Krug Vtoroj (1990)
Genre: Drama
Speelduur: 92 minuten / 85 minuten (director's cut)
Alternatieve titels: The Second Circle / Круг Второй
Oorsprong:
Sovjet-Unie
Geregisseerd door: Aleksandr Sokurov
Met onder meer: Pyotr Aleksandrov, Nadezhda Rodnova en Tamara Timofeeva
IMDb beoordeling: 7,1 (774)
Gesproken taal: Russisch
Releasedatum: 25 oktober 1991
On Demand:
- Niet beschikbaar op Netflix
- Niet beschikbaar op Pathé Thuis
- Niet beschikbaar op Videoland
- Niet beschikbaar op Amazon Prime
- Niet beschikbaar op Disney+
- Niet beschikbaar op Google Play
- Niet beschikbaar op meJane
Plot Krug Vtoroj
Een jonge man arriveert in een dorpje omdat zijn vader is overleden. Twee dagen brengt hij door in het bouwvallige huis van zijn vader, onbekend met de handelingen die hij moet verrichten. Hij wast zijn vader in de sneeuw, omdat de waterleiding stuk is en onhandig kleedt hij hem aan. De grenzen tussen zoon en vader, dood en leven vervagen.
Externe links
Video's en trailers
Reviews & comments
starbright boy (moderator films)
-
- 21266 berichten
- 4450 stemmen
Schitterende film.
Erg eenvoudig, ingetogen verteld verhaal. Er gebeurt niet heel veel meer dan het bovenstaande. De zoon weet niet goed wat hij moet doen. Af en toe komt er iemand binnen die iets van hem wil. De zoon wordt zo passief wordt na de dood van zijn vader dat hij er in weg dreigt te zakken. Totdat zijn rust wreed verstoort wordt door de een lompe vrouw van de begrafenisonderneming. Dat voelt ook als een verstoring van de rust, maar het zet de zoon wel aan om niet mee te gaan in de dood. Om nog te leven. Het einde is ook het enige stuk in de film waar muziek gebruikt wordt.
Mensen die vooral Sokurov's Mat i Syn mooi vonden zullen dit ook wel kunnen waarderen. Een erg intieme, poëtische en gevoelige film, dit maal gesitueerd in een huisje in de onmetelijke Russische sneeuw. Ontzettend klein, intiem en verstild. Ik vond het prachtig. Sokurov laat de kijker letterlijk meewennen aan de dood.
Ruim 4.0*
Toevoeging met eeuwige dankbaarheid aan Narva77 en FisherKing
Barmy
-
- 26 berichten
- 1857 stemmen
Hmm, toch wel een mindere Sokurov.
Er zitten wel van die pachtige, mystieke momenten in die zo typerend zijn voor zijn films, maar voor het grootste deel is het maar een saaie bedoening.
Het hele gedoe over de begrafenis was ronduit irritant. Meestal zeer doornsee gefilmd.
Met moeite uitgekeken.
Iketes
-
- 1968 berichten
- 1322 stemmen
Hoe niks zo veel kan zijn, ongelofelijk. Geen woorden, net als de film.
danuz
-
- 12935 berichten
- 0 stemmen
Meedogenloos, teder, hard, poëtisch, wreed, liefdevol. Krug Vtoroj verteld in al zijn simpelheid over een zoon die zijn vader overleden in bed vind, in een klein dampig, vervallen kamertje. Hij regelt wat nodig is, heeft ondertussen koortsdromen, schrikt wakker, wordt harteloos geholpen door de begrafenisondernemer en blijft tenslotte alleen achter in het kale, koude kamertje.
Afwisseling tussen magistraal mooie en aardse shots maakt de film soms zo banaal, zo hard en dan ineens zo dromerig. Sokurov lijkt onder Malyanov's huid te kruipen en tegelijkertijd afstand te bewaren.
