijgt, want hierdoor blijft ze mysterieus en behoudt ze een bepaalde aantrekkingskracht.

Mooie film. Soms best grappig, maar soms ook een beetje flauw. Ik vind het acteerwerk goed en Monica Bellucci ziet er mooi uit. Ik snap dat de mannen zich tot haar aangetrokken voelen, al vind ik haar ook erg afstandelijk overkomen, wat haar voor mij minder aantrekkelijk maakt, maar het past bij haar personage. Al met al wel vermakelijk. 3,5*

Mooie film. Eén-dimensionaal, maar het thema is zo sterk en wordt zo sterk uitgebeeld, dat die keuze gerechtvaardigd is. De film wordt er namelijk alleen puurder door. Prachtige beelden, sfeer, muziek, regie en cast...

De meedogenloze kleinzierigheid en hypocrisie van de mens tegenover de adolescente liefde, bewondering en vriendschap van het jonge hoofdpersonage in een heel mooie film, met uitstekende acteerprestaties en wondermooie muziek van Enrico Morricone.

Klasseer de film noch onder romantiek noch onder melodramatiek, daarvoor is hij te levensecht.

Knappe mise-en-scène.

Giuseppe Tornatore, auteur van het schitterende "Nuovo Cinema Paradiso", waarin ook de bewondering van een jongere voor een oudere centraal staat, stelt ook nu niet teleur.

Sterk drama. Het verhaal is eenvoudig maar wordt fraai uitgewerkt door Tornatore. De opbouw is prima en stap voor stap maken we kennis met de hoofdpersonen. Hoewel het in het begin wel wat zoeken waar de film naar toe wilt gaan. Wel is er continue een soort lichte spanning voelbaar alsof je als kijker weet dat er iets gaat ontsporen. Knap gedaan. De settings zijn erg fraai en het lijkt alsof je naar een enorm toneelstuk aan het kijken bent. Ook het acteerwerk is dik in orde. Bellucci zet een ijzersterke rol neer. De fenomenale soundtrack is de kers op de taart. Topper. 4.0/4.5

Speelduur 109 minuten

Amerikaanse 92 minuten

Een film uit 2000 de 21ste eeuw.

Vraag mij af wat is er uitgeknipt?

Bij Malena creëert Tornatore opnieuw dat magische sfeerrijke nostalgische Italiaanse gevoel dat hij zo schitterend tot uiting bracht bij zijn meesterwerk Nuovo Cinema Paradiso (Film, 1988). Wat een genot om naar te kijken! En dan heb ik het niet louter over Monica Bellucci, maar over de setting en sfeer in zijn geheel.

De manier waarop hoe Tornatore alles in beeld brengt, cinematografisch, montage en visueel, is een streling voor het oog. Die openingsscène ook waarbij 6 opgroeiende tieners hun blikken niet kunnen afhouden van de knappe vrouw die hen passeert. En ze wordt nog veel bekeken, zowat door élke man de hele film door. Zo dichtbij, maar toch onbereikbaar. Zwijgzaam en onverstoord ondergaat ze haar lot. En toch had ik ergens het gevoel wel dat ze er van genoot.

Daar waar ze op handen werd gedragen door de mannen, kweekt ze onbedoeld jaloezie en wantrouwen bij de vrouwelijke bevolking. Dat komt later in de film erg pijnlijk tot uiting. En de mannen, die doen wat ze altijd al deden ... Fijn waren ook de intermezzo's met haar dove schoonvader die de schunnige boodschappen aan het adres van zijn dochter steeds beantwoordde met "ja".

Malena is een film die prikkelt en die je volledig onderdompelt. Ook de muziek inderdaad van Morricone maakte het volledig af. Fijn!