Romancing the Stone (1984)

Wat een charmante avonturenfilm! Kathleen Turner speelt Joan Wilder. What's in a name. Eenzame, tikje ondeugende, auteur vol van verwrongen verlangens. Ik mag haar graag zien, ook al schmiert ze er weer lustig op los in een rol die haar gegoten zit. De Indiana Jones associaties komen niet uit de lucht vallen, al waren dat meer 'donkere' films . Romancing the Stone is een aangename rit, door de prachtig in beeld gebrachte natuur van Mexico (film speelt in Colombia). Sensatie én een lach. Een evenwicht dat weinigen beter wisten te smeden dan Zemeckis in de jaren '80 (zie ook: Back to the Future & Who Framed Roger Rabbit). Plot is niet belangwekkend, maar dit onstuimige, ouderwetse avontuur (zonder digitale opsmuk) , is een feest voor de zintuigen en toont het geweldige plezier en de chemie die Turner en Douglas destijds hadden. Danny DeVito is in topvorm als een van de snode ontvoerders.

Heerlijke avonturenfilm met onzinnige humor en spectaculaire actiescenes in de jungle. Douglas speelt een heerlijk charismatische hoofdrol en het klikt leuk met tegenpool Turner. Het verhaal slaat verder nergens op, maar de vette knipoog is constant aanwezig. Jammer dat dergelijke avonturenfilms niet meer gemaakt worden en dergelijke humor ook niet meer bestaat in Hollywood (enkel platte humor).

Vroege Zemeckis.

Vond het een redelijk kinderachtige bedoening eigenlijk. Nu is dat ook wel wat karakteristiek voor z'n stijl en dit soort 80s avonturenfilmpjes, maar Zemeckis legt het er wel erg dik bovenop.

In het begin kon ik het nog wel hebben. Dat plotje van die melige Western was bijvoorbeeld wel grappig, het eerste half uur zitten er wel meer van dat soort kleine grapjes in. Maar dan kantelt de film toch resoluut richting avontuur.

Turner en Douglas zijn een redelijk flauw koppel, DeVito lijkt te denken dat hij in een Bassie & Adriaan film is gedropt. Wanneer het laatste uur dan nog (relatief uiteraard) serieus wordt had ik het wel zo'n beetje gehad met dit filmpje.

Start wel aardig, maar ergens halverwege verliest het z'n grappige toontje en wat rest is pover.

2.0*

Had deze al wel eens gezien, maar kon me er nauwelijks iets van herinneren.

In de herziening dus. De film begint best aardig maar het wordt allengs minder. De Colombianen worden gespeeld door Mexicanen met vet Mexicaans accent, maar goed het is Latijns-Amerika zullen de Amerikanen gedacht hebben, wat maakt het uit. Sowieso wordt Colombia nogal neergezet als een achterlijk land met onvriendelijke mensen, beetje jammer.

Het verhaal stelt verder weinig voor, zoals gezegd is het begin wel leuk maar de hele zoektocht was wat kinderachtig, en met name Danny DeVito was irritant aanwezig. Vraag me af in welke film niet, want heb de laatste tijd een paar films met hem gezien en hij zorgt altijd voor een valse noot. Douglas en Turner waren goed samen in The War of the Roses, maar hier zijn ze duidelijk in mindere vorm.

Op het eind wordt het nogal gewelddadig wat een beetje misplaatst is want het is toch meer een lichtvoetige avonturenfilm.

Teleurstellend.

Avontuurlijke ontspanning met naast de kogels en de krokodillen ook romantiek en gelukkig veel humoristische situaties en vooral twee uitstekende hoofdacteurs, met toch een speciale vermelding voor een energieke en charmante Kathleen Turner.

Net nog eens gekeken. Oogt misschien een beetje gedateerd hier en daar maar is nog steeds een leuke film waar zo'n beetje van alles in zit: romantiek, avontuur, actie, komedie...

