Sanma no Aji (1962)
Genre: Drama
Speelduur: 112 minuten
Alternatieve titels: An Autumn Afternoon / Samma no Aji
Oorsprong:
Japan
Geregisseerd door: Yasujirô Ozu
Met onder meer: Chishû Ryû, Shima Iwashita en Shinichirô Mikami
IMDb beoordeling: 8,0 (10.546)
Gesproken taal: Japans
On Demand:
- Niet beschikbaar op Netflix
- Niet beschikbaar op Pathé Thuis
- Niet beschikbaar op Videoland
- Niet beschikbaar op Amazon Prime
- Niet beschikbaar op Disney+
- Niet beschikbaar op Google Play
- Niet beschikbaar op meJane
Plot Sanma no Aji
"An aging widower arranges a marriage for his only daughter."
Shuhei Hirayama is een weduwnaar die samen leeft met zijn 24 jaar oude dochter. Hij begint zich langzaam te realiseren dat zij haar eigen leven moet leiden en zich niet verplicht moet voelen om hem de rest van zijn leven te verzorgen, zodat ze uiteindelijk te oud zal zijn om nog te trouwen. Hij gaat op zoek naar een geschikte huwelijkskandidaat.
Externe links
Acteurs en actrices
Shuhei Hirayama
Michiko Hirayama
Koichi
Akiko
Yutaka Miura
Fusako Taguchi
Kazuo
Shuzo Kawai
Sakuma, The 'Gourd'
Nobuko
Video's en trailers
Reviews & comments
gimli f
-
- 1454 berichten
- 0 stemmen
Weer een subliem, verstild filmpje van Ozu.
De laatste film van Yasujiro Ozu, beinvloed door de dood, tijdens het filmen, van zijn moeder, met wie hij zijn hele leven had samengewoond.
Ook Sanma no aji is een serene meditatie en contemplatie op het ouder worden en op de eenzaamheid. Ook hier speelt de ouder-/ kindrelatie een grote rol. En weer is het resultaat de acceptatie van het onvermijdelijke. Berusting in de eenzaamheid.
Zoals een criticus zei over deze film: “simple and sublime”. Zo is de van Ozu. Verstild en gracieus.
Deze film is wat korter dan de andere twee films die ik zag, Tokyo Monogatari en Soshun. De film is wat meer humoristisch en wat lichter, zij het met een bittere, sombere ondertoon.
Bovendien is het de eerste film in kleur die ik van Ozu zie. Hij had nogal een hekel aan kleurgebruik, maar is later toch overstag gegaan. En mocht je je na Tokyo Monogatari afvragen hoe een Ozu er in kleur uitziet: schitterend!
Het past precies bij zijn films, en de beelden en kleuren zien er echt prachtig uit: sober, gracieus en nostalgisch. De beelden lijken wel op bijvoorbeeld de latere films van Fellini (zoals Amarcord, dat ik gisteren zag): alle al te felle, in het oog springende kleuren zijn uit de film gelaten, waardoor je alleen de zachtere kleuren overhoudt. Dit geeft de beelden en de film een mooie dromerige, etherische, nostalgische sfeer mee.
Veel kenners vinden dit een van Ozu’s mooiste films (ook een 8,3 op imdb).
Inhoudelijk vind ik hem net niet zo (emotioneel) krachtig als Tokyo Monogatari, maar wel (bijna) net zo mooi.
kos
-
- 46064 berichten
- 8443 stemmen
Inderdaad een meer dan typische Ozu film, met in zijn uiteindelijke zwanenzang ook veel dezelfde thema's als in voorgaande films, met name Banshun comes to mind.
Chishu Ryu is wel weer een verademing om te zien, het is net alsof hij niet acteert. Bijzonder innemende man die uitstekend past in de Ozu films.
Opmerkelijk trouwens hoe veel er gezopen wordt in deze film!
Spetie
-
- 38582 berichten
- 5481 stemmen
Goede film, al vind ik deze niet zo indrukwekkend als enkele andere films van Ozu.
Wat me opvalt in zijn films, is dat de thema’s van zijn films vaak overeen komen. In deze film gaat het over een vrouw die op redelijk late leeftijd nog bij haar vader woont, die het tijd vind voor haar om een man te zoeken. Ozu maakt de sfeer in deze film wat luchtiger. De serieuze onderwerpen worden in deze film nogal eens besproken met een alcoholische versnapering erbij en dat maakt de film op sommige momenten ook grappig. Chishu Ryu is een fijn vertrouwd gezicht, die hier de vader speelt en een fijne rustige uitstraling heeft. Vooral het oude mannetje waar de vader nogal eens een drankje mee drinkt is erg grappig als hij aangeschoten is.
