
Factotum (2005)
Verenigde Staten / Noorwegen / Frankrijk / Duitsland / Zweden
Drama / Komedie
94 minuten
geregisseerd door Bent Hamer
met Matt Dillon, Lili Taylor en Marisa Tomei
Het verhaal over Henry Chinaski, een man die allerlei baantjes vervult in en rond Los Angeles, om zijn ware interesses te kunnen bevredigen, namelijk drank, vrouwen, gokken en schrijven. Henry wil verhalen schrijven die niemand zal willen uitgeven en zich volledig richten op pure poëzie. Naar de roman van Charles Bukowski.
TRAILER
https://www.youtube.com/watch?v=iXD_wW6kel4
Wanneer je deze, als ook andere ingevoegde media op de site wilt zien, dan moet je hier even toestemming voor geven.
Met het tonen hiervan wordt er mogelijk door een andere partij cookies geplaatst en/of wordt je ip-adres geregistreerd, zonder dat MovieMeter hier invloed op heeft. Lees ons privacybeleid voor meer informatie over hoe MovieMeter met je privacy omgaat.

Matt Dillon is zondermeer goed als Chinaski, beter zelfs dan de overschatte rol van Mickey Rourke in Barfly - Barfly was echt niet goed ondanks het originele scenario van Bukowski zelf.
Factotum slaagt in het tonen van leegte en verveling, zonder zelf leeg of vervelend te worden (dat is moeilijker dan je denkt). Het harde leven aan de zelfkant blijft helaas grotendeels achterwege en daar was Bukowski nu juist meester in. Ellende zonder pathetisch te worden.
Het verhaal in deze film kabbelt voort gelijk de slome, bedachtzame tred van Chinaski zelf.
Charles Bukowski is zondermeer de boeiendste schrijver die ik ken, hard, gemeen, stijlvol, bezopen, vloekend, liederlijk, bij vlagen klootzakkerig en hilarisch.
Lees zijn voortreffelijke romandebuut Post office (Postkantoor), Factotum (Duivelstoejager) en Women (Vrouwen). Lees zijn korte verhalen zoals in South of no north (niet vertaald), The most beautiful women in town (niet vertaald) of Tales of ordinary madness (Verhalen van alledaagse waanzin).
Straight from the gut, straight from the gutter...
3*

3,5*
Het kabbelt allemaal lekker door maar het kijkt wel aangenaam weg. Geen verdere bijzonderheden.
Het blijft alleen allemaal een beetje van hetzelfde. Weinig afwisseling, nieuwe baan, nieuwe fles bier. De lengte is precies goed. Ach ja, prima te pruimen voor een lome doordeweekse avond.
Matt Dillon zet erg overtuigend een alcoholist neer en weet goed om te gaan met sarcastische grapjes.
Factotum is niet heel erg bijzonder en ook helemaal niet snel, maar zet wel op een erg doeltreffende manier het leven van een bepaalde alcoholist neer.
3,5*
Het is lastig om de juiste balans te vinden zonder al te veel (melo)drama. Dat is hier goed gelukt, vooral dankzij de zwarte humor en het karakter Henry (goed gespeeld door Dillon) die vrede met zichzelf heeft.

In mijn ogen kan Factotum in de verste verte niet staan in de schaduw van Barfly
Wie de echte Bukowski wenst te zien en/of te horen als referentiekader kan zijn heil zoeken op Youtube.
Fijn dus, maar toch ook niet helemaal geweldig. 3,5*
Toch de film Factotum maar gekeken, en een nieuwe wereld ging voor me open; het boek wordt meer dan redelijk bijna letterlijk gevolgd, en dan blijkt het ineens een ineenschakeling van subtiele scènes te zijn! Net zo fragmentarisch als de boeken, maar dat werkte hier wonderwel. Wel was alles een min of meer beetje netjes of ‘klinischer’ dan in de boeken, maar dat stoorde me niet.
Natuurlijk speelt Matt Dillon een onvergetelijke rol, maar de pure literatuur die uit de boeken van Buskowski spreekt ontdekte ik pas bij deze film.
Meestal zijn literaire verfilmingen een ramp, maar hier gebeurde voor mij het omgekeerde!
Waarbij het absolute einde mij ook nog ff ontzettend aan het denken zette over mn eigen leven.

Of het 'echte' literatuur is? Het zal de echte die-hard fan een motherfuckin' worst zijn...

dit klopt dan wel als een bus etc. Bukowski's stijl is zelf ook ruwer, rauwer, grimmiger...

Driemaal raden hoe Bukowski nu in z'n graf ligt.
3* voor het verhaal.

Matt Dillon speelt hier net iets meer ingetogener met amper de neiging naar karikatuur, daar waar Rourke dus wel over de schreef ging.

2,5*
Het verhaal is sloom maar dat geeft wel des te meer een impressie van het leven van Chinaski, wat mij betreft hadden sommige scenes(vooral van 1 van zijn baantjes) best wat langer mogen duren, maar als geheel blijft de film toch wel een interessante invalshoek.
3,5 sterren blijven staan.