Ooit eens gelezen dat ipv Michael Douglas niemand minder dan Sylvester Stallone voor de rol was gecast. Destijds in 1984 had Stallone deze rol en de rol in Beverly Hills Cop afgeslagen, en voor de gigantische flopfilm Rhinestone gekozen waarin hij zich toch wel echt belachelijk maakte.

Deze vroege Robert Zemeckis-film toont al een hoop van zijn kwaliteiten en maken duidelijk dat helemaal in Spielbergs clubje past.

Een schrijfster van Romantische romannetjes krijgt een pakketje uit Colombia. Later blijkt dat er een schatkaart inzit, twee boeven willen dat ze die kaar naar Colombia komt brengen, als zullen ze haar zus wat aandoen. Eenmaal in Colombia gaat het al meteen helemaal fout als ze verdwaald. Gelukkig loopt ze avonturier Jack T. Colton tegen het lijf...

Prima acteerwerk van Michael Douglas en Kathleen Turner. Verder had Danny DeVito ook wel een leuke rol. Ook de Colombianen vond ik wel leuk vertolkt.

De film heeft een leuke humor maar bevat daarnaast ook best wat actie. Ik had eigenlijk een soort Indiana Jones-parody verwacht, maar dat is het eigenlijk helemaal niet. De muziek van Alan Silvestri geeft de film een leuk 80s sfeertje mee en de film is goed opgenomen.

Heel bijzonder wordt Romancing the Stone nergens, maar het is een vermakelijke film om een keer gezien te hebben. Een jaar later zou Zemeckis Back to the Future regisseren, zowat de enige komedie-film die tot mijn absoluut favoriete films behoort.

Goddamn it, I knew I should've listened to my mother. I could've been a cosmetic surgeon, five hundred thou a year, up to my neck in tits and ass.

Dit blijft een leuke film van Robert Zemeckis...

Het verhaal is in orde en de manier waarop het gebracht wordt is gewoon leuk om naar te kijken, de vaart zit er ook lekker in en de combinatie avontuur/actie met de nodige humor werkt prima...

Michael Douglas en Kathleen Turner en vormen een leuk duo en worden ook nog eens bijgestaan door de leuke Danny DeVito...

Ondanks alle goede bedoelingen en het evidente plezier aan beide kanten van de camera heb ik dit nooit echt fantastisch en/of enorm grappig gevonden, daarvoor heeft de plot te weinig vlees, maar zowel het spel van, als de chemie tussen, Douglas en Turner is uitstekend, en dat maakt hier uiteindelijk toch wel een aangenaam tijdverdrijf van. "Dammit man, the Doobie Brothers broke up! Shit! When did that happen?"

Voel me aardig misleid dat hier veel wordt geroepen dat dit een Indiana Jones kloon is. Ik verwachtte dan ook een film als Raiders of the Lost Ark, maar uiteindelijk meer een Indiana Jones voor alle leeftijden. Ik ben het inderdaad eens met verwijzingen naar A-team en de gebroeders Van Toor. Want daar dacht ik ook meteen aan. Zoveel misgevuurde kogelregens en kinderactige acties, zoals Danny Devito die struikelt tijdens het vuren achter zijn rug en in elkaar wordt gemept door een Conchita Gordo als hij onder de tafel in iemand anders tas wil gaan graaien. Op dat niveau had ik zeker niet gerekend. Op zich vond ik dan de eerste 10 a 15 min van the Perils of Gwendoline beter, nog een Indiana Jones kloon. Die was serieuzer, had mooie decors en een leuke actie-scene, alleen is alles daarna het aanzien niet meer waard.

Redelijke avonturenfilm waarin een vrouw met een schatkaart door diverse groepen bad guys achterna wordt gezeten. Ze krijgt de hulp van een stoere avonturier die zelf ook wel een oogje op de schat heeft. Qua startpunt hebben de makers het zichzelf niet moeilijk gemaakt. De dame in kwestie krijgt een schatkaart door haar brievenbus geduwd, waarop haar zus wordt ontvoerd om die schatkaart te bemachtigen. Weinig creatief, wat ook blijkt uit het feit dat het boordevol clichés zit, maar het overgrote deel van de tijd weet het wel te vermaken. Het einde kun je wel mijlenver aan zien komen en duurt te lang. Een kleine 3*.

