

The Band Wagon (1953)
Genre: Muziek
Speelduur: 112 minuten
Oorsprong:
Verenigde Staten
Geregisseerd door: Vincente Minnelli
Met onder meer: Fred Astaire, Cyd Charisse en Oscar Levant
IMDb beoordeling:
7,4 (12.996)
Gesproken taal: Frans en Engels
On Demand:
Niet beschikbaar op Netflix
Niet beschikbaar op Pathé Thuis
Niet beschikbaar op Videoland
Niet beschikbaar op Amazon Prime
Niet beschikbaar op Disney+
Niet beschikbaar op Google Play
Niet beschikbaar op meJane
Plot The Band Wagon
"Get Aboard!"
Tony Hunter, een beroemd zanger/danser heeft zijn beste tijd gehad. Het publiek wil Ava Gardner, niet hem. Maar zijn oude vrienden Lily en Les Martin komen op het idee om een kleine Broadwayshow te maken, en Tony stemt ermee in om mee te doen. Maar de situatie dreigt uit de hand te lopen wanneer de 'bigshot' producer Jeffrey Cordova ten tonele verschijnt en prima ballerina Gabrielle als tegenspeelster voorstelt. Het is haat op het eerste gezicht tussen Tony en Gabrielle en daar komt nog haar jaloerse choreograaf bij. De show is gedoemd te mislukken.
Externe links
Acteurs en actrices
Tony Hunter
Gabrielle Gerard
Lester Marton
Lily Marton
Jeffrey Cordova
Paul Byrd
Hal
Producer (onvermeld)
Orchestra Leader (onvermeld)
Passenger on Train (onvermeld)
Video's en trailers
Reviews & comments

Toon1
-
- 497 berichten
- 2752 stemmen
The Band Wagon van producer Arthur Freed wordt samen met Singin' in the Rain (1952) gezien als de beste musicals van MGM. De verwachtingen waren dus hoog; te hoog. Het was een erg leuke film. Fred Astaire zie ik bijzonder graag spelen (en dansen), maar de nummers en dansjes vielen mij toch wat tegen. Het allerleukst vond ik het eerste nummer, waarin Fred Astaire solo zingt (en danst). Ook een opvallend nummer was die waarin Astaire, Fabray en Buchanan dansen op hun knieën in babykleren. Toch heb ik twee zeer aangename uren gehad en is dit zeker een film die iedere musical-liefhebber moet hebben gezien.

Theatertje
-
- 1235 berichten
- 1143 stemmen
Prachtige musical, waarvan ik dol ben op het nummer 'I GUESS I'LL HAVE TO CHANGE MY PLAN', waarbij Astaire en Buchanan samen een dansje opvoeren, volledig gekleed in smoking. Ideaal gewoonweg! Mooie muziek, goede acteerprestaties, knappe regie, ... Een ding is duidelijk: deze film rulet!!!

Poisonthewell
-
- 4939 berichten
- 12985 stemmen
Fred's beste post-Ginger film, en inderdaad een van de leukste Hollywood musicals ooit. Het slotnummer 'Murder Mystery in Jazz' (schitterende parodie op film noir en Mickey Spillane novelles) is mijn favoriet, en Cyd Charisse (eigenaresse van Hollywood's meest memorabele benen) is hierin op haar allermooist. Hele dikke 4*

Olaf K.
-
- 1132 berichten
- 513 stemmen
De laatste van de grote MGM musicals en een ode aan het genre die zo aanstekelijk werkt dat zelfs een non-adept als ik overstag gaat. Film begint als een poging een cast en director bij elkaar te krijgen die het genre van de musical weer nieuw leven moet inblazen (lekker meta) en eindigt, zonder verhaal, met een paar musicalscenes, waarvan het slotstuk (“The girl hunt”) het meest imponneert.

