Genre: Drama / Romantiek
Speelduur: 88 minuten
Oorsprong:
Verenigde Staten
Geregisseerd door: Orson Welles
Met onder meer: Joseph Cotten, Dolores Costello en Tim Holt
IMDb beoordeling: 7,6 (26.657)
Gesproken taal: Engels
On Demand:
- Bekijk via iTunes
- Niet beschikbaar op Netflix
- Niet beschikbaar op Pathé Thuis
- Niet beschikbaar op Videoland
- Niet beschikbaar op Amazon Prime
- Niet beschikbaar op Disney+
- Niet beschikbaar op Google Play
- Niet beschikbaar op meJane
Plot The Magnificent Ambersons
"Real life screened more daringly than it’s ever been before!"
De jonge, knappe maar wat wilde Eugene Morgan wil trouwen met Isabel Amberson, de dochter van een gegoede rijke familie. Maar in plaats trouwt ze met de saaie maar betrouwbare Wilbur Minafer. Jaren later wanneer Wilbur overleden is keert Eugene terug en vraagt Isabel nog een keer ten huwelijk. Ditmaal stemt ze in, maar haar verwende zoon probeert het huwelijk te saboteren.
Externe links
Acteurs en actrices
Eugene Morgan
Isabel Amberson Minafer
Lucy Morgan
George Minafer
Fanny Minafer
Jack Amberson
Roger Bronson
Major Amberson
Narrator (stemrol)
Citizen (onvermeld)
Video's en trailers
Reviews & comments
eRCee
-
- 13346 berichten
- 1923 stemmen
Ik vond het echt zo'n film voor cinefielen. [...] Vooral erg steriele en vlekkeloze regie, veel meer nog dan Kane, maar het mist een hart.
Mee eens. Steriel is het juiste woord. Het verhaal kan ook niet overtuigen of ontroeren omdat de personages alles aan zichzelf te wijten hebben. Met name Isabel, die nog wel op enige sympathie kan rekenen, maakt gewoon keer op keer de verkeerde keuze. Tel daarbij op de vreselijk irritant uitgesproken dialogen en alle scenes met die tante (wat een kwelling) en dit is gewoon een faliekante mislukking.
starbright boy (moderator films)
-
- 21290 berichten
- 4461 stemmen
De film is volgens mij bewust steriel omdat dat deels het thema is. Je leven missen omdat dat niet in het beeld past dat je van jezelf wil overbrengen. Het moet zijn emotie halen uit de in de tweede helft duidelijk naar voren komende gevoel van een gemist leven. En dat lukt niet echt, want daar lijkt het meeste in stukgemaakt. De film gaat met horten en stoten naar het einde toe. De film verspringt af en toe van toon, wordt hij soms uitleggerig, lopen scenes niet meer en is het veelbesproken einde echt een aanfluiting. In tegenstelling tot The One Ring ben ik er wel bijna van overtuigd dat de film zonder de studioingrepen veel beter was geweest, al zullen we dat ben ik bang nooit zeker weten. Want de beste stukken vond ik beter dan Citizen Kane. Volgens mij had dit een film kunnen zijn die me langzaam onder de huid was gekropen en me zonder me heel erg te raken tijdens de film had ontroerd na afloop, om het geheel. Maar dat doet het nu niet.
3.5*
BBarbie
-
- 12795 berichten
- 7632 stemmen
Film met een turbulente ontstaansgeschiedenis. Richard Jewell schrijft in zijn boek “The RKO Story” (Octopus Books, 1982) op blz. 173 over de eerste voorvertoning in een bioscoop in Pomona in maart 1942: “The Pomona audience kidded the picture, laughed in the wrong places and talked back to the performers. Flabbergasted by the crowd reaction ( ... …) the president ordered editor Robert Wise to cut approximately 40 minutes out of it.”
Dat slagerswerk is goed te zien. Zeker naar het einde toe wanneer het verhaal op schokkerige wijze afgeraffeld wordt. Helaas zijn de geknipte delen definitief verloren gegaan, dus zullen we nooit weten waarop Orson Welles zijn publiek heeft willen trakteren.
