Midareru (1964)

Van het handvol Naruse films, die ik inmiddels gezien heb, vind ik dit de beste vanwege het innemende verhaal over een oorlogsweduwe met diepgaand plichtsbesef. Terwijl maatschappelijke ontwikkelingen —de opkomst van goedkope supermarkten— zich tegen haar keren, worden haar innerlijke gevoelens in toenemende mate op de proef gesteld, niet in de laatste plaats door haar veel jongere zwager.

De ingetogen wijze waarop Hideko Takamine haar rol invult, is van grote klasse met als absolute hoogtepunten de scènes in de trein en vooral het pakkende slotakkoord. Onvergetelijk.

Liefdesdrama met de dreiging van de teleurgang van de kleine winkel door de opkomst van de supermarkten als niet onbelanrijke achtergrond, een fenomeen dat zich in die tijd, wereldwijd, steeds meer begon door te zetten..

Laten we echter niet vergeten dat onbaatzuchtige behulpzaamheid, zorg en vooral liefde de hoofdthemas zijn in deze film van Mikio Naruse, waarvan ik vaststel dat dit mijn eerste is...

Mooi in al zijn eenvoud en met een minzame maar tevens doordringende vertolking van de hoofdrolspeelster, Hideko Takamine.

Ook de muziek, eerder een romantisch, nostalgisch Westers tintje, kon bekoren en onderlijnde vaak passend de gevoelige momenten in de film.