mister blonde
-
- 12568 berichten
- 5622 stemmen
Must voor musicalliefhebbers, hoor. Beetje combinatie tussen (het eerdere) Singin' in the Rain (die net een stukje sterker is) en (het latere) the Producers (waarvan deze het ruimschoots wint).
Erg leuke zang en dansnummers, die gezien de setting perfect in het verhaal passen. De stukken tijdens de repetities en vooral het uiteindelijke 'the Band Wagon' waren fantastisch. Het 10 minuten durende eind van the Band Wagon (zowel het eind van deze film als het toneelstuk in de film) Murder Mystery was een absoluut hoogtepunt, net als het uitzinnige Tripplets, Louisiana Hay en eigenlijk alle zogenaamde scenes uit de the Band Wagon (het fictieve musicalstuk uit de film). Maar ook buiten the Band Wagon zitten prachtige stukken zoals Shine my Shoes (of zoiets) en het stuk bij Central Park.
De film is een parodie op Broadway, maar dan een heel luchtige. Pretentieuze film/toneel/musical makers krijgen er van langs, maar de film is eigenlijk vooral een komedie. Heerlijke kleurrijke sets (je weet echt niet wat je ziet) en een waanzinnig tempo. Ben niet zo'n fan van Astaire, maar vooral de rest van de cast deed het erg goed. En dan met name Jack Buchanan als losgeslagen regisseur. 4 dikke sterren en zoals gezegd een must voor musicalliefhebbers en eigenlijk alle soorten filmliefhebbers.

wibro
-
- 11590 berichten
- 4098 stemmen
Deze musical moet het helemaal hebben van de zang- en dansnummers. Het verhaal stelt net zoals in de meeste MGM musicals nagenoeg niets voor. Absoluut hoogtepunt in deze verder redelijke musical vond ik het finale dansnummer "The Girl Hunt" met oa Fred Astaire en de dit jaar overleden Cyd Charisse, die we oa ook kennen van "Singin' in the Rain" waar zij het finale dansnummer deed met Gene Kelly.
3,5*

Film Pegasus (moderator films)
-
- 30768 berichten
- 5337 stemmen
Ik had niet veel verwachtingen in deze film. Dit komt uit een periode van musicals waarbij enkele liedjes gewoon het excuus waren om een film te maken. Toch een kans geven, vanwege de bekendheid van deze film specifiek. Wat rustig begon werd een geweldige dansfilm met prachtige choreografieën. Het viel me ook op dat in deze film (en soortgenoten als Singin' in the rain) de mannelijke danser (in dit geval Fred Astaire) dit zo sterk doet en toch een stevige hoeveelheid mannelijkheid kan behouden. Wat latere dansers als Patrick Swayze niet altijd lukten moet ik toch vaststellen.
Veel scènes, waaronder die met het Jazz mysterie stuk (de gangsters) deed me sterk denken aan Michael Jackson's dansstijl. Jackson was een groot fan van Astaire, en je merkt waar hij z'n stijl deels vandaan haalde.
Het verhaal is wel leuk, net als bij Singin' in the rain krijg je zo een blik achter de schermen te zien. Leuke muziek, mooie dansen en alles op een rustige vrolijke manier verteld. Meer moet dat niet zijn.

Film Pegasus (moderator films)
-
- 30768 berichten
- 5337 stemmen
Blijkbaar is de clip van Smooth Criminal gebaseerd op de gangsterscène van Band Wagon, als ode aan z'n idool Fred Astaire. Vandaar de herkenbaarheid van dansen.

Dk2008
-
- 10897 berichten
- 747 stemmen
Dit komt uit een periode van musicals waarbij enkele liedjes gewoon het excuus waren om een film te maken.
Volgens mij is het meer het dansen geweest wat een excuus is geweest. Anders hadden ze gewoon instrumentale nummers kunnen gebruiken. Maar door teksten te gebruiken kon dan al dansend en zingend het verhaal in de film worden voortgezet.