Ondanks het prima acteerwerk ontstijgt deze eindversie al met al nauwelijks de middelmaat. Zonde.
The One Ring
-
- 29974 berichten
- 4109 stemmen
Gisteren een herkansing gegeven en dat pakte verrassend goed uit. Sterker nog, de meeste kritiek die ik eerder noemde kan verwijdert worden, terwijl de pluspunten kunnen blijven staan.
The Magnificent Ambersons stond me vooral bij als een incoherent rommeltje dat voor geen meter liep en opbouw mistte. Daar had ik nou eigenlijk nog erg weinig last van. Ditmaal lukte met het een stuk beter om de wereld van de Ambersonfamilie gezogen te worden. Er zit meer gevoel in dan ik me herinnerde. De nostalgie ligt er zelfs wat dik bovenop en het is een vrij ontroerend portret van verlies. De hoofdpersoon is misschien volledig onsympathiek, maar de bijrollen zijn dit niet en alleen al de personages van Ray Collins en Agnes Moorehead zorgen ervoor dat het geheel een ziel krijgt. Die afscheidsscène van die eerste op het station is waarschijnlijk het beste moment van de film. Enigszins moeilijk verklaarbaar wat daar precies gebeurt, maar de rook en belichting in combinatie met Collins opgewekt-melancholische spel is prachtig gedaan.
Het blijft wel een film die vooral in de tweede helft wat lastig loopt. De eerste keer wist ik niet waar de Ambersons financieel aan ten onder gingen. Nu heb ik de melding van slechte investeringen niet gemist, maar het wordt zo terloops (en al een tijdje nadat het gebeurt) vermeldt dat het me duidelijk lijkt dat daar geknipt is. Het einde is ook belachelijk, maar ik kan er enigszins omheen kijken, omdat Welles visie zo duidelijk is dat het niet moeilijk te raden is waar het eigenlijk zou moeten eindigen. Welles wilde shots van de lege hallen van het huis van de Ambersons, maar we hebben eigenlijk al zo'n shot als George en Fanny samen voor het laatst door het huis lopen en we zien dat alles klaar is voor verhuizing.
Eerst had ik zo mijn twijfels of een langere versie The Magnificent Ambersons beter zou maken, maar nu twijfel ik daar niet meer aan. Dit is bij uitstek zo'n film die een lange lengte nodig heeft. Om te ademen, om nog meer gezogen te worden in die wereld, misschien een beetje als Il Gattopardo (hoewel niet zo extreem lang). De tragedie moet langzaam gaan drukken op het geheel. Dit gebeurt nu niet, maar niettemin heeft de film zijn kracht niet helemaal verloren. Natuurlijk, ik zie nu ook wel hoe het beter had kunnen zijn dan Citizen Kane (wat het zeker niet is), maar The Magnificent Ambersons zijn niet helemaal ten onder gegaan.
Kan hier wel een kleine 4* aan kwijt nu.
scorsese
-
- 11780 berichten
- 10189 stemmen
Goeie film over een zoon die het niet kan verkroppen als zijn moeder gevoelens blijkt te hebben voor een oude geliefde. Een mooi verhaal waarbij de wereld langzaam verandert door 'moderne uitvindingen' wordt goed weergegeven. Uitstekend gebruik van decors met een aantal fraaie shots (vergelijkbaar met de eerste film van Orson Welles). Echter komt de film vooral in het laatste gedeelte wat gehaast over.
mister blonde
-
- 12461 berichten
- 5408 stemmen
Uitstekende film van Welles. Omdat er naar het einde toe wat vreemde overgangen zijn, is het gemakkelijk om te beweren dat het duidelijk te zien is dat deze film verminkt is en dat de film daardoor aan kracht heeft ingeboet. Het filmfeit dat er flink gesneden is, is bij bijna iedereen die de film ziet wel bekend. En dan ga je er op letten en is alles een bevestiging van wat je al weet. Ik ben er van overtuigd dat als dit niet bekend was, dat je er (evt. vreemde montage, scene overgangen etc.) veel minder mensen over zou hebben gehoord of hooguit in een voetnoot. Vond het zelf ook hartstikke meevallen en nauwelijks echt hinderlijk.
