Fargo (1996)

Aardige onderhoudende film..drama...tragikomedie Lulletje rozenwater uit Hollywood doet het prima, Macey dus, evenals de twee boeven.. Ook een kijk op de volgens de gebroeders Coen "domme bevolking aldaar. De enige echte intelligente was schoonvader. Hierboven wordt geschreven dat vrouw Jean dood is, maar dat heb ik niet uit de film kunnen halen...( o ja...die ene boef kwam alleen het geld ophalen...)Mocht dat zo zijn dan zou dat een beetje too much zijn...Maar voor de broers Coen is niets te gek. Kortom, behalve wat overbodige scenes ( de Chinees, die boer die aan het sneeuw vegen was) prima film. jaren geleden al gezien, wist dat het een goede film was en weer gekeken...want ik kan nooit verhalen onthouden....(een voordeel hoor)

Heerlijke film, met drama, actie humor ineen.
zo'n film moet je eigenlijk nog een aantal meerdere keren bekijken, puur alleen om deze nog beter te vinden.
4.0 ****

Nou eindelijk Fargo eens gezien.
Ik was benieuwd waarom Mcdormand haar
eerste oscar had gewonnen omdat ik haar
in de 3 Bilboardsfilm had gezien.
De eerste 45 minuten werd ik er flauw van.
Totdat die indiaan ineens begon te springen.
Toen werdt het voor mij wat beter.
Ik wist niet zo goed of ik het allemaal
serieus moest nemen.In het begin van de film
wordt er gezegd dat het verhaal op ware feiten is gebeurd en het precies zo wordt verteld.
Dat kon ik na 25 minuten al niet serieus nemen.
Ik bedoel hoe de mensen autistisch met elkaar
omgingen,snap wel dat het zo bedoeld is,was
maar nam het te serieus denk ik.Als ik het eerder
als een comedy had begrepen en gezien dan had
ik er minder moeite. mee gehad.
De oscar snap ik niet.Wel zeggend dat ik deze film
in 2018 gezien heb.De tweede oscar voor Mcdormand snap ik wel.Maar dat was in de andere film.Al met al is deze film wel geniaal,
maar ze hadden voor mij de serieuse noot in het begin wel mogen onderdrukken of het anders mogen inleiden.Want de humor was veel te droog voor een op waarheid gebeurde verhaal.
Daarom snap ik de humor niet.En de oscar voor Mcdormand helemaal niet.
Omdat het toch een aparte film is een 2.5

Dit is zo'n film die ik om een of andere reden altijd heb gemist. Nu gezien en hij beviel me goed. De droge zwarte humor en de mafketels in de film zijn typisch Coen, maar het werkt wel.

Eén minpuntje vond ik dat het acteerwerk hier en daar wat dik aangezet was. Werd het net ietsje te.

Onderhoudend.

Of ik het nou zo geweldig vond, nee. Maar vermakelijk was het allemaal wel. Een van mijn eerste Coen brother ervaringen ook. True Grit ooit een keertje gezien maar dat is bijna bij me weggezakt. Vond dit ook wel wat beter. The Big Lebowski gaat binnenkort ook eens op.

Buscemi, Macy en Stormare acteren goed. McDormand is ook wel redelijk maar overtreft bij verre niet het niveau wat ze acteerde in Three Billboards Outside Ebbing, Missouri en dat is wel jammer. Maar ze heeft wel uitstraling. Soms inderdaad wat dik aangezet maar prima te doen.

Ook sommige shots waren erg mooi, zoals Macy die naar zijn auto terugliep van boven en zijn de sneeuw shots ook erg mooi. Best een puik filmpje, maar niet het beste wat ik heb gezien. Toch wel een aanrader.

Toch wel een aparte film. Bij de gebroeders Coen ben ik altijd geneigd te vergelijken met "No country for old men". Dat niveau haalt de film niet, maar toch wel bij vlagen een interessante en spannende thriller. De soms autistische dialogen en het sterke spel van met name William H. Macy en Frances McDormand, houden de aandacht van de kijker vast.
Een logisch en waardig einde verzinnen is helaas niet het sterkste punt van de Coens. Net als bij "No country enz" wordt het laatste gedeelte enigszins afgeraffeld.

