Freddy Got Fingered (2001)

'Let op, deze film bevat ranzige dingen wat niet voor iedereen even grappig overkomt'

Goed onderhoudende film door Tom Green zelf en met Tom Green zelf in de hoofdrol.

Als schrijver van het verhaal (en regisseur van de film) slaagde hij er in het verhaal ander half uur lang vol te stoppen met krankzinnige dingen.

De grappen worden net als een estafette achter elkaar gepresenteerd.

Niet alle grappen komen even goed en leuk over, maar de meeste zijn wel geslaagd.

Het heeft weinig zin om je verstand op nul te zetten, want er volgen toch echt een paar ranzige scene's voorbij, met dieren bijvoorbeeld zoals een koe en een paard.

De titel van de film passeert zich halve wegen, tijdens de scene waar Green (zoon) en Torn (vader) elkaar te lijf gaan en later terecht komen in een psychiatrie.

Wat vervolgt als een grote verrassing die staat te wachten voor de hele familie.

Het verhaal is verder niet belangrijk, maar wordt wel zeer leuk en komisch neer gezet.

4,0*

Vrij onconventionele komedie.

Een titel als 'Freddy Got Fingered' belooft niet meteen het toppunt van goede smaak. En dat krijg je ook niet. De humor is erg lomp en bij momenten gewoon ranzig. Liefhebbers van verfijnde comedy laten deze film best links liggen. Zelf heb ik er enorm van genoten.

Tom Green schreeuwt zich een weg doorheen deze film en doet dat met verve! Hij gaat full retard en stort zich volledig op dit project, in geheel eigen stijl.

Erg onderhoudend allemaal. Jammer van het flauwe en ietwat melige einde, maar voor de rest geen seconde saai. 3.5*

Look, Daddy, I'm a farmer!

Heb in het verleden wel stukjes van deze film gezien, maar nooit in zijn geheel bekeken. Toch opvallend, want het is 1 van de bekendere puberale, grove films voor mijn gevoel. Anyway, de film is natuurlijk belachelijk slecht, maar doordat het zo slecht is moest ik regelmatig wel lachen om alle ongein, dat overigens bij vlagen nog vrij bloederig is. De dialogen tussen de familieleden zijn heerlijk fout en ondanks dat lang niet alles grappig is heb ik me er best mee vermaakt. Al zou ik de film geen tweede keer meer kijken.

2,5*

Je moet ervan houden, maar voor mij is het de beste lachfilm die ik ooit zag.

Bizar, smakeloos en verveelt geen minuut.

Omdat het toch al een tijdje geleden is dat ik deze absurde Komedie film voor het laatst gezien heb, heb ik hem afgelopen week nog eens herzien en ik moet zeggen dat ik me er wederom kostelijk mee vermaakt heb. Deze film is op en top Tom Green (was destijds dankzij "The Tom Green Show" bij MTV even één van de populairste komieken van Amerika) en daarmee is eigenlijk al alles over deze film gezegd. Deze film is ook vooral bestemd voor de liefhebbers van de absurde humor en wansmakelijke capriolen van Tom Green, want anders doe je er goed aan om deze film koste wat kost te mijden.

Dus lig je al in een deuk als je Tom Green aan een koeienuier ziet zuigen, als je hem het geslachtsdeel van een paard ziet bewerken, als je hem de navelstreng van een baby met zijn tanden door ziet bijten of als je hem gewoonweg zichzelf als een idioot ziet gedragen, dan zul je de grove en smerige grappen en grollen in deze film ook wel waarderen, zoals ik dat ook deed en nog steeds doe.

In dit verhaal draait het om de volwassen striptekenaar Gord Brody (Tom Green), die nog steeds bij zijn ouders woont, terwijl zijn jongere broer Freddy Brody (Eddie Kaye Thomas) een succesvolle carrière heeft bij een bank. Op aandringen van zijn vader Jim Brody (Rip Torn) gaat Gord op zoek naar werk en hij besluit naar Hollywood af te reizen om daar zijn tekenfilmidee aan de man te brengen. Na een harde afwijzing in Hollywood, trekt hij weer richting huis, alwaar zijn vader woedend is dat hij weer thuis komt wonen en ook omdat hij nog steeds werkeloos is. Een heftige ruzie volgt en als wraakactie besluit Gord zijn vader ervan te beschuldigen, dat hij Freddy heeft misbruikt (oftewel de filmtitel "Freddy Got Fingered"), met alle gevolgen van dien.

