
The Apartment (1960)
Verenigde Staten
Romantiek / Komedie
125 minuten
geregisseerd door Billy Wilder
met Jack Lemmon, Shirley MacLaine en Fred MacMurray
Bud Baxter heeft als medewerker van een verzekeringsmaatschappij moeite om het hoofd boven water te houden. Hij verzint een snelle manier om hogerop te komen: zijn appartement verhuren aan de hoge bazen, waar ze vervolgens hun vriendinnetjes mee naar toe kunnen nemen. Hij heeft vaak te maken met de nasleep van de bezoekjes, en op een avond zit hij met een groot probleem dat hij moet zien op te lossen.
- nummer 227 in de top 250
Trailer
https://www.youtube.com/watch?v=3j9Q6w_3asA
Wanneer je deze, als ook andere ingevoegde media op de site wilt zien, dan moet je hier even toestemming voor geven.
Met het tonen hiervan wordt er mogelijk door een andere partij cookies geplaatst en/of wordt je ip-adres geregistreerd, zonder dat MovieMeter hier invloed op heeft. Lees ons privacybeleid voor meer informatie over hoe MovieMeter met je privacy omgaat.
Links
Zoek naar deze film op dvd/blu-ray op AmazonIMDb (8,3 / 165242)trailer (YouTube)boek (BoekMeter)filmscore (MusicMeter)iTunes: € 9,99 / huur € 3,99Google Play: € 9,99 / huur € 3,99Persoonlijk vind ik het jammer dat Billy Wilder er geen drama of thriller van heeft gesmeden.
De meer donkere films vind ik Wilder het best passen. Hierin excelleert zijn regie, getuige zijn absolute klassefilms: Double Indemnity en The Lost Weekend.

Jack Lemmon stelt mij eigenlijk nooit teleur en geeft ook dit personage extra emotionele bagage mee, het is weliswaar een comedy maar naar mate de film vordert krijgt het geheel steeds meer inhoud wat ook zeker in het voordeel van The Apartment werkt.
Alhoewel ik Lemmon erg goed vond, vind ik Shirley MacLaine misschien nog wel een tikkeltje beter. Het is geen cliché vrouw en je leert er als kijker om te geven en zelfs verliefd op te worden.
Dit is zeker niet de laatste keer geweest dat ik deze mooie klassieker heb bekeken, normaal vind ik films van 2 uur een lange zit maar in dit geval keek het als nog erg plezierig weg!
4 blijft 4!

