Raiders of the Lost Ark (1981)

Deze had ik nog niet beoordeeld. Moet deze minstens tweemaal al gezien hebben, maar ik haal de memorabele scenes van de 3 oude 'Indy's' altijd door elkaar. Maar dit was dus deel 1; de slangenkuil, de meskunstenaar (gevolgd door een droge revolverknal, de Ark des Verbonds en de bodybuilder die in de vliegtuigpropellor eindigt.
De actiescenes zijn stuk voor stuk wel de moeite waard, het welbekende theme van Williams verveelt zelfs na 2 uur nog niet, en Ford is erg goed op dreef als Indiana Jones. Een aantal scenes (die hierboven beschreven staan), waren toch wel in mijn geheugen gegrift, en leverden het meeste kijkplezier op.
Het plot vind ik maar zozo, het einde is m.i. volstrekt belachelijk. The Raiders of the Lost Ark is een actiefilm zoals een actiefilm zou moeten zijn, maar gaat qua plot toch aardig de mist in. Gelukkig stoort dat niet al te veel; echt serieus probeert Spielberg volgens mij toch ook niet over te komen.
Een solide 4* voor deze eerste.
Ben nog wel benieuwd naar de twee vervolgen. Daar weet ik denk ik een stuk minder van te herinneren dan van the Raiders. The Crystal Skull hoef ik in ieder geval niet meer te herzien, want die vond ik zwaar matig.
Instant classic, leuk om nog eens op een vrije vrijdagmiddag herzien te hebben 🙂

Raiders of the lost ark is de introductie van Indiana Jones, de avonturier die er alles voor over heeft om z'n doel te bereiken. Met echt zin in avontuur. Gedreven door de zoektocht naar schatten, naar grote geheimen. Iets wat je zelden nog ziet. De film levert vele iconische scènes op en is zeer vermakelijk.

De grote troef van de film is het verhaal en de drijfveer voor avontuur. Niet dat het zo spannend is, maar het heeft een groot 'kleine jongen avontuur' gehalte. Het haalt het kind in je naar boven. Met deels clichés (vijand, avontuur, jonge vrouw, schattenjacht, held) maar dat mag gerust. Het is de 'moderne' versie van de western of het ridderverhaal.

Spielberg en Lucas samen levert deze klassieker op. Dit is gewoon genieten. De mankementen zitten in de gedateerde effecten, het slechte einde (typisch voor Spielberg) en weinig uitgewerkte figuren. Maar het avontuur, de actie en het mysterie is er wel. Zoals dat hoort bij een Indiana Jones film.

Had nog niet gestemd op deze avonturenklassieker, die wat ouderwets aandoet (film is inmiddels ook al ruim 30 jaar oud). Een echte Spielberg, maar toch soms bloediger dan ik me kon herinneren.

Ford is prima als Indy, Karen Allen vond ik wat minder. De schurken kwamen niet helemaal uit de verf, waren er misschien ook te veel, beter hadden ze van de Gestapo officier en de Duitse expeditieleider één personage gemaakt. Het einde was mij iets te flauw, ondanks de exploderende en smeltende hoofden. Ogen dicht!

Het overbekende deuntje zit nog steeds in mn hoofd trouwens.

Na jaren weer een keer herzien. Tja wat moet ik hier nu over schrijven?? Puur een film die het moet hebben van zijn nostalgische waarde, want hij is toch een partij knullig. Grote piepschuimen ballen die als rotsblok moeten doorgaan, gevechten die ontzettend slecht gechoreografeerd zijn en duidelijke misstappen in editing.
Toch komt deze film ik mijn top 10 en geef ik er een welverdiende 5 aan. De score, het verhaal en de eerder benoemde nostalgische waarde gaven mij een grote glimlach en moest meerdere keren hard lachen om de rake grappen. Deze contradictie maakt de film voor mij uniek; als je een film slecht vorm geeft, maar ervoor kan zorgen dat dat gedurende de hele film geen ergernis opwekt, ben je voor mij een hele grote.5*

Indiana Jones and the Raiders of the Lost Ark

Wat blijft dit toch een briljante film. Een schitterend avontuur van Steven Spielberg met Harrison Ford als het iconische personage Indiana Jones. Sfeervol, actierijk, kleurrijke personages, humorvol en mooie locaties, Raiders heeft het allemaal en verveelt geen moment.

