New Nightmare (1994)

Te zwak.

Deze weliswaar origineel ingestoken sequel, is helaas ook al niet goed. Het duurt allemaal veel te lang voor het op gang komt en mist sfeer. Snel gemaakt populistisch werkje, met matige effecten. Nee, toch vreemd dat ze in geen enkele sequel de vibe van het origineel weten te vatten

Onvoldoende 2,5*

Niet dezelfde vibe van het origineel, maar alle vervolgen t/m deel 5 kennen een fantastische 80's sfeer.

Toch met gemak het beste vervolg uit de reeks. Craven heeft een goede keuze gemaakt door qua script niet terug te grijpen op andere delen en daar rare dingen bij te verzinnen (kun je het je voorstellen hoe het was geweest als Freddy nu een hond had gehad), maar een compleet origineel script te maken. Vergezocht? Misschien een beetje, maar door de gigantische hoeveelheid knipogen maakt het allemaal niets uit. Blijkt uiteindelijk toch maar weer dat een reeks als deze gewoon de hand van zijn schepper nodig heeft om tot grote hoogtes te komen.

Ik noemde al een grote reeks knipogen, maar dit neemt niet weg dat de film in tegenstelling tot het ronduit melige zesde gedrocht, behoorlijk duister en serieus is. Freddy's make-up is overtuigend, de moorden zijn lekker bloederig en de uitspattingen van het freaky kind zijn goed gedaan. Heather Langenkamp acteert in de tussentijd iets beter, maar blijft op een bepaalde manier toch ook die jeugdige onervarenheid van Nancy houden, wat haar rol een prima hommage maakt. Het blijft echter ook leuk om Robert Englund, Wes Craven en John Saxon zichzelf te zien spelen, helemaal Englund is zonder zijn make-up een behoorlijk sympathiek figuur. Het contrast met het Freddy personage kon haast niet groter.

Een paar minpuntjes zijn er zeker wel te vinden, enkele special effects zijn namelijk erg matig en halen toch iets van het kijkplezier weg. Daarnaast vind ik toch dat Freddy zelf net iets te snel in beeld komt, juist zijn lichamelijke afwezigheid maakte het eerste stuk van de film vrij angstaanjagend. De soundtrack is echter wel het beste wat ik tot nu toe in de serie gezien heb. Geen flauwe cockrock zoals het bij enkele vorige delen het geval was, maar gewoon de heerlijke opgepoetste soundtrack van de eerste film.

Wes Craven's New Nightmare is een must voor de fans en is wat mij betreft een vervolg wat bijna even goed is als het eerste deel. De remake hoef ik nu eigenlijk nog geeneens per se te zijn, dit is wat mij betreft een prima afsluiter.

Heel irritant kind, niet echt spannend of eng verder.. Wel erg leuk om wat achter de schermen te zien (net zoals in Scream 3 dacht ik gedaan werd).

2*

Waarbij velen de laatste delen van de elm street films maar niks vonden, vond ik ze gewoon een geweldig horrorfeest met deel 2 er alleen niet bijgeteld.

dit deel zit echter wat anders in elkaar, maar is samen met deel 1 de beste in de serie.

origineel, creepy en nog steeds heerlijk sfeervol.

I love these movies!

en de gore is ook uitstekend op het scherm gezet.

Een spannende film met een mooi verhaal. En ook hier zitten leuke en minder leuke stukjes in de film. Ik vond alleen dat freddy er een beetje vaag uit zag

Zeer sterke laatste vervolgfilm. Originaliteit op z'n top en hij is ook weer eens echt spannend. Het is allemaal wat bizarder, mysterieuzer en dat waardeer ik zeer sterk.

Uitstekende afsluiter!!

Vreemde afsluiter. Niet dat ik er moeite mee heb dat Freddy Krueger veranderd is, maar wel in de setting waarin het wordt verteld. Ergens vind ik het erg interessant door het over de acteurs te hebben en bijvoorbeeld Robert Englund te zien, zoals hij in het echt is. Althans, ik mag ervan uit gaan dat ze niet teveel (zichzelf) acteren. Ik kan alleen niet wennen aan de manier waarop Freddie hier wordt neergezet.

