Starship Troopers (1997)

Ga je gang....Maar hoezo toeval? Gewoon goed ingeschat.

Stel ook nergens dat dit de enige film is.

Ah, je ziet het pas als het door hebt. Goede argumentatie, Basto.

Is geen argument, maar een vaststelling.

te geforceerd en stemmingmakerij zonder inhoud. linkjes naar wazige popcorn-websites daarbij gelaten...

The Guardian een wazige popcorn-website noemen.....

Maar goed, heb mijn kruit inmiddels wel verschoten. Als je de overeenkomsten en vele accurate voorspellingen van de techniek en media te ver gezocht vindt, prima.

Het probleem was natuurlijk dat je zo goed als geen kruit had. Dan verschiet je dat natuurlijk al snel.

De grap is dat je weigert na te denken. Dat een film achteraf veel overeenkomsten vertoont met een werkelijkheid, zegt vanzelfsprekend niets over de voorspellende kracht er van.

Bij de droombeelden van Nostradamus of de openbaringen van Johannes kan ik zonder al te veel problemen werkelijkheden vinden die daar op lijken. Jij bent iemand die deze personen dan de kracht van het voorspellen toedicht.

Als je de kolonisatie van de wereld ten tijde van de vroege renaissance naast deze film legt, vind je overeenkomsten. Vroeg of laat.

Echt goede film deze. niet te lang en niet te kort maar precies goed

Je blijft maar hangen in de modus van de boekhouder. Treed eens buiten de grenzen van de hokjes en pak de definitie van ‘voorspellen’ gewoon wat ruimer.

Bedoelt of niet, de overeenkomsten met wat volgde zijn evident. En dan laat ik alle technische toepassingen en hoe de media verslag doet van de oorlog nog buiten beschouwing.

Je bedoelt dat we 'voorspellen' moeten definiëren als 'vertoont door het toeval gelijkenissen met'. Tsja. Prima, dan definiëren we voorspellen vanaf nu op deze manier, gewoon om Basto te plezieren.

Alleen al vanwege een piepjonge Barney Stinson in Gestapo-jas is deze film de moeite. "Hij is bang!", jawel. Geinige satire over Amerika, de Amerikaanse film en misschien ook wel over Verhoeven zelf. Starship Troopers is daarmee eigenlijk beter te pruimen dan z'n meer serieuze oorlogsfilms.

Aardige beschouwing:

How “Starship Troopers” Aligns with Our Moment of American Defeat | The New Yorker - newyorker.com

De CGI van deze 23 jaar oude film ziet er vele malen beter uit dan vele films van de laatste 10 jaar. Ongelooflijk dat de vooruitgang hierin zo ontzettend stroperig gaat, dat het soms wel averechts lijkt te werken. Misschien wordt men lui door de eenvoud.

Hou mn hart dan ook vast voor de zoveelste teleurstellende Verhoeven reboot.

Wel meteen zin om het orgineel nog eens te kijken. Geweldige film!

Blijft een aparte film, die enerzijds probeert het mainstream publiek te voorzien van actie en spektakel, maar anderzijds een satirische blik wil geven van een toekomstige militaristische maatschappij. Dat balanceernummer komt niet altijd goed uit de verf omdat de actie niet spannend genoeg is, je kunt het nooit heel serieus nemen.

Ook blijft de satire helaas wat oppervlakkig. Er wordt heel snel een schetsje gemaakt over een nieuwe wereldorde na het falen van de democratie en sociale wetenschappen (achterhaald als je het mij vraagt, dat slecht functioneren ervan en de overname door nieuwe machten zien we nu al).

We leren vrijwel niets over de aliens en wat ze nu eigenlijk willen, anders dan dat de oorlog ermee al een tijd woedt en dat ze de aarde aangevallen hebben. Onschuldig en vreedzaam lijken de reuzeninsecten dus allerminst. Toch lijkt de oorlog volstrekt idioot, omdat veel veldslagen zich op rotsachtige planeten voltrekken waarvan we niet weten of deze nu belangrijke grondstoffen of anderszins een waarde bevatten. Het strijdtoneel lijkt hiermee 1 grote Hamburger Hill.