Goed gemaakte avonturenfilm.

Met charme en goede bedoelingen gemaakt.

Romancing the stone is ook een hit van Eddy Grant gemaakt voor deze film, maar niet gehoord..

“One hell of a morning has turned into a bitch of a day!”

Sterke avonturenfilm. Romancing the Stone leunt natuurlijk erg op de chemie tussen Douglas en Turner, en het duo spettert van het scherm. Vooral Turner doet het goed als Joan Wilder, een wat muffig type die steeds assertiever en avontuurlijker wordt. Ook DeVito heeft een heerlijke bijrol. Het is allemaal vlot gefilmd met prachtige locaties en aardige actiescènes. Het verhaal stelt niet zo heel veel voor, maar dat is wel vaker zo in dit soort films. Gewoon luchtig vermaak.

Enkele jaren later dus nog eens herzien. Een Robert Zemeckis-filmpje, dus je weet dat je je schrap mag zetten voor avontuur en spannende, onderstrepende muziek. Dat dan is dan ook meteen het uitgangspunt van deze film. Alleen: waar bepaalde films volzitten met genialiteiten valt dat in deze film een beetje tegen. Er zijn wel degelijk enkele leuke vondsten, maar sommige scènes voelen zo goedkoop en over the top aan (tegenhouden krokodil door Douglas)... Bepaalde achtergrondinformatie die het geheel kan kaderen ontbreekt ook.
Daardoor komt deze film voor mij niet verder dan 3*

Jeugdsentiment.

En o, wat was is verliefd op Kathleen Turner.

Mooiste actrice van haar tijd.

Joan Wilder is een succesvol schrijfster van pulpromannetjes. Op een dag krijgt ze een kaart toegestuurd, waarop de vindplaats van een grote schat is aangeduid. Dan krijgt ze plots een telefoontje van haar zus uit Colombia: ze blijkt te zijn ontvoerd en de kidnappers eisen de landkaart als losgeld. Joan vertrekt gelijk naar Zuid-Amerika en belandt vervolgens per abuis midden in het Colombiaanse regenwoud. Daar ontmoet ze de onbehouwen opportunist Jack Colton, die haar wel even naar de bewoonde wereld zal brengen. Helaas zijn de kidnappers haar inmiddels ook op het spoor.

Romancing the Stone is een Amerikaanse speelfilm uit 1984 onder regie van Robert Zemeckis, met in de hoofdrollen Kathleen Turner, Michael Douglas en Danny DeVito als klungelige kidnapper. Het is mij niet helemaal duidelijk onder welk genre de film eigenlijk valt; op deze site staat dat het om actie/avontuur gaat, en zowel actie als avontuur zijn dan ook volop aanwezig. De film bevat echter ook aantal thrillerelementen, de nodige romantiek en er komen zelfs enkele horrormomenten in voor. Maar het is vooral één en al kolder, en zelf zou ik de film eerder een romantische komedie noemen.

De film is goed voor ruim anderhalf uur onbezorgd vermaak, en verdient van mij een ruime voldoende. Erg mooi gefilmd zijn de beelden van de Colombiaanse jungle, hoewel een zoekopdracht op het internet me inmiddels leerde dat de film in Mexico is opgenomen. Ruim een jaar later zou hetzelfde acteurstrio overigens nogmaals bij elkaar komen voor de vervolgfilm Jewel of the Nile (1985). 3,5*

Dit jaar is deze film alweer 25 jaar oud, maar het is voor mij geen jeugdsentiment omdat ik de film deze week pas voor het eerst heb gezien. Maar ik heb wel een zwak voor dit soort avonturenfilms, helemaal als ze uit de jaren 80 komen. Dat decennium was toch wel schitterend voor films. Lekker ongecompliceerde avonturenfilms kwamen er voldoende voorbij. Uiteraard is dit een Indiana Jones-kloon, maar dan zonder grootste, memorabele scènes. Wel zien we hier een prima duo dat goed op elkaar ingespeeld is en nog best geestig over weet te komen samen met een fijne setting van de jungle en met voldoende vermakelijke actie. Bijzonder of heel sterk is het niet, vermakelijk wel. Het kijkt lekker weg, helemaal niks mis mee. Al is het me geen hele dikke voldoende waard.