Ik Doe Moeilijk
-
- 1145 berichten
- 197 stemmen
Een prachtig intieme film. Zo intiem dat ik het zelf werd die mijn vader moest gaan begraven. Treurig werd ik er wel van. Gelukkig was er daar de begravenisonderneemster die me erop wees dat er nog een ander leven is dat geleefd moet worden, daarvoor haat ik haar. Gefotografeerd zoals dat alleen in Sokurovs films kan, de droomscene in de trein is bijzonder beklemmend. Dit zijn beelden van depressie en stilstand en radeloosheid zoals ze nog nooit eerder vertoond zijn.
Goldenskull
-
- 24398 berichten
- 3028 stemmen
Geïllustreerd door een wasbeurt in sneeuw, begrafenis bespreking en een lekkend dak (smerig huis) is Krug Vtoroj een schrijnende film. Fascinerend is een te groot woord en het trage camerawerk is niet meer dan in orde.
3*
yorgos.dalman
-
- 980 berichten
- 0 stemmen
Alles wat over deze opmerkelijke 'kleine' film gezegd kan worden is hierboven al gezegd. Verstild, poëtisch, sober, hard, introspectief...
Deze film heeft iets 'magisch' zoals Bresson's Pickpocket dat ook had.
Iets ongrijpbaars.
Veel wordt verteld in tableaus, blikken, lichaamstaal. Elk woord dat valt is eigenlijk teveel....
MatthijsGr00t
-
- 14031 berichten
- 1342 stemmen
Boeiender en toegankelijker dan Mother and Son. Kenmerkend aan deze film van Sokurov zijn weer de fijne beelden. Visueel vind ik dit toch wel erg mooi. Verder vond ik deze film toegankelijker omdat er voor mijn gevoel meer een verhaal in zat. Dat komt mede doordat er meerdere personages in voorkomen dan in Mother and Son. Ook kon ik meer sympathie opbrengen voor de zoon. Conclusie blijft wel dat het geheel best wel afstandelijk aanvoelt waardoor ik niet ben gegrepen door het verhaal of de personages. Dat vind ik jammer. 2,0*
Montorsi
-
- 9618 berichten
- 2268 stemmen
Mooie Sokurov.
Weinig toe te voegen aan yorgos.dalman, ware het niet dat ik het visueel net wat minder vond dan bijvoorbeeld Mat i Syn, en ook wat minder die zweverigheid van die film terugzie.
Verder mooie verstilde arthouse met mooie beelden en een fascinerend schouwspel. Moeilijk iets zinnigs over te zeggen vind ik bij deze films merk ik keer op keer.
Dikke 3.5*
korenbloem02
-
- 697 berichten
- 1763 stemmen
(Bij Nostalghia)
The Second circle duurt maar een compacte 80 minuten. Zijn opzettelijke 'traagheid' (zeker wel een pluspunt) wordt gecompenseerd door een korte tijdsduur. Hier door blijft de intense spanningsboog behouden.
Nostalghia duurt mij, gezien zijn inhoud, toch echt te lang. Bij diverse scènes verslapt de aandacht ongewild.
Tarkovski wist zich wat dat betreft met Zerkalo toch wat meer in te houden.
Deze film net gezien, en hij viel me persoonlijk wat tegen. De film is simpel gezegd inderdaad korter, maar mist ook veel meer emotie en inhoud vergeleken met zijn meester. De film wist mij maar heel matig mee te nemen in beeldende soberheid. Het minimalisme in deze film is aanstekelijk, maar ik had een paar keer het idee, dat ik een modelstad aan het bekijken was. Al met al waren er best mooie shot, vooral het slot stuk is erg mooi. Maar het geheel weet het mij niet te overtuigen. Niet overtuigend goed, maar ook niet overtuigend slecht..
Persoonlijk deed deze film helemaal niet denken aan Nostalghia, maar eerder aan Tarkovsky''s "The Steamroller and the Vo.... Mocht je de film willen vergelijken met een Tarkovsky
Ik zal de film over een tijd nog een keer bekijken, omdat een eerste kijksessie, niet altijd even toereikend is bij mij.
yorgos.dalman
-
- 980 berichten
- 0 stemmen
Wel goed dat je hem gezien hebt!
En ieder zijn smaak natuurlijk. Ik vond eerlijk gezegd Nostalghia nou ook niet direct overlopen van emotie.