Film Pegasus (moderator films)
-
- 30768 berichten
- 5337 stemmen
Het zijn vooral liedjes dat ik bedoel. Niet in alle musicals wordt zoveel gedanst als hier, maar wel gezongen natuurlijk. In de jaren '50 waren er veel musicals met een gezongen nummer in dat bekender werd dan de film zelf:
Mona Lisa (film Captain Carey USA), That's amore (film The caddy), Unchained melody (film Unchained), True Love (film High Society). De musicals uit die tijd met een verhaal (Sound of Music en West Side Story) waren nog geschikt voor Broadway en werden pas later verfilmd als de stijl van filmmusicals evolueerde.
In veel musicals wordt natuurlijk gedanst, al zullen veel mensen de acteur/danser Fred Astaire beter kennen dan z'n films. Wat niet wegneemt dat er af en toe pareltjes als Band Wagon tussen zitten.

Dk2008
-
- 10897 berichten
- 747 stemmen
Op dit punt verschillen we dan van mening. Ik heb namelijk niet zo'n moeite met de liedjes maar door dat gedans en de manier waarop de liedjes dan tot uiting worden gebracht en vaak ook wordt uitgerekt heb ik hierdoor ook altijd moeite gehad met die musicals.
Op dit punt zijn bijvoorbeeld High society, White Christmas en Grease mooie uitzonderingen, in hoeverre dat dan nog musicals zijn.

Film Pegasus (moderator films)
-
- 30768 berichten
- 5337 stemmen
Grease is dan mijn ding weer niet. Ik ben eerder een liefhebber van deze film natuurlijk, maar ook Singin' in the rain en West Side Story.

Spetie
-
- 38830 berichten
- 7060 stemmen
Een musical die goed te doen is, al zou je dat na het eerste uur niet zeggen. Mijn vrouw vindt musicals vaak erg goed, zo ook deze film, ikzelf hoop altijd dat het allemaal meevalt.
The Band Wagon behoort in ieder geval tot het rijtje betere musicals. Het verhaal is zowaar best aardig. Fred Astaire vind ik niet zo heel bijzonder en komt in deze film ook niet echt goed voor de dag. Hij probeert af en toe grappig te zijn, maar is dat totaal niet. Cyd Charisse is daarentegen wel een aangename verschijning en straalt enorm veel plezier uit tijdens deze film.
In het eerste uur zijn de muzikale intermezzo’s maar matig, en vond ik ze een stoorzendertje voor het eigenlijke verhaal. Tot mijn verbazing zijn echter de optredens in het laatste half uur van de film wel erg goed. Het enthousiasme en de vrolijkheid straal daar vanaf en vooral de “Band Wagon” zelf is een geweldig stuk. Ik werd er zowaar vrolijk van en dat heb ik niet zo heel vaak bij dit soort films.
Het is jammer van het matige eerste uur, maar het sterke laatste half uur trekt de score voor deze film uiteindelijk toch nog redelijk makkelijk naar een voldoende. Vergelijkbaar met Singin" in the Rain, die ik ook goed te doen vond.
3,0*

Film Pegasus (moderator films)
-
- 30768 berichten
- 5337 stemmen
Geweldig dat je de film - ondanks een gedeeltelijke aversie tegenover musicals - toch nog 3* geeft. En blijkbaar beter bevallen dan West Side Story

Spetie
-
- 38830 berichten
- 7060 stemmen
Ja viel reuze mee dit. Veeeel beter dan West Side Story wat mij betreft. Beter verhaal en veel leukere nummers in deze film.
Overigens heb ik My Fair Lady, Singin" in the Rain en Grease ook op een voldoende staan, dus deze film is toegetreden tot een select groepje.

Ste*
-
- 2002 berichten
- 1324 stemmen
Misschien dat ik verwend ben doordat ik hiervoor An American in Paris en Singin' the Rain gezien heb, want ik vond dit toch een heel slag minder. Minder fris, oubolliger, een veel minder goed verhaal, liedjes die een stuk minder zijn, net als de choreografie. Erg spectaculair heb ik Astaire niet zien dansen, niemand eigenlijk. Alles bleef maar een beetje bij halfslachtige zang en dans, niks groots of iets dat bleef hangen.
Het is op momenten ook ontzettend snel en chaotisch, soms leek het wel alsof ik op anderhalve snelheid zat te kijken.
Het laatste deel was qua vormgeving nog wel aardig, maarja, als je daar eerst anderhalf uur op moet wachten.
Niet positief dus. Meer dan 2* kan ik er eigenlijk helaas niet voor geven, heb nauwelijks met enig plezier zitten kijken.

