The War of the Roses (1989)

Er zat wat weinig humor in en neigde vaak meer naar de dramakant. De komische scenes die erin zaten waren dan ook wel gitzwart, wat soms voor een dikke glimlach zorgden. Voor de rest waren er een hoop saaie scenes. Krappe voldoende.

Mooie film! Ik heb me echt vermaakt tijdens het kijken van deze film. Vooral het begin (iedereen gelukkig) en het verloop naar het einde toe (die langzaam naar een hel toe gaat). Goed acteerwerk van Dougla en Turner.

De 'humor-niveau' vond ik echt top. Vooral wanneer ze in het bijzijn waren van familie, kennissen of vrienden. En de manier waarop ze elkaar door het slijk probeerden te halen vond ik leuk verfilmd.

Ik ben zeer positief over deze film. En verhoog mijn stem van een 3,5 naar een 4. Ik zie geen minpunten aan deze film. Maar hoger dan een 4 zal ik niet geven. gewoon een prima film!

Bijzonder sterke zwarte comedie. Het acteerwerk is meer dan prima, maar vooral de grappen zijn erg geslaagd. Een zolder met honderden muizenvallen, je moet er maar opkomen. Datzelfde geldt voor de sauna-scene. Hilarische, maar in feite ook een dieptrieste film (als je er dieper over nadenkt). Deze film krijgt van mij 4 sterren.

Heel vermakelijke film en je kunt de 'on-screen chemistry' echt goed zien tussen Douglas en Turner, dit is de derde film die ik met hun twee in de hoofdrollen heb mogen bekijken.

begin is goed. na een uur wordt de film flauw.

Wel een leuke en goede zwarte komedie met een prima eerste uur. Vond Michael Douglas en vooral Kathleen Turner uitstekend spelen in deze film. Het verhaal was goed gevonden en de uitvoering was ook dik in orde. Heerlijk om te zien hoe Michael Douglas en Kathleen Turner elkaar door het slijk haalden.

Geweldige film met drie fantastische acteurs. Een absurde scheiding loopt uit op een dramatisch einde. Mooi eind shot.

Erg leuke film van Danny De Vito, de film begint lekker zoetsappig en bouwt daarna af tot een harde maar leuke comedy.

War of the roses is moeilijk onder te verdelen, het is aan de éne kant een comedy maar aan de andere kant ook zeker een drama film.

Michael Douglas speelt hier weer erg overtuigend en sterk, en ook Danny De Vito zelf heeft een erg leuke rol, altijd leuk zo groot talent in 1 film samen te zien

Kortom: geslaagde drama-comedy van De Vito, die zijn volle speelduur weet te vermaken.

3,5*

Wel ok, vooral het laatste half uur was wel grappig. Doch gaat de film voor mijn gevoel de mist in qua moraal. Waarom? Naar mijn idee omdat:

Devito verteld aan het eind dat hij twee keuzes heeft aan zijn client: scheiden met een hoop drama of terug naar huis en nog wat liefde proberen terug te winnen, op zoek naar de dingen van vroeger en die proberen terug te brengen. Maar als die laatste keuze (want die koos hij kennelijk) zo'n beetje de moraal is, dan spoort het niet met het vertelde verhaal. Wij zien namelijk meerdere malen dat Oliver pogingen doet bij zijn vrouw om het goed te maken. Hij stort zelfs zijn hart uit in een brief. Zij wil echter steeds niet praten en reageert vaak agressief. Daarom had ik o.a. geen sympathie voor het personage Barbara. Dus dit klopt niet. Als het moraal was: ga maar scheiden, want als zij van je af wilt dan wil ze van je af, maar ga wel op een volwassen manier scheiden, dan was het wel passend geweest. Sowieso vond ik het vrij onrealistisch, waarom gaf Barbara nooit een echte reden? Waarom wou zij hem zo graag een beuk verkopen en deed zij dit ook? Oliver was geen lieverd, maar haar slaan deed hij nooit, ook vreemdgaan ook niet echt. Als zij zichzelf zo irriteerde aan hem, dan had zij dit toch veel eerder kunnen aankaarten? Het waren geen onoverkomelijke zaken die hun huwelijk kapot maakte. Dat maakte de film zo vreemd. En dan het einde, zij knikt als hij vraagt of zij ondanks alles nog wel van hem houdt. Maar toch gooit zij in haar laatste adem zij hand weg Ik kan dit soort dingen niet goed plaatsen, zal wel aan mij liggen. Op een gegeven moment vraagt hij zelf letterlijk wat hij moet veranderen voor haar, hier reageert zij niet eens op. Anyway, ondanks dat toch nog **1/2 voor wat leuke scenes.

Een erg sterke film met een Douglas die hier toch even aan iedereen laat zien dat dit een van de grootste acteurs is uit de filmindustrie.

Het is niet direct een standaard komedie. 'k vond het wel een goeie film, maar wat ze elkaar aandeden was soms wel erg grof. De chemie tussen de twee hoofdrolspelers zat erg goed en waren perfect gecast.

Het einde was erg verrassend. De film duurt redelijk lang, maar verveeld zeker niet.

Het is zeker geen typische Hollywoodproductie en 'k vond hem de moeite waard om te bekijken.

Een gitzwart kijkje op het huwelijk (de man met de buikwond in het ziekenhuis heeft het ook al zwaar) en de ontbinding daarvan. DeVito's aankondiging maakt de idyllische start meteen al cynisch en het duurt niet lang eer het gezinnetje z'n droomhuis te pakken heeft en het stilaan begint te borrelen.

