Een film die eigenlijk behoorlijk traag, saai en langdradig is en ook zeer goedkoop oogt. Maar ondanks dat wist hij me wel van de eerste tot de laatste minuut te boeien. Dat kwam vooral door de sfeer (mede in combinatie met de muziek) als ook door het visuele aspect (de beelden van de omgeving, o.a. de zoutvlakten, en hoe het geheel is gefilmd zoals het camerabeeld vanuit het busje alsof je er zelf inzit).
Qua verhaal is het puur een roadmovie, want Vincent Gallo (hoofdrolspeler en tevens de regisseur van deze film) in de rol van Bud Clay, die weinig praat, is onderweg met zijn zwarte busje naar Californië voor zijn eerst volgende motorrace (de film opent ook met een motorrace waarin hij deelneemt). Onderweg ontmoet hij verschillende mensen, met name vrouwen die hij gelijk inpalmt (zo neemt hij o.a. een zeer jonge cassière "Violet"van een tankstation een stukje mee, ontmoet hij een rijpe vrouw "Lilly" bij een soort van drinkpicknickplek waar hij gelijk mee begint te zoenen en daarna weer wegrijdt

en pikt hij een jong hoertje "Rose" op die hij wat fastfood geeft en daarna weer ergens afzet), waar hij dan even kort mee omgaat.
Hij doet dit trouwens om zijn verdriet te verwerken van zijn geliefde Daisy en hoopt dan ook een vrouw tegen te komen met de naam Daisy. Dat gebeurt dan ook op het heftige einde van het verhaal als Vincent Gallo verblijft in een Motel/Hotel en zijn geliefde Daisy (gespeeld door Chloë Sevigny) langskomt. Met haar heeft hij gelijk orale seks welke behoorlijk expliciet in beeld wordt gebracht. Je vraagt je eigenlijk af waarom hij zo'n verdriet heeft om Daisy terwijl hij haar toch ontmoet en er zelfs seks mee heeft ? Maar op het einde komt dan de aap uit de mouw en blijkt Daisy
dood (gestikt in haar braaksel terwijl ze onder invloed van drugs buiten westen was en toen tevens werd verkracht door een stel jongens terwijl Bud toekeek en niets deed) te zijn en verbeeld hij zich Daisy maar. Hierna is de film ook afgelopen en zie je Vincent Gallo weer rijden in zijn busje.
Ondanks dat het eigenlijk een film van niets is, wist hij me toch te boeien en heb ik me er ook redelijk mee vermaakt (duurt ook net geen 90 minuten).