Het probleem met de satire is verder dat Heinlein, zelf met een militaire achtergrond, een soort van spannend jongensboek schreef waar geen satire in zat en hij daarnaast serieus nog wel uitdagende vragen wilde stellen over de prijs van burgerschap (met stemrecht) en het verdienen van vrijheid door eerst je land te dienen. Een terecht kritische wedervraag lijkt me wel of dat dienen perse militair zou moeten zijn, maar door het meteen in het belachelijke te trekken worden dat soort Heinlein-vragen meteen voorbeantwoord, wat ik een gemiste kans vind.

De manier van oorlog voeren komt achterhaald over. Er zou waarschijnlijk geen mens gestuurd worden naar de verre uithoeken van het heelal en het vuile werk zou worden opgeknapt door machines. De infanterie heeft ook geweren die toch wel zwak overkomen voor zo'n verre toekomst, ze moeten een heel magazijn leegschieten op 1 bug.

Er zijn ook nog wat ontwikkelingen die soap achtig overkomen, toch vond ik deze niet storend. Je ziet gewoon jonge mensen die bezig zijn met relaties en het werken aan hun toekomst, alleen is coming of age in een militaire setting (met opvallend veel vrouwen) wel iets nieuws.

De effecten zijn erg goed overeind gebleven, hoewel cgi toen nog niet heel erg lang populair was. Het ziet er voor die tijd vrij gedetailleerd uit. De scenes met de ruimteschepen zijn best mooi. Evengoed zijn de bugs te zielloos, ze missen een soort van gezicht, met name de kleinere die in groepen aanvallen. Het is dan ook onmogelijk iets te voelen als ze neergeknald worden. Als het echt de bedoeling was dat we ze als intelligente wezens zagen die gewoon met rust gelaten hadden moeten worden, is dat niet goed gelukt.

Dan het acteerwerk...dat had vrij dramatisch kunnen zijn want de jonge cast is erg op uiterlijk geselecteerd (met uitzondering van het peenhoofd van Jake Busey, dat is geen gezicht). Maar Dina Meyer is goed en debutant Casper Van Diem (natuurlijk afstammend van Hollanders maar gewoon een all-American boy) doet het verdienstelijk. Seks symbool Denise RIchards, echt een plaatje, begint fris maar die immer lachende schoolmeisjesgiechel begint al snel de keel uit te hangen. Gelukkig zijn er later in de film nog wat scenes waarin ze haar vrolijke naiviteit moet kwijtraken aan de harde realiteit. Verhoeven heeft waarschijnlijk toch wel het maximale uit zijn cast gehaald. Michael Ironside en Clancy Brown zijn daarbij nog degelijke keuzes om echte ijzervreters toe te voegen aan het ensemble.

Typische Verhoeven elementen zijn de seksueel aggressieve en zelfstandig ingestelde vrouwen, wat blootscenes (jammer dat Denise Richards wat braver bleef) en brute gore. Daarnaast zijn obsessie met het fascisme: de adelaar lijkt duidelijk op het nazi symbool en de propaganda films rieken naar Goebbels. Verder is het erg goed gefilmd.

Wat meer focus had de film goed gedaan, maar vermakelijk is 'ie zeker. De beste Heinlein adaptatie tot nu toe blijft wel The Puppet Masters (1994) voor mij. Ik hoop dat Stranger in a Strange Land nog een keer verfilmd wordt. Best interessant materiaal maar ik kwam er niet doorheen door een teveel aan intrige en personages.

Ik denk dat het meer gemeengoed is geworden en dat er zowel goedkope als veel duurdere producties mee gemaakt zijn. Daarbij geldt ook niet zonder meer dat de duurdere perse beter zijn. Het verschil in kwaliteit kan zowel aan het vakmanschap liggen als aan het budget, daarnaast kunnen krappe deadlines funest zijn. We zien dus zowel cgi die beduidend beter is dan Starship Troopers als cgi die onder dat nivo zit. Vaak is cgi nog het meest lastig als je er animaties van mensen mee laat zien, zeker van dichtbij, iets waar Starship Troopers zich niet hoeft te wagen. Maar onderschat verder niet Verhoeven's vakmanschap om het mooi in beeld te krijgen.

Lang geleden dat ik deze film zag. Vandaag herzien en een punt omhoog. De film kent een dubbele lading en zit slim in elkaar. Met name het gegeven dat de mens de insecten juist aanvalt en niet andersom . Wat oorlog met een groep individuen doet, wordt hier goed, maar soms heftig, weergegeven. Parallelen met daadwerkelijke oorlogen zijn soms ook zichtbaar.
Zag de film met commentaar van Verhoeven en de schrijver van het screenplay. Zeer informatief en interessant! Aanrader, als je dvd bezit!

