The Wrong Man (1956)

Nogal on-Hitchcockiaanse Hitchcock, deze film draait meer om het drama dan om de suspense. Eigenlijk is die vrijwel afwezig. The Wrong Man verloopt redelijk volgens verwachting, op de nervous breakdown van de echtgenote na dan, en dat deel was ook het minst uitgewerkt. Vooral de eerste 30 minuten zijn erg goed, als Manny (een uitstekende Henry Fonda, een onschuldiger personage kun je je bijna niet voorstellen) beschuldigd wordt en gevangen gezet na nogal twijfelachtige procedures. Daarna zakt het toch wat in, de rechtszaak eindigde in een anticlimax -terwijl Hitchcock deze toch zorgvuldig had georchestreerd met de krant met de aangekruiste paardenrennen, de tandarts, de onbekende kaartspeler. Het bleken allemaal afleidingsmanoeuvres. Hitchcock moest ook natuurlijk trouw aan het verhaal blijven.

Sterk begin, wat weifelend middenstuk en een ietwat teleurstellende finale. Overigens zou o.a. Harry Dean Stanton een uncredited rol hebben (als Department of Corrections Employee), ik heb hem niet gezien.

Hitchcock heeft sowieso een neus voor goeie verhalen. Want het verhaal achter The Wrong Man is echt gebeurd en op zich al interessant. Er wordt gekozen om zo dicht mogelijk bij de echte feiten te blijven. Helaas mist het daardoor wel de eigen insteek van Hitchcock. Want zo is er meer focus op de verhaallijn van Rose Balestrero, en had ik liever gezien hoe de spanning opbouwt om een zaak te zien van iemand die onschuldig de cel in vliegt. Met de spanning of hij het toch zou gedaan hebben, en als hij onschuldig zou zijn hoe hij er onderuit kan geraken.

De wat stijve acteerprestatie van Fonda past wel bij het personage. En Hitchcock is nog altijd een goeie regisseur die zelfs met een minder script (op een weliswaar boeiend verhaal) toch een mooie film kan maken.

Alfred Hitchcock doet zijn bijnaam 'The Master of Suspense' geen eer aan met deze ronduit saaie film, gebaseerd op een waargebeurd verhaal. De regisseur heeft hier geen cameo, maar verzorgt zelf de introductie van het verhaal. Henry Fonda is een goede acteur en hij doet zijn best, maar zijn personage is nogal kleurloos en het kon mij weinig schelen wat zijn lot was. Het plot is verhaaltechnisch niet echt verkeerd, maar het greep mij nergens. De instorting van de vrouw van het hoofdpersonage (vertolkt door Vera Miles) wordt ook niet al te overtuigend gebracht en haalt vooral de vaart uit het verhaal. Een beduidend mindere Hitchcock.

Hitchcock kon het zich permitteren om films voor het grote publiek af te wisselen met films die hem een nieuwe uitdaging boden. Fonda is ronduit geweldig in deze als documentaireachtige reconstructie van het verhaal van 'Manny' Balestrero, een bassist in een nachtclub die in 1953 onterecht werd gearresteerd en veroordeeld voor een serie overvallen. Deze film toont de samenloop van omstandigheden die resulteerden in Balestrero's arrestatie, het hele verloop van het onderzoek - waarbij het geduld en de sympathie van de detectives zeer opvallend is - en Hitchcock slaagt er op briljante wijze in om louter met visuele middelen duidelijk te maken hoe Manny zich voelt. Vera Miles is eveneens fantastisch als Manny's echtgenote die volledig instort wanneer ze begint te twijfelen aan Manny's onschuld. Miles was dan ook de oorspronkelijke keuze voor de hoofdrol in Hitchcocks opvolger Vertigo, maar trok zich terug toen ze zwanger bleek te zijn.

Vooral de moeite door Fonda, en omdat het gegeven nu eenmaal interessant is. Maar de uitwerking vond ik niet heel hoogstaand, en spannend is het ook niet echt. Niet een van de betere Hitchcocks dus, wat mij betreft.