Ook bij herziening valt weer op hoeveel plezier en zelfvertrouwen de film aan alle kanten uitstraalt. Er zitten wat knulligheden in de film (de vechtscènes, zichtbare rotsblokken van piepschuim) maar het wordt allemaal zo vermakelijk gebracht en met zoveel flair dat het geen moment stoort. Vanaf het moment dat Indiana Jones een groot rotsblok achter zich aan krijgt tot en met het laatste gedeelte op een Grieks eiland houdt Spielberg de vaart erin met de ene schitterende (actie)scene na de andere. En dat allemaal gefilmd op prachtige locaties zoals Hawaï, Tunesië en Frankrijk. De strijd tussen Indiana Jones en Belloq en de Nazi's om de Ark des Verbonds wordt sterk gebracht en de tijdgeest (jaren 30) wordt ook goed gevat. Ford heeft zo ongelooflijk veel charisma dat hij met gemak de film draagt. Hij weet de serieuze en krachtige kant van Indiana Jones goed te spelen maar excelleert voor mij in de humorvolle, sarcastische en beetje "goofy" momenten. Ook Karen Allen is erg sterk en heeft een geweldige chemie met Ford. Het is altijd een genot om John Rhys-Davies in een film te zien en ook Denholm Elliott, Paul Freeman en Ronald Lacey zijn uitstekend op dreef. Raiders is jeugdsentiment optima forma en alleen het welbekende deuntje zorgt al voor de nodige nostalgie maar daarnaast is het ook een geweldige avonturen film die nog niets aan kracht heeft ingeboet. Een film zoals er nog maar weinig van gemaakt worden.

Na 35 jaar is het nog steeds een pareltje.
Sommige oude films die in hun eigen tijd goed waren zijn nu het aangluren niet meer waard.
Maar deze film behoud zijn kracht.
Wat mij betreft had er nog wat meer avontuur in mogen zitten ipv actie,
maar in het geheel genomen heb ik een heerlijke film gezien.
Prima cast, leuke karakters, subtiele humor en een aantal 'puntje op je stoel'-momenten.
*4.0

Heerlijke avonturenfilm: Interessant, spannend, vermakelijk en puik gecast.

Deze is nog altijd een van mijn favorieten. Ford, in de rol van zijn leven, gaat als archeoloog op jacht naar de ark des verbonds. Dit levert fantastisch spektakel, leuke humor en mooie beelden op. Ook na meer dan 30 jaar staat deze film nog als een huis. Werkelijk geen moment verveling in 2 uur. Een ode aan Spielberg, Ford en het interessante plot!

4.5*

Toen de film uitkwam... sloeg ie in als een BOM. Zoveel kijkplezier, puntje van je stoel avontuur en humor. 5* dus. Vervolgdelen konden alleen maar teleurstellen. Die met Sean Connery was nog wel behoorlijk te pruimen (4*), hoewel qua gevoel eenzelfde film als deel 1 maar dan zonder de verrassing omdat die er al was met Raiders. Die met Connery kwam er overigens omdat Spielberg zelf niet happy was met deel 2 die in India afspeelt. Deel 2 krijgt een 2,5* en deel 4 een 1,5*. Die laatste vond ik goed waardeloos. CGI moest het gebrek aan een spannend nieuw epos verhullen.

Hm. Ik vond het een ietwat teleurstellende film. Het is mij veel te zwart-wit. Nu heb ik al sowieso een hekel aan helden. Indiana Jones is mij teveel een onoverwinnelijke held die alles perfect doet. Een enkele lichte tegenslag daargelaten gaat het hem allemaal heel gemakkelijk af.
Het grootste minpunt is de bijna cartooneske wijze waarop de slechteriken geïntroduceerd worden. Zodra er iemand in beeld komt, weet je in welk hokje je hem plaatsen moet. Neem nou die man die in het vliegtuig over z'n krantje kijkt. Er zaten nog net geen twee kijkgaten in dat tijdschrift geknipt waar je z'n ogen doorheen zag.
Echter is deze film ook niet bloedserieus bedoeld, dus daarom zal ik maar op dit gebied niet al te streng zijn. Het is geen suspensefilm die het van diepgang moet hebben, maar het is een oppervlakkige spektakelfilm. Met die intentie is het een geslaagde film, want avontuurlijk is het natuurlijk wel.
De groteske finale vond ik een fikse tegenvaller, al had ik de film al enkele keren gezien.

