Red River (1948)

Het is echt een bikkelharde film zonder genade...

Maar ik miste dat karakters echt werden uitgediept en de leiding namen...

En dan vooral de hoofdrol spelers. Het is nu een beetje een rommeltje...

3 1/2 ser

Redelijk goede western met een prima cast.

Maar hij was wel een beetje te langdradig... een half uur korter had beter geweest.

Een nieuwe kans voor een westernfilm, en toch kan ook deze me onvoldoende overtuigen. Mooie onderstrepende muziek, dat wel. En op zich is het verhaal ook wel ok; waarbij een tijdspanne van X aantal jaar overbrugd wordt.

Maar toch kan ik er niet aan doen dat mijn interesse/aandacht af en toe afdwaalt. Er gebeurt niet enorm veel; het acteertalent heb ik (in andere westerns) al beter geweten, en het einde vind ik een ietwat gemiste kans. Jammer, want had hier op zich wel iets meer van verwacht.

Ben niet zo'n fan van John Wayne, maar hier is hij toch wel sterk bezig als starre, megalomane dictator. Prima tegenspel van de meer menselijke Montgomery Clift en ook de bijrollen, waaronder de variant op A Boy Named Sue Nadine Groot , worden over het algemeen goed ingevuld. Westerns waarin cowboys doen wat ze ook zouden moeten doen, namelijk veedrijven, vind ik ook een streepje voorhebben, al is het natuurlijk nog steeds erg geromantiseerd. Een aanval van een honderdtal indianen wordt bijna terloops afgeslagen met behulp van een vijftiental cowboys, en tussen het schieten door wordt er ook nog wat geflirt en gebabbeld alsof ze in een kroeg zitten. Vreemde scene vond ik dat. Maar Red River kent ook veel indrukwekkende delen, met duizenden runderen als nietsvermoedende figuranten, met name de oversteek van de rivier en de stampede springen er uit.

Ik ben het met het merendeel hier eens dat het einde een beetje jammer is, zeker gezien de lange aanloop en het geschetste karakter van Dunson komt dat wel als een anticlimax. Maar tot dat moment geloof je echt dat Dunson, ondanks dat hij Matt als zoon heeft aangenomen, hem zonder pardon neer zou schieten, zelfs al bleek hij gelijk te hebben gehad. Wayne maakt dat geloofwaardig en dat is knap gedaan.

Red River is op papier niet bijster origineel, maar dat is ook wel wat te wijten aan de zeer vele films die in het genre gemaakt zijn. Aan het stuur zit Howard Hawks die al een veelzijdig palmares had met films als Scarface, His Girl Friday en The Big Sleep. Later zouden nog meer pareltjes volgen als Gentlemen prefer blondes en Rio Bravo. Red River is zijn eerste western en hij brengt het er zeer goed vanaf. Hij maakte zelfs indruk op zijn rivaal John Ford, de godfather van de western. Ford was vooral overtuigd van John Wayne, die hij niet zo'n goed acteur vond, maar wel in deze film. Ze zouden later nog meer samenwerken.

Hawks is er in geslaagd om de acteurs mooi in de verf te zetten. Het is geen louter good guy vs bad guy verhaal. Alhoewel we natuurlijk de clichés krijgen van de cowboys tegen de indianen en de plaats van de vrouw. Wel wat fout, maar dat is de tijdsgeest. We krijgen twee sterren tegenover elkaar met de ervaren rot John Wayne (41 op dat moment) en de jongere Montgomery Clift (28 jaar). Voor Clift was het zijn eerste grote filmrol. Een andere stijl, een andere generatie, een andere visie. Echt goed zat het niet tussen Wayne en Clift. Er werd zelfs afgesproken dat er niet over politiek mocht gepraat worden tijdens de opnames. Beide acteurs stonden politiek namelijk ver uit elkaar. Die spanning tussen de acteurs doet wel de relatie op het scherm goed als rivalen in de film. En Hawks is er in geslaagd om hen alle twee zo weer te geven dat je niet echt met een goeie of een slechte zit. Er is voor alle twee wel iets te zeggen, ook al hebben ze gaandeweg klinkende ruzie.

