
Minority Report (2002)
Verenigde Staten
Sciencefiction / Thriller
145 minuten
geregisseerd door Steven Spielberg
met Tom Cruise, Colin Farrell en Samantha Morton
2054. In Washington is een speciale afdeling opgezet die moordenaars oppakt nog vóór ze de moord plegen. John Anderton is één van de detectives werkzaam voor de zogenaamde Pre-Crime divisie. Maar dan wordt hij zelf aangewezen als een toekomstige moordenaar. Hoewel Anderton een rotsvast vertrouwen heeft in het systeem, begint hij toch te vermoeden dat iemand hem erin heeft geluisd. En dan zit er maar één ding op: vluchten om te kunnen onderzoeken hoe hij de misdaad kan voorkomen.
Trailer
https://www.youtube.com/watch?v=jdl6eAIx2K4
Wanneer je deze, als ook andere ingevoegde media op de site wilt zien, dan moet je hier even toestemming voor geven.
Met het tonen hiervan wordt er mogelijk door een andere partij cookies geplaatst en/of wordt je ip-adres geregistreerd, zonder dat MovieMeter hier invloed op heeft. Lees ons privacybeleid voor meer informatie over hoe MovieMeter met je privacy omgaat.
Links
Zoek naar deze film op dvd/blu-ray op AmazonIMDb (7,6 / 508873)trailer (YouTube)boek (BoekMeter)filmscore (MusicMeter)koop op iTunes voor € 9,99koop bij Google Play voor € 14,99huur op Pathé Thuis vanaf € 2,99Theologisch is er natuurlijk wel het oude idee dat God de hele toekomst kent (voor God is er geen verleden of toekomst maar ziet alles in het ‘nu’) maar het idee gaat mis als een handelend persoon in de wereld voor wie verleden en toekomst wel bestaan, zoals de mens, die kennis van de toekomst zou hebben. Dit kan worden opgelost doordat er een ‘alternatieve’ werkelijkheid start op het moment dat de voorspelde toekomst wordt voorkomen: in de film wordt het concept gebruikt wanneer één van de drie voorspellende pre-cogs een andere uitkomst ziet, resulterend in een ‘minority report’. Volgens Kant start er op elk moment dat wij in vrijheid handelen een alternatieve causaliteit (vrijheid is een metafysisch beginsel dat ingrijpt in de natuurlijke causaliteit) en ook de film lijkt als boodschap te hebben dat de voorziene moordenaar de keuze behoudt niet te moorden, hetgeen het belang van de minority report onderstreept. Overigens, volgens de filosofie is de menselijke vrijheid niet in strijd met Gods alwetendheid: elke mens is vrij te doen wat hij wil maar omdat God weet elk mens wil c.q. alles in het ‘nu’ ziet, weet God wat jouw vrije wilskeuze zal zijn.
In de film wordt de rol van het goddelijke orakel gespeeld door genetisch gemanipuleerde wezens (de pre-cogs). Hoe zij de toekomst kunnen voorzien – dus hoe zij in contact zijn gekomen met ‘het metafysische weefsel’ – wordt niet uitgelegd in de film en eigenlijk is hun hele rol – in het water als op het droge – tamelijk belachelijk en ongeloofwaardig. Als science fiction heeft de film dan ook weinig te bieden, anders dan bijzaken als de iris-identificatie en de virtual reality die nu al min of meer werkelijkheid zijn (maar die wel die typische en intrigerende toekomstvisie van Philip K. Dick etaleren). Overigens, al zijn de orakelen niet alwetend zoals de huidige multinationals en overheden wel steeds meer zijn en zijn hun voorspellingen niet gebaseerd op de intenties van mensen (de orakelen voorzien alleen de moorden omdat alleen die het metafysisch weefsel verstoren), de overheid in de film maakt vooral gebruik van camera’s met iris-identificatie om een idee te hebben waar iedereen is. ‘Zien’ is m.i. het grote thema van de film en komt in allerlei contexten en op allerlei niveaus terug in de film.