De film begint heel luchtig. Een komedie zou ik het niet noemen, maar de tien minuten durende proloog schuurt daar wel tegen aan. Daarna wordt het tot vlak voor het eind, steeds wat donkerder. Het lijkt ook of Welles' voice over steeds wat somberder wordt. Van een ironische speelsheid naar melancholisch. Het personage Georgie is deels autobiografisch. Ik weet niet meer of ik dit tijdens het zien van de film zelf bedacht heb of ook daarvoor al een keer gelezen heb ergens. De state of mind van dit personage bepaald grotendeels dan ook de toon van de film.
"The Magnificent Ambersons" is een sarcastische titel. Dat besefte ik me pas na afloop. Stom eigenlijk. Het gaat over vervlogen tijden, ouder worden en nostalgie. Opnieuw maakt Welles een film over macht en status. [edit]@ TOR; Grappig, ik moest tijdens het kijken ook aan Il Gattopardo denken.[/edit]
Tegelijk, en daar zit het warme van de film in wat mij betreft, gaat de film over onbeantwoorde verlangens en liefde. Geen van de hoofdpersonages krijgt uiteindelijk echt zijn geliefde.
Vond opnieuw, hoewel wat minder opzicht dan Kane, dat heel bijzondere shots de film verder ondersteunen. Het is bijzonder effectief, soms erg mooi en dan weer vertelt het visuele mede het verhaal (door onderlinge verhoudingen duidelijk te maken bijvoorbeeld). Het belangrijkste is dat het allemaal heel driftig samenwerkt; het verhaal, de acteurs, het visuele en de thema’s. En Welles kan als geen ander daar een prachtig geheel van maken. Dat kunnen zelfs alle scharen van de wereld nauwelijks echt verpesten. 4 sterren.
Onderhond
-
- 87215 berichten
- 11969 stemmen
Begon goed, daarna een tergend langzame fall.
De eerste 10 minuten waren nog best te pruimen. Vond de voice-over van Welles goed werken (wel raar, meestal veel commentaar op voice-overs maar bij deze film niet?), hij zorgt voor een vlotte eerste 10 minuten met een paar leuke kwinkslagen. Vooral het feit dat je de intro (qua inhoud) eigenlijk gewoon zo kunt overnemen en in een recente film plaatsen. Zeuren over de toekomst en met weemoed terugkijken naar het verleden is duidelijk van alle tijden.
Vanaf het dansfeest wordt het iets minder, daarna begint de film eigenlijk een lange trip neerwaarts. Het is altijd jammer wanneer er buiten de regisseur om edits aan een film gemaakt worden, maar eerlijk waar was ik blij dat het geen 50 minuten langer duurde.
Nogal overdreven acteerwerk en vervelende personages zorgen ervoor dat het drama nergens uit de verf komt en de fall alleen maar vervelend en zeurderig overkomt. Het laatste half uur was een marteling, en niet omdat het verhaal van de hak op de tak sprong. Het mist vooral het vlotte en luchtige van het begin.
Goede eerste 10 minuten dus, daarna niks meer. Vond het visueel ook onderdoen voor Kane trouwens, maar weinig interessante shots of camerabewegingen gezien. Redelijk kaal geregisseerd zelfs, zeker wanneer het drama de overhand begint te nemen.
1.0*
BBarbie
-
- 12795 berichten
- 7632 stemmen
Het laatste half uur was een marteling (...)
Waarom kijk jij eigenlijk die oude Hollywood-films?
Zoals met alle kunstuitingen worden ook die zeer uiteenlopend gewaardeerd. Maar kijkend naar jouw overzicht van 0,5* en 1,0* films, bespeur ik toch een appreciatiepatroon. Jij vind, dat die films uit de gloriejaren van de Hollywood-studios niet deugen.
Prima, maar waarom begin je er dan aan?
Is dat een vorm van zelfkastijding?
Of kijk je met het vooropgezette idee om ze een voor een de grond in de boren?
Allemaal heel erg zonde van je tijd, want elk uur dat geweest is komt nooit meer terug.
Onderhond
-
- 87215 berichten
- 11969 stemmen
In dit specifiek geval een website-gerelateerd project waar elke maand een regisseur in de kijker gezet wordt. Deze maand was het Orson Welles.
