Siu Nin Wong Fei Hung Chi: Tit Ma Lau (1993)

Eentje met een flínk stijgende lijn.

Het opent wat aan de krakkemikkige kant. Humor, geluidseffecten en typetjes; het is allemaal even wennen, maar stilaan krijgen dat soort zaken iets aandoenlijks en word je bovendien getrakteerd op de meest adembenemende kung-fu van zo'n beetje elk personage. Dat ook Miss Orchid (dat roterende tafeltje is geweldig) en Wong Fei-hung (de plu, de dansende monnik) van wanten weten, is een duidelijke meerwaarde.

Film dendert vrolijk voort, draaiend op een plotje dat nog niet eens zo gammel is, met als kers op de taart de komst van een nieuwe baas. Het wordt niet alleen leuker, ook wat grimmiger en dat slot op de brandende palen is om in te lijsten. De onzekere start is dan ook allang vergeten in al deze uitgelaten kung fu pret. Kostelijk.

Lekker campy kung fu filmpje die naast de gortdroge humor ook nog eens goede gevechten neerzet, waarbij mooi gebruik wordt gemaakt van de talenten van de acteurs maar ook goede wire-techniek (en dat is wel eens anders).

Ik kan me echt voorstellen dat je dit verschrikkelijk vind. Maar ik vond hem echt geniaal. Wat een moves, en lekker lachwekkend geacteerd! 4,5 *

Best aardig Wuxia filmpje, maar enkel het eindegecht was echt leuk.

Wow, wat is de Shaolin King Kong Palm toch een vreselijk brute en indrukwekkende move.
Dit is een prima martial arts film met een hoop uitstekend gechoreografeerde en razendsnelle gevechten. Geweren heeft men niet nodig, de kogels worden gewoon met dodelijke precisie geworpen. Het eindgevecht zit ook goed in elkaar en ziet er dan ook spectaculair uit. Toch is het niet mijn favoriete gevecht in de film. Ik vind de andere gevechten minstens zo indrukwekkend, zoals bijvoorbeeld dat straatgevecht van Donnie Yen met zijn paraplu. Het eerste gedeelte van de film vind ik dan ook het beste gedeelte. Op het einde gaat het enkel en alleen om het vechten. Dat is daarvoor wel anders. In het begin maken we kennis met de personages en de Iron Monkey en valt er heel wat te lachen. Die humor is echt geweldig, met situaties zoals maxcomthrilla er hierboven eentje beschrijft. Is echt mijn type humor, ik heb er dan ook echt van genoten.

Als de gevechten nu niet versneld werden zou ik een half sterretje extra geven. Het was al erg nep maar door die "truc" is het gewoon nog nepper. Spijtig want er zaten leuke ideeën in.
2,5*

De gevechten worden zo overduidelijk versneld (bijna slapstick), zo ontzettend jammer, want het doet veel afbreuk aan de gevechten. Kon daardoor niet verder dan 30 minuten komen.
Donnie Yen leek me anders lekker op dreef.

Filmpje dat leuk in elkaar is gezet en lekker wegkijkt, genoeg aktie.

De IJzeren Aap en zijn verzen

Vandaag op een rommelmarkt een hele hoop kung fu flicks op de kop kunnen tikken (voornamelijk uit de Kung Fu Classic Collection maar er zat onder andere ook nog Once Upon A Time In China 1 & 3 bij) en de verkoper had me vrij benieuwd gemaakt naar deze Iron Monkey. Volgens hem de beste film in het genre dat hij had gezien (naargelang het aantal dat hij in zijn stand had staan leek het me wel dat hij er een hoop gezien heeft) en eenmaal thuisgekomen besloot ik de film ineens maar eens op te zetten.

En oh ja, dit mag er zeker en vast wezen. Ik ben altijd meer fan geweest van de kung fu film waar de gevechten 'realistisch' ogen. Ik zet realistisch tussen quotes doordat er via montage natuurlijk een hele hoop aan gedaan kan worden maar ik was nooit echt te vinden voor dit soort wire-fu. De visuele stijl van Woo-ping Yuen (die met Snake in the Eagle's Shadow één van de beste Jackie Chan films afleverde) is echter te mooi om niet te kunnen waarderen. De choreografie is verbluffend en de opbouw van de gevechten vormen een geslaagde climax. Het wordt altijd net iets spectaculairder en zeker de eindbattle op de brandende palen is werkelijk fenomenaal te noemen. Het blijft misschien net iets te lang duren, zo blijven er maar palen opduiken waar onze helden op konden steunen, maar ik vergeef het Yuen direct. Beetje jammer wel dat de film na de dood van zijne excellentie nog even blijft doorgaan. Ik vind het het abrupte einde dat dit soort films meestal hebben (zeker bij Shaw Brothers is dat het geval) altijd wel zijn charme hebben. De slechterik is dood en hop, daar rollen de eindcredits al. Gelukkig blijft Iron Monkey niet te lang doorgaan dus op zich niets op aan te merken.