Het zit bij zowel Tarkovski als Sokurov tussen de regels, net als bij de beste poëzie.
Misschien, als je meer emotie zoekt bij Sokurov, dat Mother and son je beter kan bekoren.
Houd ons op de hoogte!
Malick
-
- 9014 berichten
- 0 stemmen
Ter voorbereiding op Faust zag ik deze week de director's cut van The Second Circle. Maar de DVD-uitgave van Kino is op sommige momenten zo slecht dat ik me afvraag wat ze dan 'gerestaureerd' hebben:
Mochizuki Rokuro
-
- 18917 berichten
- 14712 stemmen
Zolang jij niet leert kijken naar Sokurov zal je je dat altijd in vertwijfeling afvragen...
yorgos.dalman
-
- 980 berichten
- 0 stemmen
yorgos.dalman
-
- 980 berichten
- 0 stemmen
@ MR, nee, eerlijk gezegd kwam de 'beeldtaal' uit de trailer mij te conventioneel over om te menen dat dit interessant moest zijn. Gaf mij niet dat speciale Sokurov-gevoel...
(Ik zit nog steeds hopeloos achter Kamen aan: iemand heeft wel de film voor mij weten te rippen van Het Net maar de Engelse ondertiteling verdween daarmee.)
Mochizuki Rokuro
-
- 18917 berichten
- 14712 stemmen
Dan heb je je lelijk vergist in de trailer. Het is weer 'good old' als in Spasi i Sokhrani en Mat i Syn. Toch wel een film die je als liefhebber moet meepikken. Zie ook de commentaren aldaar.
Malick
-
- 9014 berichten
- 0 stemmen
The Second Circle is presented in its original aspect ratio of 1.33:1 and the print while restored offers a fair amount of dust and specs especially in the opening scenes. On a positive side there are no jitters and after the initial 5-10 min. the quality of the print becomes much better (and clearer). Colors and contrast are also extremely difficult to evaluate as much of what one is likely to criticize with "mainstream" releases appears to have been intentionally filmed: heavy grain during inside shots, low-light effects, dull colors, and the predominant heavy yellow-sepia color frame. With this said, I am most certain that the restored print/master which Kino were offered by the Russian studio-distributor was in a PAL-format and they did not bother to properly convert it for the R1 release. With a film like The Second Circle however the untrained eye will have a most difficult time separating the mild "ghosting" from the intentional effects described above. Therefore as far as I am concerned tube viewing should not be an issue!!
Vergelijk deze DVD-release met de 'illegale' DVD-versie van Dni Zatmeniya / The Days of Eclipse en zie het verschil, YD. Het heeft dus alles te maken met de slechte conditie van de originele 35MM-kopie.
yorgos.dalman
-
- 980 berichten
- 0 stemmen
Bedankt voor de info.
Ik doe het ermee.
Schitterende film, nogmaals.
Ferdydurke
-
- 1353 berichten
- 854 stemmen
Nee, dit is me allemaal wat te veel. Of te weinig.
De film wekt de indruk van een zuiver registrerende reportage, met een niet aflatende reeks van grauwe, haast volkomen van kleur ontdane beelden, die geen enkel ander perspectief bieden op de rauwe, van elke geest verstoken realiteit die daaruit spreekt, dan dat het is wat het is. Intens, dicht op de huid, maar tegelijkertijd zakelijk en afstandelijk blijvend. Het geeft een gevoel van doffe machteloosheid, die je naar de keel grijpt.
De troosteloosheid en haveloosheid van de winterse omgeving en het huis van de overledene is als een zware, verstikkende deken, en Sokurov lijkt bewust geen enkele lucht te bieden. Als de zoon een doos met persoonlijke memorabilia aantreft - normaal gesproken een gelegenheid om wat emotie naar voren te laten komen - vindt hij daarin wat sieraden en... een boksbeugel.
Een maatstaf voor de menselijkheid van een maatschappij is misschien hoe die weet om te gaan met de dood, en met zijn doden. Ook wat dat betreft is dit een tamelijk ontluisterende film.
