Richard Jewell (2019)

De meerwaarde zit hem in de casting van Paul Walter Hauser. Alhoewel ik nooit van Richard Jewell gehoord had, geloof ik meteen dat hij zo geweest moest zijn. Daarnaast sterk acteerwerk van Jon Hamm, Kathy Bates, Olivia Wilde en vooral Sam Rockwell die altijd aanstekelijk naturel zijn personages neerzet.

Erg genoten.

4*

De film is weinig bijzonder en behoorlijk clichématig in concept en uitwerking; de film gaat in wezen over de tunnelvisie bij een strafvervolging waarvan een integere maar ietwat overijverige beveiliger de dupe van is maar die hierdoor uiteindelijk wel leert om voor zichzelf op te komen. De film is echter wel heel fijn: de clichés werken goed en de film is van het begin tot het eind boeiend en ontroerend.

Prima film met goede vertolkingen. Genoeg humor relativeert het drama genoeg. Schokkend is hoe ver de FBI gegaan is met spelletjes die vooral bedacht lijken te zijn om de onnozele en goedgelovige Richard, die veel te veel meewerkt, een loer te draaien. De personages zijn bijna geen van allen eendimensionaal en krijgen genoeg introductie om ze interessant te vinden. Zeer vermakelijk met als bonus een korte maar aardige terugblik op de bijzondere Spelen van destijds, met de fantastische prestatie van de man met de gouden schoenen, Michael Johnson.

Amerikaans.

Subtiel is Eastwood weer eens niet. Hij heeft de cast redelijk op orde met een goede typ-casting van Walter Hauser. Maar verder blijft er weinig over van de film. Elk personage is zo eendimensionaal dat je wel weet dat Eastwood een punt wil maken. De bijrollen van Hamm en Wilde zijn erbarmelijk. Vooral Wilde is zo random in het verhaal geschreven. Telkens hoop je dat haar personage wat meer diepte krijgt maar Eastwood is standvastig dat niet te doen. Eastwood verzand daarna in goedkope huiltjes van de moeder en eindelijk de dikkerd die opkomt tegen de FBI op zo een vette Amerikaanse manier. Ik ken het nu wel opa Eastwood.

Kenny G concert was wel goud trouwens. Ik heb nog nooit zoveel ruimte tussen de mensen gezien op een concert.

Alleen Hauser en de altijd fijne Rockwell houden het kijkbaar.

2.5 sterren.

Ik kan die recente films van Eastwood wel waarderen, vrij persoonlijke drama's met de gewone Amerikaan in een hoofd- en heldenrol. Vakkundig gemaakt en soms een voldoende en soms een ruime voldoende. Deze film is soms helaas net wat te slepend. De film duurt vrij lang en richt zich ook op minder interessante aspecten. Zeker die delen met de journalist hadden eruit gekund, want het centrale drama is boeiender, vooral door de geweldige Kathy Bates en ook wel Rockwell. Hauser zelf vond ik net iets minder. Eastwood toont mooi hoe de druk van media of zo'n gebeurtenis mensen kapot kan maken, maar de rest eromheen hoeft van mij dan niet. Niettemin een onderhoudende film die wel voldoende is. 3,0*.

Prima film, met uitstekende vertolkingen van Hauser en Rockwell. Film kijkt lekker weg, oogt nergens echt traag en je leeft mee met Richard Jewell. Bijrol van Wilde is daarentegen veel te dik en hysterisch aangezet. Daarom een punt eraf. En ach, al die vette knipogen naar de USA, ik hou er wel van.

“Where I come from, when the government says someone's guilty, that's how you know they're innocent.”

Knappe film weer van Eastwood. Richard Jewell is een man met een verhaal waar Eastwood van houdt. Eén man en zijn strijdt tegen de overheidsdiensten, een persoonlijke tragedie, een bitterzoet einde etc. Eastwood houdt de laatste jaren een rustig tempo aan in zijn films en laat het acteerwerk en het verhaal het werk doen. Eastwood dramatiseert het allemaal niet en acteurs als Hauser, Bates, Rockwell en Hamm weten het ook geloofwaardig te houden. Alleen het subplot rond Wilde en Hamm komt wat onrealistisch over en lijkt wel uit een andere film te komen.

Kenny G? Kenny Rogers bedoel je.