The One Ring
-
- 29974 berichten
- 4109 stemmen
Waarschijnlijk omdat deze film na Singin' in the Rain (een grote favoriet van me) gezien wordt als de grootste musical van de jaren '50 had ik er veel van verwacht, maar The Band Wagon maakt dit niet helemaal waar. Het is een film met zeker enkele grote hoogtepunten en misschien wel de mooiste aankleding die het genre ooit heeft gezien, evenals het mooiste camerawerk, maar op een bepaalde manier voelde het niet als een geheel aan.
In de eerste helft nog wel en toen vond ik de film het meest genietbaar, met dansnummers die mooi geïntegreerd werden in het geheel van de film en een verhaal dat ook vermakelijk genoeg was om te volgen. Dat vroege nummer op die kermisachtige plek is ook erg leuk gedaan qua choreografie en aankleding. Het hoogtepunt van deze eerste helft is echter het zangloze nummer waarin Astaire en Charisse met elkaar leren dansen in het park. Simpel qua opzet, knap qua uitvoering. Die Faustmusical was trouwens hilarisch en het is jammer dat we daarvan maar een klein stukje te zien krijgen. Ik had daar best een hele film omheen gemaakt willen zien worden.
Maar dan gaat er iets mis met de film. De dramatische ontwikkelingen die volgen lijken vaak te gekunsteld en het script wordt een rommeltje. Het wordt een ware revue waarin de nummers die verschijnen willekeurig gekozen worden en velen daarvan zijn nog wel mooi aangekleed, maar missen de fun of bezieling van de eerdere nummers. Vooral dat Louisiana Hayride is onbegrijpelijk slecht, zowel als lied als hoe het gebracht wordt qua vorm en dans. Hoe verder het gaat hoe meer het verhaal ontspoort en hoe oninteressanter de personages werden. Dat lijkt onbelangrijk bij een film als deze, maar voor mij helpt het toch om meer die feel-good van het einde te voelen, zoals bij Singin' in the Rain. Dat Cyd Charisse een matige actrice is helpt hier ook niet echt, al maakt haar dans wel veel goed.
En dan is er nog het grote magnum opus aan het einde: Girl Hunt. Die vond ik ook hit-and-miss. Dat stuk in de subway, met de liefdesdans tussen Astaire en de blonde Charisse terwijl de gangsters om hun heen dood neervallen, werkt prachtig en weet makkelijk mee te slepen. Daarbij is ook hier de vormgeving weer prachtig. Maar als geheel loopt Girl Hunt niet. Er is te weinig doorgaande dans om echt dat gevoel van beweging te krijgen dat de beste musicalnummers kenmerkt. Het is een beetje en-nu-deze-beweging-en-nu-deze-en-nu-die. Vergelijk dit met The Broadway Melody in Singin' in the Rain, dat ook een gangsterplot heeft. Die scène is misschien minder creatief, maar is tevens een wervelende show waarin alles heerlijk in elkaar over vloeit. Girl Hunt, hoe leuk gevonden en hoe mooi ook gemaakt, behaalt dit niveau nooit.
De schaduw van Singin' in the Rain hangt toch wat over The Band Wagon heen. De eerste helft is heerlijk, de tweede helft heeft enkele noemenwaardige momenten en de technische capaciteiten behoren tot het beste wat het decennium te bieden heeft. Maar met misschien wat meer aandacht voor het tot een geheel smeden van al deze delen had wellicht iets op kunnen leveren dat mij meer lag. Velen denken er waarschijnlijk anders over, maar The Band Wagon is mij iets te veel losse flarden om echt een favoriet te zijn, zelfs al is het uitstekend vakmanschap.
3,5*

BBarbie
-
- 12893 berichten
- 7675 stemmen
Een van de betere filmmusicals met gedenkwaardige zang- en dansnummers, zoals “Dancing in the Dark” in Central Park en het geinige “The Triplets”. Het verhaaltje doet er niet zoveel toe, maar de optredens van Fred Astaire en Cyd Charisse –met “de duurste benen van Hollywood”– des te meer. That’s Entertainment!