Met filmmaken heeft deze film weinig te maken, want het is meer een aaneenschakeling van losse uitspattingen Tom Green (waarbij ook gehandicapten en dieren niet worden gespaard), zonder een zinnig verhaal of een duidelijke richting. Maar desondanks zit deze film toch wel leuk in elkaar en heb ik me er prima mee vermaakt, waarbij ik vooral genoot, en in een deuk lag van het lachen, van de volgende bizarre scènes "Look At Me Daddy, I'm a Farmer !", "Let's Skate This Thing", "I Will Wake Up Your Baby !", "Bamboo Stick", "I'm underwater. Look, I found A Treasure", "Backwards Man", "Pretends To Be A Stock Market Analyst", "Daddy Would You Like Some Sausage ?" en "Cheese Sandwich".

Al deze genoemde scènes zijn te zien in het eerste uur van het verhaal en dat is eigenlijk ook het leukste gedeelte van het verhaal. De 20 minuten (de film duurt 80 minuten) die daarna nog volgen, zijn ook nog wel leuk en grappig, maar zijn ook wat flauwtjes.

Behalve de eerder genoemde scènes kraamt Tom Green ook veel onzin dialogen uit zoals "Japan Four" (als hij een bewaker van een gebouw wilt misleiden) en vooral de hele scène waarbij hij tijdens een etentje zich tegenover zijn in een rolstoel zittende vriendin Betty (Marisa Coughlan), voordoet dat hij een beursanalist is (oftewel de scène "Pretends To Be A Stock Market Analyst") en daarbij dan opeens een zogenaamd belangrijk telefoontje (waarbij hij via een cassetterecorder een overgaand telefoongeluid gebruikt) moet aannemen, waarbij hij dan zegt tegen een zekere fictieve Bob:

Speak up. I'm on my cellular telephone.
I don't care, Bob. You're fired. You're fired !
You're fucking fired, Bob !
Clean out your locker at the club, Bob. You're fucking fired !
Patterns. I don't fucking care what he told you, OK ?
I'm talking about 40 million fucking Deutschmark here, Bob.
40 million fucking Deutschmark !
I told you to wire the money to Geneva last week.
I say Geneva, you hear Helsinki, huh ?
40 million fucking Deutschmark, Bob !

Met name het gedoe (beter gezegd ruzies, die overigens pas eindigen in Pakistan) omtrent zijn vader Jim Brody (die graag en heel vaak rosbief eet) is heel leuk in deze film, maar toch zeker ook het gedoe omtrent zijn in een rolstoel zittende vriendin Betty die van pijpen ("I just wanna suck your cock") houdt en dat ook graag wilt doen bij Gord Brody. Ze is ook best grappig en zodoende moest ik o.a. lachen om de scène in het ziekenhuis (waar ze werkt), waar ze Gord Brody ontmoet terwijl ze aan het spelen is met een koffiemelk cupje (waarmee ze een trucje doet) en er dan gezegd wordt.

Gord: Wow, Are hospitals always this fun ?
Betty: No. Sometimes people here die of cancer
Gord: Cancer, huh ?
Betty: Yeah.

Ook het gedoe omtrent het jonge zoontje, te weten Andy Malloy (Connor Widdows), van buurman Mr. Malloy (Jackson Davies), waar steeds ongelukken mee gebeuren (valt o.a. met zijn gezicht tegen een autodeur en krijgt zowel een fles als een honkbal in zijn gezicht gegooid), is best leuk. Met hem eindigt ook min of meer het verhaal, als hij in aanraking komt met een draaiende propeller van een vliegtuig (daarbij vliegt het bloed bij iedereen letterlijk en figuurlijk om de oren) en daarbij dan roept "Daddy, I'm OK. I'm OK. I'm OK, Daddy".

Verder vond ik de muziekkeuze in het verhaal vaak leuk, waarbij je o.a. de liedjes "Problem" (tijdens de opening van het verhaal) van de Engelse punkgroep "Sex Pistols", "Cars" van de Britse new wave-artiest Gary Numan, "Personality Crisis" van de Amerikaanse protopunkgroep "New York Dolls" en "Natural Blues" van Moby te horen krijgt.

De cast vond ik het heel leuk doen in deze film en dan vooral natuurlijk Tom Green, maar zeker ook Rip Torn als teleurgestelde vader Jim Brody. Vooral deze twee maken het kijken van deze film meer dan waard en om hun heb ik ook vaak moeten lachen. Verder vond ik Marisa Coughlan (als de in een rolstoel zittende Betty, die min of meer een raket wetenschapster is) een leuke maar zeker ook een mooie toevoeging in het verhaal en datzelfde geldt min of meer voor de oudere Julie Hagerty (als moeder Julie Brody, die uiteindelijk haar man verlaat en een relatie aangaat met de bekende Amerikaanse basketbalspeler Shaquille O'Neal, "I did all this for you. Nipples pierced. Can he do it like this, huh ?").