New Nightmare komt in elk geval erg traag op gang. Datgene wat ik juist erg gaaf vond aan de eerdere films is dat de kills goed zijn en de setting tot op bepaalde hoogte lekker fantasierijk. Beide zie je hier gewoon weinig terug. New Nightmare biedt te weinig spanning. In het begin zit je nog te tobben of datgene wat gebeurt, nu een droom of werkelijkheid is. Wat zich uiteindelijk voordoet, oogt dan meer als een typische goedkope sequel en dat is dan wel grappig eigenlijk, want de delen 3, 4 en 5 zijn ook goedkoop. Zij het wel dat die erg vermakelijk zijn. New Nightmare heeft duidelijk een ruimer budget gehad en het kijkje achter de schermen is erg leuk gevonden, maar het echte horrordeel is gewoon slap eigenlijk. Ik houd het maar even op drie sterren.

Een van de beste uit de reeks,gewoon heerlijk om te zien...

Ik hoop toch dat Robert Englund nog een keer het Freddy pak aantrekt!!!

Wes craven is een horror regisseur in hart en nieren! Maar dit vind ik eigenlijk de enige echt goede sequel in de Elm Street-reeks; origineel, duister en bij wijlen ook spannend. De vorige vervolgfilms waren nog net pretentieloos vermaak of gewoon bagger, op uitzondering van het klassieke geweldige eerste deel natuurlijk.

4,0 sterren

Redelijke afsluiter van een vermakelijke reeks en vond ik het ook wel leuk om Robert Englund eens euhm.. normaal te zien.

Alle verwijzingen naar de voorgangers vond ik ook wel leuk gedaan, alleen werd ik van het liedje 1,2 etc. wel een beetje ziek en dat geschreeuw van dat kind was ook vreselijk irritant, maar dit werd gedeeltelijk goed gemaakt door Freddy.

Verder vond ik de film wel redelijk traag op gang komen, en waren de kills nou niet zo geweldig, maar de sfeer vond ik weer ouderwets geweldig.

3*

Een stuk beter dan het belabberde zesde deel en daardoor al met al nog een redelijke afsluiter van de Nightmare on Elmstreet reeks.

Het concept is best leuk verzonnen en dat de personages uit de eerste film deze ook zichzelf spelen is best grappig. De sfeer is duidelijk ook een stuk sterker en het clowneske karakter van Freddy uit de vorige delen is gelukkig verdwenen. Ook leuk dat Englund een keer als zichzelf ten tonele verschijnt. De eerste helft is zelfs nog enigszins spannend, maar in de tweede helft is de spanning helaas weer verdwenen. Freddy ziet er deze keer ook anders uit. Ze hebben geprobeerd om hem wat enger te maken, maar ik vond zijn masker hier juist een stuk nepper ogen.

Er zitten wel een paar goede kills in en het jongetje dat steeds gekker wordt, doet het ook niet zo heel slecht. Wel zakt het niveau in de tweede helft duidelijk wat in. Het wordt wat langdradig en Craven lijkt er hier ook moeite mee te hebben om er een goed einde aan te breien. Maar al met al niet superslecht en na deel 1 en 3 de beste in de reeks, die ik over het algemeen niet heel hoogstaand vond.

2,5*

Erg leuk laatste deel.

Vele male beter als de laatste paar delen.

Een heel tof verhaal wat erg leuk in elkaar zat en wat geen moment verveeld.

In mijn ogen is dit deel na deel 1 het best.

Stiekem hoop ik echt dat er nog een Nightmare On Elm Street komt, maar dan wel weer met Robert Englund

3,5

deze gaat nogal ver en staat ook los van de vorige 6

Zekers beter dan de vervolgen die na deel 1 uit kwamen.

Ik zie deze deel eigenlijk ook los van elkaar, maar in de film zelf heeft het er wel allemaal mee te maken.

Freddy was eindelijk weer een maniac met sarcastische opmerkingen

Heather Langenkamp en Robert Englund zijn toch een perfect Nightmare duo !!

De film duurde lang, was traag en het duurde voordat het allemaal op gang kwam. Heather een zoontje geven was niet echt een goede zet naar mijn mening en een aantal mensen als zichzelf casten en alles wat er zo in de voorgaande reeksen is gemaakt teniet doen, ik kon er maar moeilijk inkomen. Verschillende malen, vroeg ik me af, wat is het nut van dit allemaal? Het voelde helemaal niet aan als een echte Nightmare film ondanks de aanwezigheid van Freddy en Heather. Nu ben ik zeker dat voor mij enkel het origineel en nummer 3 tellen.