Iron Monkey is op het eerste zicht een Oosterse variant op het alom bekende Robin Hood verhaal. Aangezien dat één van mijn favoriete jeugdverhalen is, is daar dus weinig op aan te merken. De focus ligt echter niet helemaal op het verhaal maar het vormt nog altijd wel een aangename afwisseling tussen de vele, vele actiescènes. Humor is nog zo'n aspect dat altijd in dit soort films zit maar vaak zijn het eerder nogal flauwe situaties. Niet in Iron Monkey want daar zitten een aantal erg amusante scènes in. Het geeft een lichtvoetige tint aan de film en dat is aangenaam om te zien. Zeker in het begin van de film waar Fox iedereen dat maar iets met een aap te maken heeft (inclusief een echte aap!) begint op te pakken is erg leuk. Donnie Yen ben ik al wel een aantal keer tegen gekomen maar dit is volgens mij de eerste keer dat ik hem zo indrukwekkend vind. De gevechten zijn heerlijk maar het is toch eerder Rongguang Yu als Iron Monkey die echt de show steelt. Heerlijke vechter maar het zou fout zijn om alleen maar deze twee te roemen want ook Jean Wang als Orchid en Sze-Man Tsang (die trouwens het vrouwelijke geslacht heeft in plaats van het mannelijke!) zijn indrukwekkend.

Mijn favoriete kung fu film zou ik dit niet willen noemen, het genre is ook zo enorm groot maar ik neig momenteel net iets meer naar Five Venoms, maar dit is in ieder geval wel een erg degelijke film. De gevechten zijn fenomenaal en de cast mag er ook wezen. Meer van dit!

4*

Zeer vermakelijk.

Het was al laat vandaag en een verschrikkelijk vermoeiende dag. Bijgevolg wil ik 's avonds dan graag al eens wat meer entertainment i.p.v. Arthouse. Deze leek me dan ook erg geschikt en heeft z'n rol meer dan waar gemaakt.

Over het verhaal of de acteerprestaties debatteren lijkt me bij deze film redelijk nutteloos, hier draait het vooral om zijn prachtige actiescènes. Hiervoor had ik nog geen film van Woo-ping Yuen gezien, maar was wel al bekend met zijn choreografieën in Kill Bill en The Matrix. Persoonlijk denk ik dat dit een zegen was voor die films, want "westerse" film staat nog steeds ver achter betreffende gevechtsscènes. Ik kan alleen maar benadrukken dat ik erg heb genoten van de gevechten. Degelijk gefilmd, niet té veel editing, mooie choreografie en naar mijn aanvoelen erg origineel ( geen zekerheid hieromtrent aangezien ik niet echt vertrouwd met dit genre). Vooral de eindscène waarin de zwaartekracht bijna helemaal weg lijkt te zijn vond ik schitterend, je ziet er ook al een mooie voorbode voor The Matrix in. Bij momenten kon er zelfs meer dan een goed lachje af. De Chinese humor is soms nog wat infantiel, maar soms blijkt dat toch nog goed te werken.

Kortom; zeer vermakelijk, uiterst origineel en een aanrader voor een avondje entertainment.

Alhoewel Donnie Yen al een tijdje bezig is, brak hij in 1992 door tegenover Jet Li in Once upon a time in China II. Een jaar later schittert hij in deze Iron Monkey. Zijn opponent Yu Rongguang (Iron Monkey zelf) is blijkbaar wat in de schaduw blijven staan. Ook later tegenover groothelden als Jackie Chan en Jet Li. Ik zie de man wel graag bezig. Net als Li en Chan kan hij gerust een film dragen en gevechten afleveren die zeer mooi om zien zijn. Sterke choreografieën die hier gelukkig mooi in beeld zijn gebracht.

Iron Monkey mist dan wel dat grootse en epische, maar maakt dat goed in datgene waar de film vooral om draait: martial arts. Ik hield nochtans men hart vast toen ik de naam van Tarantino zag verschijnen in het begin van de film. Al was zo te zien zijn rol vooral de verdeling van de film in de VS. Zo te zien de beste zet van zijn carrière.

De film is een aanrader voor liefhebbers van dit genre. En misschien is dit niet de beste kungfu film, maar toch zeker één van de betere.

Leuk!


Wat een film als deze hoort te doen, heeft het ook gedaan. Heerlijk vermakelijke kung-fu doormiddel van prachtige choreografie, super! Geloofwaardig is het allemaal niet, gelukkig maakt dit het voor mij niet minder genietbaar. Mooi slotgevecht op de brandende houten palen maar voor mij stelen de gevechten in het midden gedeelte de film! Het gevecht van Donnie Yen tegen de straatschoffies, die hij alle kanten op werkt met ze paraplu & de eerste keer dat Iron Monkey en Wong Kei-Ying elkaar treffen op het dak zijn voortreffelijk en vlijmscherp, heerlijk om naar te kijken!