John Milton
-
- 22721 berichten
- 12531 stemmen
Voor mij ook een lichte tegenvaller na Singing in the rain, die ik behoorlijk geweldig vond, ook al ben ik bepaald geen fan van dit genre. Singing wist mijn antipathie en het genre te overstijgen waar band wagon voor mij toch echt voornamelijk een musical blijft. De meerwaarde ontbrak voor mij een beetje. Dit was voor zover ik weet mijn eerste Astaire en wellicht is dat niet helemaal eerlijk aangezien hij hier al wat ouder is, maar ik keek toch een stuk liever naar Kelly. Syd Charisse vond ik wel erg fijn, en ik ga het laatste half uur nogmaals kijken, want ik was een bèètje moe op het eind en wellicht heeft dat mijn stemming toch beïnvloed.

D-ark
-
- 1755 berichten
- 420 stemmen
Klassieke MGM musical die ik door een of andere reden nog niet had gezien. Vergelijken met Singing in the rain is makkelijk maar The Band Wagon is vooral een stuk meer ingetogen dan het stuk manische energie dat Rain is. Dit heeft ook te maken dat Rain een ode aan het genre zelf is en door zijn snelle komische scenes de liedjes uit verschillende oude musicals eigen moet maken. Als het nog ergens op lijkt is het Astaire's suikerzoete meesterwerk An American In paris alleen al door weer een sterke Oscar Levant bijrol en Minnelli regie.
The band wagon is vooral een geweldig sterk staaltje MGM musical met een verfrissend meta script en een commentaar op het typische klassiek drama als musical gegeven waar er veel van waren in die tijd. Het gegeven dat Astaire oud is word ook goed als plot punt meegenomen en zorgt voor veel geslaagde grappen. Minder snel en springing dan veel van de Astaire musicals maar daar ligt de charme ook wel. Charisse heeft een geweldige uitstraling maar het acteer talent van een danser, het stoort niet maar het is wel een grote stap terug van de Reynold's en Hayworth's die geweldig tegenspel gaven aan Astaire. Het voordeel is wel dat Charrise natuurlijk een van de beste hollywood dansers ooit is en dat is weer te zien in de prachtige dans nummers na het wat langzame eerste half uur. Het spel tussen haar en Astaire is aanstekelijk maar niet veel meer en bij verre het minste gedeelte van de film. Voor de rest alleen maar lof over de support cast; James Mitchell zijn narcistisch theater regisseur en het duo Levnat en Fabray die weer aanstekelijk van elkaar af spelen.
Prachtige regie van Minnelli die met het eerder genoemde an Americian, Gigi en Meet me in st.lious zeker mijn favoriet van alle musical regisseurs aan het worden is. Vooral het gebruik van veel kleinere sets voor de dialoog scenes geeft zijn films een menselijke ondertoon die ik vaak mis. Vooral de scene met de deuren en het vreselijke toneelspel van Mitchell zijn prachtig komisch.
Ondanks zijn grote aankleding blijft The Band Wagon onderhoudend, erg vermakelijk en vooral het blijft hangen. Het probleem dat veel van de kleinere MGM musicals hebben maar met de geweldige nummers en prachtige vormgeving van dit pareltje.