Heather moest nog één keer Nancy spelen, euh jongens hoe kon ze Nancy spelen als Nancy reeds was gedood in deel 3?

Een origineel idee maar het kwam toch niet helemaal uit de verf. De film duurt ook te lang en er wordt te weinig gemoord.

Desalnietemin: Wes, R.I.P.

Alle delen gezien sinds vorige week maandag.

Na het zwakke deel 5 en 6, keerde Wes Craven voor de laatste keer in 1994 terug met een waardige afsluiter.

Craven kreeg tranen in zijn ogen na het bekijken van de sequels. Hij kon de verhaallijnen niet goed meer volgen, en besloot om deze puinhoop recht te zetten. Dit door middel van een eigen script dat goed in elkaar steekt. Een soortgelijk script werd destijds al geschreven voor A Nightmare on Elm Street 3: Dream Warriors (1987), maar werd door New Line Cinema afgewezen.

Over het verhaal moet je in principe niet teveel vertellen. Het mag in elk geval duidelijk zijn dat een groot deel van de cast zichzelf speelt. Het verhaal is eveneens gebaseerd op een stalker die actrice Heather Langenkamp rond die tijd lastig viel. Haar echte man David LeRoy Anderson, is werkzaam bij de special effects. Hij weigerde om zichzelf te spelen, en zijn rol ging naar David Newsom. Bekende gezichten uit A Nightmare on Elm Street (1984) verschijnen weer in beeld. Het was de doelstelling van Craven om Johnny Depp te vragen, maar hij heeft nooit de moed gehad om dit door te zetten. Depp bleek achteraf namelijk graag op het aanbod te zijn ingegaan. Ook producenten Robert Shaye en Sara Risher speelden zichzelf. Risher kocht zelfs gloednieuwe kleren voor haar korte rol, en was ontzettend nerveus. Tot slot vertolkte de dochter van Wes Craven (Jessica Craven) een rol in de film. Cameo's waren er o.a. voor Tuesday Knight, Jsu Garcia en de zus van Robert Shaye. De destijds jonge Miko Hughes kroop in de huid van Dylan. Om hem te laten huilen verliet zijn moeder de set, en fluisterde zijn vader hem toe dat ze was overleden. Deze gemene truc bleek effectief te zijn. Hij was een grote fan van Freddy Krueger. Zo was hij dagelijks aanwezig bij de make-up van Robert Englund. De acteur verscheen eerder al in Pet Sematary (1989). Hiermee maakte hij zijn acteerdebuut. De film bevat een aantal leuke verwijzingen naar deel 1 en 3. De aardbevingen in Los Angeles vonden in 1994 daadwerkelijk plaats. Dit gebeurde ongeveer 2 weken voordat de opnames werden afgerond.

Met dit laatste deel keerde Craven terug naar zijn oude roots. Freddy werd aan de hand van de vele sequels meer als een komisch figuur gezien, maar moest de boogeyman blijven zoals hij altijd al was geweest. Niet voor niets won Craven de prijs voor het beste scenario in 1995 tijdens het Fantasporto. Daarnaast werd de film 5 keer genomineerd. De oorspronkelijke werktitel was: "A Nightmare on Elm Street 7: The Ascension." Helaas ontsnapte de film niet aan een remake.

3,0 *

Prima in elkaar gezet met een leuk verhaal, kijkt lekker weg.

De hele reeks in wat dagen achter elkaar gezien. Voor de derde keer.

Waar ik dit deel heel hoog had zitten ( want origineel ,,leuke toevoeging aan de reeks )

Was dit toch een tegenvaller,,en dat komt niet door het film,door realiteit idee.

Dat is zoals ik al benoemde erg leuk gedaan.

De cast die er toe deed waren meestal teenagers .

Nu moet het kind kar trekken,,,en het is een irritant jochie .

Echt,Werkt op je zenuwen .

Niet elk deel was natuurlijk even goed,,,maar overal zaten wel vondsten,leuk bedachte dromen in .

Dat was hier bijna niet terug te vinden .

Zelf heb ik de eerste keer erg van new nightmare genoten, en zou ik hem een vier geven.