Al met al een amusante film, die het echter niet van zijn diepgang moet hebben, maar van het spektakel en het avontuurlijke sfeertje.

George Lucas en Steven Spielberg wilde de klassieke adventure-flicks terug brengen in de jaren '80. Star Wars was ook eigenlijk een soort moderne Flash Gordon. Dus heel serieus is het inderdaad niet bedoelt, en dat cartooneske was ook wel een beetje met opzet.

Heel gemakkelijk vergaat het Indiana Jones ook niet. Het is geen held die alles perfect doet en heeft soms toch aardig wat tegenslagen te verwerken. Maar ik snap je punt ergens wel.

De Indiana Jones-films moeten je liggen. Persoonlijk vind ik bijzonder goed en blijven ze iedere kijkbeurt vermakelijk.

Ik had het niet beter kunnen omschrijven voor mij ook echt jeugdsentiment ten top.

Dit is toch wel een film van het kaliber "zo maken ze deze niet meer". Waanzinnig. Alles klopt.
Een klassiek avonturenverhaal met krachtige personages, fantastisch neergezet door o.a. Harrison Ford en Karen Allen. Ondersteund met muziek dat de geschiedenis mocht ingaan als één van de meest bekende en geroemde film thema's.En wat is de cinematografie mooi. Dat er destijds geen computers aan te pas kwamen straalt ervan af en toch zijn de sets innemend, waarschijnlijk juist daardoor. De balans van avontuur, romantiek en humor is uitmuntend. De film is daarmee ook enorm zelfbewust en zelfverzekerd op een prettige manier.

Spielberg moet geweten hebben dat hij met deze formule goud in handen had en dit zelfvertrouwen is terug te vinden in de film. Briljant!

Een klassieker deze eerste Indiana Jones film. 'Raiders of the lost Ark' combineert actie en humor prima met elkaar. Ford is goed als de held maar Karen Allen is ook prima als Marion Ravenwood. Mooi camerawerk completeert deze magnifieke avonturenfilm.

Dit is nou een avonturenfilm hoe ze horen zijn.
Mooie locaties, afwisselende scènes en een lekkere vaart.
Op zich doet de film verder niets bijzonders, maar heb wel met veel plezier gekeken en dat moet toch ook ergens voor tellen.

Het enige mindere is dat Mr. Williams wel bijna één op één de score bij de liefdescènes heeft overgenomen van die uit Star Wars.

3,5*

Gisteren voor de vierde keer gezien, en het blijft een film die ook jaren na dato niets aan kracht heeft ingeboet. Eén van de beste van Spielberg, en voor mij de ultieme avonturenfilm, een echte must see. Van begin tot einde: alles klopt, een achtbaanrit die je moet ondergaan. Ford is ideaal als Indiana Jones, je moet er niet aan denken dan de destijds ook benaderde Tom Selleck deze rol had gekregen. Karen Allen zet een lekker stevige love interest neer, geen wonder dat ze in het vierde deel van de reeks nog een keer mocht opdraven. Als je de makers zelfs een enkel minder element(de te dik aangezette schurkenrol van Lacey, de aap was als boefje m.i. een stuk overtuigender) makkelijk kunt vergeven, weet je dat met een uitzonderlijk goede film van doen hebt. Grappig ook om hier een jonge Molina te zien als de onbetrouwbare gids in de opening sequence.

"The Ark"

Raiders of the Lost Ark is een van de beste avonturen films ooit gemaakt. Wat de film zo goed maakt is het plezier en liefde wat je gewoon voelt als je naar deze film kijkt. Dit is in alles zichtbaar, de regie, het script, production design, acteerwerk. Lucas volgt een beetje dezelfde lijn qua verhaal wat hij ook in de Star Wars films deed. De helden komen van de ene situatie in de andere. Het tempo ligt dan ook vrij hoog. En dat komt de film alleen maar ten goede. Het verhaal van de Ark is erg interessant en het is dan ook heerlijk om te luisteren naar het verhaal wat verteld wordt als Indy bezoek krijgt op de school waar hij werkt. Wat daarna volgt is een aaneenschakeling van leuke scenes. De shoot out in de bar, de manden achtervolging, de beroemde slangenkuil en natuurlijk het onvergetelijke einde. Daarnaast is de opening scene met de gigantische steen natuurlijk een van de meest memorabele scenes uit de serie. Toch mis ik hier net dat beetje extra wat Last Crusade wel heeft. En dat is dat is een beetje het epische wat de film bevat.