‘Rennen’ is een ander thema van de film en lijkt ook naar Blade Runner te verwijzen, die andere grootse verfilming van een Dick-verhaal. De kracht van deze film is opnieuw de kenmerkende wereld van Dick: de neo-noir van een mistroostige nabije toekomst met veel regen en armoede waarbij burgers vluchten in technologie zoals virtual reality (al is deze film optimistischer van toon dan Blade Runner), een intelligent verhaal en een constante stroom van briljante one-liners en details. De beelden zijn ook fantastisch en deden me zelfs een beetje aan de surrealistische films van David Lynch denken. Ogen en intellect komen welhaast te kort om alles wat voorbij komt op te nemen.
De film is dan ook eigenlijk niet zozeer science fiction maar bovenal een spannende neo- noir/misdaadfilm. De science fiction levert vooral een leuke context en ziet er ook geweldig uit. En uiteindelijk dient ook de filosofische paradox dat je de toekomst niet kunt kennen alleen om het misdaadverhaal complexer en interessanter te maken. Maar het werkt wel: dankzij de science fiction-omgeving en de filosofische paradox is de film een buitengewoon mooie, knappe en spannende film geworden die de volle 145 minuten vermaakt en intrigeert. Het is wellicht zelfs een meesterwerk dat zich kan meten met Blade Runner en The Matrix.
Het falen van de misdaadloze toekomst in Minority Report heeft niets te maken met een haperende technologie of met een of andere "filosofische paradox", maar feitelijk met corruptie van de macht.
Ik heb het niet over het falen van de misdaadloze toekomst gehad; ik zeg uberhaupt niets over het plot van de film. Wel wordt ook in de film gezegd dat het systeem zelf - dus juist het slagen ervan - een paradox is: de pre-cogs voorzien een moord in de toekomst maar daardoor kan die moord worden voorkomen zodat de moord niet plaatsvindt en de pre-cogs dus in feite niet de toekomst hebben voorzien (de door hen voorziene moord vindt niet meer plaats). Wat zij zien is wat er zou zijn gebeurd als er niet was ingegrepen; tenminste dat moet je dan maar aannemen want er is geen bewijs dat de moord zou zijn gepleegd als er niet was ingegrepen. Het enige bewijs is dat de pre-cogs altijd gelijk zouden hebben...
De film blijkt echter te zijn gebaseerd op een meer metafysisch idee van de toekomst kunnen voorspellen (het oude orakel) hetgeen een paradox herbergt; het is zelfs een onmogelijke premisse die bv. Popper gebruikte om te betogen dat we nooit de toekomst zullen kunnen voorspellen omdat kennis over de toekomst die toekomst zelf verandert: een simpel voorbeeld is dat als we zouden weten wanneer, waar en hoe we zullen sterven we die dood eenvoudig zullen kunnen voorkomen.
Nee, maar ik had het wél over dat falen. En volgens mij ontstaat er helemaal geen "paradox" en is er al helemaal geen sprake van een "onmogelijke premisse." In Minority Report wordt de toekomst voorZIEN vanuit het perspectief van de pre-cogs: er is dan nog net geen misdaad gepleegd, maar staat op 't punt te gebeuren. Nergens worden slachtoffers (doden) zichtbaar. Maw de toekomst wordt niet veranderd, het verleden wordt niet veranderd, maar in het heden wordt gebruik gemaakt van VOORkennis.
Naar mijn mening is het wat jammer dat ze voortijdig verklappen wie er achter zit door in beeld te brengen wie Danny (Farrell) vermoord. Dat haalt wat spanning weg. Ik heb niet meteen een idee of dat op een andere manier had gekund. Ik vraag me ook af of Sean nu echt dood is of niet. Ik vermoed het wel, dat Lamar hem ontvoerd en vermoord heeft. Dit zou Cruise dan triggeren om voor hem te komen werken zodat zulke zaken in de toekomst vermeden konden worden.
Volgens mij wel 4* waard.
Daarnaast heb je een soort toekomstbeeld waarbij Big Brother overal aanwezig is en je via eyescans overal kan detecteren. Ook in het dagdagelijkse leven word je via “levende” reclameborden of andere videowalls geëntertaind.