De heerlijke humor (die je trouwens wel moet liggen en zeker niet te serieus moet nemen) en de prachtige gevechten die de hele film lekker doorgaan, maken van deze film toch een topper!

Ik mocht net de 200ste stem voor deze film uitbrengen op deze website. Ik moet eerlijk toegeven dat ik van begin tot eind genoten heb van deze film. Het tempo is lekker vlot en de vechtscenes volgen elkaar in rap tempo op in deze film waarin zo'n beetje ieder personage wel wat aan kung fu kan.
Voor de liefhebbers is deze film dan ook smullen geblazen. Het plot is wat aan de dunne kant, maar dat is ook wel wat kenmerkend aan dit genre.
Een aanrader voor de martial arts liefhebbers. Ook voor het resterende publiek is dit waarschijnlijk een lekker laagdrempelige kennismaking met het genre.

Vermakelijke onzin. Het kijkt lekker weg, het ziet er leuk uit, maar het is wel puur cartoonesk vermaak. De flauwe grappen en het bijbehorende acteren zijn soms op het infantiele af, maar echt storend wordt het niet - en ook de gevechten zijn lekker dik aangezet, soms een beetje te en natuurlijk soms overduidelijk gefaket (het versneld afspelen van een gevecht is zelfs voor een kung-fu-leek als ik een doorzichtig trucje, en die sprongen van vijf meter uit stand moeten ze ook mee ophouden), maar met het verstand op bijna nul is dit best weg te krijgen.

Een goede martial arts film die uitblinkt in gevechten, de decors en niet onbelangrijk de dialogen. Ik heb me prima weten te vermaken.

Cijfer: 7,5 / 10

Blijkt dat ik deze film inhoudelijk niet al te best meer kon nadat ik deze al jaren niet meer had gezien. Stond mij bij dat Donnie Yen het Iron Monkey personage invulde, maar daar zat ik dus behoorlijk fout. Het was dus wel weer eens een keer tijd voor een herziening hiervan, en ondanks dat de film best goed is vond ik het minder dan de eerste keer.

Het verhaal is vrij zwak en ik vond de film soms iets te veel dialoog bevatten. Gelukkig zijn de actiescenes en het stuntwerk vrij goed. Tussendoor was er nog de nodige humor, vooral met zoon Wong-Fei Hong (De persoon in kwestie is schijnbaar een vrouw) en kent de film aan het einde een behoorlijk spectaculair gevecht. Op zich een leuke film als resultaat, maar toch wat minder sterk dan ik eerder dacht.

Blijft genieten.

Al is het telkens weer even schrikken dat Donnie Yen niet de rol van Iron Monkey op zich neemt. Op de één of andere manier vergeet ik dat telkens weer. Gelukkig komt hij nog genoeg aan vechten toe, hij loopt er zeker niet enkel bij als opvulling.

Woo-Ping Yuen blijft toch één van de beste regisseurs in het genre. Zijn typische mix van humor en martial arts, vaak ook in dezelfde scenes, zorgt ervoor dat zijn films toch net wat anders zijn dan de rest. '93 was een gezegend jaar voor de martial arts cinema in Hong Kong, maar nog springen zijn films er een beetje uit.

Verder wat je er van kan verwachten, met vooral de finale als groot orgelpunt. Dat gevecht op de palen is één van de beste in het genre. Toffe film, zo eentje die ik geregeld kan herkijken zonder me daarbij te hoeven vervelen.

4.0* en een uitgebreide review

Puur genieten , ja.

Erg leuk om de nu erg bekende Donnie Yen (Yip Man, en zelfs enkele Amerikaanse films al) in een vroege rol te zien. Ik blijf hem qua uitstraling een zeer sympathieke en charismatische acteur vinden.
Deze film zelf toont een duidelijk verhaal en de nodige humor die ook best werkt.
Verder blijven de spectaculaire gevechten in de top staan van de beste die ik tot nu toe gezien heb. Alles kan kapot en vele wapens worden gebruikt.
Dit alles met epische muziek (of deuntjes uit The Good the Bad and the Ugly... )
Ook fijn dat er meerdere stijlen te herkennen zijn. (ja,ze worden ook vaak aangekondigd.)
4*

Goeie film waarin een dokter het als een gemaskerde held opneemt tegen een onderdrukker van het volk. De vele vecht-scenes zijn absoluut spectaculair en razendsnel (vrij simpel in beeld gebracht waardoor ze nog beter tot hun recht komen). De korte speelduur werkt wel in het voordeel van de film hier, want het verhaal stelt niet al te veel voor.