
Duel in the Sun (1946)
Alternatieve titel: Duel in de Zon
Verenigde Staten
Western / Drama
138 minuten
geregisseerd door King Vidor
met Gregory Peck, Jennifer Jones en Joseph Cotten
Scott Chavez, de vader van de halfbloed Pearl Chavez, doodt zijn vrouw en haar partner, nadat hij hen bij overspel op heterdaad heeft betrapt en wordt ter dood veroordeeld. Pearl reist naar de ranch van verwanten in Texas en wordt onthaald door haar tante Laura Belle McCanles en haar oudste zoon Jesse, die advocaat is. Pearl ontmoet vervolgens ook Jackson McCanles, de eigenaar van de ranch. Dan maakt Pearl kennis met de levendige Lewton 'Lewt' McCanles, de jongste zoon van Laura Belle en Jackson. Jesse en Lewt worden verliefd op Pearl en zij kan niet kiezen tussen beide broers. Vanwege een conflict met de spoorwegvertegenwoordigers wordt de band tussen Jackson en zijn oudste zoon Jesse verbroken en wordt Lewt, vanwege aanslagen op de oprukkende spoorlijn, gezocht door de sheriff.
Trailer
https://www.youtube.com/watch?v=9nBOj5IzoKU
Wanneer je deze, als ook andere ingevoegde media op de site wilt zien, dan moet je hier even toestemming voor geven.
Met het tonen hiervan wordt er mogelijk door een andere partij cookies geplaatst en/of wordt je ip-adres geregistreerd, zonder dat MovieMeter hier invloed op heeft. Lees ons privacybeleid voor meer informatie over hoe MovieMeter met je privacy omgaat.
Links
Zoek naar deze film op dvd/blu-ray op AmazonIMDb (6,8 / 7978)trailer (YouTube)filmscore (MusicMeter)Gone With the Wind had Duel in the Sun.
En irritante "goof": In de showdown rijdt Jennifer Jones te paard ZONDER rode lippenstift, maar tijdens 2 close-ups gedurende de schietpartij, heeft ze rode lippenstift op.
Ooit als jochie op duitsland gezien. kan me er nix meer van herinneren alleen dat peck erin gespeeeld heeft. Maar eens kopen op dvd, hij hoort wel in mijn westerncollectie thuis.
Maar vanmiddag was hij dus op BBC TV te zien, en maakte ik daar ook dankbaar gebruik van.
Gelukkig beschikt de BBC over een uitstekende filmkopie die recht doet aan dit weelderig gefilmde western-epos.
De makers van dit liefdesdrama in western setting wisten wel raad met kleuren en fraaie shots.
Soms ook wel wat kitschig, met gebruik van geschilderde luchten en andere matt paintings.
Alsof Arizona niet al genoeg fraais te bieden had als decor van de film.
Maar er valt visueel echt wel heel wat te genieten.
Peck speelt uitbundiger dan ik ooit van hem gezien heb.
Maar helaas is de grote domper in het geheel de over-acterende Jennifer Jones.
Zonde van een een dure film als deze dat hij zijn uitwerking mist door een falende hoofdrolspeelster.
Een van de paarden speelt zelfs beter dan zij het doet...
Net als louie kon ik mij ook bijna niets meer van deze film herinneren.
Maar helaas is de grote domper in het geheel de over-acterende Jennifer Jones.
Zonde van een een dure film als deze dat hij zijn uitwerking mist door een falende hoofdrolspeelster.
Een van de paarden speelt zelfs beter dan zij het doet...
Jammer, met een andere actrice zou dit een uitstekende film geworden zijn.
Hoewel ik het met je eens ben dat Jones de grootste stoorzender is (in andere rollen vond ik haar ook al matig, maar dit is gewoon een belachelijke miscast), denk ik niet dat Duel in the Sun ooit een goede film had kunnen worden. Daarvoor is het teveel onzinnige kitsch. Het script en dan met name de dialogen zijn erg zwak. Hoewel er visueel zeker mooie momenten inzitten (twee vliegende cameramomenten springen eruit), is het allemaal overdreven. En ook het drama is zo dik aangezet dat het gewoon onbedoelt grappig wordt. De bijrollen van Cotten, Barrymore en Gish zijn opzichzelf niet slecht, maar de drie acteren in zo'n verschillende stijlen dat het vreemd werkt. Alleen Peck kon ik, voor de verandering, wel waarderen.