In de zijlijn en als verteller krijgen we acteur Walter Brennan, die op dat moment al 3 Oscars had gewonnen. Het zou nog lang duren voor iemand dat kon evenaren. Daniel Day-Lewis, Ingrid Bergman, Jack Nicholson en Meryl Streep zijn (voorlopig) de enigen. Enkel Katharine Hepburn kon er nog 1 meer winnen. Zijn stijl is niet meer van u, maar past als gegoten in de oude westerns.

Red River is een western van zijn tijd. Met de indianen, de pistolen op zak, de stoere mannenpraat, … It's a man's world. Zo'n film zou nooit meer werken. Maar het blijft een klassieker, heerlijk om te zien en Hawks weet perfect het ritme er in te houden. Als klassieker kent de film wat slijtage, los van de invloed die de film ooit had. Maar er blijft nog genoeg over om te genieten van deze ijzersterke western.

Gisteren hoorde ik in een documentaire over Anthony Mann dat Charles Schnee het einde heeft geschreven, en dat Chase hier niet over te spreken was en later in Bend of the River het wel zo gedaan heeft als hij wilde.

Kennismaking met een klassieker. Heb me vermaakt met het verhaal dat aanleiding geeft tot epische plaatjes. Ze krijgen dan wel geen vermelding in de credits maar de glansrol is weggelegd voor de runderen, zonder hen geen film.

En ze worden prima begeleid door John Wayne en Montgomery Clift. Laatstgenoemde had ik al elders aan het werk gezien en ik stel vast dat hij het ook prima doet in deze western setting, als tough guy met een soft kantje. Het spanningsveld tussen beiden wordt mooi geïnitieerd, met symboliek erbij, en nadien uitgewerkt tot een climax. De nevenverhalen bevatten humor, drama en romantiek, en verder is het natuurlijk genieten van de landschappen. Goeie keuze van Howard Hawks om te gaan voor zwart wit, naar verluidt omdat hij nadruk wilde leggen op het realistische karakter van de tocht en niet zoveel vertrouwen had in de technicolor toestand in die tijd.

Bobbejaantje

Prima review.

Alleen betreffende de keuze voor zwart-wit heb ik gemengde gevoelens.

Normaliter ben ik een liefhebber van films uit die tijd (en eerder) in zwart-wit, maar "Red River" zie ik toch liever in de ingekleurde versie die ik in huis heb.

Ik had zelf niet verwacht dat het zo zou uitpakken toen ik die als aardigheidje erbij kocht, maar bij her-bekijken van de film kies ik toch steeds weer voor de kleurenversie.

Ik begin wel vaker met de zwart-wit versie, maar switch steevast gauw naar de kleuren uitvoering.

Die is dan ook wel beter gedaan dan de meeste andere ingekleurde films.

Ik begrijp wel dat dit voor menigeen not -done is

(Hetzelfde geldt o.a. ook voor de film "Westward the Women", een van mijn favoriete westerns)

Dankjewel Brix. Ik had je opinie over de gekleurde versie reeds gelezen op het forum. Wanneer het komt tot een herziening zal ik een inspanning doen om de gekleurde versie te bekijken. Kan ik ook meteen checken of ze er effectief een rooie rivier van gemaakt hebben ...

Zeer behoorlijke western. Het plot is onderhoudend, de zwart-witbeelden zien er goed uit en het drijven van al dat vee levert enkele spectaculair uitziende scènes op. Het acteerwerk is goed, met name het acteerwerk van en de wisselwerking tussen John Wayne en Montgomery Clift is de moeite waard. Het plot weet tot het einde de aandacht er goed bij te houden, al voelt het einde ook wel een beetje als een anticlimax. Maar een slecht einde is het zeker niet.