
Me before You (2016)
Verenigd Koninkrijk
Drama / Romantiek
110 minuten
geregisseerd door Thea Sharrock
met Emilia Clarke, Sam Claflin en Jenna Coleman
William Traynor (Sam Claflin) was een levensgenieter totdat hij als gevolg van een verkeersongeluk verlamd raakte. Zijn wens is om zijn leven te beëindigen. Een jonge laag opgeleide vrouw afkomstig uit een arbeidersgezin, Louisa Clark (Emilia Clarke), wordt in dienst genomen om hem te verzorgen. Tussen hen ontstaat een bijzondere band.
Trailer
https://www.youtube.com/watch?v=uEv57GJzHMw
Wanneer je deze, als ook andere ingevoegde media op de site wilt zien, dan moet je hier even toestemming voor geven.
Met het tonen hiervan wordt er mogelijk door een andere partij cookies geplaatst en/of wordt je ip-adres geregistreerd, zonder dat MovieMeter hier invloed op heeft. Lees ons privacybeleid voor meer informatie over hoe MovieMeter met je privacy omgaat.
Links
Zoek naar deze film op dvd/blu-ray op AmazonIMDb (7,4 / 211027)trailer (YouTube)boek (BoekMeter)filmscore (MusicMeter)koop op iTunes voor € 7,99Google Play: € 8,99 / huur € 2,99Pathé Thuis: vanaf € 9,99 / huur € 2,99De moeite om te bekijken.
Het verhaal wordt na een snelle en korte introductie langzaam opgang gebracht. Vooral de opbouw hierin wordt zorgvuldig verwerkt. De band tussen beide hoofdpersonen worden in deze opbouw vooral naar elkaar toegetrokken. Hierin worden meerdere genres probleemloos samen gevoegd en vormt het nog een vrij luchtige film. Ondertussen vraagt het verhaal wel om een zwaardere ondertoon, maar is het daar op dat moment nog niet aan toe. Zo neemt de film alle rust om het eerste gedeelte uit te laten bloeien tot iets moois in relatie van beide hoofdpersonages.
Hier werken Emilia Clarke (Louisa Clark) en Sam Clafin (Will Traynor) goed naar elkaar toe en zetten beide hun personage erg goed neer. Hierbij zetten ze hun rol zo goed neer dat de kijker wel makkelijk mee kan leven met de twee hoofdpersonages. Eenmaal richting het einde werkt de film in de laatste twintigminuten meer intensiteit op en neemt het sterke verhaal een zwaardere ondertoon. Vanaf hier bewijst regisseur Thea Sharrock het luchtige begin met bewerking van verschillende genres goed doortrekken naar het belangrijke onderwerp van de film. Alsof drama niet voorkwam in de film is dit vanaf dat moment sterk aanwezig. Wellicht voorspelbaar en ver van te voren aan te voelen. Maar de manier van aanbrengen is erg sterk. Een traan is dan ook zeker weg te pinken.
4,0*

Dat is idd wel ff wennen. (heeft eigenlijk ook wel wat)


Eigenlijk totaal niet verwacht dat ik dit zo ontzettend mooi zou vinden. Maar het lukt dan wel weer, het is toch wel een tijdje geleden dat een film me zo emotioneel in het verhaal kon betrekken. Dat was toch wel het beste hieraan.
De film laat dus ook gewoon de realiteit zien. Misschien met wat overdreven karakters, maar het is nergens te "zoet" al zou je dat niet verwachtten. Heel goed dat de film dus ook niet onnodig zoet aan het einde is geworden. En kent de film erg sterke scenes.
Clarke steelt echt de show. Je wordt eigenlijk al gelijk blij als je haar ziet verschijnen. Zelden zo veel enthousiasme en charme van een rol zien afspatten. Heerlijk gewoon, daarnaast viel het me ook op dat Claflin me erg aansprak hier.
Een pakkend verhaal dat nergens verveelt en nergens uit de bocht vliegt. Het is zoals het is, en daar kan je dus niet altijd iets in veranderen. Ook visueel is het hier en daar toch wel mooi, het blad dat naar beneden valt, de mooie locaties hier en daar.
Ja, dit is echt een heerlijk filmpje. Ik kan dit zo nog een keer zien, terwijl ik totaal niet van dit genre hou. Of dit briljant is en mega originele dingen doet, nee dat niet, maar het blijft gewoon een genot. Mooie film, die de volle 110 minuten weet te boeien.
De film volgt dan ook een formulaïsche structuur: een eerste (kille) ontmoeting, een relatie die langzaam ontdooit, een reis vol avontuur en liefde en verlangen, een (onvermijdelijke) fallout tussen de twee en tot slot verzoening en acceptatie. Een beproefde formule voor een romantische film, maar daarom ook weinig verrassend, uitgekauwd en binnen de lijntjes.