De beste komedies hebben altjd een ernstige ondertoon. The Apartment toont hoe de mens zichzelf kan verliezen in de grootstad. Het is het conflict tussen het individu en het systeem. Volstaat het te fungeren als een radertje in het geheel, of is er meer nodig om een Mensch te zijn?
Waar je woont en waar je werkt, zijn een deel van je identiteit. Bij C. C. Baxter (Jack Lemmon) zijn dat een vrijgezellenflat en een wolkenkrabber. Zijn flat zou een oord van rust kunnen zijn, maar helaas... De meest gezellige plaats lijkt nog de lift met bedienster Fran Kubelik (Shirley MacLaine), maar die ritjes zijn kort.
Het script van Billy Wilder en I. A. L. Diamond combineert verfijnde humor met bitterzoete wendingen. Alles verwijst naar alles. Je krijgt sympathie voor Baxter wanneer hij de scheermesjes uit hun houdertje verwijdert. Wanneer hij zich even later met dat lege houdertje probeert te scheren, brengen diezelfde mesjes je aan het lachen. Met dat soort subtiele vondsten zit het vol. Denk ook aan de herkenning van het gebroken spiegeltje.
C. C. Baxter en Fran Kubelik zijn niet de typische held en het typische liefdesobject, maar een jan-met-de-pet en een leuk maar enigszins verknipt meisje. Ook de nevenpersonages zijn leuk: de buren, de bemoeizuchtige secretaresse, en natuurlijk Sheldrake (Fred MacMurray) als het archetype van de macho die zijn vrouw bedriegt, zijn liefjes aan het lijntje houdt met valse beloften en postjes uitdeelt op basis van nepotisme.
Voor de beginscène op kantoor heeft Wilder vals perspectief gecreëerd door achteraan kleinere bureaus met kinderen te zetten en kartonnen poppen.
Kortom, The Apartment verdient zijn status van een van de beste komedies aller tijden.
Ik zag al een hele hoop vermoeiende misverstand-komedie aankomen, maar gelukkig viel de eerste helft wat dat betreft nog mee. Het kijkt luchtig en vermakelijk weg. Echter, daarna met Fran die een overdosis nam werd het inderdaad nogal vervelend allemaal.
Misschien was het het verkeerde moment en had ik het een andere kijkbeurt wel leuk gevonden, want echt slecht of heel stom is het niet, maar het wist me gewoon niet te pakken. Jack Lemmon is wel een leuke vent.
2,5*
Hoogtepunten vormen echter de fijn humoristische vondsten en wendingen. Shirley MacLaine is charmanter dan ooit en Jack Lemmon bewijst opnieuw zijn onweerlegbare klasse. Veelzijdige Billy Wilder hield er verdiend een Oscar aan over.
Meesterlijk. Dit is een romantische komedie zoals alleen Billy Wilder die kan maken, en de donkere ondertoon en maatschappijkritische boodschap zijn niet te missen. Maar door de regie van Wilder en het acteerwerk van Lemmon en MacLaine (beide fantastisch) wordt het nooit te zwaar op de maag The Apartment werkt op meerdere fronten en is gewoon een feest om naar te kijken. Van de humor, de zware onderwerpen, de scherpe dialogen, de sets, tot aan de knetterende chemie tussen Lemmon en MacLaine. Alles werkt, en dit soort films worden er jammer genoeg te weinig meer gemaakt.
Er wordt wel prima in geacteerd, door zowat de ganse cast.
Echt eentje voor de liefhebbers, maar niet voor mij, al ben ik wel blij hem nu eindelijk eens gezien te hebben.
Eerste Wilder, en ik ben nog niet erg onder de indruk. Het ligt er dan ook een beetje aan dat het genre me niet erg ligt, maar hij wist me niet weg te blazen. Ook vond ik het verhaal zelf nou ook niet echt bepaald nieuw en iets dat we nu al vaker hebben gezien.
Lemmon acteert leuk, een beetje klucht-achtig en druk maar hij draagt de film zeker. De film maakt weinig gebruik van veel locaties en is de humor zeker aan het begin erg leuk gedaan. Soms moest ik er ook wel lachen, maar dan.
MacLaine had een beetje een vervelend karakter naar mijn mening, typisch weer de knappe dame die niets grappigs doet en er alleen maar is voor haar uiterlijk. Cameragebruik is soms wel leuk gedaan en ben je zo door de film heen.
Nou ja, 2,5*
Erg fijn uitgangspunt van de film die je meteen meeneemt in de sfeer en setting van het gebeuren. Bud Baxter is de echte hoer van dienst. Doordat hij op professioneel vlak gebonden is aan de wensen en grillen van zijn oversten heeft hij nog erg weinig in de pap te brokken om zijn appartement voor hen ter beschikking te stellen. Hij is een speelbal, een jaknikkende sukkel die gevangen zit in zijn eigen web. Ermee stoppen is niet zo eenvoudig, ermee doorgaan ook niet langer omdat het zoveel van hem vergt op privévlak. Zelfs een fatsoenlijke relatie uitbouwen is uit den boze als je om de haverklap andere oorden moet opzoeken.
De sfeer en setting trekken zich ook door op de werkvloer met een troosteloos legioen aan kantoorklerken (optisch erg knap gedaan), bevallige liftmeisjes (eveneens optisch uitstekend!), de sterk hiërarchische bedrijfscultuur enz ... De film wisselt grappige met treurige momenten af. Het houdt de vaart in de film en zorgt ervoor dat de film geen seconde verveelt. Sterk om als romantische komedie aanzien te worden midden de overspelige mannen, een zelfmoord en de demotiverende werkomgeving. De filmografie en het scenario is briljant.
Jack Lemmon levert een schittende acteerprestatie af als de goedgelovige, naïeve Bud Baxter. Hij bevindt zich in een vicieuze cirkel, walgt van zijn handeltje, maar ziet geen andere uitweg om te ontsnappen aan zijn onbeduidend bestaan zonder die ene droomvrouw. De contrasten tussen zijn appartement en op het werk zijn dan ook groot. De scène met het tennisracket was bvb leuk. Ook het gesprek met zijn buurman over zijn bedprestaties waren fijn. Wel vreemd dat de buren het komen en gaan nooit hebben vastgesteld ...
The apartment is een toppertje, een meesterwerkje, een absolute aanrader wat mij betreft! Dikke 4,5*!

De faam van de slotscène ontging me ook.
2,5*


4 sterren blijven vanzelfsprekend 4 sterren, Shut up and deal!

The Apartment heeft een simpel doch geniaal script waarbij de diepgang in de uitwerking, de thematiek en in de details zit. De twee hoofdrolspelers spelen met verve hun rollen. Zij kunnen zich uitleven op de komische maar ook zeer realistische conversaties in deze film
Het is namelijk geen luchtige komedie, gezien de serieuze, herkenbare gebeurtenissen. Toch valt er veel te lachen en met name Jack Lemmon schittert hierin met een geestig nonchalant personage.
Het serieuze karakter van Shirley MacLaine vormt daarin een antithese. Het cynisme druipt er soms vanaf. Bij vlagen is dit op een heel ander niveau ook erg grappig. Zo legt ze moeiteloos de vinger op de zere plek in gecompliceerde zaken.
Komt in mijn top 10 en Billy ook!
Met Billy Wilder weer als regisseur is dit een pracht van een film.
1 van mijn favoriete films, samen met The Prisoner Of Second Avenue, and then some.


Jack Lemon acteert vakkundig zijn rol in een film die nergens boeiend wordt. Deze klucht is prima geschreven en goed neergezet. De opgevoerde personages worden stuk voor stuk eendimensionaal en clichematig uitgebeeld, van de egocentrische en koele manager Sheldrake tot de 'Jewish mama' Mrs. Mildred Dreyfuss.
Camerawerk en montage is strak aan banden gelegd en staan volledig in dienst van het verhaal dat Wilder wil vertellen. De film heeft onder filmliefhebbers een reputatie die ik niet kan onderschrijven, ik vind het geen slechte film maar ook niet een film die bij mij een diepe indruk achterlaat.
2,5
Maar goed, kan deze wel waarderen om eerder genoemde redenen. Echt bijblijven zal die me niet. Maar dat is fijn, kan ik m over 10-20 jaar weer eens uit de kast trekken.
Kleine 4 blijft staan.