
The Jewel of the Nile (1985)
Alternatieve titel: "Juweel" van de Nijl
Verenigde Staten
Actie / Avontuur
106 minuten
geregisseerd door Lewis Teague
met Michael Douglas, Kathleen Turner en Danny DeVito
Jack en Joan hebben een mooie boot en een rustig leventje, maar raken uitgekeken op elkaar en op deze manier van leven. Joan accepteert een uitnodiging om naar een land in het Midden Oosten te gaan als gast van de sjeik. Daar aangekomen wordt ze ontvoerd en wordt gedwongen om een juweel te vinden. Jack besluit haar te redden met zijn nieuwe partner Ralph.
Trailer
https://www.youtube.com/watch?v=C7zjWIyAsDo
Wanneer je deze, als ook andere ingevoegde media op de site wilt zien, dan moet je hier even toestemming voor geven.
Met het tonen hiervan wordt er mogelijk door een andere partij cookies geplaatst en/of wordt je ip-adres geregistreerd, zonder dat MovieMeter hier invloed op heeft. Lees ons privacybeleid voor meer informatie over hoe MovieMeter met je privacy omgaat.
Links
Zoek naar deze film op dvd/blu-ray op AmazonIMDb (6,2 / 50812)trailer (YouTube)various artists cd (MusicMeter)iTunes: € 9,99 / huur € 3,99Google Play: € 14,99 / huur € 3,99Qua komedie is er nog wel aardig wat in gestopt, maar dat zit vooral in de bijrollen. De humor/chemie tussen Douglas en Turner is hier gewoon een stuk minder, dat is eigenlijk de grootste zonde van de film.
Voor de rest een vermakelijk filmpje door de Afrikaanse woestijnen, zonder al te veel verhaal. Typisch popcorn filmpje.
2,5*
Het tempo is ontzettend hoog en dat is op zich wel lekker. Spannend is de film nooit, maar doordat de film zichzelf ook niet al te serieus neemt, is dat niet zo erg. Michael Douglas speelt erg enthousiast, maar het is vooral Danny De Vito, die is zijn bijrolletje voor de leukste komische noot zorgt. De “Jewel of the Nile” is trouwens ook een behoorlijk onhandig figuur, die daardoor ook op momenten best grappig uit de hoek komt. Daarnaast zit er genoeg actie in de film en hoewel sommige personages wel erg karikaturaal zijn, vond ik dat nooit vervelend.
Ach bijzonder is het allemaal niet, maar als vermakelijke avonturenfilm werkt het allemaal prima. Het is zeker geen Indiana Jones, maar verder dus wel een film die geen seconde verveeld. Daarnaast hoef je er ook niet bij na te denken en soms kan hersenloos vermaak best wel eens lekker zijn, zo ook hier.
3,0*

kan hier niet meer dan 2* voor geven.
Buiten de films van Indiane Jones (waar dit niks mee te maken heeft) is dit toch ook een hele goeie avonturen film. Het verhaal is goed bedacht maar heeft een hele lange tijdlijn en is ook erg vermakelijk maar op geven moment houdt dat op en stort de film een beetje in elkaar en dat komt omdat de film veel te land duurt.
Maar nog is de film goed uit gewerkt en goed bedacht, ook de soundtrack was erg origineel. Humor kan altijd geen kwaad in een avonturen film maar om nou te zeggen dat ik daar om heb kunnen lachen zeg ik nee, maar er is wel aan gedacht.
De casting is geniaal en het acteer werk erg overtuigend verder was het nog een best goede film.
3,0*
3*
(Ps: Ik zag bepaalde vergelijkenissen tussen deze film en Ace Ventura: When Nature Calls (1995) die tien jaar later verscheen. Bijvoorbeeld de scenes bij die stam)
(Ps: Ik zag bepaalde vergelijkenissen tussen deze film en Ace Ventura: When Nature Calls (1995) die tien jaar later verscheen. Bijvoorbeeld de scenes bij die stam)
Inderdaad het is dat jij het zegt, dat ze ook die scène hebben gebruikt in Ace Ventura 2 (ik dacht het al te kennen)
Goed geacteerd en verhaaltje was op zich goed te doen.
3 sterren
Dit "vervolg" op Romancing The Stone blijft nog steeds een leuke film om naar te kijken...
Het verhaal is gewoon in orde, maar het zijn Michael Douglas, Kathleen Turner en Danny DeVito die deze film weer net dat extra's geven waardoor de film gewoon leuk blijft om naar te kijken....
Romancing The Stone is een geslaagde variatie op Indiana Jones, The Jewel Of The Nile een flauw afkooksel. De zelfspot van het origineel heeft plaatsgemaakt voor kinderachtige lol. Wat het oplevert is een drukke, lawaaierige film. Iets waar ik me ongemakkelijk door ga voelen.
Zelfs de chemie tussen Michael Douglas en Kathleen Turner kan het niet redden. Beide acteurs hebben een minder script voorhanden en kunnen logischerwijze geen reeds verdronken kalf van de verdrinkingsdood redden.
Danny DeVito komt iets meer op de voorgrond - al lijkt dat misschien enkel zo - en is bloedirritant.
Verder is een woestijn bijlange niet zo charmant als een jungle, toch niet voor dit soort films. De soundtrack ligt in de lijn van z'n voorganger en dat is maar goed ook. Helaas is dat het enige.
2
Misschien dat The War of the Roses (1989) een goede afsluiter is. Dat is geen officieel vervolg, maar past er prima bij, met dezelfde acteurs en karakters.
Na het avontuurlijke en romantische leventje tussen Douglas en Turner lijkt er dan toch een eind aan te komen, of toch niet..