De rol van Louisa's vriend vond ik trouwens vrij overbodig. Hun relatie dient een extra laag drama en conflict te creëren (namelijk, wat vindt haar vriend van de opbloeiende werkrelatie met William?), maar omdat deze vriend wordt neergezet als een lompe, onattente proleet is het een pijnlijk oppervlakkige subplot.
Ook overige personages (zoals Williams ex en Williams ouders) hebben geen diepgang en bestaan hooguit om de bijzondere relatie en goede kanten van Lousia en William te benadrukken.
Jammer trouwens dat Charles Dance niet wat meer benut is. Ik vind hem een geweldige acteur en ik hoopte op een innemende mono- of dialoog waarin hij wat meer van zijn rol kon maken. Vooral op het eind, waarin Louisa moet leren dealen met Williams euthanasiewens was de perfecte plek geweest voor een goede dialoogscène.
Emilia Clarke was wel charmerend en een leuke verschijning, maar is geen begaafd actrice. Zal ook wel deels aan de regie gelegen die alles aangedikt wilde zien, maar ze weet me nooit 100% te overtuigen.
Dat deze film constant vergeleken wordt met Intouchables is niet erg vreemd natuurlijk. De twee films gaan qua uitgangspunt inderdaad hand in hand, maar toch stond ik er tijdens het kijken van de film nauwelijks bij stil. De toon van Me before You is immers toch net iets anders (komt vooral door de andere setting en een andere dynamiek tussen verzorger en patiënt). Ik was gecharmeerd van het acteren van zowel Emilia Clarke als Sam Claflin. Met name Clarke zet een ontzettend sympathiek en lief personage neer. De relatie tussen William en Louisa wordt in een rustig en fijn tempo opgebouwd, gaat gepaard met humor en wordt gelukkig nooit te klef.
Het spel van bijrolacteurs als Charles Dance, Janet McTeer en Matthew Lewis was ook prima. Ik had inderdaad ook een iets grotere rol van Dance verwacht, maar soit. De focus ligt natuurlijk op Clarke en Claflin. Waar ik blij mee ben, is dat de film op het einde niet overdreven sentimenteel werd. De onvermijdelijke dood van Will wordt naar mijn mening op een fijne manier gebracht. Je wel leeft wel degelijk met hem en zijn naasten mee, zonder dat het allemaal onnodig aangedikt wordt.
Eigenlijk is 'netjes' de term die de film voor mij het best samenvat. Verwacht niet iets te zien dat je nog nooit eerder gezien hebt. Er wordt per slot van rekening gewoon binnen de lijntjes gekleurd, maar de film doet dat wel op een heel mooie wijze. Ik heb me geen moment verveeld en hield er aan het einde van de rit een tevreden gevoel aan over. Absoluut een degelijke romantische speelfilm.
3,5*
ontroerend met een lach en een traan
tranentrekker,houd de doos tissues maar paraat.
verdiende 4 sterren
Het enige wat ik echt jammer vond, was dat bloed irritante mokkel. Wat een ongelofelijke over-geacteerde bedoeling zeg. En normaal zou ik meteen een onvoldoende geven met zo'n neppe, gemaakte, blije ei in de hoofdrol, maar ondanks deze irritante tuthola, vond ik het verhaal wel sterk.
Buiten dat vond ik het verloop van het verhaal en de sfeer wel prettig.
Nee niet mijn film, slecht geacteerd door die Clarke. Veel te zoetsappig verder en leek qua verhaal veel op intouchables maar haalt het niveau van deze film bij lange na niet.
Precies. Clarke heeft enkel een blije domme uitdrukking of een waar de wenkbrauwen opkrullen.
Als ik die patrick was had ik haar al meteen uitgebonjourd, wat een secreet hoe ze hem behandeld.
Het matige acteren zorgt voor mij dat de emotie totaal niet overkomt.
Bekijk hier mijn volledige beoordeling: Review me before you
Het was weer de beurt van vrouwlief om de film van de avond te kiezen en dan ontsnap ik niet altijd aan dit soort tranentrekkers. De score hier op MovieMeter is nog vrij hoog, dus op zich kon ik er wel mee leven.
Maar na de eerste scènes vol overacting van Emilia Clarke was dat toch al een pak minder. Dat haar eigenaardige wenkbrauwen wel eens hun eigen leven leiden wist ik al, maar om nu constant van die gekke bekken te trekken met op-en-neer dansende wenkbrauwen... Enige subtiliteit mag wel.
Niet dat de rest van de film zo subtiel is. Dat rolletje van die kerel uit Harry Potter (toen kloek, nu afgetraind) is wreed irritant. Ook de rest is me wat te klef en te plastic. Meegaan in dat zeemzoete heeft er nooit ingezeten.
2