Eddie Kaye Thomas (als Freddy Brody) deed het met zijn droge humor (Jim Brody: How much water is he gonna use ? All of it ?, antwoord Freddy Brody: He should save some for the fish. Huh, Pop ? ) ook wel leuk. Ook zien we in een paar scènes Drew Barrymore (als receptioniste, die werkt voor het bedrijf van David Davidson, waar Gord Brody graag als striptekenaar voor wilt werken) terug en dat komt omdat Tom Green destijds een relatie had met haar. Dat is ook de reden dat Tom Green destijds een heel kort rolletje (als bootkapitein) had in de Actie / Komedie film "Charlie's Angels (2000)".

Deze Komedie film mag dan wel destijds vijf Raspberry Awards (waaronder die voor "Slechtste
Acteur", "Slechtste Regisseur" en "Slechtste Film") hebben gekregen (Tom Green heeft die overigens wel zelf in ontvangst genomen), maar ik vind dit gewoon een hele leuke en grappige film (dit soort humor ligt me wel), waar ik me nog steeds goed mee vermaak en ook weer na het herzien ervan. Omdat de film ook maar circa 80 minuten duurt, kijkt hij ook gewoon lekker weg (na het einde volgen er ook nog wat korte scènes).

Ik schaam me ervoor te moeten bekennen dat ik vaak en hard heb gelachen om deze film. Het is 85 minuten lang shockeren. Eigenlijk een lange afl van de Tom Green show. Korte speelduur is goed. De film had geen 5 minuten langer moeten duren, want na een minuut of 75 is het wel mooi geweest.

Eh.

Ja, ik had nog nooit van Tom Green gehoord. Totaal onbekende acteur voor mij. Ik ben dan ook geen fan van Amerikaanse talkshows waar ik hem dan waarschijnlijk van had moeten kennen. Maarja, aangezien ik daar niet van had gehoord wist ik niet waaraan ik begon.

Vooral de kijkwijzer trok eigenlijk mijn aandacht, vooral bij een komedie met een poster zoals deze. Dus heb hem met lage verwachtingen maar redelijk spektakel verwacht. Toen ik bij minuut 10 kwam wist ik exact wat ik er van kon verwachten.

Green is bij vlagen soms wel lollig, maar dan zijn het de stunts en de over de top dingen die er gebeuren. De schreeuwende Amerikaanse humor kan ik niet echt aan wennen. Ook deze film brengt hier geen verandering in. Soms wel lollig als het helemaal over de top humor is maar helemaal niet geslaagd. Humor waar je dol op moet zijn

Tom Green moet een erelintje verdienen omdat een Amerikaanse burger met zo n onzin naam kan maken. Charles Manson had meer gruwel nodig om tot zo n daad te komen.

Een hoop ranzigheid en (pre)puberale jongens”humor”. Als volwassen vrouw ben ik niet de doelgroep voor deze film en ik had ook nooit moeten luisteren naar de vriend die me vertelde dat ik deze film een kans moest geven omdat hij heel grappig zou zijn.

Geslaagde komedie die soms wel wat grof kan overkomen.

Mwah. Slechte film met soms aardige grappen / kunstgrepen.

Misschien wat gedateerd, om deze nu dan voor het eerst te zien, maar hou wel van dit soort humor, deed me wat denken aan Borat, American Pie, Road Trip enzo, niks mis mee. Lach eigenlijk vrij veel strijk, guilty pleasure

Tja, het moest er toch eens van komen. De scores vallen me niet tegen, maar ik kon er in ieder geval helemaal niks mee. Om één hele simpele reden: het is totaal niet grappig. Tom Green is vooral heel luid, schreeuwerig, en ook wel grof - maar niet grof op een manier om een harde grap te maken, maar meestal is de grofheid de enige grap. Nou ja, gelukkig kunnen sommigen er wel wat mee, van mij kan Freddy Got Fingered in het putje.

Aan de ene kant lekker gestoord, gedurfd en origineel. Aan de andere kant kinderachtig, makkelijk en rommelig. Soort Deadpool maar net wat minder irritant.

2,5

Op youtube deze film kenner weer horen spreken over deze film ,en terwijl zij de film bespraken heb ik weer zo hard moeten lachen. Ik kan het niet helpen . '

Dit is gewoon grappig .

Deze film verdiend gewoon alleen al vier * omdat dit echt nog nooit eerder is gedaan en nooit meer gedaan gaat worden , Met andere woorden : dit is uniek , wat het in mijn ogen kunst maakt .Geen mooie kunst

De grappen zijn zo slecht en zo fout en vaak ook grof dat het leuk word ..

Er is werk van de kunstenaar : Damien Hirst die ik niet begrijp en minder indrukwekkend vind als deze film ..

Can't help myself