De uitvoering van het mechanisme van de pre-cogs is wat eigenaardig en doet wat denken aan de lotto met de juiste balletjes. Ook het swipen van de beelden oogt wat raar en omslachtig. Desalniettemin erg knap gedaan met de pre-cogs en Schubert op de achtergrond. Hoewel de film wat plotgaten kent en bij momenten wat overdreven is, zit het verhaal goed in elkaar. Tom Cruise doet het erg goed en ergert me voor een keer geen moment. Ook altijd tof om Max von Sydow aan het werk te zien. Spielberg besteedt ook veel aandacht aan het utopische beeld van de wereld in 2054. Een voorlopertje van Ready player one... De telegeleide auto’s en de spiders bvb zijn erg creatieve vondsten. De vliegpakken van de agenten daarentegen vond ik wat minder.
Minority report is een uitstekende scifi-thriller met een degelijke inhoud en uitwerking. Diverse plotlijnen lopen door elkaar en de film kent een aardige twist. Eentje waarbij je kan stilstaan en gerust tussen pot en pint kan over filosoferen/discussiëren op café. Zo heb ik ze graag. Verdiende 4,0*!
Ondanks wat gedateerde effecten weet Spielberg alsnog prima hoe je een verhaal spannend en intrigerend houdt. Vrij netjes, maar effectief verschijnt er steeds een nieuw laagje en komen er wat nieuwe personages op het toneel. De acteurs zijn prima, maar de personages zijn - op Peter Stormare na - nogal kleurloze figuren. Dit maakt het er niet makkelijker op dat de film twee en een half uur duurt. Het verhaal is interessant genoeg om te blijven boeien en dan krijg je nog niet eens antwoord op alle vragen. Want volgens mij wordt nog steeds niet duidelijk wat er nu precies met het zoontje van Cruise is gebeurd. Toen ik Minority Report voor de eerste keer zag vond ik 'm erg indrukwekkend, inmiddels is dat wel wat afgezwakt. Maar de film blijft een erg aardige, amusante en nette scifi-actiefilm.
3,5 sterren.
Inception is nog zo een voorbeeld van een film waar ik maar niet kan inkomen. Ik heb deze week proberen te beginnen, en ik legde het na 10 minuten af omdat ik toen al zag dat het niet ging, en ik ging het later nog eens proberen, misschien vanavond
Niet aan beginnen! Nolans interessant doenerij / fake drama project die er in gaat als koek bij het grote publiek als altijd, maar een onvoorstelbare zaadfilm is van de eerste orde. Ploatjes zijn aardig, that's all.
Weer 1 van Spielbergs betere films. Deze is vooral dankzij het verhaal wat onvoorspelbaarder en daarmee wat interessanter om te volgen. Het is dan ook het verhaal wat de film omhoog helpt, want met een normaler plot had dit echt lang niet zo goed gewerkt.
Acteerwerk is in zijn algemeenheid prima. Cruise speelt zeker 1 van zijn betere rollen. Ik vreesde even dat de rol van Morton me te theatraal zal worden maar uiteindelijk geeft Spielberg haar niet genoeg ruimte voor die irritante aanstellerij. Iets wat ik dan heel erg kan waarderen. Daarbuiten doen Farrell en Von Sydow het ook best aardig maar de rest is zo goed als inwisselbaar.
Plot is interessant, visueel is het net aan. De effecten voelen niet bepaald out aan, maar niet al te overtuigend. De sciencefiction wereld voelt wat kaal aan, het is duidelijk dat er wat greenscreens hebben gespeeld tijdens het opnemen.
Cameragebruik is sterk. Enkele scenes zijn dankzij dat sterke cameragebruik soms bijna geniaal te noemen, met als absolute hoogtepunt de Spyder controle in de flat. Daarbuiten voelt het ook lekker modern en snel aan waardoor het bijdraagt aan de sfeer.
Spannend is het niet zo zeer, maar er zitten aardige dingen bij. Enkele gave ideeën erin verwerkt en een lange speelduur die nergens verveelt. Dit soort filmpjes slagen erin in wat ze moeten doen, en dat is sciencefiction zelf. Je ziet het zelden, echt originele ideeën.
grote fout de moord op crow was een impuls maar werd wel lang van tevoren gezien. dat klopt niet zou een last minute moeten zijn.
waarom zou t experiment moeten stoppen?
je kan doorgaan maar dan niet met t opsluiten van de potentiële daders maar gewoon de daad voorkomen. nu worden er weer mensen vermoord.