Verder wel redelijk met je eens. Met de kanttekening dat de cast wel prima was en t voor een Clint film niet eens overdreven was.
Al was het bij vlagen wel slecht geschreven.

-edit- bij nader inzien toch maar een halfje er af. Het wordt echt ongeloofwaardig gebracht allemaal.

Natuurlijk Kenny Rogers! My bad.

Clint kan toch als geen ander films maken. Ook deze is weer in zijn typische stijl. Ik kan dit soort heldenfilms wel apprecieren. Het is niet te dik aangezet op het vlak van drama. Ik kan ook slecht tegen onrecht. Als je een bom hebt gelegd ga je toch niet de mensen evacueren. Maar de FBI lijkt te denken van wel. Het is dan ook straf dat ze na 6 jaar de echte bomber hebben gevat. De FBI wordt wat neergezet als een stelletje imbecielen. Ook de rol van de journaliste (Olivia Wilde) is misschien klein maar wel veelzeggend. Ondanks haar kleine rol krijg je een heel goed idee van haar persoonlijkheid. Ik zou zelfs zeggen dat ze een serieuze evolutie doormaakt aan het einde van de film. Ze beseft dat ze fout was en dat het haar schuld ook is dat Richard Jewell en haar moeder onrechtvaardig worden behandeld. Ook de andere personages hebben wel een behoorlijke diepgang meegekregen.

Kathy Bates had ook een ondersteunende bijrol maar haar speech was fantastisch geacteerd. Ik kon het niet droog houden. Ik ga 4.5* geven maar dat is enkel door Bates haar speech. Anders was het weer een 4* voor deze nieuwe van Eastwood.

Fraaie film die makkelijk wegkijkt en toch wel een beetje blijft hangen(?)

Ik moest direct denken aan de Netflix-serie Mindhunters. Dit gaat eigenlijk over het begin van het profileren van seriemoordenaars bij de FBI. Op deze wijze zijn extreem lastig te vinden seriemoordenaars gevonden en tegelijkertijd kleven er ook veel kanttekeningen aan dit beleid. Deze film laat dat eigenlijk goed zien.

Fraai acteerwerk van eigenlijk iedereen, Olivia Wilde speelt op enorm geloofwaardige wijze een ambitieuze 'bitch' van een journalist die letterlijk over lijken gaat. Eigenlijk vind ik het jammer dat de tweede helft van de film eigenlijk niks met haar personage doet.

Jon Hamm werkt als bad guy, Rockwell en Bates subliem als altijd en Paul Walter Hauser steelt als Richard Jewell de show. Een man die autoriteit respecteert, maar tegelijkertijd autoriteit enorm ambieert. Hij is sympathiek, maar vaak ook onbegrepen en zelfs irritant voor zijn omgeving.

Een leuke film om te kijken tijdens de quarantaine. (Volgens mij 4,- op Pathé Thuis)

3,0* (neig naar 3,5)

Uitstekende film over een beveiliger die tijdens de Olympische Spelen van 1996 een verdacht pakketje vindt. Gebaseerd op een waargebeurd verhaal, levert dit hier een meeslepende film op. Voornamelijk doordat het in alle rust en gefocust is geregisseerd door Clint Eastwood. De personages komen goed uit de verf en je begrijpt waarom het zo heeft kunnen lopen. Het sterke acteerwerk van de gehele cast draagt hier zeker aan bij.

Puike film, laat dat maar aan Eastwood over!
spannend en goed geacteerd.
do not trust the government and the media.

vooral die journaliste die informatie losweekt bij de fbi, wat een loeder.

Tweede seizoen Manhunt Deadly Ground gaat ook over deze zaak en de ware dader. Eastwood heeft het 60 minutes interview opvallend buiten deze film gehouden. Dat interview heeft hem juist wel goed gedaan. Maar paste duidelijk niet in het narratief Fake News wat Eastwood graag wil vertellen.