Misschien dat The War of the Roses (1989) een goede afsluiter is. Dat is geen officieel vervolg, maar past er prima bij, met dezelfde acteurs en karakters.
Na het avontuurlijke en romantische leventje tussen Douglas en Turner lijkt er dan toch een eind aan te komen, of toch niet..

Héhé leuke opmerking... Wie weet hebben Douglas, Turner en DeVito net hetzelfde gedacht... die schoten blijkbaar erg goed met elkaar op ...
Maar ieder zijn mening natuurlijk.
Vooral Danny DeVito zorgt voor de vrolijke noot in deze film, maar dat is hij wel in veel films waarin hij te zien is.
Ik heb me er mee geamuseerd, da's het voornaamste

Hooguit interessant om te zien dat je destijds kennelijk een film kon maken met niet al te subtiele raciale stereotypes zonder allerlei actiegroepen op de lange tenen te trappen. Misschien omdat het zo tenenkrommend slecht was.

Deze nog in de grote zaal van city gezien.
Vanavond maar eens herkijken.
Hiermee besef ik pas hoe goed die vorige was. Je kunt aan alles zien dat er snel verdiend moest worden aan het succes van Romancing the Stone, maar het geschreven scenario is ongelooflijk matig. Dusdanig pover dat Kathleen Turner er in eerste instantie niet aan wilde meewerken. Om welke redenen laat zich raden, als je ziet wat voor rolletje zij nu bekleedt. Ik vind daarnaast Douglas ongeschikt als avonturier in dit verhaal en deze keer loopt hij er bij als een radeloos, verdwaalde James Bond. Dit is bijna in strijd met de lijn van de vorige film, hoe geloof je zo nog dat hij is gehard door de ruige woesternij van Colombia? They took the jungle out of Jack. Het leukste van de film vind ik eigenlijk dat ze de indruk willen wekken dat er nog een vervolgdeel te verwachten viel. Dat die vorige wordt aanbevolen voor leeftijden vanaf twaalf jaar en ouder en deze vanaf zes jaar spreekt voor zich.
Het kibbelende stel is inmiddels een setje geworden, en Jack heeft met de opbrengst van de steen uit het eerste deel een mooie boot gekocht. Langzamerhand raken ze echter uitgekeken op elkaar en op hun manier van leven, en bovendien lijdt pulpromannetjesschrijfster Joan aan een schrijversblok. Wanneer ze sjeik Omar uit een niet nader genoemd Afrikaans land ontmoet wordt ze gevraagd om zijn autobiografie te schrijven. Ze zegt uiteraard geen nee, en vervolgens reist ze met de sjeik naar de Afrikaanse woestijn. De sjeik blijkt echter een dictator en een rare sekteleider te zijn, en bovendien is hij in het bezit van een edelsteen the Jewel of the Nile. Daarom reizen zowel Jack als de hebberige Ralph (Danny DeVito) haar achterna.
Net als Romancing the Stone is The Jewel of the Nile een bonte mengeling van spanning, avontuur, actie, humor en romantiek, en de film is duidelijk met een hoog budget opgenomen. Het tempo ligt erg hoog en dat is op zich wel lekker. Bijzonder is het allemaal niet, maar als vermakelijke avonturenfilm werkt het allemaal prima. Grootste minpunt vind ik eigenlijk de abominabele soundtrack, waarop zo ongeveer de slechtste nummers uit midden jaren '80 te horen zijn. 3,5*
2,5*
Maar daar is het dan ook wel mee gezegd, want heel best is het nog steeds niet. Een schaamteloze kopie van Indiana Jones, maar zonder al te veel moeite en inspiratie. Wel wordt in vergelijking met het vorige deel de aandacht van de hoofdrollen wat beter afgeleid door de prima Spyros Fokas en Avner Eisenberg. Wel wat triestig dat er zo lomp en onhandig met de culturele aspecten omgegaan wordt - terwijl er toch zoveel prima verhalen te vertellen zijn over Afrika.