De onuitputtelijke bron romans en korte verhalen van Philip K. Dick weten door de jaren heen steeds vaker Hollywood te bereiken. Dat is niet zo gek, want de boeken van Dick schetsen een toekomst met interessante thema’s zoals ontspoorde technologische vooruitgang, privacy versus misdaadbestrijding en tijdreizen. In Minority Report wordt een futuristisch toekomstbeeld geschetst waar, door het gebruik van 'precogs', geen moord meer wordt gepleegd. Deze 'precogs' zijn personen die visioenen krijgen van moorden die nog gepleegd moeten worden.
De Pre-Crime afdeling onder leiding van John Anderton (Tom Cruise) moeten daarna de moord voorkomen. Maar als de moord nog niet gepleegd is, is de “dader” dan wel schuldig? Waarom volgt er geen rechtszaak om de schuldvraag te beantwoorden? En is het systeem wel zo foutloos? Interessante vragen die door Spielberg niet allemaal worden beantwoord, maar hij laat het aan de kijker over om een moreel oordeel te vellen over deze vorm van misdaadbestrijding. Spielberg is een genie in het creëren van werelden, en ook hier komt het futuristische Washington op geweldige wijze tot leven. De gepersonaliseerde billboards, de zichzelf besturende auto’s, oogscans etc. Allemaal inventieve ideeën die de wereld net wat extra’s geven. Het verhaal over Anderton, die ten onrechte wordt aangewezen als de volgende persoon die een moord zal plegen en moet vluchten, zit ingenieus in elkaar en ondanks wat plotgaten heb ik bijna tweeënhalf uur genoten. Cruise is weergaloos, en ook Samantha Morton, Max von Sydow en Colin Farrell zijn sterk op dreef. Het einde lijkt op het eerste gezicht een happy end, maar ik heb ook andere theorieën gehoord en gelezen die wat donkerder en naargeestig zijn. Films van Spielberg voelen altijd aan als een filmbelevenis die je niet wilt missen, en Minority Report behoort zeker in dit rijtje.
Niets vernieuwend, simplistisch, en voorspelbaar.
Bovendien verschrikkelijk slechte acteerprestatie van Cruise.
0 ster.
Visueel enorm lelijk. Flets, donker en proberen met coole sf-snufjes het wow-gevoel bij de kijker op te roepen wat bij mij niet uitwerkt. Ook omdat dit zoals in quasi iedere sf-film vaag wordt weergegeven om de tekortkomingen te verbergen. Waarom moeten bijvoorbeeld teksten die geprojecteeerd wordt op een soort holografisch scherm altijd in spiegelbeeld getoond worden? Ook vraag ik me af waarom er in een sf-film altijd een dystopische zwarte sfeer moet hangen met vooral weinig kleur. Soms is het gewoon zoeken achter kleur.
Het verhaal is zelfs nog erger, ik vond de beschrijving al heel raar en vroeg me af hoe ze met de eventuele vragen die ik toen had gingen omgaan. Wel, blijkbaar is het niet mogelijk om daarmee om te gaan. Een wereld waarin je alle potentiële moorden probeert te voorkomen. Het lijkt één van de mooiste uitvindingen die er zou kunnen bestaan, maar het is een paradox en het is gewoon compleet belachelijk. Dat is ook te zien aan de uitwerking die zelfs nog slechter dan gedacht is. Gezien men alles weer tot het perfecte, foutloze doortrekt waardoor onrealisme en frustratie heerst. Want in de wereld gebeuren er plots geen moorden meer. De vragen die dan opkomen zijn: "Hoe komt het dat het precrime-team plots foutloos te werk gaat en iedere moord die nog moet gebeuren oplost?". Hoe kan je criminelen oppakken die zelfs niet eens weten dat ze een moord zullen plegen, omdat ze iets impulsiefs gaan begaan later en dan worden ze opgepakt. Hoe moet je hen dan beschuldigen?". Het zit gewoon vol met de fouten. Het plot is verschrikkelijk en de uitwerking is zelfs nog slechter.
Acteerprestaties zijn erg zwak, de actie is lelijk en slecht weergegeven. Ik wil hier eigenlijk nog weinig over nadenken. Dit was echt vreselijk. Ik heb de film op x2 op een gegeven moment gezet, en deze film mag gerust mijn top 10 van slechtste films ooit in.
