From Dusk till Dawn (1996)

Vermoedelijk heb ik deze ooit al gezien want het zei me allemaal wel iets, het was hoe dan ook dan al heel lang geleden. Gisteren op CAZ gezien. Eerste deel is redelijk tot vrij goed met een aantal grappige dialogen alsof het van de hand van Tarantino zelf kwam. Eenmaal aangekomen in de Titty Twister komt zowel het hoogtepunt als het dieptepunt van de film. De sensuele en beroemde dans van Salma Hayek zal vele mannen hun mond doen openvallen. Helaas geen naakt of misschien is dat ook wel de sterkte van de dans. Hoe dan ook wat er daarna allemaal gebeurd is compleet van de pot gerukt en niet eens boeiend. Ik kan begrijpen dat sommige mensen dit soort absurde gevechten erg vermakelijk vinden maar mij ging het al snel vervelen. Er zaten wel een aantal leuke dingen tussen zoals dat pistool van Sex Machine
Ik heb de film uitgekeken maar wat een slecht laatste halfuur zeg. Meer dan 2.5* verdiend deze uiteindelijk dan ook niet.

een geweldige film.de eerste keer toen ik hem zag dacht een mooie actie/misdaad film.maar ja toen kwam er een tweede gedeelte wat ik niet had verwacht.daardoor vind ik de film juist nog leuker.ik weet het je moet er van houden.ik hou er van .bij de meeste rodriguez films is dat zo.en zoals ik al zei je moet er van houden.

Een bizarre film, en (voor zover mij bekend) uniek in zijn soort: misdaad verhaal slaat om in vampierhorror. De film voelt als twee delen en ergens heeft dat wel iets: Bij elke horrorfilm weet je vanaf het begin dat je vroeg of laat horror te zien krijgt. Vanaf het begin, ook als er nog niets aan de hand is, voel je de spanning.

Bij From Dusk Till Dawn echter niet. De horror komt hier volledig onverwacht. Is dat erg of juist heel realistisch? Want zeg nu zelf: mocht je ooit in een horrorsituatie belanden, dan voel je dat waarschijnlijk niet aankomen. Het komt als donderslag bij heldere hemel, en voor je het weet zit je er middenin. Dat is precies wat de makers hier hebben neergezet. Een gedurfde prestatie.

Eenzijdig regisseur zou later blijken.

“Now, this is my kind of place.”

Lekkere horror/pulpfilm, die duidelijk het stempel van Tarantino en Rodriguez draagt. De dialogen, het acteerwerk, het bloederige en doldwaze tweede gedeelte etc. Tarantino en Rodriguez hebben er weer een smakelijke cocktail van gemaakt.

De eerste keer dat ik From Dusk till Dawn keek was in mijn tienerjaren, en toen kon ik achteraf alleen maar aan Salma Hayek en haar dansscene denken. Nu nog steeds uiteraard, maar de film heeft wel wat meer te bieden. Het eerste gedeelte is vooral sfeervol en een introductie van de kleurrijke personages, en in het tweede gedeelte gaan alle remmen los. Daar moet je fan van zijn, maar ik kan altijd wel genieten van de vreemde hersenspinsels van Tarantino en Rodriquez.

Grappig.

Typisch iets voor Rodriguez om zoiets te produceren. Weer lekker B-achtig en ongeloofwaardig gemaakt. Hoe dommer het verhaal hoe beter Rodriguez het op het scherm tovert. De effecten zien er soms geweldig slecht en lomp uit, maar dat hoort hier ook wel een beetje.

Begint wat traag, maar eenmaal in de club breekt de hel (letterlijk) los. Alles is over the top en grappig gemaakt. Tarantino en Clooney zijn ook lollig in hun rol maar ook Lewis is vooral leuk in haar karakter. Leuke cameo ook van Tom Savini (Sex Machine).

Grappige film die nergens verveelt, maar ook nergens een meesterwerk is. Maar ja, dat kan je wel verwachtten als je het verhaal ziet. En dat is volgens mij ook iets wat Rodriguez dan ook maar al te goed wist.