Nu niet met veel plezier nog eens gezien.

R.I.P Wes Craven

Nightmare is en blijf mijn favo franchise in het horror genre

iets minder dan deel 1-5 maar nog steeds vermakelijk.en orgineel bedacht.

binnen kort maar weer een zien een tijdje geleden nu.

Veel gezeur om het kind en uiteindelijk veel te weinig Freddy, juist nu die dreigender dan ooit is. Begon erg leuk, zelfbewust op bezoek op de filmset en optredens van o.a. Robert Shaye, maar zodra Heather Langenkamp verandert in een hysterische moeder die een behoorlijk irritant kind wil redden, is het uit met de pret. Ongelofelijk dat Craven heel kort hierna het prachtige Scream zou maken.

2,5*

Hoe alles kan veranderen.

24 jaar geleden alweer, vond ik hem echt goed .

Maar nu echt slapjes en ook nog eens zwak acteerwerk ...2 kleine sterren .

Een meesterwerkje van de horror meester himself Wes Craven. Origineel, spannend, vermakelijk en dit is toch wel een heel knap stukje werk. Wes Craven (moge de goede man rusten in vrede), heeft zich meer dan eens bewezen een meester te zijn in het horror genre. De man heeft het horror genre een nieuwe dimensie gegeven in met name de Nightmare On Elmstreet films en Scream. Freddy Krueger is legendarisch, dankzij Wes Craven.

In retrospect vooral een vingeroefening voor Scream.

Een film die op meta-niveau handelt over de figuur Freddy, zoals Scream dat ook zou dan, maar dan over het genre en haar regels als geheel. Best een intrigerende ingang in een reeks die een beetje ten onder is gegaan aan verhaaltechnische voortborduursels en teloorgang van zijn killer. Niet omdat hij in deel zes eindelijk doodging, maar omdat hij voorgoed het rijk der horror had verruild voor steeds ongepastere dieptepunten van cartooneske humor.

De meta-benadering doet nu minder baanbrekend aan dan waarschijnlijk in 1994 het geval was; Craven is nogal wat tijd kwijt aan het uitleggen en bespreken van hoe het allemaal in elkaar steekt. De horror, die door het losbreken uit alle oude meuk eigenlijk vrij spel had moeten krijgen, komt daarmee toch een beetje op de tweede plaats te staan.

Heather moest natuurlijk de hoofdrol op zich nemen, maar ze is er als actrice niet echt op vooruit gegaan. Ook dat kleine kereltje dat zo gewild was begin jaren ‘90 (ik kan hem moeilijk loskoppelen van zijn “boys have a penis”-quote), is hier aardig irritant.

Logischerwijs een beetje de oddball in de Nightmare-reeks. De charme komt uit een andere hoek, maar daar blijft het ook een beetje bij, want de horror is secundair. Dat is toch wel kenmerkend, nu ik erover nadenk: iets nieuws wordt goed gedaan, iets anders blijft ondermaats. Netto komt ieder deel rond dezelfde score uit. Jammer dat dit deel met 2,5* al bij de beste hoort.

Dit laatste deel van mijn blu-ray box gezien en het is mooi geweest met The Nightmare on Elm Street films. Dit laatste deel (voor Freddy vs Jason en de reboot film) valt tegen. Ik had gehoopt op een herleving nadat ik gelezen had dat Craven (r.i.p.) het roer weer had overgenomen. Wat Remorz al aangeeft; dit was een warming-up voor Craven die al bezig was met 'Scream' die twee jaar later uit kwam. Met Scream blies hij opnieuw weer het 'slahser' genre een nieuw leven in. Tijdperk Freddy Krueger was over. En maar goed ook.

Het script van deze film vind ik compleet de plank mis slaan. Met andere woorden: de voorafgaande delen waren een film in een film. Je kan het geniaal vinden, maar ik vind het flut. De film had best spannender gemogen. Geen echte horror (want Freddy is gewoon niet eng), maar met Craven in de regiestoel had ik wel verwacht dat de spanning veel meer opgevoerd zou worden. Neen. Freddy is flink serieuzer, komt geen spat humor meer vanaf, maar daar is het ook wel mee gezegd. Make-up (masker) vond ik té plastic. In de eerste aantal delen zag Freddy er fraaier uit. Het jochie Dylan vond ik vreselijk irritant. Ja, deze film slaat behoorlijk veel planken mis. Anderzijds ook wel een beetje logisch als je, je bedenkt dat dit alweer het 7de deel is. Uitgemolken tot de laatste melkdrup.