Verder is het camerawerk mooi. Zoals in al zijn films gebruikt Ozu een laag camerastandpunt, van waaruit hij alle gebeurtenissen binnen de familie op een mooie manier vastlegt. Indrukwekkend is het deze keer niet, maar het is vooral de herkenbaarheid van de relatie tussen ouders en kinderen en omgekeerd, die Ozu in zijn films vaak zo goed uitwerkt. Sanma no Aji is een fijne film, met een aangenaam rustig tempo, op momenten erg luchtig en die de relaties binnen een familie op duidelijke en vooral herkenbare wijze weergeeft.
3,5*
beavis
-
- 6584 berichten
- 13770 stemmen
Wat een enorm elegante film weer van Ozu!!
Elk shot is zo strak gekadreerd en kent een enorme diepte 'staging' dat het fijn is dat hij ook rustig de tijd neemt in de editing om je daar ook vol van te laten genieten. Het is denk ik ook wel de mooiste in zijn kleuren design. Deze is duidelijk aanwezig, zelfs op een erg new wave achtige manier (ik denk aan Rohmer, Varda, Tati of Godard, al zijn de titels waar ik aan denk eigenlijk allemaal van een latere datum!).
Het thema van ouderdom en nostalgie naar onbezorgde (jongere) tijden maakt dit wel anders dan de 'remake' van Banshun die ik verwacht had. Sowieso staat de vader - dochter relatie eigenlijk helemaal niet zo centraal in deze film. De dochter krijgen we relatief weinig te zien; te weinig om er een band mee op te bouwen als kijker, zoals in Banshun. Maar dat zet de film gelukkig dus wel veel meer op zichzelf dan ik had verwacht en laat mooi de melancholiekere kant van Ozu zien. Andere plot-lijntjes, het gebruik van muziek en zelfs 'practical jokes' houden het geheel ook wel weer relativerend en in balans. Enkele van deze elementen vond ik helaas niet helemaal geslaagd (kon wederom niet lachen om de grappen... het ligt echt aan mij denk ik...). En de bekende problematiek rond het trouwen is wel een heel conservatieve kijk op menselijke relaties, die past binnen de film maar mij persoonlijk eigenlijk minder aanspreekt... kleine dingetjes waardoor ik net die extra ster niet uit kan delen die het visuele aspect misschien wel verdient...
cholopotter
-
- 135 berichten
- 106 stemmen
Te zien laatste zondag van de maand, 31 mei, om drie uur des middags, in Filmhuis Cavia, Amsterdam.
The One Ring
-
- 29974 berichten
- 4109 stemmen
Hoewel dit pas mijn derde Ozu is kan ik wel al stellen dat dit precies is wat je van hem verwacht. Mensen die veelal op de grond zitten te praten en een enorme focus op familiedynamiek, waarbij juist de splitsing van een gezin centraal staat in plaats van saamhorigheid. Als je er goed over na denkt is het volgens mij best uniek dat Ozu vaak juist het langzaam uit elkaar vallen van een gezin ziet als een logische, menselijke stap, ondanks dat er een zekere band blijft bestaan. Andere regisseurs, zeker in het westen, benadrukken liever hoe een familie een eenheid blijft zelfs wanneer de kinderen het huis uit zijn.
Hoe dan ook, het is nauwelijks een geheim dat An Autumn Afternoon veel wegheeft van het veelgeprezen Late Spring, een eerdere Ozu. Tegelijkertijd heb ik hier het gevoel dat meer dan bij die voorganger of bij Tokyo Story dit plot slechts ten dele van belang is. Ja, het geeft Ozu weer een reden om de familiedynamiek weer uit de kast te halen, maar ik vond het allemaal een stuk losser dan voorheen, met een hoop zijwegen. Die andere twee films zijn strakker en weten subthema's goed in het hoofdplot te verweven, terwijl we hier soms gewoon verschillende familieleden hun gang lijken te zien gaan. Dat heeft voor- en nadelen. Het levert onder andere enkele fijne terzijdes op, zoals alle scènes waarin Chisû Ryû zich onder zijn collega's en vrienden bevindt. Deze scènes laten ook een fijn gevoel voor humor in Ozu zien. Soms waren er echter ook wat momenten die het geheel wat langdradig maakten, zoals de wat beperkte problemen van de oudste zoon. Her en der verloor het wat kracht door gebrek aan dramatische spanning.