Bobbejaantje
-
- 2102 berichten
- 1967 stemmen
Leuke musical uit de stal van Arthur Freed waarin Fred Astaire de onbetwiste spil is. Ik hou van zijn dansstijl dus daarmee kan deze film al niet meer stuk. Het script van de film vond ik nog redelijk stevig, vergeleken met sommige andere musicals. Alleen werd het einde misschien wat snel afgehaspeld, een euvel waaraan wel meer films uit die tijd lijden.
Zoals je van MGM kan verwachten gaat het om een topproductie qua decors en kostumering.
Heb genoten van de danschoreografieën waarvan het duet met Charysse met de skyline op de achtergrond en Girl Hunt de hoogtepunten vormden. Girl Hunt is een persiflage op alle conventies van de film noir, tot en met de voice-over, mooi. Ook heel leuk vond ik The Triplets, qua combinatie van choreografie en gezongen tekst.
Had nog leuk geweest moest men in deze film nog wat meer beroep hebben gedaan op het muzikaal talent van Oscar Levant maar dat zat er deze keer niet in blijkbaar.
En o ja, de cameo van Ava Gardner als zichzelf vond ik erg schattig en tongue-in-cheeck. Dit was ten tijde van haar huwelijk met Frank Sinatra, waarnaar onrechtstreeks verwezen wordt als real life element in de film.

Movsin
-
- 8081 berichten
- 8298 stemmen
Doorgaans hebben die muzikale filmpjes inzake verhaal weinig om het lijf, maar deze spant hierin toch wel de kroon.
Wie graag Fredje ziet (Wat ziet hij er oud uit) dansen, die zal (misschien) tevreden zijn.
Wat de songs, die bekendheid verwierven door toedoen van het duo Arthur Schwartz-Howard Dietz, betreft is alleen "That's Entertainment" nieuw voor de film. "Dancing in the Dark", "You and the Night and the Music" en "I guess I'll have to change my Plan" zijn gemiddeld van 20 jaar eerder, maar wel mooi natuurlijk.
De film wordt naar het einde toe wel wat gered door een mix van deze songs.
Voor het overige, toch wel ontgoocheld.

Kiekerjan
-
- 119 berichten
- 106 stemmen
Soort backstage musical die eerder aanvoelt als een eerbetoon aan Broadway legende Fred Astaire en eveneens dient als een tijdelijke verzoening tussen oude en nieuwe 'cinema'. Ik weet ondertussen wat een film als deze te bieden heeft: een graatmager verhaal dat om de haverklap wordt onderbroken door zang- en dansscènes, een vorm van overacten die zelfs Balthazar Boma uit F.C. De kampioenen niet kan volhouden en nog een aantal kenmerken uit vroegere Astaire vehikels zoals long takes, comic relief en uiteraard het weerzinwekkende kastijden van de vloeren genaamd tapdans. Gelukkig wordt dat laatste binnen de perken gehouden. Traditioneel wordt er afgesloten met een grote show die meestal het hoogtepunt van de hele productie moet voorstellen. Afgezien van een interessant stukje (neo) noir vond ik het echter een onsamenhangende janboel. Vooral het nummer met de drie peuters die elkaar willen vermoorden raakt kant noch wal. Positief zijn de vele long takes die het uithoudingsvermogen van de cast op de proef stellen en enkele grapjes die een glimlach tevoorschijn toveren. Over het algemeen blijft er vrijwel niets nazinderen en blijf ik achter met een leeg en onvoldaan gevoel.

Onderhond
-
- 87416 berichten
- 12428 stemmen
Hmmm.
Had eigenlijk nog nooit van deze film gehoord. Beetje vreemd, aangezien ik toch bijna alle grote musicals uit die tijd gezien heb. Niet dat ik zelf de grootste fan ben, dus mijn aandacht voor dit genre beperkt zich tot het uitpluizen van regisseurslijstjes en sterrencast, maar ook daarmee had ik deze film toch wel moeten vinden.
Minnelli, Astaire en Charisse zijn toch allen grote namen in het genre, zoniet bij de grootste. Het is dan ook een film die je vooraf bijna kan dromen. Zeker de structuur voelt erg bekend aan. Een eerste deel dat best druk is en waarin nogal wat fout gaat, met een sterke focus op de showbizz wereld. Dan een half uur random nummers en dansjes en een finale waar snel snel nog alles goedkomt.
Ondertussen ben ik wel gewend geraakt aan het genre, dus is de worsteling een stuk kleiner dan in het begin. Toch vond ik het eerste deel niet bepaald vrolijk genoeg, iets wat toch wel bij deze films hoort vind ik. Daarna zitten wel een paar grappige momenten (zoals het baby-nummer), maar een hoogtepunt van het genre zou ik het toch niet willen noemen. Daarvoor missen acteurs en regisseurs ook een beetje frisheid had ik het gevoel.
Maar voor de klassieke musical liefhebber een echte aanrader natuurlijk.
1.5*