Maar waarom dan nog 3,5 ster ? Ik ben het met je eens en stoor me ook altijd aan al die onlogica. En ook die mallotige houterige autootjes waarin ze dan rijden. Is dat de toekomst ?
Veel schimmigheid om diepgang te suggeren.
De eerste keer dat ik deze prent zag vond ik het helemaal niets. Of ik een tos verloren had en dat we niet gingen zien wat ik wilde is goed mogelijk. Toen stond ik er niet echt voor open, maar had ik ook vooroordeel omdat ik niet bepaald onder de indruk van de keuzes van de andere partij was in die tijd. Maar....ik moet zeggen dat ik me wat deze film betreft toch behoorlijk vergist heb. Hoewel er het nodige aan het script valt op te merken zijn er ook zat goede dingen.
Om meteen maar met de deur in huis te vallen wat de slechte punten betreft, draait dat vooral om het bijzondere en hypocriete systeem. Hoe kun je mensen straffen die feitelijk nog niets gedaan hebben? Ik zou nooit weer het daglicht zien als we daarop gingen anticiperen. Ik wil wel zoveel mensen de nek omdraaien. Een interessante discussie volgt tussen Anderton en Witwer in die beginfase: dat je ingrijpt wil niet beteken dat het ook echt gebeurt was. Dan is het vervolgens wel een beetje dubbel dat Anderton, vlees geworden Nemisis voor ieder die aan moord denkt en resoluut straft, zichzelf wel de mogelijkheid toe-eigent om te vluchten en onderzoek te plegen. Zonder meer een plotfoutje is het feit dat de moord van Anderton als voorbedachte rade voorspelt wordt, toch lijkt het mij, op het moment tegenover Crow, een impuls, een impuls die hij beheerst en uiteindelijk sterft Crow ongelukkig door een worsteling wat weliswaar doodslag is maar geen moord. Dan zou de poging van Lamar op John ook veel eerder voorspelt moeten worden. Dit lijkt me een paradox, ze voorspellen iets dat hij beheerst en niet gebeurt, dus dan kunnen ze het ook niet voorspellen toch? Hoe hij uiteindelijk Crow op het spoor komt is ook opmerkelijk. Uberhaubt gaat hij pas zoeken na de voorspelling, en zonder de voorspelling en het gezicht op de billboard zou hij hem ook nooit gevonden hebben en geen moord gepleegd hebben. Ergens blijft dit heel vaag en tegenstrijdig, als ze hem wil naaien hoe hebben ze dat vooruit kunnen koken? Hoe hebben ze de voorspelling in Agatha kunnen programmeren? Het systeem deugd niet kunnen we concluderen, om overigens nog maar te zwijgen van die drie gedrogeerde Pre-cogs waar natuurlijk nogal wat haren over te splijten vallen zoals onmenselijkheid en eigen wil.
Ondanks de bovengenoemde tegenstrijdigheden slaagt Spielberg er toch met verve in een hele aardige en spannende thriller neer te zetten. De stijl is modern, mysterieus en neigt met de overdaad aan grijs, blauw en felle overbelichting een grauwe en trieste bedoening ondanks het feit dat er geen moorden meer gepleegd worden. De wapens zijn grappig, de voertuigen ook, de Spiders hebben wel een erg hoog War of the Worlds gehalte, de billboards en reclames doen erg aan de Bladerunners denken en dat stomme pak cornflakes is humoristisch. De scene met de spiders die iedereen in de flat scannen is erg mooi gemaakt, de scene met de ogen is hilarisch, geweldige gespeeld door Stormare en net als Tim Blake Nelson jammer dat ze er niet meer in voorkomen. Colin Farrell voor zijn doen ook best wel goed, overigens een rol waarvan je lang in het ongewisse blijft. Hoe Lively vermoord wordt vind ik plottechnisch wel weer goed bedacht en ook wel erg goed is dat de focus eerst vooral ligt op de problemen rond Anderton, pas later schuift de balans naar een veel groter probleem zeg maar smeerlapperij.
Al met al een overtuigend sci-fi thriller met een heel aardig verhaal die overigens niet helemaal waterdicht is. Hier en daar toch wat van die Spielbergiaanse humor en koddigheden maar vooral een stijlvol gebracht geheel die prima vermaakt.