Evenals een Woody Allen, weet de ouwe rot Eastwood maar van geen ophouden. Andermaal
over een bladzijde uit de Amerikaanse geschiedenis. Bijna al zijn latere films getuigen van
een gedoseerd vakmanschap zonder tierelantijnen. Op de een of andere manier speelt hij het
ook bijna altijd klaar om de acteurs te laten uitblinken met misschien als meest sprekende
voorbeeld Angelina Jolie in Changeling, wat mij betreft haar beste rol ooit. De mij onbekende
hoofdrolspeler Paul Walter Hauser speelt zijn rol uitstekend terwijl ook de andere acteurs
en dan vooral Sam Rockwell indruk maken.
Gave inleiding ook naar de uiteindelijke explosie toe, waarbij de alarmerende opwinding
gestaag toeneemt en is de scene van de explosie ook tamelijk indrukwekkend, de paniek knap
in beeld gebracht begeleid door zware audio dreunen.
De film heeft een kritische inslag op de ophitsende media van willen scoren, alsook op de
FBI die al te gemakzuchtig meegaat in de verdenking van een eenvoudige man en hem op
den duur zelfs probeert hun gelijk probeert op te duwen. Waarbij uiteraard door beide
kampen geen moment wordt stilgestaan bij een emotionele hel die Hauser en zijn moeder
Bates wekenlang hebben moeten ondergaan, uiteindelijk bij de speech van Bates aangrijpend
verwoord.
Ondertussen ook even aandacht voor de Spelen zelf, wanneer we Michael Johnson zien
winnen. En terecht natuurlijk om ook even de aandacht te vestigen op de Spelen zelf, of je
zou bijna vergeten dat die inmiddels ook aan de gang was. Een wrang contrast met het
wrede leed van een gewone man die enkel keurig zijn plicht deed.

Eén van de betere films van dit jaar. Je moet weer in de US zijn om mensen te vinden die al veroordeeld zijn nog voor hun schuld bewezen is. Nochtans had Jewell alles om een held te zijn, hij vond namelijk de tas met explosieven tijdens de honderdjarige viering van de Olympische Spelen in Atlanta, en ondernam onmiddellijk actie om iedereen in veiligheid te brengen. Er was niet meer dan één welgemikt nieuwsartikel nodig, gebaseerd op een FBI lek , om van hem een hoofdverdachte te maken. De film vertelt de kruisweg die deze wat naieve man (en zijn moeder) bijna drie maand lang moesten ondergaan. Aan de FBI heb je blijkbaar ook niet veel; grote mannen met kleine pikkies die niet wakker liggen om iemands burgerrechten te schenden en eigenlijk allesbehalve hun job doen zoals hoort. Geweldig acteerwerk van Hauser en Rockwell die de film opwaarderen met hun samenspel; goed idee om twee minder gekende, maar daarom niet minder talentvolle acteurs aan het roer te zetten want het is een schitterende film geworden.

Hierboven schrijft Filmkriebel precies hoe de film in elkaar zit. Verder niks meer aan toe te voegen. In het begin had ik nog wel zoiets van waar gaat dit heen, maar gaandeweg krijgt ie steeds meer smoel. Richard Jewell is natuurlijk wel een apart persoon. Zijn verschijning veel te dik, die vreselijke monotone stem. Naief en autistisch dat je gelijk kan opmerken in het begin. Zijn intenties zijn goed, maar hier en daar overdrijft hij natuurlijk zijn vak. En out of the blue woont ie ook nog steeds bij zijn moeder. Toch is het hij die een verdacht pakketje vindt en dat wordt natuurlijk niet gelijk geloofd. Kwalijke zaak is daarna het minionderzoekje bij die school en de FBI die al gelijk fout zat met zijn tunnelvisie. De arme man wordt helemaal kapot gemaakt en de wijze waarop zijn huis wordt uitgeplozen tot aan de onderbroeken van zijn moeder toe zijn uiterst pijnlijk om te zien. Maar ook de pers en de lek van de FBI zijn zeer kwalijk te noemen. Geluk bij een ongeluk was zijn "oude" vriend die inmiddels advocaat was geworden. Althans voor zichzelf.

Sterk vond ik vooral de toespraak van de moeder die nog steeds leeft en waarom Richard heel wijs zegt bij het onderzoekscommissie wat als een andere beveiliger een verdacht pakketje aantreft? Denkt hij dan laat maar liggen, want ik heb geen zin om een Richard Jewell te worden. [de arme man sterft al in 2007 aan een hartaanval/spoiler], maar goed deze man heeft zeker zijn strepen verdiend en kan na het vinden van de echte dader niet meer gezien worden als toch mogelijke verdachte

Vond je dat? Kwam niet direct bij me op. Vond hem erg onwetend (laaggeschoold?) vooral. Hij snapte niet goed hoe het hele juridische gebeuren in elkaar zat en moest voortdurend omkaderd worden door zijn advocaat om zichzelf niet in de soep te helpen.