Je kunt je bijna niet voorstellen dat men eerst Tom Selleck wilde casten. Ik weet niet of de film dan een groot succes was geworden. Want Ford is toch gewoon Indiana Jones. Je kunt je niemand anders voor deze rol voorstellen. Allen is een erg fijne toevoeging en heeft een leuke wisselwerking met Ford. Jonathan Rhys Davies is erg memorabel als Sallah en Freeman zet een aardige bad guy neer.

Spielberg weet hier het beste uit iedereen te halen. Hij laat hier zien dat hij een erg goede regisseur is. Slocombe's fotografie is fantastisch. Vooral in de tweede helft van de film is het genieten. De editing is meesterlijk. Erg goede pacing. Burtt zet hiermee nog eens een geweldige sound desing op zijn naam. En misschien wel een van de belangrijkste elementen hier, is de geweldige muziek van John Williams. Vooral Marion's Theme is erg mooi.

Raiders is echt zo'n film die altijd tijdloos zal blijven en leuk blijft, hoe vaak je de film ook hebt gezien.

I'm Dr. Indiana Jones from Barnett College, is that scholarly enough to you?

Deze lost ark heb ik wel twintig keer gezien..
..maar de laatste keer was dik vijftien jaar geleden.

Vroeger was ik er echt gek op. Wat me vooral aansprak was dat Indiana Jones in zijn vrije tijd werelderfgoedschatten kwam wegplunderen in diverse verre landen en altijd weer netjes op tijd terug was om les te geven. Natuurlijk zijn er veel ikonische scenes die wereldberoemd zijn geworden zoals het wegen van de zandzakken en het rollende rotsblok.. toch is er op een of andere manier iets in me geknapt toen ik ontdekte hoe gemaakt deze film eigenlijk was en dat er veel was afgekeken.

Ik kon dus niet wachten heb ooit de dvds besteld via internet. Probleem was dat de officiele release nog lang niet uit was, dus wat krijg je dan? Chineze namaak video-cds, klik hier. Gelukkig maar dat geur uitwisselen via internet niet mogelijk is, want deze goedkope hoesjes stinken na vijftien jaar nog altijd levensgevaarlijk giftig. Ze gaan straks dan ook in de vuilnisbak.

Toen de trilogie zo'n vier of vijf jaar later eindelijk op dvd werd uitgebracht wilde ik het nog aanschaffen. Mijn toenmalige vriendin heeft me echter overghaald om toch maar een gitarenpedaal te kopen ipv van de prijzige 4-disc set. Heb het toen allemaal geboterhammetpindakaast en geschrokken hoe origineel de film eigenlijk toch niet bleek te zijn. Met Star Wars bijvoorbeeld ook zelfde laken een pak.

Hoe dan ook, er is nog wel iets dat me net zo stevig dwars zit. Als Indy "effies" naar Nepal gaat om Marion Ravenwood op te zoeken en ze is net bezig aan die drankweddenschap, dan is ze het moment daarop als ze heeft gewonnen meteen nuchter. Al die tijd zeggen vrienden om me heen ja dûûûhhh natuurlijk bedondert ze de boel had je dat niet door joh, maar hoe heeft ze dat dan geflikt? Is er iets dat ik gemist heb na twintig keer? Of heeft ze dan toch een sterke lever?

George Lucas kwam met het idee om een avonturenfilm te maken in de stijl van de jaren dertig en veertig. Raiders of the Lost Ark is, in tegenstelling tot de meeste actiefilms uit eind jaren zeventig en begin jaren tachtig, veel luchtiger. Het stripachtige karakter dat de film typeert staat bol van de humor en verbluffende stunts. Dit was anno 1981 niet op deze manier gezien en ik kan dan ook rustig stellen dat deze eerste Indiana Jonesfilm het begin van de hedendaagse avonturenfilm was. Met de regie van Steven Spielberg kan dat natuurlijk ook niet fout gaan. De samenwerking tussen Lucas en Spielberg is erg succesvol geworden en heeft door de jaren heen al drie vervolgfilms gekregen en er staat alweer een vijfde op de planning.