Inhoudelijk weinig toe te voegen aan de vele kritieken hier. Sluit me aan bij de opmerking dat de film gelaagd is en veel meer is dan een vermakelijke sf-actie-oorlogsfilm. Toch wil ik graag gezegd hebben dat dit in mijn optiek een zwaar ondergewaardeerde film van Verhoeven is. Te brutaal voor de Amerikaanse markt vanwege de erotiek en de maatschappijkritiek....Met "Soldaat van Oranje" Verhoevens" beste werk.

Net in Cinerama 1 gezien. Wat een feest. Film staat 20 jaar later nog als een huis. Een enorme rollercoaster, waarbij de onderliggende maatschappijkritiek enkel relevanter wordt.

Terug naar de volle 5*

Starship Troopers ken ik al heel lang, maar ik heb nog nooit echt de drang om de film te kijken.

Ik wist dat Verhoeven aan het roer stond, dat het zou gaan over alien-insecten en een militaristisch plot met satire, maar verder niks.

Ik moet zeggen dat het ik me er prima mee vermaakt heb. Verreweg het leukst zijn de propagandafilmpjes van het leger, die af en toe tussendoor komen.

Het plot en de personages in de film zelf vond ik weinig om het lijf hebben. We zien een soap-achtige relationele plotjes met wat oninteressante mensen, maar dat wordt dan weer goedgemaakt door de uitbundige gevechtssituaties waarin menig soldaat op brute wijze de dood vindt. Typisch Paul Verhoeven dus.

Leuk om een jonge Neil Patrick Harris te zien acteren, alleen jammer dat zijn rol zo mager is.

Verder weinig over te melden. Het was leuk, maar niet bijzonder. Een nipte 3,5*

Leuke film, en ik was vooral onder de indruk van hoe het eruitzag voor 1997. Toch erg bijzonder wat voor stappen er binnen korte tijd in dat decennium gemaakt zijn op het gebied van CGI.

De bugs zien er anno nu eigenlijk nog wel prima uit. Vooral die scènes zijn erg vermakelijk en lekker gruwelijk met mensen die bij bosjes uit elkaar gescheurd worden.

Het begin van de film is redelijk awkward en highschool, met een hoop personages die zich maar vervelend tegenover elkaar gedragen. Überhaupt vond ik de rollen en personages allemaal niet heel erg geslaagd (wel erg leuk om een jonge Neil Patrick Harris te zien!).

De stukjes ‘nieuwspropaganda’ tussendoor zijn dan wel weer erg leuk gedaan en geven het geheel een fris, komisch en satirisch randje, maar moet zeggen dat ik dat bij de rest van de scènes nooit zo door had. Verklaart waarom iedereen zich zo apart gedraagt en het ergens toch allemaal wat ‘off’ en nep voelt. Kan me voorstellen dat het bij een herziening nog meer op zijn plaats valt dat alles eigenlijk als satire bedoeld was (wist van tevoren ook eigenlijk niks over de film).

Ook leuk en helemaal 2020; men leeft blijkbaar in een behoorlijk genderneutrale geëmancipeerde maatschappij waarin vrouwen en mannen min of meer hetzelfde doen en bereiken (en nog gemengd douchen ook).

3,75*

Starship Troopers is een geweldige science fiction film van onze eigen Paul Verhoeven. In de 23ste eeuw is de wereld verenigd in the United Citizen Federation. Ras en religie telt niet meer want de wereld bestaat uit Citizens en Civillians. Iedereen wordt geboren als Civillian en moet het Citizenship verdienen. Maar denk niet dat de mensheid nu in vrede leven want ze zijn in een harde oorlog verwikkeld met een moordlustig insectenras: de Arachnids. De high school studenten uit Buenos Aires Johnny Rico(Casper van Dien), Carmen Ibanez(Denise Richards) Dizzy Flores(Dina Meyer)en Carl Jenkins(Neil Patrick Harris) gaan allen in dienst bij Federal Armed Service om citizenship te verdienen. Elk gaat bij een andere tak: Rico en Dizzy bij de Mobile Infantery. Carmen bij Fleet en Carl bij Military Intelligence. Het viertal raakt al snel in de gruwelijke oorlog betrokken. Starship Troopers is een heerlijke film omdat alles 'fout' is. De film lijkt een lange reclamespot voor Fascisme. Alles verheerlijkt onderdrukking en geweld, van de lessen die meester Rasczak(Michael Ironside)of de taal van drillsergeant Zimm(Clancy Brown)tot de indoctrinatiespotjes die tussendoor getoond worden. De jongere acteurs zien eruit als een stel Barbie en Ken dolls en braken louter cheesy teksten uit. Ze vormen een mooi contrast met rauwe, kerels als Michael Ironside en Clancy Brown. Zoveel oppervlakkigheid en verheerlijking van fascisme in een Verhoevenfilm kan uiteraard alleen maar cynisch en ironisch bedoeld zijn. Starship Troopers is een krachtig anti-oorlogs en antifascisme pamflet maar bovenal een schitterende scifi-actiefilm. Voor mij is dit Verhoevens beste film aller tijden en daarom 5*!

