Code Inconnu: Récit Incomplet de Divers Voyages (2000)

Prachtfilm, van de drie Haneke's die ik zag veruit de beste. Door de structuur van Code Inconnu kan de regisseur allerlei losstaande ideeën kwijt. Dit resulteert in een veelheid aan boeiende, sterke en indrukwekkende scene's. Sowieso is elk fragment met Binoche al werelds, ze speelt weer eens de pannen van het dak. Ook de gedeelten die een film binnen de film vormen spraken me erg aan: op een of andere manier doet het me altijd wat als acteurs moeten spelen dat ze acteren (zie bijvoorbeeld ook de auditiescene uit Mulholland Dr.). Verder vond ik dat er verrassend veel lijn zat in het geheel en is de film allerminst een moeilijke puzzel. Tsja, je moet er inderdaad een beetje van houden dat Haneke construeert, speelt met het medium (het gebruik van geluid is ook opvallend, haast nouvelle vague-achtig) maar ik val ervoor als een blok. Topper dit.

Weer een mooie film van Haneke en ook zo eentje dat door 1 onschuldig oorzaak meerdere kanten opgaat. Haneke haalt weer zijn bekende trucjes uit de kast en opnieuw krijgen we weer een hele subtiele stille film waarin je alleen stemmen hoort en geen enkel vorm van filmmuziek. Film bestaat eigenlijk uit korte fragmenten over allerlij personages die uiteindelijk halverwege stoppen en vervolgens overgaan naar een ander fragment. Maar toch word aan het einde wel alles aan elkaar gelijmd. De meest aangrijpende scenes waren oa die: Metro scene, Die scene in de taxi en ook die scene aan het begin met die grote chaos omdat die ene gast een propje papier in de schoot gooit van die bedelares, die scenes die eerst echt lijken maar uiteindelijk een film zijn, en ook helemaal over die scenes hoe het verder gaat met die Roemeense bedelares die Frankrijk word uitgezet en teruggaat naar Roemenie en die verdere scenes daar waren ook aangrijpend. Ook het begin eind scene met die kinderen die gebarentaal op elkaar uitoefenen was ook erg sterk. Verder ook weer prachtige beelden en levende decors.

Ja, dit was weer een geslaagde Haneke. Ook hij begint een van mijn favoriete regiseurs te worden.

4,0*

Het laatste deel van de film is mede zo indringend en spannend door de achtergrond muziek van de trommels. Intelligent opgebouwde film met aangrijpende scenes, een typische film van Haneke.

Viel me niet tegen. De irritatie die ik voelde na het zien van 'Caché' (ik meende daar een zekere sociaal-politieke boodschapperigheid te herkennen, en daar heb ik de schurft aan) bleef hier achterwege. Verschillende 'codes' van communicatie (van de verschillende personages, maar natuurlijk ook van de toeschouwer) worden af en toe mooi op elkaar gestapeld, en dat levert een paar heel goede scènes op.

In zeker opzicht deed 'Code Inconnu' me wat denken aan het latere 'Babel' (ik had ook hetzelfde soort deernis voor de Mexicaanse uit die film, als nu voor de Roemeense), maar een full blown mozaiekfilm wordt dit uiteindelijk toch niet (inderdaad, uit de ondertitel kun je dat al opmaken). 'Code Inconnu' is tegelijkertijd minder en meer. Minder uitgewerkt, meer raadselachtigheid. Dus wat meer te kauwen voor de kijker, en dat hoeft zeker geen nadeel te zijn. Waar de grens ligt tussen teveel of te weinig structuur of uitwerking, hangt natuurlijk ook een beetje van de smaak van de kijker af. Als 'the eye of the beholder' een belangrijke rol speelt, is dat wat mij betreft in ieder geval een goed teken.

Ik vind dit behoorlijk goed; ik ga nog even nadenken over het aantal sterren.

Het volgende artikel geeft een aardig inzicht in de manipulaties van de kijker in deze specifieke

Haneke film

Herzien en Code Inconnu blijft moeiteloos overeind als de beste van Haneke. Sowieso kan het met een film die de ondertitel 'recit incomplet de divers voyages' draagt al bijna niet misgaan, en dat doet het dan ook niet. Zoveel goeie scenes, schitterend losvast verbonden door Haneke, met enorm veel thematische lijnen. Naast het hoofdthema 'communicatie' gaat de film over (voor)oordelen, over integratie, keuzes, opkomen voor een ander, het verlangen naar een ander leven, toneelspelen, liefde en meer. Dit alles culmineert in de metroscene, het absolute hoogtepunt van de film. Fenomenaal. Ruime vier blijft derhalve staan, jammer dat ik er net geen 4,5 van kan maken.

Redelijke film met een aantal losse verhaal-lijntjes en personages, die elkaar zijdelings passeren. De film is opgebouwd uit losse scenes van allemaal één lange take die abrupt eindigen. De betekenis van al deze fragmenten is aan mij geheel voorbij gegaan, maar gelukkig viel er nog genoeg te genieten. Vanuit technisch oogpunt zit het allemaal knap in elkaar en dit laat veel ruimte over voor de acteurs waarvan Juliette Binoche een sterk staaltje acteren laat zien.