3*

Er is een vervolg! The Jewel of the Nile (1985)

En kan je geen genoeg van het trio Douglas, Turner en DeVito krijgen is er nog The War of the Roses (1989).

Verrek, geinig. Die ga ik dan maar eens opzoeken. Scoort wel minder qua punten maar dat zien we dan wel weer.

Ik vind ze beiden geweldig. Maar ook jeugdsentiment. Kijk ook nog even de videoclip bij de film!

Typische romantische avonturen film die je zeker niet mag missen als je van het genre houdt. Lekker wegzakken in je zetel en genieten maar. Dat het al 35 jaar oud is, dat kan de pret niet drukken. The Jewel of The Nile, de sequel op deze film (zelfde cast, nieuw verhaal) mag je dan ook niet missen..

Begon aardig, maar was er al snel flauw van. Iets te veel slapstick en langgerekte onzin. Vond het eigenlijk niet meer dan A-team met een tikkie groter budget. Of een noem het een exploitation movie zonder ballen, maar Turner en Douglas redden de film, net. Ik kwam in de mood toen het tweetal in 'Colombia' bij een neergestort vliegtuig belanden. Mijn brein dacht: jungle + Silvestri = Predator. Tja... helaas. De onthanding op het eind kwam wel als een aangename verrassing.

Ja, in een alternatieve tijdlijn zou Tom Selleck ook Indiana Jones gespeeld hebben. Geef mij maar deze tijdlijn dan .

Succesvolle boeketreeksschrijfster, een onnozele romantische ziel, belandt in een avontuur dat ze zelf geschreven zou kunnen hebben (wat eigenlijk niet voor haar spreekt, want hoe kwam die broer in godsnaam aan die schatkaart?). Wat minder enerverende actie, stunts en locaties dan in de Indy films, maar gelukkig met genoeg humor. De soundtrack is duidelijk 80s, de pief, poef en paf-geluidseffecten dateren meer uit de jaren 70. Het voelt allemaal als een luchtig tussendoortje en ik betrapte me er af en toe op naar de resterende speelduur te kijken, net iets te kinderachtig toch allemaal, bijna als een Bassie en Adriaan avontuurtje soms. Maar Turner en Douglas zitten ver boven dat nivo, hebben plezier en chemie in hun rollen en wie De Vito niet zo trekt hoeft zich niet al te veel zorgen te maken, die heeft een bijrol. Ik had graag wat meer mooie shots van de jungle gezien en wat meer dreigingen van die jungle zelf in plaats van knullige schurken.

Nu nog eventjes wachten op het vervolg op de Tomb Raider uit 2018, die alvast is aangekondigd.

Flauw en gedateerd.

Er zijn maar weinig films die moeiteloos overeind blijven als de tand des tijds toeslaat, en dit is er zo een waarbij dat dus echt niet lukt. Van geen kanten. Het flauwe plot, het melkmuiltje van Douglas, de volstrekte miscast van DeVito, het gebrek aan een behoorlijke soundtrack - en zo kan ik nog wel een tijdje doorgaan. Het enige dat dan nog wel een heel klein beetje werkt is het karakter van Turner - al is dat ook eigenlijk te dun om er iets van te zeggen, en bovendien nogal erg duidelijk afgekeken van de veel stoerdere en veel leukere Marion van Karen Allen in Raiders of the Lost Ark.

Veelzeggend overigens dat ik - ondanks dat ik de film indertijd beslist talloze keren op tv gezien heb - me er zo ongeveer niets van herinnerde. De scene van de botsing met de bus, dat was zo ongeveer het enige.

Herzien op blu ray. Vermakelijk filmpje. 3,5 blijft staan.

Prachtige avonturenfilm die lekker wegkijkt. Had deze vroeger ook als eens gezien, maar het blijft leuk.