Als je er zo over denkt kan je maar beter stoppen met film kijken, want zo'n geweldig waardevolle hobby is het nu ook weer niet.
BBarbie
-
- 12795 berichten
- 7632 stemmen
Als je er zo over denkt kan je maar beter stoppen met film kijken, want zo'n geweldig waardevolle hobby is het nu ook weer niet.
Voor mij is het al meer dan 60 jaar puur vermaak —net als het lezen van boeken trouwens— en daarmee een waardevol onderdeel van mijn dagelijks leven. Om teleurstellingen en lage scores te voorkomen probeer ik vooraf redelijk selectief te zijn in wat ik wel of niet wil zien (en lezen). Lukt niet altijd, maar vaak wel.
John Milton
-
- 21559 berichten
- 11722 stemmen
Ik dacht achteloos 'ik reageer daar ook even op' nadat ik hier kwam om te stemmen, maar ik zie dat jullie gedachtenwisseling uit 2014 stamt. Had toch iets meer leven verwacht bij Welles' 'onteerde' could-have-been(?)... Overigens hoor ik (en dat weet OH ook, want we hebben we daar al eens over gehad) ook bij de pre-selectie school, helemaal nu ik ervan ben doordrongen dat ik niet alleen niet meer alles in kan halen welke goede films er reeds gemaakt zijn, maar ook dat er per jaar meer interessante, goede en leuke films uitkomen dan ik in dat jaar kan zien. Met boeken hetzelfde, ik weet nu al dat ik de 1200 boeken die ik bezit niet meer allemaal zal lezen voor ik dood ga (bedankt Winston Churchill, voor die realisatie). Dus ik probeer wel diegenen eruit te pikken die ik verwacht goed te vinden.
Wat The Magnificent Ambersons betreft, een verhaal als dit ligt te ver van mijn interesses om me echt in deze film te trekken. Prima geacteerd, maar het deed me niet zoveel. Degelijk, is het gevoel dat overheerst. Ik kan ook totaal niet inschatten hoe de film zonder de cuts zou zijn geweest, al staan de verwijderde scenes wel beschreven op internet. Wellicht dat Ik net als TOR bij herziening iets scheutiger ben, maar vooralsnog houd ik het op 3,5 ster.
Biosguru
-
- 1557 berichten
- 5096 stemmen
In dit specifiek geval een website-gerelateerd project waar elke maand een regisseur in de kijker gezet wordt. Deze maand was het Orson Welles.
Als je er zo over denkt kan je maar beter stoppen met film kijken, want zo'n geweldig waardevolle hobby is het nu ook weer niet.
Jullie krijgen niet per film betaalt?
mjk87 (moderator films)
-
- 13290 berichten
- 3906 stemmen
Tegenvaller. Ik vind de film niet zo zeer klinisch, maar eerder een film die me niet meetrekt, vooral door het gedateerde melodramatische acteerwerk waardoor de besognes van de personages me al snel niet meer kunnen interesseren. De regie is dan wel aardig, met die leuke eerste 10 minuten en sowieso vrij sterk camerawerk. Daar helpt het benauwende 4:3-formaat ook uitstekend bij. Maar Welles heeft hoe dan ook oog voor diepte en kadreringen. Maar ik zag liever een boeiende film. 2,5*.
IH88
-
- 8752 berichten
- 3080 stemmen
“My gosh, the old times are certainly starting all over again.”
Redelijke filmklassieker. Het probleem van The Magnificent Ambersons is het rommelige en nodeloos ingewikkelde script, en het voelt allemaal gehaast aan. Je krijgt niet echt de tijd om een band op te bouwen met de personages, en de 88 minuten gaan (te) snel voorbij. Veel personages worden geïntroduceerd, maar geen één weet een blijvende indruk achter te laten. Hoewel Anne Baxter wel een sterke en charismatische actrice is, maar hier wordt te weinig gebruik van gemaakt. De regie is wel sterk, en ook het einde is uitstekend.