Trouwens, de pre-cogs waren slechts met z'n tweeën toen Lamar de "neiging/eerste motieven" voelde om Witwer om zeep te helpen. En, met z'n tweeën, zonder de leidende Agatha, waren die pre-cogs niet slagvaardig.
in een klein uur werd mij dat duidelijk toen de actie begon en het eindelijk spannend begon te worden. het verhaal daarin was zeer goed. ik werd er klaar wakker van en heb de rest op het puntje van mijn stoel zitten kijken. me zelfs op zitten vreten en kwaad gemaakt op situaties in de film waarin ik erg in meeleefde. ik zat gewoon helemaal in de film en dat was heerlijk .zo heerlijk zelfs dat ik tijdens het kijken telefoon afging en ik ervan schrok en deze niet wilde opnemen en door de kamer zo ver mogelijk van me vandaan weggesmeten heb. hij doet het nog maar zit wel een kras op. maar nou en, t'is toch maar een Phone. ik had deze film nog nooit gezien en ben blij dat ik hem verder ongestoord uit heb kunnen kijken..
Die zogenaamde tegenstrijdigheden "zie" ik toch anders. Wat deze film juist uitmuntend uitdraagt is het dilemma tussen een rechtvaardig rechtssysteem en een maatschappij zonder moorden. Dat Anderton hiervan slachtoffer wordt en het hele systeem omver kegelt is uiteraard geen toeval; het moest wel van binnenuit gebeuren.
Trouwens, de pre-cogs waren slechts met z'n tweeën toen Lamar de "neiging/eerste motieven" voelde om Witwer om zeep te helpen. En, met z'n tweeën, zonder de leidende Agatha, waren die pre-cogs niet slagvaardig.
Bedoel je de door mij genoemde tegenstrijdigheden?

Het wil zowel actie zijn als een spannende thriller, natuurlijk sciencefiction, en soms heeft het heel af en toe wat trekjes van een familie-avonturenfilm (een beetje Spielberg-bloed dat kroop waar het niet gaan kon, en ook wel door de combinatie met de score van John Williams die ik niet bij een film als deze vind passen). En door zo'n scène in zo'n kas met van die levende bewegende planten is het weer alsof je in een soort Harry Potter film beland bent.
Wat sciencefiction betreft is er echt een wagonlading aan dingetjes die op je afkomt. Op zich hou ik er altijd wel van om te zien wat voor soort wereld er verzonnen is, en dat was dus af en toe nog wel vermakelijk, maar ook echt weer too much waardoor je, ik in ieder geval, nogal murw raakt van die hele wereld en wat er gebeurt.
Had de film een duidelijke toon of genre gekozen had het wellicht wat kunnen zijn (en dan had er ook zeker een half uur uit gekund), maar nu kon het me na een uur al niet meer boeien, en dan moet je nog lang.
2*, ik zie dat ik een minority ben met mijn slechte beoordeling.
Met een ingewikkeld verhaal over de Pre cogs moet je soms goed opletten.
De film heeft mij niet echt weten te raken.
Eerst moet Tom Cruise iets voorkomen rode bal,
en dan wordt hij verdacht van een toekomstige moord.
Colin Farrell vindt ik minder spelen in Minority report.
Minority report heb ik op een Originele DVD dus al vaker gezien.
Tegenwoordig kosten films toch niks meer met al die streamings dientsten

De premisse is op zich veelbelovend, of toch genoeg voor een prima actiefilmpje met wat scifi. In het beste geval was dit 10 jaar eerder gemaakt door bijvoorbeeld een Paul Verhoeven, dan had het wellicht ook vermakelijker geweest. In de handen van Steven Spielberg daarentegen is er volgens mij niet alles uitgehaald.
Vooreerst is de cast vreselijk - Tom Cruise in z'n zoveelste actierolletje, die Samantha Morton met dat belachelijke over-the-top acteren, ... Actiefilms staan zelden garant voor het beste acteerwerk, maar er mag wel gewoon acteerwerk de naam waardig zijn.
En verder maakt Spielberg het veel te lang en wordt de film met de minuut kleffer. Enige van humor of zelfrelativering is eveneens ver zoek. Zo blijf ik Spielberg een enorm wisselvallig regisseur vinden, ondanks zijn naam en faam. Het ziet er allemaal wel duur en professioneel uit, maar daar blijft het voor mij toch vaak bij. Spijtig.
2,5