eRCee
-
- 13389 berichten
- 1947 stemmen
Ik heb er 10 minuten van geprobeerd, maar vind dit echt niet te doen. Zulke belegen humor en slecht acteerwerk. Als ik dan lees in dit topic dat Singin' in the rain beter wordt ingeschaald (die ik op 1,5* heb staan) dan houd ik het maar voor gezien.

T.O.
-
- 2323 berichten
- 2630 stemmen
Ik ben weer eens ontzettend dankbaar voor de manier waarop deze film is opgepoetst, echt een meerwaarde bij dit soort technicolor cinema.
De eerste helft vond ik echt top, goed geschreven met een combinatie van prachtige nummers en decors (die speelhal bij de schoenenpoetser!) en een hilarische storyline met Buchanan als overambitieuze regisseur.
De tweede helft start een stukje minder, aangezien het verhaal wordt losgelaten en er een revue voor in de plaats komt met nummers die ook nog eens irritant oubollig zijn (Louisiana Hayride, Triplets). Maar gelukkig culmineert dit in Girl Hunt Ballet, dat misschien wel het beste is van de hele film. Je ziet daarbij ook dat het medium film iets toevoegt aan de musical, aangezien hier veel meer met camerastandpunten wordt gedaan. Leuk om te lezen dat Michael Jackson dit segment als inspiratie heeft gebruikt voor zijn videoclips, dat valt wel op zijn plaats nu.

Dk2008
-
- 10897 berichten
- 747 stemmen
De dvd heeft alleen Engelse of Duitse ondertitels.
Ik had het veel slechter verwacht maar valt wel mee. Gaat over het maken van een musical wat niet zonder slag of stoot gaat. Een bekende maar uitgerangeerde ster, Astaire, vindt het maar niks. De musical flopt. En daarom besluit Astaire met zijn fans een nieuwe musical te maken. wat een succes wordt en zijn liefde voor Charisse wordt aan het einde beloond
Leuk intro met veiling en treinbeelden. Astaire is leuk in het eerste deel en zingt twee liedjes By myself en Shine on your shoes. Daarna volgt That's entertainment, Astaire samen met Oscar Levant, Nanette Fabrey en Jack Buchanan. Later zingt Astaire nog I love Louisiana en samen met Levant I guess I have to change my plan, Fabrey zingt Louisiana Hayride. Dit zijn de liedjes die de moeite waard zijn.
Jack Buchanan is maar vervelend en Charisse ook niet best. Fabrey is een lieverd maar het is maar een saaie film en veel te lang. Astaire is nog wel lollig.

Roger Thornhill
-
- 5798 berichten
- 2317 stemmen
Hier voor me heb ik een foto in Life Magazine van een 66-jarige Fred Astaire die "betrays some weariness as he uses a practice bar [een "ballet-barre"] for support while working out a new dance routine." Het grappige is dat ik van al die vermoeidheid en al die inspannende oefeningen helemaal nooit iets terugzie op het scherm, want daarop is Fred Astaire altijd zijn achteloze, zorgeloze, innemende zelf, wars van pretenties en pedanterie – ik ken maar weinig acteurs die me bij hun eerste verschijning in welke film dan ook meteen in zó'n goede bui kunnen brengen. Natuurlijk is hij in The band wagon twaalf jaar jonger dan op de foto, maar wat maakt het uit: dit is een verhaal van niets (een soort Broadway-tegenhanger van de Hollywood-setting van Singin' in the rain), maar de kleuren, de zwierige regie en de drukke bijrollen vormen het podium waarop Astaire zijn magie mag dansen. En Cyd Charisse is niet alleen een waardige partner maar ziet er ook nog eens uit om óp te eten.
Het onderschrift bij de foto uit Life vervolgt (en eindigt) trouwens met "Still, at 66 he could rehearse longer than most of the younger dancers."