Kiekerjan
-
- 119 berichten
- 106 stemmen
Amerikaans 'Turn of the century' drama waarin een welgestelde familie langzaam maar zeker wordt verzwolgen door de opkomst van de automobielindustrie en de koppigheid van (klein)zoon George. De film wordt ingeleid door de stem van Orson Welles en probeert via filters en statisch camerawerk een ouderwetse toets te geven aan de beelden. Het eerste uur is weinig interessant. George wordt bewust afgebeeld als een vervelende nietsnut die het geluk van zijn moeder en haar ware liefde Eugene doorlopend in de weg staat. Hij is een kinderachtige, irritante snotaap wiens motivatie ik niet kan of wil begrijpen. Als hoofdpersonage doet hij meer kwaad dan goed. Het verhaal stevent duidelijk af op een climax waarin George eindelijk zijn 'comeuppance' krijgt, maar weet onderweg zo goed als nooit te boeien. Joseph Cotton zet veruit de beste acteerprestatie neer en vormt net zoals in Citizen Kane een echte meerwaarde, maar is jammer genoeg gelimiteerd tot een bescheiden bijrol. Het laatste halfuur demonstreert het verval van de familie en bereikt heel even een hoger niveau, maar wordt uiteindelijk genekt door een totaal ongepast einde. Blijkbaar had Orson Welles een andere ontknoping in gedachten, die achter zijn rug door de studio werd omgezet naar een klassiek Happy End. Net zoals bij von Stroheim's Greed werd het geknipte materiaal daarna vernietigd. Onvergeeflijk. Welles levert als regisseur knap werk af. Veel ongewone perspectieven, long takes, deep focus, close-ups waar nodig. Sets zijn gehuld in duisternis en vaak is er via low-keybelichting een sterk contrast tussen licht en donker. Het is visueel interessant en redelijk inventief voor die tijd. Inhoudelijk is het echter niet half zo goed.
Shadowed
-
- 8378 berichten
- 5266 stemmen
Niks.
Toch wel jammer, want ik had goede hoop na het recent zien van Citizen Kane. Zelfde regisseur, dus hopelijk ook een beetje dezelfde stijl. Maar waar ik Citizen Kane voornamelijk vond uitblinken tussen de zwart-wit films vond ik The Magnificent Ambersons toch weer een nogal standaard zwart-wit gebeuren.
Alle frisheid van Citizen Kane is zo goed als weg en is verplaatst met dufheid en voornamelijk saaiheid. Een film van 88 minuten was nogal moeilijk uit te kijken. Ik werd nergens echt in meegenomen, en er waren maar weinig punten die me maar een beetje terug de film in wisten te trekken.
Ik zie ook weinig interessante personages in de film. Enkel bij Baxter wist de film enkele keren even op te leven. Voor de rest waren het vooral saaie, oninteressante personages waarvan ik er bij de meeste al vergeten was wat de naam was toen de film net afgelopen was.
Wel mooie detail in de omgevingen, maar nogal saai en leeg geregisseerd door een regisseur die wel echt interessante stijlen neer kon zetten. Maar alle frisheid en uniekheid is in deze film verdreven, wat tot een nogal saai gebeuren leidt. Jammer, maar dit kon me echt nergens bekoren.
cinemanukerke
-
- 1157 berichten
- 737 stemmen
Schitterend. Het verval van de aristocratie getoond via de grandeur van de Ambersons die langzaam afbrokkelt. De vooruitgang (auto’s) wordt door hun op hoongelach onthaald maar allen zullen door de vooruitgang vernield worden (vader door de financiële kant, moeder door de sociale code, zoon doordat letterlijk een auto hom omver rijdt). Welles is gulzig in zijn filmische klasse : van prachtige tracking shots (die bal scene is toch een juweeltje van camera werk en choreografie - toch ongelooflijk dat sommige users dit negeren), one take scenes waarin de personages perfect gekadreerd zijn, sublieme deep focus shots. Aangevuld met de magnifieke fotografie van Stanley Cortez, de doem en noodlot zit in elk schot door zowel belichting als camerastandpunt. De jaloezie, haat, nijd, afgunst, verraad loert in elke scene. De dramatische spanning snijdt dwars door het witte doek. Welles was dan ook liefhebber van Shakespeare. Jammer dat de film werd ingekort, het abrupte einde laat de film echter verminkt achter. Maar toch heeft Welles het laatste woord (in de film toch) door de eindgeneriek voor te lezen ipv titels te plaatsen. Godard zal het hem achterdoen (tijdens de generiek weliswaar) van Le Mepris.