Mooi filmpje, lekker sfeertje en gelukkig wat meer straight-forward dan al dat gepraat in No Country for Old Men. Een zwijgzame psychopaat werkt dan toch een pak beter dan een praatgrage sheriff in een belerend Texaans accentje. Maar het sterktepunt net zoals in No Country For Old Men hoe de film erin slaagt om de locatie te gebruiken om er een mooie film van te maken op vlak van sfeer.

Een zwarte komedie die consistent is in zijn stijl, maar daardoor toch tegen het einde een tikkie gaat vervelen. Maar ik hou wel van het zwartgallige. *3,5

Ontzettend flauwe zwartgallige film. Maar dat maakt het nu wel weer het aanzien waard. Buscemi speelt weergaloos als "bad guy". Stormare daarentegen overtuigt niet als slechterik. McDormand (in real life partner van Coen) is lekker no nonsens sullig. Net als haar film partner Lynch. Macy is echt een sulletje en die rol is hem op het lijf geschreven. Je voelt al op je klompen aankomen dat hij het niet voor elkaar gaat krijgen. Het einde werd wel wat afgeraffeld maar uiteindelijk toch een aardige film gezien.

Fargo op vijf: een misvatting natuurlijk.

Wie zijn billen brandt moet op de blaren zitten

Fargo is een van die geroemde klassiekers die ik nog steeds niet gezien had. Na 3 seizoenen Fargo mocht het dus wel een keer tijd worden, en dat werd het op een luie zondagavond. Leuk om te zien waar de serie zijn inspiratie vandaan haalt. Ik had ook niet verwacht dat het eerste seizoen zoveel elementen uit het origineel overgenomen had, maar ook de verdere seizoenen hanteren hetzelfde eigenzinnige sfeertje wat door de film heen hangt. Hier had gemakkelijk een hele reeks films met mislukte misdaden uit voort kunnen vloeien, wat ook precies is wat de serie nu gedaan heeft, alleen dan natuurlijk met seizoenen. Apart als je je bedenkt hoe lang dit geduurd heeft terwijl het concept zich er goed voor leent. Misschien dat niemand zich eerder aan het eigenzinnige stijltje van de Coen Brothers durfde te wagen?

Hoewel Fargo al meer dan 20 jaar oud is en dit goed zichtbaar is, werd het voor mij nergens storend. Ik kon er in ieder geval goed doorheen kijken. En hoewel Jerry Lundegaard niet zo leuk is als Lester Nygaard uit het eerste seizoen van de serie wordt dit met name door de personages van Peter Stormrare en Frances McDormand ruimschoots gecompenseerd. Zoveel jaren na dato is dit nog steeds een toppertje, al had de arrestatie van Jerry wel wat minder gemakkelijk mogen gaan en had ik hier liever nog wat meer van een klopjacht willen zien.

4,0*

Dat is met opzet gedaan!!!!

Ja, dat snap ik ook wel. Vond het alleen hier en daar net een beetje te. De absurde situaties waren wat mij betreft vaak al grappig genoeg.

Ik vind hem wat dat betreft perfect in balans

Mooie vreemde eend deze film. Dat gaat natuurlijk altijd wel op voor een Coen-film, maar hoe vaak kan je een onvoorspelbare misdaadfilm vol zwarte humor en suspense ook als hartverwarmend, mild en onschuldig beschrijven?

De setting is ook wel betoverend. Ik heb altijd echt een zwak voor van die kleine Amerikaanse plaatjes als setting in een film. McDormand speelt samen Lynch (onderschatte acteur eigenlijk) zo'n innemende rol. Die heerlijke dialogen met dat schattige dialect maken het ook leuker natuurlijk. En geen misselijke cast met verder acteurs als Buscemi, Macy en Stormare. Een film zonder een zwak punt. 4.0*.

Goede onderhoudende film met een origineel verhaal.
Lekker droog verteld maar ondertussen wel gruwelijk als je bedenkt dat het echt gebeurd is..
Mooi accent van de plaatselijke bevolking en lachwekkende dialogen.
De bloedige scenes lijken veel op die van Quentin Tarantino,zo niet beter.
Een slechte verkoper,een psychopaat,een hoogzwangere politieagente,allemaal glansrollen!

