Sin City (2005)

Na herziening een halfje erbij. Blijft een zeer interessante misdaadfilm die ik vroeger erg kon waarderen vanwege het buitensporige geweld. Om de zoveel minuten is de straat in de wereld van Sin City een dood lichaam rijker en regisseurs Robert Rodriguez en Frank Miller presenteren het op een kundige en onderhoudende wijze. Uiteraard is het merendeel van de film digitaal ingericht en de computereffecten vertonen ondertussen links en rechts wat houterigheid, maar niettemin blijft de unieke visuele stijl opvallend en doeltreffend. Erg fijn is dat het gebeuren een talrijke hoeveelheid aan zeer memorabele personages kent, waartussen ik persoonlijk Mickey Rourke, Elijah Wood, Jessica Alba en Nick Stahl ongeëvenaard vind. Niet elk deel binnen de film is verder even uniek, maar allemaal blijven ze herhaaldelijk boeien. Regisseur Quentin Tarantino nam een enkele sequentie in Sin City voor zijn rekening, maar laat zijn aanwezigheid evenzeer voldoende blijken.

Na bijna 20 jaar eindelijk gezien en dan, ... toch een tegenvaller. Na 45min echt bijna uit gezet en dat doe ik nooit. Toch afgekeken en de 2e helft is iets beter, maar toch....

Vrouwen zijn allemaal hoeren. Mannen extreem onsympathiek. Er is geen enkele reden waarom je als vrouw met zo'n man naar bed zou willen.

De aktie gaat maar door zonder rustpunten of dat je er maar een touw aan vast kan knopen. De eindeloze voice over begint al heel snel te irriteren. Eens maar nooit weer...

En toch zo veel fans hier. Nou prima. Het zal mijn ding gewoon wel niet zijn.

Noirvember 14

Herzien. Deze film schreeuwt om een 4k release met goede Atmos track. Het is immers een film die het vooral van het beeld en geluid moet hebben. De drei verhaaltjes zijn lekker over the top. Maar het zijn de strakke visuals, karaktervolle koppen, het brute geweld en natuurlijk het vrouwelijk schoon dat hier de attractie is.

De eerste keer dat ik m zag kon het me nietvecht boeien, maar ik ga m steeds beter vinden.

Dikke 4* met groeipotentie. Op 4k zouden het best de volle 5 kunnen worden.

Ik heb de film een aantal weken geleden gezien en had hem toen op 3.5* staan gevoelsmatig, maar nu terwijl ik wat aan het terugdenken ben, mag dat eigenlijk gerust naar een 3* zakken voor mij. Ik vond het geen onaangename filmervaring, maar merkte wel al vrij snel dat ik er niet helemaal inzat, en dat het wellicht geen topper voor mij ging worden. En nu zakt de film qua 'nasmaak' - of hoe zal ik het zeggen - ook niet fantastisch goed. Het is een enorm sfeervolle neo-noir met een visueel absoluut gelikte stijl; ik denk dat de grootste criticaster van de film dat ook nog wel zou beamen. Qua art-design is dit top. Maar het is hier wel echt een geval van 'stijl boven inhoud' voor mij, want het inhoudelijke deed me heel weinig. De personages zijn van bordkarton en weinig meer dan karikaturen en de drie verhaaltjes vond ik niet supersterk. Ik had ook gehoopt dat ze wat ingenieuzer met elkaar in verbinding zouden staan met elkaar, maar dat is eigenlijk totaal niet het geval. Hier en daar een verwijzing of een personage dat terugkeert, of eens één gebeurtenis die overlapt en vanuit een ander perspectief bekeken wordt, maar ik vond dat al bij al heel karig. Ik kon me vaak niet van de gedachte onttrekken dat als dit uit de pen van Tarantino was gevloeid, dit aspect véél sterker en organischer in elkaar gestoken zou hebben. Als ik er eentje moet kiezen, vond ik het laatste verhaaltje overigens het meest vermakelijke en sterkste; hetgeen met Clive Owen en het prostituee-leger.

De 'edgy' one-liners, het brute geweld, de hyper-geseksualiseerde vrouwen, de 'coole' loners met een brute buitenkant maar een gouden hart, de enorm afschuwelijke villains.. Ik snap dat het kan aanspreken, en Robert Rodriguez is qua stijl en toonzetting op z'n minst wel heel consistent, maar ik denk dat het me tien jaar geleden allemaal meer gedaan zou hebben. Niet dat ik een film als deze ontgroeid ben, of zo zou ik het toch helemaal niet willen verwoorden, maar het maakte niet helemaal de indruk die het denk ik een aantal jaren geleden misschien wel gedaan had. Al vind ik het inhoudelijk en verhaaltechnisch echt geen bijster sterke film, en staat of valt deze film wel echt of je voor 2 uurtjes lang de stijl en toon op zichzelf voldoende vindt.

3*.