Ik vrees dat ik nooit een fan van Michael Haneke zal worden. Met uitzondering van het schitterende Amour heeft geen van zijn films mij tot nog toe kunnen bekoren.

Dat geldt ook voor deze film. Na een heel interessant begin krijg je na afwikkeling van het incident met de Roemeense bedelares een soort voetnoten bij het voorafgaande voorgeschoteld, die op een paar uitzonderingen na (de boer op z'n boerderij, de metroscène) nauwelijks belangwekkend of verhelderend zijn. Bovendien zijn die vaak opgenomen met lange shots, een stijlfiguur waar ik sowieso geen liefhebber van ben. Kortom: niet mijn pakkie an.

Hmm, toch wel boeiend, deze film van Haneke . Juliette Binoche, één van mijn favoriete actrices, speelt een grote rol in deze mozaïek-film en dat deed me wel goed. Wat een topper is zij op acteergebied! Andere verhalen vond ik ook wel te doen, al wordt er ook telkens een afleidende uitstapje gemaakt naar Roemenië. Beter had de film zich beperkt tot alleen Parijs, maar soit. De verhaallijnen worden door Hanekes montage even abrupt ingezet als afgebroken. De scenes zelf zijn met lange takes genomen. Kortom wel een toffe stijl, als je dr tenminste van houdt.

Bij Haneke weet ik inmiddels dat ik altijd wel wat bijzonders kan verwachten. De ene keer is dat veel beter geslaagd dan de andere keer en Code Inconnu blijft daarbij ergens aan de onderkant van het midden steken.

Zo’n mozaïek-film is op zich niets nieuws, maar de vorm waarin het verteld wordt is dat zeker wel. Toch is de vorm hier misschien wel het grootste euvel. Ik vond de overgangen naar de verschillende situaties vaak veel te snel gaan en daardoor bleven de verhalen vaak op een behoorlijk afstand hangen. Los daarvan zitten er wel een aantal sterke momenten in, waarbij het ook meestal Jullie Binoche is, die erin voorkomt. Ik vind Binoche ook een bijzonder fijne actrice, die in elke film die ik tot nu toe met haar zag weet te overtuigen en dat ook hier weer uitstekend doet.

Maar verder kon het meeste me niet echt beklijven. Alleen de laatste tien minuten, waarbij Haneke de gebeurtenissen versterkt met tromgeroffel op de achtergrond, waren erg sterk en ook best spannend. Toch kan het helaas niet voorkomen dat ik Code Inconnnu in zijn geheel toch een klein beetje mislukt vind. Experimenteren is misschien leuk, maar leidt niet altijd tot iets goeds. Haneke blijft voor mij zeker een interessante regisseur, maar wel eentje die constant schommelt qua niveau.

2,5*

Michael Haneke vraagt vaak veel van de kijker, misschien wel meer dan dat je ervoor terugkrijgt. Ik zag een sombere fragmentarische visie van de regisseur op de maatschappij, waarbij mensen (ook al toonde hij respect voor zijn complexe personages), mede door hun tegenstrijdige gevoelsleven niet meer in staat zijn verbindingen met elkaar aan te gaan of te communiceren. Daarbij barstte de film bijna uit de voegen door de talrijke subplots.

moeilijk te volgen film, er zit geen coherentie in. is een soort mozaiekfilm, maar komt niet tot zijn recht. Ik heb hem volledig uitgekeken omdat ik dacht dat alles samen zou komen, maar dat gebeurde niet. De film "La Noche de los Girasoles " slaagt daar veel beter in.

Er is een thematische samenhang (vergelijkbaar met de grote romans van Curzio Malaparte).

Bijzondere film. De korte stukjes, het abrupte stoppen. Je moet ervan houden. Ik waardeer deze film wel. Ik vind het heel creatief, authentiek en Juliette Binoche is één van mijn favoriete actrices. Zij speelt weer subliem. Het acteerwerk vind ik sowieso erg goed en realistisch. Door de korte stukjes, vind ik het wel lastig te volgen. Ik kwam er niet helemaal in. Misschien ga ik 'm nog eens kijken. Ik geef een 7. 3,5*

Geen idee wat ik van Haneke moet vinden. Vaak een hit of een miss bij zijn films. Bij deze Code inconnu wist ik niet goed wat ik er moest van denken van al die fragmentarische stukjes. Ik was al gauw de draad kwijt. De openingsscène bijvoorbeeld vond ik erg sterk, net zoals de meeste fragmenten met Binoche die ik sowieso een topactrice vind.

Technisch wel in orde deze Haneke met zijn close-ups en prima camera-uitvoering. Montage en plot soms erg verwarrend met de flashbacks en flashforwards. Mij verloor de film af en toe. Niet alle fragmenten en personages zijn even duidelijk of interessant en dat maakt het vervolgens niet eenvoudig om goed te kunnen volgen.

De film en de fragmentarische aanpak is niet lineair en het doel of bedoeling is ook niet steeds zichtbaar. Geen hapklare film alvast.

kort en bondig: een grandioos meesterwerk.

Pff…. bijzonder sterk weer. Ik kan me uitstekend voorstellen dat deze film (of Haneke in het algemeen als filmmaker) iemand niet zo ligt. Maar ik loop er erg warm voor. Binoche heeft weer een aantal prachtscènes ook, niet tekort.