In eerste instantie werd Jeff Bridges gevraagd voor de rol van Indiana Jones, maar hij wees deze af. Al snel kwam Harrison Ford in beeld, die ook al in Lucas’ Star Wars uit 1977 en diens vervolg The Empire Strikes Back uit 1980, de rol van Han Solo had vertolkt. Met de rol van Indiana Jones maakte Ford zich helemaal onsterfelijk en daar plukt hij nu nog de vruchten van. De originele naam van de hoofdfiguur was eigenlijk Indiana Smith, maar dit werd op de eerste productie dag direct veranderd naar Indiana Jones. Spielberg en Lucas kibbelde erg veel over wie nou de metgezel van Indiana Jones zou worden. Het eerste idee was om een Nazi spion te nemen. Toen dit idee van tafel werd geveegd kwam het idee om zijn mentor of een oude liefde zijn metgezel te maken. Uiteindelijk werd het een combinatie van de twee, want Marion Ravenwood was de dochter van zijn mentor. Het idee van de Nazi Spion is weer hergebruikt in Indiana Jones and the Last Crusade uit 1989.

Hoewel de film uit 1981 dateert, staat de film nog steeds als een huis. De fraai opgepoetste dvd- en blu-ray-versie zijn perfect gerestaureerd en het enige waar je aan kan zien dat het om een 33 jaar oude film gaat is het einde. De knappe stunts, het typische Spielberg sfeertje en de fenomenale en legendarische soundtrack van niemand minder dan Spielberg’s vaste componist John Williams, geven Raiders of the Lost Ark die stijl waar je geen genoeg van krijgt. Vooral de heerlijke openingsscène waar Indy opzoek is naar een religieus beeldje is van wereldformaat en al vele malen op de hak genomen. Wie herinnerd zich de scène nog uit de film (The Vidiot from) UHF, waarin dagdromer Weird Al Jankovic wordt achtervolgd door een enorme stenen bal nadat hij een Oscar had meegenomen. Als je die film nog niet kent is het aan te raden om hem alsnog te kijken, want er worden naast Indiana Jones veel jaren tachtig films op de hak genomen.

De modellen die gebruikt werden voor de Nazi onderzeeër, werden gehuurd van de productiemaatschappij die ook bezig waren met de film Das Boot uit hetzelfde jaar. De maatschappij was dit alleen vergeten te melden aan de cast en crew van Das Boot, die vreemd stonden te kijken dat de modellen plots verdwenen waren. Er werden ook erg veel slangen gebruikt voor de film en dat ging niet altijd goed. Een van de Pythons overleed nadat hij door een Cobra gebeten werd in de scène van The Well of Lost Souls in de film. In deze scène wordt Indy betrapt als hij opzoek is naar de Ark en Marion wordt dan ook naar beneden gegooid.

Raiders of the Lost Ark is een tijdloze film die nog vele generaties zal meegaan. Dit is altijd ook de kracht van Spielberg, want hetzelfde flikte Spielberg ook al met films als E.T. en Jaws. De Indiana Jones-reeks kent onderhand al vier films en er staat er weer een op de planning die nog geen releasedatum heeft. Maar met deze eerste film uit de reeks is de op een na beste Indiana Jones-film gemaakt, want alleen Indiana Jones and the Temple of Doom was beter, maar dat is denk ik ook een kwestie van persoonlijke smaak. De box die in de winkel ligt is het meer dan waard om aan te schaffen, want de eerste drie films zijn prachtig opgepoetst.

geweldige film,al vaak gezien maar blijft super.toch een klassieker die je moet zien.

Over deze film zal wel zo ongeveer alles al gezegd zijn, en ik heb hem nou onderhand toch al zó vaak gezien, maar ook de tiende maal heb ik er weer van genoten, en opnieuw herinnerde ik me hoe ik indertijd in de bioscoop hardop heb gelachen toen ik begreep wat majoor Arnold Toht (de aimabele Nazi met de afdruk van het hoofdstuk van de Staf van Ra in zijn hand) met dat martelwerktuig ging doen, net als bij het moment waarop Indy op het marktplein afrekent met zijn tegenstander wanneer die een enorm kromzwaard trekt. De scène in, op, naast, achter en onder de vrachtwagen blijft ongeëvenaard, en hoe vaak zeg ik wel niet bij mezelf wanneer ik weer zo'n betrouwbare politicus op tv zie: "Top... men." De ultieme avonturenfilm.

