Nói Albínói (2003)
Alternatieve titel: Noi the Albino
mijn stem
318 stemmen
IJsland / Duitsland / Verenigd Koninkrijk / Denemarken
Drama
95 minuten
geregisseerd door Dagur Kári
met Tómas Lemarquis, Pröstur Leó Gunnarsson en Elín Hansdóttir
De zeventienjarige Nói zwalkt wat door het leven in een afgelegen fjord in het noorden van IJsland. Hoewel hij intelligent genoeg is, werkt hij zich toch steeds weer in de problemen. Voor school kan hij zich niet motiveren en hij hangt liever een beetje rond. Dan ontmoet hij Iris, een stadsmeisje dat tijdelijk bij de lokale benzinepomp werkt. Nói wekt haar interesse en Iris doet hem hopen op een beter leven, ver weg van het koude IJsland.
0
geplaatst: 10 mei 2013, 17:05 uur
Een mooie en ingetogen film met zo nu en dan ook nog wat humor. De eenzaamheid en het leven van hoofdpersoon Nói wordt sterk neergezet door de goed acterende Tómas Lemarquis. De winterse plaatjes werken bij dit soort films meestal erg goed en zijn wat mij betreft zeker sfeerverhogend. Je krijgt dan nog meer het gevoel dat er echt helemaal niks te beleven is in dat dorpje. Ook de muziekkeuze vond ik erg goed moet ik zeggen. Vrij rustige muziek die op de goede momenten wordt ingezet.
Naar het einde toe was je wel aan het wachten op wat er ging gebeuren, want het was wel duidelijk dat er nog iets groots te gebeuren stond. Ik vond het einde best verrassend, maar toch ook wel een goede keuze. De speelduur is ook prima overigens, het gaat daardoor nooit vervelen.
3,5*
Naar het einde toe was je wel aan het wachten op wat er ging gebeuren, want het was wel duidelijk dat er nog iets groots te gebeuren stond. Ik vond het einde best verrassend, maar toch ook wel een goede keuze. De speelduur is ook prima overigens, het gaat daardoor nooit vervelen.
3,5*
0
geplaatst: 18 april 2014, 01:01 uur
Heerlijke feel-bad movie. Onvervalst drama, pijnlijke humor en een prachtig plaatje om te zien. Had deze veel te lang laten liggen. Had em veel eerder moeten hebben gezien!
0
geplaatst: 27 april 2014, 20:37 uur
Typisch IJslands. Iemand die er langer dan 3 maand geweest is, zal er zich best in kunnen herkennen.
En nee, de vertaling van 'biertje' klopt niet. Het is zo'n Duits malt(limonade), zo'n Russische kwas, zo'n belgisch tafelbiertje maar zonder een gram alcohol. Met drop heb ik me laten wijsmaken. (voor de leeftijd van 21 mag geen alcohol gedronken worden, toen toch niet in 2003)
En nee, de vertaling van 'biertje' klopt niet. Het is zo'n Duits malt(limonade), zo'n Russische kwas, zo'n belgisch tafelbiertje maar zonder een gram alcohol. Met drop heb ik me laten wijsmaken. (voor de leeftijd van 21 mag geen alcohol gedronken worden, toen toch niet in 2003)
0
geplaatst: 20 november 2015, 09:16 uur
Bijzondere film. Natuurlijk legt de prachtige cinematografie een sterk fundament in deze 'Nói Albínói'. Verder vond ik dit echt een zeer komische film, tot de lawine. Zeer sterk einde ook. De bankoverval, het bloed, de taperecorder, de waarzegger, het graf wat gegraven moet worden, etc. Droge humor van de hoogste plank. Erg leuk. Verder kijkt dit gewoon heerlijk weg. Fijn tempo, fascinerende personages, intrigerend sfeertje. Ja deze prent heeft me redelijk verrast. Boeiende film. Dikke voldoende dus ook.
0
geplaatst: 30 december 2016, 14:37 uur
Lang geleden nadat ik Dark Horse van hem heb gezien heb ik ook maar eens Noi Albino kunnen aanschouwen. Eentje die alweer jaren out of print is in NL. Nouja, de Engelse versie was voor 5 euro te koop bij Fame.
IJslandse films hebben allemaal één ding gemeen. De neerslachtigheid, rakende humor en vooral een kil en guur klimaat als decoratie. Dat kan je altijd van te voren voorspellen. Hier volgen we in een ondergesneeuwd oord, buitenbeentje Noí. Een jongen met een hoge intelligentie (check). En zoals je weet zit het klootjesvolk daar absoluut niet op te wachten of nemen hem maar voor lief als een een of andere gek. Ook al probeert hij een bank te overvallen met een jachtgeweer. "Niet doen Noi, ga naar huis, rust wat uit... ofzoiets. Op school gaat het niet goed, en zijn vader is een alcoholist... Toch probeert hij zich staande te houden en wanneer hij Iris ontmoet lijkt er licht te komen in het sombere leven in een troosteloos oord. De romantiek wil eigenlijk maar moeilijk overkomen door het bovengenoemde.
Het einde is pijnlijk... meer heb ik daar niet over te zeggen.
Het moet misschien wel aan het klimaat liggen dat er zulke goede films van een afgelegen eiland komen. Noi Albino is er ook zo'n een. Subtiel, rauw en lachen om dingen die eigenlijk schrijnend zijn.
Ik ga gauw achter de twee andere titels van Kari aan...
4,0*
IJslandse films hebben allemaal één ding gemeen. De neerslachtigheid, rakende humor en vooral een kil en guur klimaat als decoratie. Dat kan je altijd van te voren voorspellen. Hier volgen we in een ondergesneeuwd oord, buitenbeentje Noí. Een jongen met een hoge intelligentie (check). En zoals je weet zit het klootjesvolk daar absoluut niet op te wachten of nemen hem maar voor lief als een een of andere gek. Ook al probeert hij een bank te overvallen met een jachtgeweer. "Niet doen Noi, ga naar huis, rust wat uit... ofzoiets. Op school gaat het niet goed, en zijn vader is een alcoholist... Toch probeert hij zich staande te houden en wanneer hij Iris ontmoet lijkt er licht te komen in het sombere leven in een troosteloos oord. De romantiek wil eigenlijk maar moeilijk overkomen door het bovengenoemde.
Het einde is pijnlijk... meer heb ik daar niet over te zeggen.
Het moet misschien wel aan het klimaat liggen dat er zulke goede films van een afgelegen eiland komen. Noi Albino is er ook zo'n een. Subtiel, rauw en lachen om dingen die eigenlijk schrijnend zijn.
Ik ga gauw achter de twee andere titels van Kari aan...
4,0*
* denotes required fields.
* denotes required fields.