Mijn conclusie is simpel. Eerste deel is gewoon het best, tweede en het derde deel prima. Maar daarna zijn de films vrij bagger. Dit deel had het enig sinds een beetje goed kunnen maken, maar tevergeefs... Adieu Freddy!

Goeie film waarin de actrice Heather Langenkamp lastig gevallen wordt door een stalker die zich voordoet als Freddy Kreuger. Na het eerste deel is Wes Craven terug in de regiestoel en gooit het hier over een andere boeg en maakt daarmee de beste film van de gehele reeks. Een origineel idee waarin de acteurs zichzelf spelen en het kan ook gezien worden als een voorloper van Scream.

Wat een zeer matige tot slechte film. Totaal niet spannend. Nee ik had hier veel meer van verwacht.

Teleurstelling.

Als je je door 5 delen van ANOES heen baant om bij dit deel uit te komen, om vervolgens tegen te vallen, dat is jammer. Niettemin waardeer ik de poging van Craven om nieuw leven in de reeks te blazen en het daarbij ook te laten eindigen. Dit deel voelt daadwerkelijk aan als een ander deel, maar ik moet de verwachtingen met Craven niet meer zo hoog houden denk ik zo.

Craven kiest tijdens zijn terugkeer in de regiestoel voor een complete draai aan de film. De komedie gaat volledig het raam uit, en de horror keert weer helemaal terug waardoor de dreiging en spanning terugkeert. Wanneer dit goed wordt gedaan, heb ik er geen problemen mee, maar Craven werkt het verder vooral saai uit. Met een speelduur die 22 minuten langer is, wordt dat een probleem.

Acteerwerk is redelijk slecht, maar enkele personages zijn er wel flink op vooruitgegaan. Langenkamp viel me vooral positief op. Craven schrijft een creatieve, maar beperkte rol voor haar uit. Ze weet dit echter goed op te lossen. Englund is vooral saaier in zijn "echte" vorm. Craven zelf maakt ook nog een cameo, maar ik kan ook van hem niet zeggen dat hij al te best acteert.

Het voornaamste probleem dat ik heb met deze film is dat het niet echt weet te werken qua spanning, en leunt erg veel op personages die weinig uithalen, zoals dat kotertje. Dusdanig veel dat de horror al vroeg niet serieus te nemen valt. Het komt allemaal vooral dwaas over, en dat is niet voordelig. Daarbuiten remt de film ook af op tempo, waardoor er tussendoor toch te veel lege sequenties ontstaan.

De nieuwe Freddy vond ik daarnaast ook weinig opwindend, en veel minder uitgewerkt. Zijn hele verschijning heeft dankzij de nieuwe look de dreiging volledig losgelaten. Echt leuk is hij dus niet meer, ondanks dat Englund zoals gewoonlijk wel nog steeds probeert er iets leuks van te maken. Bijzonder eigenlijk hoe je een icoon zo snel minder geslaagd kan maken door middel van een verandering op uiterlijk.

De finale is verder ook nogal dwaas, met wat mislukte effecten. Ondanks dat blijft de film als geheel vermakelijk, en de draai die Craven eraan geeft is verfrissend te noemen. Het jammere is dat Craven waarschijnlijk gewoon niet de beste regisseur was om het klusje te klaren. Van zijn editing ben ik al geen fan (meerdere keren cutten in dezelfde scene) maar in het algemeen vind ik dat hij gewoon te weinig weet toe te voegen aan de film qua regie. Als hij het gewoon bij het script had gehouden had ik dit stukken beter gevonden.

De frisheid valt hem niet weg te nemen en tijdens het tweede gedeelte kijkt de film lekker weg. Enkele scenes blijven erg leuk en de moorden ook. Het is jammer dat Craven te veel op elementen steunt zoals het zoontje en daarmee minder op de elementen die wel effectief zijn. Nog steeds zitten er de nodige, creatieve elementen in, maar in het algemeen is het toch echt een stapje terug. Zo rommelig als deel 2 is het niet geregisseerd, maar deze film is op z'n zachtst uitgedrukt een matige film.