Ja hij heeft wel wat van die trekjes. Zoals het overmatige beveiligen alles zien of willen zien en wat mij het meest opviel was het checken van zijn bureaula's en die snickerpapiertjes. Dat is tevens heel slim maar heeft ook een vorm van autisme.

Toch knap hoe Eastwood steeds maar weer bovengemiddelde weet af te leveren. Ook deze is weer prima en vakkundig in elkaar gezet. Dikke 3,5.

Film die prima in elkaar zit, maar toch geen blijvende indruk zal achter laten.

Ik ken de echte Jewell niet en ik was te jong om deze aanslag te herinneren, maar het lijkt mij dat Hauser puur op uiterlijk gecast is.
Hij doet het prima in zijn rol, het is natuurlijk een apart persoon.
De film is verder gevuld met acteurs die stuk voor stuk iets weten te maken van hun screentime.
Helaas heb ik dit soort verhalen iets te vaak gezien, waardoor ik niet hoger kan gaan dan een zesje.

Typische Eastwood: een weinig subtiele prent, bol van vaderlandsliefde, bevolkt door karikaturen. Het ligt er allemaal veel te dik bovenop, het wordt je strot doorgeduwd. Na drie zinnen van een karakter weet je al of het een goeie lobbes of een slechterik is. Een tussenweg is er sowieso niet. Alleen in dit soort films kan men na een wandeling van acht minuten met stomheid geslagen zijn zodra ze op de timer zien dat ze er meer dan één minuut over gedaan hebben.

Eigenlijk een hallucinante film deze Richard Jewell die gebaseerd is op ware feiten. Ongelooflijk dat zoiets kan dat een heksenjacht georganiseerd wordt op een lokale held alleen maar omwille van het feit dat de overheidsinstanties van geen hout pijlen weet te maken. Ook de media zelf komt er maar bekaaid vanaf en storten zich als een haai op hun gewillige prooi. De media is meedogenloos om de publieke opinie te kunnen beïnvloeden. De gevolgen zijn dan ook desastreus.

Wat te zeggen van Richard? Naïef en goedgelovig, dat zeker. Maar eveneens sterk patriottistisch en met sterke idealen voor recht en rechtvaardigheid. Kent alle regeltjes en procedures van buiten, maar neemt ze soms te letterlijk waardoor hij in de problemen komt (zie op de campus onder meer). Komt ook onderdanig over ten aanzien van hoger geplaatsten. Dom zou ik hem zeker niet noemen, integendeel. Autistisch zag ik hier al passeren, zonder de man te kennen en uiteraard me enkel baserend op hetgeen ik zag, kan ik me daar zeker wel iets bij voorstellen.

Prima rol van de onbekende Paul Walter Hauser. En ook met Rockwell zit je altijd safe. Als ik het bekijk online vrij accuraat verhaal van de feiten. Dikke 3,5* ook hier.

Wat een topfilm!! Mooi dat dit verhaal verteld is, maar wel heel droevig.

Dat is heel knap dat je dat op basis van een film over een persoon kan zien.

Vond deze nogal aan de saaie kant. Erg dat het systeem, met name politie en media, iemands leven zo tot een hel kan maken. Maar qua film wast minder mn ding.

"Bol van vaderlandsliefde" lees ik hierboven? Serieus?? Ik vind net dat Clint Eastwood met de jaren net maatschappijkritischer wordt. Eigenlijk stelt hij de FBI toch voor als een bende dommeriken, om over de media maar te zwijgen. In de 'making of' stelt hij dat het met de sociale media vandaag de dag alleen nog maar erger geworden is.
Verder zijn die Amerikanen, qua mentaliteit, nu eenmaal anders dan wij.

Goede film en hou oud de man (Eastwood) ook is geworden, hij doet het nog steeds; bijna jaarlijks een uitstekende film afleveren. Ik heb er nu al een hele hoop gezien (en kies wel voor de best beoordeelde, de minst beoordeelde moet ik nog zien of net niet natuurlijk) en elke keer weer; bewondering voor zo'n carrière.