scorsese
-
- 12476 berichten
- 10597 stemmen
Goeie film over een Hollywood-ster op leeftijd die terug gaat naar het theater. Misschien wat aan de lange kant en het tempo had wat hoger gemogen, maar verder wel een fijne, ouderwetse en kleurrijke musical. Mooie dans-scenes van elegant (Central Park) tot uitbundig (That's Entertainment). Mooie kostuums en decors.

stefan dias
-
- 2405 berichten
- 1396 stemmen
Film die buiten de 'sing & dance' werkelijk niets te bieden heeft. Zero story, chemie, romantiek… daar heeft Astaire gewoon niet de fysiek voor: hij ziet eruit als een oude nicht en heeft geen spatje sex-appeal. Dansen kan ie gelukkig wel. Die scènes moeten het allemaal redden en de 'film in de film' met de hele midaad-episode is werkelijk subliem en om van te smullen. Net als de verschijning van Cyd Charisse: wet een welgevormde mooie vrouw (en ook nog eens heel mooi verouderd nadien, maar dit terzijde). Eigenlijk had ik die nachtclubsequentie ooit eens op Yuou-Tube gezien en dat lokte mij naar deze film. Heel die episode ware voor mij voldoende geweest.
PS: de kleuren en art direction verdienen een extra vermelding. Half sterretje erbij.
Bekijk ook

Judgment at Nuremberg
Drama / Oorlog, 1961
262 reacties

Imitation of Life
Drama, 1959
38 reacties

The Good Earth
Drama, 1937
11 reacties

Anatomy of a Murder
Drama, 1959
101 reacties

Ascenseur pour l'Échafaud
Thriller / Film noir, 1958
138 reacties

Seconds
Drama / Thriller, 1966
61 reacties
Gerelateerde tags
new york citymusicaltop hat choreographerbroadwaygrand central station ballerinafading star
Nieuwsbrief MovieMeter
Het laatste film- en serienieuws per e-mail ontvangen?
Populaire toplijsten
- Top 250 beste films aller tijden
- Top 250 beste sciencefiction films aller tijden
- Top 250 beste thriller films aller tijden
- Top 250 beste familie films aller tijden
- Top 250 beste actie films aller tijden
- Top 100 beste films van de laatste jaren
- Top 100 beste films op Netflix
- Top 100 beste films op Disney+
- Top 100 beste films op Pathé Thuis
- Top 50 beste films uit 2020
- Top 50 beste films uit 2018
- Top 50 beste films uit 2019
- Top 25 beste films in het Nederlands
Corporate & Media
Realtimes Network
Innovatieweg 20C
7007 CD, Doetinchem, Netherlands
+31(315)-764002
Over MovieMeter
MovieMeter is hét platform voor liefhebbers van films en series. Met tienduizenden titels, die dagelijkse worden aangevuld door onze community, vind je bij ons altijd de film, serie of documentaire die je zoekt. Of je jouw content nou graag op televisie, in de bioscoop of via een streamingsdienst bekijkt, bij MovieMeter navigeer je in enkele klikken naar hetgeen dat voldoet aan jouw wensen.
MovieMeter is echter meer dan een databank voor films en series. Je bent bij ons tevens aan het juiste adres voor het laatste filmnieuws, recensies en informatie over jouw favoriete acteur. Daarnaast vind je bij ons de meest recente toplijsten, zodat je altijd weet wat er populair is op Netflix, in de bioscoop of op televisie. Zelf je steentje bijdragen aan het unieke platform van MovieMeter? Sluit je dan vrijblijvend aan bij onze community.
Social media
Realtimes Network
- Registreer |
- Contact ons |
- Over ons |
- Adverteren |
- MovieMeter Films Wiki |
- Series Wiki |
- Algemene voorwaarden en privacybeleid |
- Consent wijzigen |
- RSS Feeds |
- API

© 2025 MovieMeter B.V.