Het gebruik van kleur is een leuke toevoeging, al was dit natuurlijk de tweede Ozu in kleur. Het ziet er allemaal mooi uit op een warme, maar simpele manier. Unieker en interessanter, in ieder geval ten opzichte van de Ozu's die ik eerder zag, vond ik dat de vrouwenrollen wat meer divers waren hier. Voorheen zag ik vooral nederige vrouwen, met af en toe een vals kreng in een bijrol. Nu zitten er ook wat meer zelfstandige of pittige vrouwen tussen, zoals de dochter die in het plot centraal staat (maar opvallend weinig schermtijd had) of de vrouw van de oudste zoon (ik weet niet wie ze is, maar de actrice acteert fenomenaal). Ik had nooit problemen met de vrouwenrollen in die eerdere films, maar vond dit ook wel verfrissend.
Al met al dus weer erg sterk. En ja, ik moet meer Ozu zien.
4*
Koos Ozu zijn titels overigens compleet willekeurig? Er zitten in ieder geval heel wat middagen (en ochtenden en avonden) in deze film.
Mochizuki Rokuro
-
- 18917 berichten
- 14712 stemmen
Koos Ozu zijn titels overigens compleet willekeurig? Er zitten in ieder geval heel wat middagen (en ochtenden en avonden) in deze film.
de vrouw van de oudste zoon (ik weet niet wie ze is, maar de actrice acteert fenomenaal).
Het gebruik van kleur is een leuke toevoeging, al was dit natuurlijk de tweede Ozu in kleur.
The One Ring
-
- 29974 berichten
- 4109 stemmen
Ik denk dat je Mariko Okada bedoelt. Inderdaad een fantastische actrice en tevens de vrouw van Yoshida Kijū - ze is te zien in bijna al zijn films.
Ja, dat is haar. Ze speelde de hoofdrol in The Affair, die ik al zag en in mijn recensie daar prees ik haar ook. Had niet door dat het dezelfde actrice was. Dat is een beetje een nadeel als je veel Japanse films uit die periode met grote droogtes tussendoor bekijkt.
Het gebruik van kleur is een leuke toevoeging, al was dit natuurlijk de tweede Ozu in kleur.
Ik zou zweren dat ik niet eens, maar meerdere malen las dat alleen de laatste twee Ozu's in kleur waren. Welke zijn er nog meer? En waarom heeft Ozu kennelijk geen film naar de winter genoemd?
Mochizuki Rokuro
-
- 18917 berichten
- 14712 stemmen
Welke zijn er nog meer?
Mochizuki Rokuro
-
- 18917 berichten
- 14712 stemmen
Niet helemaal overtuigd met deze her-kennismaking met Ozu's laatste.
Ik vond de stilering en tussenshots in deze film (weer) fenomenaal, maar het verhaal kabbelde iets teveel - met (te) veel repetitieve scenes.
Ik ben geneigd er een halfje af te doen, maar aan de andere kant heb ik van veel Ozu dingetjes genoten.
En kan ik het niet over mijn hart verkrijgen.
De timing direct na Marketa Lazarova was denk ik niet ideaal, de timing direct voor Husbands and Wives was dan wél weer geniaal.
Ik blijf nog even mild.
O ja, ik heb trouwens het mysterie rond de Japanse titel nog niet ontrafeld. Er is wel een discussie over hamo/snoekaal aan tafel, maar niks over makreel.
BBarbie
-
- 12758 berichten
- 7618 stemmen
Rustig familiedrama over een weduwnaar, die na de confrontatie met de ongehuwde dochter van een vroegere leraar, gaat inzien dat het tijd wordt zijn eigen dochter ‘aan de man te brengen’. Een paar nevenpotjes over alledaagse familieproblemen maken deze film tot een boeiend geheel, niet alleen dankzij typische Ozu kadrering en de mooie kleuren, maar vooral vanwege het ingetogen acteerwerk. Karakteristiek voorbeeld daarvan de stille huilbui van Haruko Sugimura na de dronken thuiskomst van haar vader.
De film toont inhoudelijke overeenkomsten met Ozu’s Banshun (1949), maar ik vind deze film mooier.
Sir Djuke
-
- 334 berichten
- 947 stemmen
Yasujiro Ozu combineert verstilde camerastandpunten met een prachtig kleurenpalet in 'Sanma No Aji'. Het verhaal over de moeizame afhankelijke relatie van een alleenstaande vader met zijn dochter wordt overspoeld door alcohol en dronkenschap. Uiteindelijk leidt de drank ook tot wijsheid. Logisch toch. Meeslepend en tegelijkertijd bijzonder rustgevend. Waard om (terug) te kijken. Zorg wel dat je de meest recente DVD of Blu Ray-versie kijkt om de kleurenrijkdom volledig te ervaren.
starbright boy (moderator films)
-
- 21266 berichten
- 4450 stemmen
Ik had Ozu een tijdje met rust gelaten, maar heb de laatste weken weer drie films die ik nog had liggen van hem gezien en ben weer ongelofelijk onder de indruk, al helemaal van deze. Wat was Ozu toch fantastisch. En dan krijg je er ook nog Chishû Ryû bij, wat toch echt wel een van mijn lievelingsacteurs is.