“This is for all you new people. I have only one rule. Everybody fights, no one quits. If you don't do your job, I'll kill you myself! Welcome to the Roughnecks!”

Veel leuker dan ik had verwacht. Ik had eigenlijk een best slecht uitziende Sci-Fi film verwacht die voornamelijk hoog scoorde omdat ‘Paul Verhoeven’ hier aan gewerkt heeft maar eigenlijk alle schijn bedroog mij daarin. De film ziet er voor zijn jaartal fantastisch uit, en daar is geen woord van gelogen. De monsters, de ruimte, het vechten is allemaal heel soepel gedaan en zag er schoon uit zeker voor die tijd en daar genoot ik intens van. Tuurlijk zag je wel dat veel dingen nep waren, dat was te verwachten en daar peins je ook verder niet over aangezien het maar heel weinig voorkwam.

En de film greep me ook nog aan, het begon al best spectaculair als eerste ontmoeting ook met de aliens en daar was mijn gevoel nog niet helemaal overtuigd van het gene wat ik zag, dat veranderde vrij snel toen we langzamerhand in de film terecht kwamen. We volgen de vrienden (waarvan twee duidelijk verliefd op elkaar) al in de middelbare school waar ze ging afstuderen. ’Carmen’ wou graag naar het leger om piloot te worden, en haalde dit ook. ‘Rico’ wou dat ook, om eigenlijk zo bij zijn geliefde te blijven alleen konden ze niet naar de zelfde school toe, toch omdat ‘Rico’ lager scoorde en dus uit moest komen in een lagere divisie. Hier blijkt hun relatie niet stand te kunnen houden maar, komt wel constant ‘Dizzy Flores’ terug waar hij later meer naar trekt. Ondanks dat komen ze elkaar toch weer tegen na een groot gevecht waar ‘Dizzy Flores’ komt te overlijden. ‘Rico’ is uit op wraak daar waar ‘Carmen’ nog steeds haar plek piloot probeert te verbreden maar de twee wel weer naar elkaar toe groeien.

Het zoetsappige liefdesverhaaltje die er licht in gewikkeld zit is dus best leuk om te volgen, dat is overigens ook het gene wat we moeten volgen tijdens het vertellen van de film en daar is eigenlijk het concept heel erg om heen gemaakt en dat werkte goed. De vijand, de aliens waar ze mee in oorlog zijn geld wel als hoofddoel maar we maken veel mee in de levens van de soldaten, van de opleiding tot aan het slachtveld en dat in een kleine twee uur.

‘Verhoeven’ heeft hier dus nogmaals een puik werkje geleverd die zeker voor zijn jaargang er waanzinnig goed uitzag. Dat met een best leuk verhaal om te volgen en zeker hele goede actie komen we als kijker niet te kort. Dat ook aan een beste hoeveelheid gore, aangezien je afgegeten benen, dode lichamen en aardig wat bloed te zien krijgt maakt de film nog weer leuker.

Ik heb me uitstekend vermaakt en dat buiten alle verwachtingen om, prima film en een uitstekende zit die nergens te lang heeft geduurd voor mijn gevoel. Helaas zien de vervolg delen er minder positief uit, die gaan we later nog wel eens tegemoet.