De film is echter niet zonder zijn momenten. Sommige overdreven scènes werkten op een vreemde manier. De zowel beroemde als beruchte finale is te idioot voor woorden, maar ergens ook weer hypnotiserend. En ik heb wel een zwak voor het kleurgebruik zoals in deze film. Echter, dat Selznicks roemruchte ego hier te ver misschoot is ook duidelijk, want een van de betere westerns is het niet. Wel een van de vreemdste.
2,5*
Ontroert ook geen moment doordat het er zo dik bovenop ligt.
Het zou in ' Colorado Territory' (1949) nog eens dunnetjes worden over gedaan, maar oneindig veel indrukwekkender.
Alleen voor de kleuren, enkele opnamen, en de paarden zal ik de film nog wel eens opnieuw bekijken.
Wellicht met de 'fast forward' toets van de afstandsbediening bij de hand.
Vooral de eerste helft is niet om aan te zien, gelukkig werd het daarna wel een stuk beter met wat meer boeiende scenes en iets meer gevoel.
Er is destijds nogal nog veel over te doen geweest http://nl.wikipedia.org/wik...
De producer en Jones hadden een affaire met elkaar tijdens de film terwijl ze allebij getrouwd waren.
Al bij een goede film die op enkele onhebbelijkheden na, zoals het melodramatisch einde, toch wel inhoudelijk en ook visueel genietbaar is.
Wat ik me ervan herinner is langwijlige trage en te lange dialogen .
Staat onder A western , denk alleen om de lengte.
Vergis ook met de titel Duel at Diablo 20 jaar later, die was beter.
Duel in the Sun heeft verder ook niet zo heel veel bijzonders te bieden. Visueel vallen de kleuren in positieve zin op. Veelal warme kleuren, die bijdragen aan de aardige sfeer. De rest van de cast acteert naar behoren. Cotten doet het zelfs gewoon goed, maar zijn personage komt niet helemaal uit de verf. Gregory Peck is zelfs erg overtuigend en speelt ook het interessantste personage wat mij betreft.
Ik vond het wel jammer dat de boel zo traag op gang kwam. Het eerst uur was duidelijk niet zo heel sterk. In de tweede helft wordt het allemaal wat beter. De beroemde finale was zeker de moeite waard, al had het dramatische aspect aan de andere kant ook wel wat lachwekkends, want helemaal werken deed het allemaal niet. Ik heb verder wel wat aardige en goede scenes gezien, maar in zijn geheel is het allemaal net te zwak om van een echt goede western te kunnen spreken.
Het is leuk vermaak, maar niet bijzonder. Ik zou deze film ook zeker niet aanraden aan een niet western liefhebber.
3,0*
Verder kan ik niets positiefs vertellen; een vervelend langdurig liefdesverhaal met twee slecht presterende hoofdrolspelers. Ik heb Peck nog nooit zo matig gezien en hij wordt alleen overtroffen door Jones die de film tot een beproeving maakt.
Een western als Johnny Guitar strooit ook met felle kleuren, maar bij deze film stoorde.het me
De meeste medekijkers hebben alle negatieve punten al opgesomd en in grote delen ben ik het er mee eens.
Net als Spetie zou ik de film niet aanraden aan een niet western liefhebber. Als westernliefhebber alleen aan diegenen die alles eens gezien willen hebben.
Beste onderdeel van de film: het aloude “Beautiful Dreamer” als muzikaal thema.
Je merkt wel de invloed van Selznick. Hij kan ietwat overweg met de kleuren (Technicolor) en maakt een epos dat wat doet denken aan Giant. Maar de verfilming zelf is niet echt rechtlijnig en weinig boeiend. Het is duidelijk dat niemand echt de film in handen heeft. Bovendien is dit meer een flauw liefdesverhaal dan een echte western. Als Selznick zijn hoofd er had bijgehouden en één sterke regisseur achter de camera gezeten had, kon dit veel beter uitdraaien dan wat we nu gezien hebben...
In dit familie drama komt zoveel ellende in voor dat je er zelf haast ellendig door gaat voelen .
Maar er zitten ook wel wat positieven puntjes in zoals de mooie kleuren en de scene met misschien wel honderd of meer cowboys die in volle galop over de heuvels reden was fraai om te zien .
Niet de grootse film die men voor ogen had misschien maar alles bij elkaar een onderhoudend epos.