The Crow (1994)

Een beruchte film en me er nu ook maar eens aan gewaagd. Het is wel een donkere film (niet alleen qua verhaal, maar ook visueel). De film komt soms wat warrig over, zeker in het begin van de film. De film voelt wel erg jaren '90 aan.

Het was wel geen slechte film, maar een waw gevoel had ik er nu ook niet bij. Hij voelt toch wel wat gedateerd aan.

Binnenkort maar weer eens opzetten (donkere dag in december). Na al die tijd nog steeds mijn nr. 1 film. Nice!

Één van de eerste actie/comic verfilmingen lijkt me, en met een prima stijl, sfeertje en neo neor achtergrond. De achtergrond betreffende Brandon Lee geeft de film ongewild toch iets extra's.

De alweer '94 stammende film doet het onverwacht met een mooie duistere sfeer in combinatie met muziek. Het geheel neigt naar Gothic in die zin. Voeg daarbij een aantal erg geslaagde opnames en shots, een Crow zelf die me erg aan The Sting van WWE doet denken met zijn make up, een aantal prima bad guys als Wincott met zijn lelijke bakkes, en je hebt best wel wat. Een aantal grappige dialogen en niet al te moeilijk verhaal maken het geheel af. De montage van de actie is soms niet altijd even goed maar dat zie ik door de vingers vanwege de mooie duistere en soms mythische sfeer.

Dat Lee niet overtuigd qua acteren is hem vergeven, het raadsel van de echte kogel blijft bestaan, zo ook het gerucht dat de opname waar hij geraakt wordt echt gebruikt is. Het geeft de film naast de prima sfeer en een beetje humor zo nu en dan wel iets extra's. Al met al een film die prima te doen is en vermaakt.

Begin van de film is erg rommelig maar als hij op gang is boeit hij en trakteert de kijker op mooie beelden (vooral aan het einde).

Een van mijn beste duistere jeugdfilms.. Brandon Lee wat een gemis..

De soundtrack the cure goed aan te horen.

"It can't rain all the time."

Bij deze cultfilm moet ik altijd denken aan de wijze waarop Sting zichzelf opnieuw heeft uitgevonden in zijn tijd bij WCW. Daarnaast blijft deze titel onlosmakelijk verbonden met de dood van Brandon Lee. Derhalve is het best raar dat ik zo lang heb gewacht met het kijken van deze film.

In zijn laatste rol speelt Lee een wreker die terugkeert uit de dood om wraak te nemen op zijn belagers. Het is een simpele opzet die vrij weinig om het lijf heeft. Er is ook een plan in werking om zijn krachten te stelen, maar veel moet je daarvan niet verwachten.

'The Crow' moet het namelijk meer hebben van de visuele stijl. Het voelt lekker duister aan in de gotische stad die overgoten is met een neo-noir sausje; het zweven van de camera door de straten is onheilspellend. Voor mij had het alleen wel iets grimmiger gemogen door de cheesy dialogen weg te laten en de humor is erg misplaatst te noemen.

De vertolking van Lee is zeker energiek, hoewel de dramatische scènes niet helemaal overtuigen. Hij geeft in ieder geval alles. Des te jammer dat zijn pad naar wraak enigszins om zeep wordt geholpen door de montage. De actie is weliswaar aardig, maar dan moet je het wel duidelijk kunnen zien. Eveneens zijn de platte bad guys storend.

Al met al een intrigerende actiefilm met enorm veel potentie, echter is het zonde dat het allemaal niet zo goed uit de verf komt.

Dikke 2,5 sterren.

Deze moet ik dringend nog eens herzien, is echt al vd '90 geleden. Wat ik me kan herinneren is dat er bij mij zo'n gothic gevoel heerste.

Het is voor mij echt een heerlijke golden oldie, als je daar nu al over mag spreken. Zeker dat het een cultobject is geworden.

Wat heb ik de prent vaak al gezien.

Een productie met tegenslagen en natuurlijk de grootste tegenslag in het feit door het overlijden van Brandon Lee. En dat op een echt lullige manier ook nog.

Gothic absoluut, een anarchistische tijd met veel geweld in de wereld waar het zich afspeelt. In de afgelopen maanden terug te zien in beelden op tv met de agressie van het volk op mondiaal gebeuren.