Het is heel losjes op een paar echt gebeurde dingen gebaseerd. Het grootste deel van de film is gewoon verzonnen.

Waargebeurd moet met een hele grote korrel zout worden genomen. Humor van de bovenste plank en de Coen-brothers ontsporen nergens qua geweld, zoals collega Tarantino vaak doet.

Deze film heb ik ooit als 'sneak preview' gezien. Nu op dvd gekocht voor 1 euro.
Het blijft toch echt een geweldige film. Aparte dialogen, grappige momenten, harde scene's. Alles komt voorbij. Ik heb wederom weer heerlijk genoten. Een top film.

Beetje teleurstellend...

Net deze film gezien, gehuurd in de bib. Had hem nog nooit gezien en al vaak gehoord dat hij zeer positieve reviews kreeg en zelf een oscar!
Toch ben ik wat teleurgesteld, ik had er meer van verwacht, let op het was een leuk onderhoudend filmpje daar niet van, maar dat dit een oscar krijgt, dat begrijp ik niet.

Volgens velen naast The Big Lebowski de beste van Coen, hoewel ik het een zeer vermakelijke film vind gaat mijn voorkeur persoonlijk op dat gebied toch uit naar True Grit en No Country For Old Men.

Waar moet je beginnen met deze uiterst merkwaardige prent? Een film overigens die je na afloop, en vooral een eerste keer waarschijnlijk, met meer vragen en verbazing laat zitten dan dat hij aan de verwachting voldoet of er veel gebeurt. Wat heb ik net gezien? Wat was dit nou? Wat gebeurde er nu eigenlijk? Wie zit te wachten op een geweldige thriller, actie of misdaadfilm komt in die zin bedrogen uit, en ik moet zeggen dat ik de eerste keer dat ik de film zag ook danig teleurgesteld was en me afvroeg wat hier nu zo goed aan was...

Coen slaagt er wonderwel in een verhaal te creëren rond een aantal onwaarschijnlijke domme en burgertruttige mensen die 'toevallig' met elkaar te maken krijgen. Het bijna onwaarschijnlijke verhaal doet zich voor dat de ontzettend slapzak Jerry zijn vrouw laat kidnappen door twee al even domme mensen. Ik weet niet wie er het ergste is maar Buscemi en Macy zetten beide hun rol van ongelooflijke sukkel ontzettend goed neer. Onnodig te zeggen loopt alles in het honderd waardoor de chaos compleet is. Een chaos waar men slechts met verwondering op lijkt te kunnen reageren, een regio overigens waar alleen saaie, duffe en rare mensen lijken te wonen. En daar ligt ook meteen de nadruk. Al die saaie en suffe mensen, burgerlijkheid ten top, onder de plak, een stel bejaarden met elkaar hoe Norm en Margie bij dat eetbuffet rondsloffen, ik zou zeggen, ga in de kist liggen en sluit uw ogen, bij wijze van dan...en dan een dergelijke zware misdaad die al even dom en kolderiek tot stand komt. Typische rol overigens van Stormare. De hoogst onwaarschijnlijke agente Margie lost uiteindelijk de zaak op, maar ook meer op goed geluk en een klein beetje logisch nadenken, met de houtversnipperaar als passend sluitstuk.

De scene waarin Margie zich afvraagt waarom dit nu allemaal nodig was en zich weer bijzonder saai bij haar Norm in bed nestelt om over de meeste saaie dingen te praten, zegt genoeg over de gezocht tegenstelling. De misdaad, en op te lossen zaak, in een erg onwaarschijnlijke omgeving, ingekleurd met de meeste rare karakters, accenten, conversaties, kolderieke toestanden en toevallige gebeurtenissen. Humoristisch zijn al die mensen en vooral scenes waar Buscemi een stevige afranseling krijgt, de reactie van vrouwe Lundegaard wanneer de kidnappers voor het raam staan en dat gevreet van Margie en Norm. Een typisch voorbeeld van zo'n bizarre dialoog is de tipgever die aan de agent vertelt over de man in de kroeg die zei dat hij gek werd in dat huisje aan het meer.

Fargo fascineert, verbaasd, vermaakt, is lachwekkend en vooral bizar. Prima avond vermaak mits het je genre is.

ik vond hem redelijk, iets meer van verwacht.