4.0*

Erg goed gemaakt entertainment. De romantische subplot is wel redelijk lachwekkend en met de haren getrokken, een doortrekking van high school naar het intergalactisch level. Menen de makers dit serieus of lachen ze een eind met de gemiddelde teeny movie? Duidelijk satirisch zijn de sneren naar de werking van het militaire apparaat, gecombineerd met de exploitatie van de sensatiehonger des mens. Exemplarisch is de scene waarin de aanval van de insecten op het slagveld gefilmd wordt terwijl de verslaggever live op tv verminkt wordt. Bij deze kritische ‘futuristische’ visie van de makers wel de bedenking dat afgelopen decennia nu net de omgekeerde beweging gemaakt is. Sinds het Vietnamtrauma wordt er door Amerikaanse overheden zo weinig mogelijk infanterie als kanonnenvlees ingezet en geeft men de voorkeur aan ‘propere’ luchtacties. Men is daarbij toch zeer beducht voor het in beeld brengen van geslachtofferde militairen (omwille van de publieke opinie/vredesbeweging cfr. Vietnam). De infanterie is tegenwoordig toch eerder de laatste schakel nadat het terrein ‘geëffend’ is. Mogelijk was dit nog niet helemaal doorgedrongen tot de makers in die late jaren ‘90, en uiteraard kan het niet verweten worden aan de auteur op wiens boek het gebaseerd is (gepubliceerd in 1959 voor er nog maar sprake was van het Vietnamdebacle).

Niet intentioneel maar wel grappig is de manier waarop de futuristische IT in deze film wordt voorgesteld, naar huidige maatstaven nogal een lompe design en duidelijk geënt op de limieten van de nineties (en zegt ook wel iets over de snelheid waarmee technologie intussen evolueert).

Met deze film heb ik me geen seconde verveeld, genoten van de special effects, het overdreven geweld, de humor, het politieke onderlaagje, de oppervlakkige rom plot. De betere B-trash met een A-budget.

Een lang verhaal over de seksloosheid van de huidige tijd. Maar buitengewoon interessant. Verhoeven is echt een visionair! Maar

Everyone Is Beautiful and No One Is Horny - Blood Knife - bloodknife.com

Een oudje alweer met zijn 24 jaar, want alweer uit 1997. Ik had het destijds niet bepaald op de film, waarom weet ik eigenlijk niet meer precies, maar tegenvallen deed de film wel. Waarschijnlijk omdat ik de spot niet zag in het vet aangezette kritische beeld, iets waar ik nu geen moeite mee heb.

Van het begin moet deze Verhoeven het niet hebben met een soort high school achtige opening die teveel leunt op kalverliefde, rebels gedrag en een of ander feest. De zogenaamde opgekloptheid rond het militaire wezen, de keuzes en opleiding is ook niet zo. De film lijkt voor mijn gevoel teveel op slappe aftreksels van andere films. Toch zit er tussen de regeltje door wel al het geen waar Verhoeven heen wil. De lichte indoctrinatie en opoffering voor het grote geheel, de snit van bepaalde uniformen die erg aan de Nazi's doet denken en de hitserige nieuwsbulletins. Een realistisch beeld lijkt de film dan allang voorbij te zijn en nooit het doel te zijn geweest. Kennelijk heeft Verhoeven iets met een zelfkritisch beeld rondom een totalitaire staat die maar wat graag bloed willen wreken en ronduit wreed is, dit allen in opmerkelijk vrolijke en en schertsend nieuwsbulletins op tv gebracht.

Behalve een flinke portie rauw geweld met rond vliegende ledematen en al, gaat de film dan ook behoorlijk los in een schmierend soort heroisme en flinkheid. Het gebruikelijke stoere militaire gedrag is niet vreemd, en aangezien het een Verhoeven film is ontbreekt evenmin het nodige naakt. Ik had wel geweten zijnde Rico als ik moest kiezen tussen Diz en Carmen. Dina Meyer, Diz, is gewoon een fucking stoer wijf en mag er tegenwoordig nog steeds zijn. Bijzonder overigens de gemengd douchen scene. Voor mij rest achteraf de vraag wie het doel was met deze film. Is dit Verhoeven's kritiek richting Amerika vanwege hun militaire ingrijpen en instelling? De Golfoorlog misschien. Of is dit een vooruitziend beeld van dingen yet to come? Afijn, iets dat eigenlijk ook niet zoveel uitmaakt, want een toppertje is dit zeker niet, maar ontzettend vermakelijk is Starship Troopers uiteindelijk wel.

Vooral die laatste twee zaken. De film is een vilein commentaar op het Amerikaanse imperialisme en de verheerlijking van geweld. Maar daarnaast ook zeer vermakelijk en profetisch.