Hudson en vooral Wincott op hun best, een wraakprent met gevoel. De regisseur die ook het prachtige stilistische Dark City heeft gemaakt die ook heerlijk was in regie. Gewoon weer eens gaan zien is mijn advies. Ik geniet elke keer weer van de prent, tenminste eens per jaar. Wincott met die rauwe stem, geweldig.

Uiteindelijk deze nog eens een kijkbeurt gegeven, wat me tijdens de film toch wel opviel is dat het sentiment gehalte vrij hard aanwezig is, ook het typische good vs evil, dit soort films pakken nog moeilijk bij mij. Ik vond hem zeker sfeervol en de Crow zelf deed me terugdenken aan m'n gothic en black metal jaren, toen ik met panda-face en lange lederen jas en combats nr optredens nzo ging De kledij is gebleven, de schmink niet Voor de rest doet deze me al bij al te weinig, zowel qua actie als fantasy te min.

Deze heeft de tand des tijds niet echt overleefd.

Vrij oppervlakkige actiefilm met kartonnen personages en een dun verhaallijntje.

De actie is niet echt bijzonder, en de film blinkt ook nooit in iets uit.

Toch wel kudos voor de sfeerzetting. Dat duistere sfeertje is echt top. Dat maakt het dubbel zo spijtig dat de uitwerking van de film op niets trekt.

Prima actie/fantasy film die lekker wegkijkt. Had deze vroeger ook al eens gezien.

“He was already dead. He died a year ago the moment he touched her. They're all dead. They just don't know it yet.”

Toen ik mij voor het eerst had laten zien op deze website (al ruim acht jaar terug) kwam ik in aanmerking met een paar leden hier op deze site. Deze ga ik niet taggen omdat ik niet weet of ze dat willen maar, ik weet zeker dat ze weten wie ik bedoel wanneer ze dit lezen. Destijds kreeg ik meermaals te horen om deze film eens aan te slingeren maar, constant stelde ik hem uit. Waarom weet ik niet. Ik wou hem laatst erg graag zien maar, ik vond het misschien mooi deze op een ‘speciaal’ moment te bewaren, dat moment is nu (lees de p.s.). Ik heb hem vanavond gehuurd via ‘Pathé Thuis’ in de HD kwaliteit, en heb onwijs genoten.

De mensen die mij een beetje volgen op deze site weten dat ik onwijs fan ben van de ‘Joker’, dat gespeeld door ‘Heath Ledger’. Dat kwam niet alleen door de quotes die legendarisch waren in mijn ogen met die rol, alleen al de hele personage was een wow-moment. De duisternis die over hem heen schaduwde was adembenemend. Toen ik vanavond ‘The Crow’ zat te kijken had ik weer dit gevoel zoals ik dat beleefde bij de ‘Joker’. Dit maal weet ‘Brandon Lee’ een onwijs bijzondere personage te leveren samen met ‘Proyas’. Echt heerlijk genoten van die duistere scenes waar ‘Lee’ echt heel mooi in beeld is gebracht. De sfeer in de film (je raadt het niet) is heerlijk duister, dat zet gelijk een punt achter de film want we wijken er niet van af, hoe donkerde hoe beter moest ‘Proyas’ gedacht hebben.

Het verhaal is erg leuk om te volgen, soms slaat hij de vreemde hoek een beetje in en in het begin moest ik wat wennen maar, er worden geen touwtjes om gebonden. We volgen ’Eric Draven’, hij is vermoord wanneer er een bende zijn huis bestormt en die ook zijn vriendin ‘Shelly Webster’ vermoorden. ‘Eric’ komt echter weer tot leven door middel van een kraai, dit met spirituele krachten. Hij is er op gebrand om de moordenaars terug te pakken, en doet dit allemaal op ‘Devil’s Night’. In die avond (de avond voor Halloween) worden verschillende branden gesticht en is ‘Eric’ dus vermoord. Het begint al heerlijk als hij vroeg de eerste vermoord van het stel ‘Tin-Tin’ die bij elke belangrijke orgaan een mes heeft zitten, dat is wel een stempel die gelijk op de film wordt gedrukt. Daarna kent de film een beetje het liefdesverhaal van ‘Eric’ en ‘Shelly’, en uiteraard wat scenes omtrent ‘Sarah’. Maar, ik vond de actiescènes heel vet gedaan verder.