Best wel een vermakelijke wegkijker. Romancing the Stone is een avonturenfilm in zijn meest pure vorm, hoewel het nergens zo extravagant of druk wordt als bijvoorbeeld een Indiana Jones-film. Het blijft wat meer minimaal, wat meer met de voet op de rem. Vermakelijk dus zeker, spectaculair niet echt. Het zijn ook vooral de avontuurlijke scènes waar de film het van moet hebben; de echte actiescènes i.e. het heen-en-weer-geschiet worden wat chaotisch en oninteressant in beeld gebracht. Maar de achtervolgingsscènes en de tocht door de jungle zijn in ieder geval best tof, en kennen een lekker ongecompliceerd sfeertje. Kathleen Turner en Michael Douglas vormen een fijn duo met aanstekelijke chemie. Danny DeVito, langs de andere kant, wordt een beetje verspild in een kleine en nietszeggende rol. Ik dacht op voorhand dat hij meer deel van een hoofdtrio ging uitmaken, dus dat was wel spijtig. Robert Zemeckis heeft later nog heel wat tijdloze klassiekers gecreëerd; en hoewel er vrij weinig mis is met Romancing the Stone, kan ik de film wel niet onder die noemer classificeren. Met andere woorden; tof voor een keertje, maar binnen niet al te geruime tijd waarschijnlijk ook wel weer vergeten. 3*.

Typisch stuk jeugdsentiment uit de tijd dat je gezamenlijk als familie op de bank kroop met een zak chips om te kijken wat de zaterdagavondfilm zou zijn. En dan waren dit toch erg leuk films met een prima mix van actie, humor en romance.

Het verhaal mag bekend zijn rond schrijfster Joan Wilder, een neurotische en over verlegen huismus die zowaar in de avonturen beland waar ze normaliter over schrijft. In dit geval iets met een schatkaart en veel kapers op de kust. Partner in crime en held tegen wil en dank Douglas zoals wel vaker, en uiteraard onderkruipsel De Vito zoals we ook vaker zien.

Grappig is toch vooral hoe Wilder zich langzaam ontwikkelt en het moet gezegd dat Turner vroeger best een mooie dame was. De mix is zoals te verwachten van dit genre en tijd waar de film uitstamt met een beetje actie, avontuur, humor, stereotypen, een beetje kolder, maar vooral een vlotte en gemakkelijk in te nemen stijl. Zijn er dan slechte punten te benoemen? Mwoah, het is niet echt meer van deze tijd. Maar behalve dat is Romancing The Stone zeker een leuke film voor een keer

leuke spannende avonturenfilm

Ook voor mij géén jeugdsentiment, want ondanks dat ik Indiana Jones helemaal grijs gekeken heb met mijn 1980 bouwjaar, had ik nooit erg behoefte om deze film en zijn sequel te zien. Wel ooit opgenomen toen hij op TV was, nooit gekeken.

De openingsscène met de ontzetten sexy Kymberly Herrin kon me qua toon wel bekoren, maar ik moet het met onderhond eens zijn dat het daarna wel een beetje een tienerfilmpje wordt. Niets mis mee, maar om dat als veertiger voor het eerst te zien, is niet hetzelfde als wanneer je er dierbare herinneringen aan koestert van de lol die je eraan beleefde toen je zestien was.

Silvestri’s hand herken je meteen bij de openingcredits, maar Romancing is wat mij betreft beter van zijn beste score. Samen met Zemeckis zullen deze heren me altijd dierbaar zijn vanwege Back to the Future (John Milton’s ultieme jeugdsentiment!), maar daar kan deze film zich niet aan optrekken.

3*

Zeer fijne avonturenfilm met geweldige muziek van Alan Silvestri. Michael Douglas is toch wel een topacteur ik ben hem steeds meer gaan waarderen.Deze film is uiteraard niet zo goed als de Indiana Jones films maar er zit toch wel een erg fijne sfeer in plus dat het gewoon zeer vermakelijk is typisch jaren 80 evenals the jewel of the nile,wat een erg goed vervolg is. 4 sterren