Mist een beetje wat Showgirls en Basic Instinct wel hebben, het had wel wat ordinairder gemogen.

Verhoeven gebruikt wel zijn fantasie volop en dat werkt in het begin wel goed, maar later wordt het toch een beetje een herhaling van zetten en wordt het een wat saaie satire. Leuk, maar niet echt boeiend.

Mooi gemaakte film, goede sound en effecten, niet echt mijn smaak

Best okay deze film. Geweldig die SFX uit 1997, zoals de eerste keer dat Dina Meyer de ruimte in vliegt. Deed met denken aan Star Trek TNG

Heerlijk ook al die blote borsten... dat kan tegenwoordig allemaal niet meer hahaha

Ik had van de week de gloednieuwe 4K steelbook binnen gekregen via Amazon USA en ben er echt blij mee. Het blijft mooi dat deze film de tand des tijds zo goed doorstaat. De maatschappijkritiek, de humor, de groffe actie. Echt heerlijk. En het is vooral mooi dat het audiovisueel ook nog overeind blijft. 25 jaar oud, maar door het gebruik van CGI en praktische effecten door elkaar heen krijg je gewoon een zeer geloofwaardige film die nieuwere films met gemak voorbij streeft op visueel vlak. Ik heb af en toe op pauze gedrukt bij de monsters om gewoon van de details te genieten. Vooral die brain bug op het laatst ziet er echt fantastisch ranzig uit.

Ik houd van de Paul Verhoeven Hollywood films en ik denk wel dat dit mijn favoriete Verhoeven film is. Deze heb ik ook wel het vaakst van allemaal gezien. Komt een half sterretje bij.

Deze ken ik uit mijn jeugd en vond hem toen geweldig. Vaak heb je dan als je ouder bent en hem dan terug kijkt het dan toch een beetje tegenvalt... daar hoort deze niet bij

4,5*

Heerlijke film van Verhoeven. Op een dubbel niveau heel erg genietbaar. Enerzijds is het gewoon een geweldig in beeld gebrachte, lompe, brute, bombastische actiefilm, met enkele snoeiharde scènes, vettige monsterdesigns en mooie praktische en visuele effecten. Alle actiescènes bleven zonder moeite overeind staan. Ik denk dat ik Total Recall een net iets vermakelijkere film vind, maar het verschil is miniem, en Starship Troopers is echt van begin tot einde puur entertainment. Zonder die maatschappijkritische laag, het tweede niveau, zou het nog steeds een ontzettend vermakelijke - hoewel 'foute' - film geweest zijn. Maar die kritische laag van Verhoeven is messcherp en raak, en maakt van Starship Troopers, in combinatie met die 'lompe' laag, een (klein) meesterwerkje. De heroïsche Amerikaanse muziek, de fout acterende acteurs met hun mooie kopjes, de propaganda-nieuwsberichten tussendoor, de Nazi-kostuums, enzovoort. Het is zo'n geweldig stukje ironie dat deze laag over de hoofden van zovele mensen is gegaan destijds, en wellicht nu nog steeds. Verhoeven houdt Amerika een spiegel voor, maar wel met een vette, onsubtiele knipoog. In feite zo onsubtiel dat het bijna terug subtiel wordt. Ik vind dat een heerlijke vorm van ironie en kritiek geven. Juist omdat de film z'n eigen narratief en personages zo serieus lijkt te nemen, werkt deze ironische laag zo goed. Verhoeven heeft goed door dat hij er in zo'n geval gewoon voluit voor moet gaan. Weinig regisseurs weten zo goed die balans te vinden tussen heel bruut en lomp vermaak en snoeiharde maatschappijkritiek, tussen oppervlakkig entertainment en satire.

4*.

Toch wel een lekkere Verhoeven-film, die mede dankzij de uitstekende CGI de tand des tijds prima doorstaat. Starship Troopers is in eerste instantie de zoveelste SF-actiefilm met een flinterdun script, over de top actie en campy humor - ideaal voor vegetatief popcornvertier. Maar onder die laag van kitsch zit de nodige satirische maatschappijkritiek waarin de Amerikaanse oorlogsverheerlijking flink op de hak wordt genomen. Gewiekste antipropaganda verpakt in hersenloze actie dus. Paul Verhoeven slaat daarmee twee Hopper Bugs in één klap.

4,0 * Triple-A B-film