Zo vond ik ook de scene heel leuk bij ‘Funboy’, die ook op de dodenlijst van ‘Draven’ staat en als tweede aan de beurt is, waar ook een erg mooie donkere en duistere scene aan vooraf ging maar ik vond persoonlijk wel dat zijn ‘moord’ om zo maar te zeggen best mild was en misschien is dat het gene wat ik wat beter bij deze film had verwacht. Met zo’n mooie personage als ‘Draven’ had ik lichtelijk ook wel gehoopt op iets hardere en heftigere kills, dat liet helaas op zich wachten.

Met zijn korte speelduur is deze film heel makkelijk uit te zitten en, kijkt makkelijk weg door de gave scenes die steeds naar ons toe worden gegooid, voornamelijk de sfeerscenes met ook ‘Draven’ daarbij waren gewoon vet. En ik weet zeker dat ik een nieuwe personage heb ontdekt waar ik fan van ben geworden, deze film gaat dus nog wat herzieningen krijgen van mij.

Ja, heel vet gedaan. Helaas dat we na deze film niks meer konden zien van ‘Brandon Lee’ die overigens met deze film liet zien dat hij een mooie carrière voor zich had. Net zoals zijn pa op een zeer jonge leeftijd overleden, zonde. Rest in peace.

4.0*

PS. Dit is mijn 2000ste stem én tevens ook mijn 2000ste mening die ik heb geplaatst op MovieMeter. Daar ben ik erg trots op!

The Crow volgt een welbekend wraakverhaal, maar is toch een stuk origineler door het bovennatuurlijke aspect wat erin zit verwerkt. Maar het is wel een gevalletje ''goed concept, matige uitwerking'' geworden, want zo boeiend vond ik het niet en zeker het begin is enorm rommelig en onduidelijk. Het gothic-stijltje en de muziek is echt niet mijn ding en de actie is ook wel vrij mild in beeld gebracht. Hoofdrolspeler Brendon Lee gaat zelf ook op tragische wijze dood bij het maken van deze film als het per ongeluk word neergeschoten, iets wat natuurlijk recent nog groot nieuws was bij de film van Alec Baldwin. In de film merk je er niet veel van, geen idee wat ze hebben moeten bewerken maar Lee zit er van begin tot eind in. Een groot acteur kan ik hem niet noemen, maar hij ziet er wel tof uit met zijn Joker-geschminkte gezicht. Het maakt van The Crow misschien wel een cult klassiekertje, maar niet eentje waar ik veel mee heb. Voldoende, meer niet.

3*

The Crow is een wellicht enigszins onbedoelde markante film geworden. Het duistere randje is niet alleen film technisch een feit maar ook in de dagelijkse praktijk. Enfin, de verhalen daaromtrent zijn bekend. De film zelf is in de stijl enorm geslaagd en verhaaltechnisch komt het wat warrig op gang maar weet daarna toch zeker te overtuigen.

Voor mij èèn van de beste films ooit. Heb deze dan ook wel 40x gezien. Nadat ik Rapid fire had gezien (guilty pleasure) was ik direct fan van Brandon Lee.

Ik zie vooral nu ook wel dat het geen perfecte film is maar toch voelt dat voor mij wel zo. En in tegenstelling tot anderen hier vond ik juist het acteerwerk van Lee erg sterk. Daar werd hij destijds ook om geprezen. Er zit een lekkere vaart in, erg goede sfeer, geweldige muziek die nog steeds in mijn favo lijstje staat(soundtrack van deel 2 is ook geweldig) en leuke acteurs.

Ook hebben ze ondanks zijn dood de film erg goed af kunnen maken met behulp van trucage, zie maar eens te spotten waar hij het niet echt is.

Wel veel tragiek rondom deze film, ook met 'funboy'

Ik had graag meer films met Lee gezien maar gelukkig heeft hij in mijn ogen zijn beste film kunnen maken.