En ik heb nog veel te zien. Dit was pas mijn negende. Stiekem maar meteen wat nieuws besteld,
mjk87 (moderator films)
-
- 13258 berichten
- 3902 stemmen
Ozu's roddelfilm. Dan mag de film bijna 60 jaar oud zijn uit een andere cultuur aan de andere kant van de wereld, de film voelt hierdoor verassend actueel en universeel. Blijkbaar is roddelen een gemene deler. Dat maakt dat de film zeer luchtig is, enorm genietbaar om te kijken en soms oprecht grappig. De plot is vooral als kapstok bedoeld voor alerlei losse scènes waarin intermenselijke relaties worden getoond zoals vader-kind, man-vrouw, baas-werknemer et cetera. En het is het perfecte tempo dat de film dicteert en daardoor twee uur volledig boeit. Visueel verder wel aardig, maar soms iets te kitscherig met die felle kleuren. Dan zie ik Ozu toch liever in zwart-wit. 4,0*.
Movsin
-
- 7671 berichten
- 8081 stemmen
Vierde film die ik zie van Ozu: tweemaal een 4, tweemaal een 4,5.
De man is kwaliteit en deze keer heb ik hem vooral bewonderd om de manier waarop hij met een licht humoristische toets je toch doorheen de familiale probleempjes van enkele personages loodst. Een aaneenschakeling van scènes die de imperfectie van mens en situatie, belichten, gebracht op een ook erg visueel te genieten manier.
Het laatste nieuws
'Brits acteur Aaron Taylor-Johnson (33) gekozen als nieuwe James Bond'
Duitse Netflix Original-serie 'Das Signal' wordt kapot gestreamd, maar de beoordelingen vallen tegen
De duivel bezoekt een avondshow in trailer van horrorfilm 'Late Night with The Devil': 'Een instant cultklassieker'
Waargebeurde film 'Sound of Freedom' sinds gisteren te bekijken op Amazon Prime Video
Bekijk ook
Shoah
Documentaire / Oorlog, 1985
107 reacties
Tôkyô Boshoku
Drama, 1957
17 reacties
Mildred Pierce
Drama / Film noir, 1945
47 reacties
Banshun
Drama, 1949
67 reacties
Midareru
Drama, 1964
2 reacties
Sanshô Dayû
Drama, 1954
36 reacties
Gerelateerde tags
familie relatiesweduwnaarexistential loneliness
Nieuwsbrief MovieMeter
Het laatste film- en serienieuws per e-mail ontvangen?
Populaire toplijsten
- Top 250 beste films aller tijden
- Top 250 beste sciencefiction films aller tijden
- Top 250 beste thriller films aller tijden
- Top 250 beste familie films aller tijden
- Top 250 beste actie films aller tijden
- Top 100 beste films van de laatste jaren
- Top 100 beste films op Netflix
- Top 100 beste films op Disney+
- Top 100 beste films op Pathé Thuis
- Top 50 beste films uit 2020
- Top 50 beste films uit 2018
- Top 50 beste films uit 2019
- Top 25 beste films in het Nederlands
Corporate & Media
Realtimes | Publishing Network
Innovatieweg 20C
7007 CD, Doetinchem, Netherlands
+31(315)-764002
Over MovieMeter
MovieMeter is hét platform voor liefhebbers van films en series. Met tienduizenden titels, die dagelijkse worden aangevuld door onze community, vind je bij ons altijd de film, serie of documentaire die je zoekt. Of je jouw content nou graag op televisie, in de bioscoop of via een streamingsdienst bekijkt, bij MovieMeter navigeer je in enkele klikken naar hetgeen dat voldoet aan jouw wensen.
MovieMeter is echter meer dan een databank voor films en series. Je bent bij ons tevens aan het juiste adres voor het laatste filmnieuws, recensies en informatie over jouw favoriete acteur. Daarnaast vind je bij ons de meest recente toplijsten, zodat je altijd weet wat er populair is op Netflix, in de bioscoop of op televisie. Zelf je steentje bijdragen aan het unieke platform van MovieMeter? Sluit je dan vrijblijvend aan bij onze community.
Social media
Realtimes | Publishing Network
- Registreer |
- Contact ons |
- Over ons |
- Adverteren |
- MovieMeter Films Wiki |
- Series Wiki |
- Algemene voorwaarden en privacybeleid |
- Consent wijzigen |
- RSS Feeds |
- API
© 2024 MovieMeter B.V.