De zoon weet zijn gelatenheid en passiviteit niet of nauwelijks te doorbreken; je krijgt de indruk dat hij wel iets.. passends zou willen doen, maar niet weet hoe dat aan te pakken, of daar in ieder geval niet toe bij machte te zijn.
The Second Circle is als een zwart gat, waarin alle mogelijke reflectie verdwijnt, en alles teruggebracht wordt tot één hyper-naturalistische dimensie, waaruit geen ontsnapping mogelijk is.
Daarmee kan ik de associatie met de hel wel volgen, maar de titel verwijst kennelijk specifiek naar de tweede kring van die hel uit Dante's Divina Commedia. Het verband dáármee (in die kring verblijven de zielen die zich te buiten zijn gegaan aan overspel en andere vleselijke lusten) ontgaat me eerlijk gezegd volkomen.
yorgos.dalman
-
- 980 berichten
- 0 stemmen
Mooi gezegd Ferdydurke!
en nou net precies de redenen waarom ik deze prachtfilm de volle mep geef.
***** met een extra griffel voor deze zeldzaam overweldigende verstikking.
Richardus
-
- 1789 berichten
- 905 stemmen
Mwah, ik vond hem inhoudelijk wat te kaal. Er zijn wat prachtige beelden en mooie momenten met een mijmerende hoofdpersoon maar er gebeurt te weinig opvallends om te boeien of te intrigeren. Het is wel de kenmerkende stijl van de vroege Sokurov dus wat unheimisch beeldschone shots, afstandelijke shots als van een toeschouwer en de kunst om het gebeuren en beelden zelf het verhaal te laten vertellen. Ondanks de inhoudsloosheid maakt dit alles het het kijken wel waard.
The One Ring
-
- 29974 berichten
- 4109 stemmen
Na de onhoudbare hysterie van Sokurov's eerdere Save and Protect is The Second Circle voor mij toch wel een verademing. Het is één van die films die conceptueel heel simpel blijft, maar uit dat kleine uitgangspunt toch een hoop weet te halen.
We volgen een zoon wiens vader overleden is en die wacht tot de begrafenis. Hij blijft, buiten de opening om, altijd dicht bij het lijk en komt zo dan ook nauwelijks buiten het huis waar de overledene is opgebaard. Een sobere locatie en een minimum aan personages, meer heeft Sokurov niet nodig. Gefilmd in een sepia-achtig bruin en weer met veel aandacht voor diepteshots, maar wel diepteshots waarin de diepte vaak veel zegt over wat er gebeurt. Zo'n scène waarin het lichaam op de achtergrond gebalsemd wordt, terwijl de zoon praktisch op de voorgrond zich verschuilt omdat hij nauwelijks durft te kijken, is prachtig.
Wat me specifiek hier aansprak was de onbeholpenheid van de zoon. Het is duidelijk dat hij vervreemd was van zijn vader en ik vermoed dat hij weinig interesse had om hem nog een laatste dienst te bewijzen. Maar deze tijd brengt toch wat weemoedige gevoelens naar boven en ik vermoed dat hij uiteindelijk toch wat affectie had voor zijn vader en hem een waardig afscheid wilde geven, ondanks dat het hem aan de juiste middelen en kennis van zaken ontbrak. Dit klinkt bijna als een Hollywoodmelodrama zo, maar de hernieuwde band tussen vader en zoon werkt hier toch wat anders omdat de vader dood is, dit niet het type film is waarin de zoon tegen het lijk begint te praten (gelukkig), er geen geesten verschijnen en er ook niemand is om de vader te prijzen. Sokurov heeft bijna niets om mee te werken wat dat betreft en brengt het toch over.
De onhandigheid waarmee de zoon zijn taak probeert te volbrengen is aandoenlijk en ietwat zwart-komisch, maar vooral menselijk. Het voelt als een spirituele film aan zonder echte spirituele elementen. Het is al met al ontroerend, zelfs al sleept het hier en daar een beetje moeizaam voort en stoorde ik me voor de tweede keer op rij aan het amateuristisch aandoende geluid in een Sokurov-film.