Basto
-
- 10062 berichten
- 6817 stemmen
In de jaren 90 had ik m op laserdisc. Tien aan zeldzaam exemplaar en de enige manier om Welles zijn obscure 2e film te zien. Inmiddels is de film gewoon te krijgen op blu ray en ik vond het wel tijd voor een upgrade. Jammer dat we het nog steeds met de flink ingekorte versie moeten doen.
Maar goed. De film ziet er op de Criterion blu ray prachtig uit en ik ben ook wel dol op verhalen van verval. Het afstandelijke heeft ook erg mijn voorkeur boven melodrama en de stijl van Welles ligt mij goed. Zou eens moeten kijken in hoeverre The Royal Tennenbaums hierop gebaseerd is. Ik denk een hoop.
Prachtige film. 4* blijven staan, maar wat zou ik graag de Welles cut hiervan willen zien.
Het laatste nieuws
'A Gentleman in Moscow' met Ewan McGregor als Russische gevangene binnenkort op SkyShowtime
Ongeziene WOII-film 'The Photographer of Mauthausen' op Netflix wordt een must-see genoemd: 'Hakt er flink in'
Austin Butler speelt alcoholverslaafde oud-honkballer in nieuwe misdaadfilm 'Caught Stealing'
Rebel Wilson doet boekje open over wangedrag 'Borat'-acteur Sacha Baron Cohen, acteur ontkent
Bekijk ook
Imitation of Life
Drama, 1959
38 reacties
Ordet
Drama, 1955
78 reacties
The Big Heat
Film noir / Thriller, 1953
71 reacties
Trouble in Paradise
Komedie / Romantiek, 1932
21 reacties
Touch of Evil
Film noir / Thriller, 1958
256 reacties
The Last Picture Show
Drama, 1971
151 reacties
Nieuwsbrief MovieMeter
Het laatste film- en serienieuws per e-mail ontvangen?
Populaire toplijsten
- Top 250 beste films aller tijden
- Top 250 beste sciencefiction films aller tijden
- Top 250 beste thriller films aller tijden
- Top 250 beste familie films aller tijden
- Top 250 beste actie films aller tijden
- Top 100 beste films van de laatste jaren
- Top 100 beste films op Netflix
- Top 100 beste films op Disney+
- Top 100 beste films op Pathé Thuis
- Top 50 beste films uit 2020
- Top 50 beste films uit 2018
- Top 50 beste films uit 2019
- Top 25 beste films in het Nederlands
Corporate & Media
Realtimes | Publishing Network
Innovatieweg 20C
7007 CD, Doetinchem, Netherlands
+31(315)-764002
Over MovieMeter
MovieMeter is hét platform voor liefhebbers van films en series. Met tienduizenden titels, die dagelijkse worden aangevuld door onze community, vind je bij ons altijd de film, serie of documentaire die je zoekt. Of je jouw content nou graag op televisie, in de bioscoop of via een streamingsdienst bekijkt, bij MovieMeter navigeer je in enkele klikken naar hetgeen dat voldoet aan jouw wensen.
MovieMeter is echter meer dan een databank voor films en series. Je bent bij ons tevens aan het juiste adres voor het laatste filmnieuws, recensies en informatie over jouw favoriete acteur. Daarnaast vind je bij ons de meest recente toplijsten, zodat je altijd weet wat er populair is op Netflix, in de bioscoop of op televisie. Zelf je steentje bijdragen aan het unieke platform van MovieMeter? Sluit je dan vrijblijvend aan bij onze community.
Social media
Realtimes | Publishing Network
- Registreer |
- Contact ons |
- Over ons |
- Adverteren |
- MovieMeter Films Wiki |
- Series Wiki |
- Algemene voorwaarden en privacybeleid |
- Consent wijzigen |
- RSS Feeds |
- API
© 2024 MovieMeter B.V.