Ik ben er niet echt een fan van. Het beterde gelukkig wel vooral naar het laatste uur toe. Het zal uiteraard niet helpen dat ik dit in mijn kindertijd niet heb gezien (en indien wel had ik het wellicht ook niet graag gezien, denk ik), en de film voelt toch te gedateerd aan, en dan met name qua geluidseffecten tijdens actievolle scènes. En die waren dan ook - vooral in het begin - niet goed in beeld gebracht. Jammer. Verder veel clichès (hoe de vijanden worden neergezet of de overduidelijke twisten die je van ver ziet aankomen) en scènes die lachwekkend slecht geacteerd werden of in elkaar steken (in die mate dat het me deed denken aan de stonerfilms van nu). Ik vond het ook jammer dat we eerst begonnen met de actie en daarna de introductie. Het doet wat denken aan een verijdeld voorproefje van wat we nog te zien krijgen. Dat werkt bij mij niet, en vind ik gewoon ronduit ergerlijk. En dan zeker indien slecht uitgevoerd zoals hier. Ik vind schatten wel intrigerend, maar geef mij dan toch maar National Treasure.

Die toplijst begint een lachertje te worden. Je bekijkt één film, je vindt hem niet goed. Je bekijkt een andere om dan te concluderen dat hij nog slechter is. Als je dan ziet hoe kritisch de menigte is over andere films, en bij iedere recente film en vooral dehenen die een mindere rating hebben, afkomen met niet goed en boordevol clichés, stel ik me daar dan toch vragen bij, als dan blijkt hoe veel clichés dit heeft of hoe zwak de acteerprestaties hier zijn. Ik had moeite met dit serieus te nemen en het verklaart waarom ik vroeger geen filmliefhebber was. En persoonlijk slagen zowel de jaren '80 als Spielberg er niet in hun negatieve spiraal te doorbreken.

Iets met subjectief en smaak enzo. Je mening is je mening maar niet beter of slechter dan die van iemand anders.
Je toont je nu best als een snob. 😉

Ja, ik begrijp het wel. Het is alleen zo dat ik het gewoon vervelend, hypocriet en ironisch vind als ik die bewoordingen vind bij eender welke recente film als hun favoriete films er vol mee zit. En wellicht grotendeels door dat cijfer, en het taboe dat er zit op een gerenommeerde film bekritiseren. En dan heb je anderzijds ook wel het jeugdsentiment dat hier een grote rol speelt. Dat kan toch bijna niet anders?

EDIT: bewoording lichtjes aangepast (van een zin dat wat te generaliserend was).

15 jaar voor je geboorte was je nog geen filmliefhebber? Of lees ik het verkeerd?

Je leest het verkeerd. Ik weet nog dat vrienden van mij vaak over Indiana Jones praten, ik wist toen amper waarover ze het hadden. Ik denk zelf dat iemand ooit de legoblokken van Indy kreeg voor Sinterklaas. Als je begint met films kijken, zijn het vaak dit soort films waarmee je begint. Vandaar. Ik kom ook uit een gezin dat zelden of nooit films ziet. Dat helpt ook niet. (En mijn pa - waar ik niet bij woonde - zag dit soort films heel graag).

Ah, zo. Dat had ik er niet uit gehaald.

Bij mij hielp het flink dat ik vroeger de Indy-boeken verslond. Ik weet niet of ik de films anders ook (zo) leuk had gevonden.

Temple of Doom is overigens wel de tofste.

RotLA is gebaseerd op een veel oudere film (of serie ?), maar: hij is ondertussen wel al 36 jaar oud. Misschien zijn wel heel wat scenes net uit deze film gehaald en door anderen tot clichés verworden ?

Ongetwijfeld een kwestie van smaak, alle respect daarvoor, maar ik denk niet dat ik de enige ben die vind dat Harrison Ford hier fantastisch werk levert, en de film voor een deel draagt.