4*
wibro
-
- 11590 berichten
- 4098 stemmen
Na Trys Dienos (1991) heb ik mij gisteravond opnieuw laten trakteren op een portie ellende uit de voormalige Sovjet unie. Als die films symbolisch moeten staan voor het verval van de S.U., dan hadden de Russen het volgens mij helemaal zo slecht nog niet in die communistische dictatuur, althans na Stalin uiteraard. Er werden best wel veel optimistische films gemaakt in die periode. Dat heb ik inmiddels wel ervaren. Nu is Sokurov zo wie zo geen regisseur die je vrolijke dingen in zijn films voorschotelt. De enige uitzondering volgens mij is Russkiy Kovcheg (2002) die als je die vergelijkt met zijn overige depri ogende films mij als een feel good movie overkomt. Dat kan dus uiteraard niet gezegd worden van Krug Vtoj die bij mij in de top 5 terecht komt van de meest depri films allertijden. Nog nooit zo'n klungelige persoonlijkheid gezien als die zoon wiens vader is overleden. Als ik begrafenisondernemer was, zou ik er ook knettergek van worden, hoewel medelijden misschien meer op zijn plaats is.
3,0*
Het laatste nieuws
Duitse Netflix Original-serie 'Das Signal' wordt kapot gestreamd, maar de beoordelingen vallen tegen
De duivel bezoekt een avondshow in trailer van horrorfilm 'Late Night with The Devil': 'Een instant cultklassieker'
Waargebeurde film 'Sound of Freedom' sinds gisteren te bekijken op Amazon Prime Video
Welke films worden vanavond uitgezonden op televisie?
Bekijk ook
Im Lauf der Zeit
Drama / Roadmovie, 1976
20 reacties
La Dentellière
Drama / Romantiek, 1977
33 reacties
Akai Satsui
Drama, 1964
7 reacties
Trust
Drama / Komedie, 1990
15 reacties
O Melissokomos
Drama, 1986
17 reacties
Lian Lian Feng Chen
Drama / Romantiek, 1986
8 reacties
Nieuwsbrief MovieMeter
Het laatste film- en serienieuws per e-mail ontvangen?
Populaire toplijsten
- Top 250 beste films aller tijden
- Top 250 beste sciencefiction films aller tijden
- Top 250 beste thriller films aller tijden
- Top 250 beste familie films aller tijden
- Top 250 beste actie films aller tijden
- Top 100 beste films van de laatste jaren
- Top 100 beste films op Netflix
- Top 100 beste films op Disney+
- Top 100 beste films op Pathé Thuis
- Top 50 beste films uit 2020
- Top 50 beste films uit 2018
- Top 50 beste films uit 2019
- Top 25 beste films in het Nederlands
Corporate & Media
Realtimes | Publishing Network
Innovatieweg 20C
7007 CD, Doetinchem, Netherlands
+31(315)-764002
Over MovieMeter
MovieMeter is hét platform voor liefhebbers van films en series. Met tienduizenden titels, die dagelijkse worden aangevuld door onze community, vind je bij ons altijd de film, serie of documentaire die je zoekt. Of je jouw content nou graag op televisie, in de bioscoop of via een streamingsdienst bekijkt, bij MovieMeter navigeer je in enkele klikken naar hetgeen dat voldoet aan jouw wensen.
MovieMeter is echter meer dan een databank voor films en series. Je bent bij ons tevens aan het juiste adres voor het laatste filmnieuws, recensies en informatie over jouw favoriete acteur. Daarnaast vind je bij ons de meest recente toplijsten, zodat je altijd weet wat er populair is op Netflix, in de bioscoop of op televisie. Zelf je steentje bijdragen aan het unieke platform van MovieMeter? Sluit je dan vrijblijvend aan bij onze community.
Social media
Realtimes | Publishing Network
- Registreer |
- Contact ons |
- Over ons |
- Adverteren |
- MovieMeter Films Wiki |
- Series Wiki |
- Algemene voorwaarden en privacybeleid |
- Consent wijzigen |
- RSS Feeds |
- API
© 2024 MovieMeter B.V.