In m'n herinnering had het iets meer elan dan dat ik er nu in ontdek, maar het heeft absoluut z'n leuke momentjes van irritatie, desinteresse, onenigheid en pesterijtjes met twee onuitstaanbare personen. Idem voor de niets ontziende oorlog die volgt. De ijskoude Turner is geknipt voor dit rolletje. Woof.

Knap gemaakte en geacteerde film (uit de oude doos, zie de mobiele telefoon/koelkast) met veel humor. Douglas, Turner (en Da Vito) vormen een geslaagd koppel. Tot mijn verbazing had ik de film nog niet eerder gezien, nu in de ramsj voor 2,50 euro's!!!

Sprankelende komedie met prachtige rollen voor DeVito en Turner.

We lagen regelmatig "in een deuk" zoals deze twee bezig zijn elkaar te bestrijden tot aan de "hellepoorten" toe.

De film laat (vinden wij) goed zien hoe mensen hun persoonlijk geluk opofferen voor "materieel geluk" en hoe ver ze daarin willen gaan.

Fantastische komedie zoals ze (helaas) niet of weinig meer gemaakt worden.

Aardige film over een bijna twintig jaar getrouwd koppel die beginnen aan een nogal vijandige scheiding. De film is nogal aan de lange kant (vooral vanwege de flinke inleiding tot aan de scheiding). Verder wel een geslaagde zwarte komedie met de derde samenwerking tussen Michael Douglas, Kathleen Turner en Danny DeVito. Met gemak 3.0 sterren.

Het was een hele tijd geleden dat ik deze prent nog eens had gezien, maar het is en blijft een grandioze film.

Als je spreekt over een vechtscheiding, dit is er dus wel eentje, letterlijk en figuurlijk.

Prachtige komedie met sublieme rollen van de hoofdcast, Douglas, Turner en DeVito.

Een van de beste komedies ooit in een regie van DeVito.

Warm aanbevolen !!

Geweldige film!

Het begint allemaal zo geweldig met de Roses.Ze komen elkaar tegen en raken gelijk verliefd.Alles gaat op rolletjes.Een groot huis,een mooie auto en kinderen.Het kan gewoon niet beter totdat ze gaan scheiden.Ze willen beide het huis niet verlaten en zijn dan genoodzaakt het huis te delen.

Dan begint de ellende!!

Geniale film!!

Wat een tijdje aanhoudt als een soort zwarte komedie, cynisch over het huwelijksleven, ontaardt in een toch al te naieve Amerikaanse farce. Gelukkig hebben ondertussen Douglas en Turner hun talent bewezen.

Geslaagde zwarte komedie. Turner en Douglas hebben duidelijk plezier in hun rol als stel dat in scheiding ligt, waarbij de meeste lof toch gaat naar Turner, met haar dodelijke blik. DeVito heeft een wat overbodige rol als verteller die Dan Castellaneta (stem van Homer Simpson, nota bene in een zwijgende rol) probeert te waarschuwen voor de rampzalige gevolgen van een vechtscheiding.

De toon is cynisch, jammer alleen van die shot van Bennie the dog nadat Turner opbiecht waar de paté van was gemaakt ongetwijfeld er later ingeplakt om overgevoelige dierenvrienden niet te veel voor het hoofd te stoten. Jammer, en ook ongepast, want dat was de reden van Douglas' razernij en de opmaat voor de uiteindelijke fatale afloop.

Maar goed een kleine smet op een verder prima film.

Een verhaal over een liefde-haat verhouding waarin alles draaide om macht en onmacht. Een droevige, satirische, zwarte tragi-komedie waarin een echtpaar uit de upperclass probeerde elkaar kapot te krijgen; een oorlog waarin alles geoorloofd was en beledigen en wraak elkaar afwisselden. De cast presteerde naar behoren.

Best geinig, lekker wegkijkertje maar geen hoogvlieger.

Schitterende film 100 procent geslaagd,
Bij die 2 keuzes die hij moet maken, is het toch wel een groot verschil dat hij zelf wil scheiden en niet zijn vrouw.
En dat Olivier nog steeds zijn best deed was tegen beter weten in , De koek was echt op door zijn betweterige gedrag,
Dat zij zijn arm weggooid is echt de haat /liefde verhouding

Leuke amusementsfilm uit de eighties waarbij de romantiek na verloop van tijd omslaat naar een heuse vechtscheiding. De klemtoon ligt op het luchtige en het vertier. Veel dramagehalte, maar dan onder het mom van aanstellerij en dat maakt het wel aantrekkelijk. Centraal staat de woning die toegewezen moet worden. Het is eens iets anders dan de kinderen. Van Oliver had ik vaak de idee dat hij het haar gewoon niet gunde - of dat hij geen nederlaag wou lijden ondanks het feit dat hij een paar keer herhaalde dat hij haar nog graag zag.

Barbara daarentegen heeft nooit expliciet weergegeven waarom ze wou scheiden. Indirect wou ze ook iemand betekenen, werd ze onvoldoende gewaardeerd door haar man. De manier van vertellen was best OK via het verhaal van de advocaat die terugdenkt aan nostalgische tijden. Hij richt zich naar zijn (nieuwe) partner, maar het wordt ook duidelijk dat hij zich richt naar de kijker met een bepaalde moraal.

Achterliggend wel een intrieste situatie, maar de insteek maakt het grappig. Leuk voor een avondje vertier. Vlotte film alvast, misschien een klein tikkeltje te lang, maar dat stoorde niet. Prima Kathleen Turner overigens, maar ook DeVito en Douglas deden het prima.

Twintig jaar terug ooit gezien en in mijn beleving destijds een uitermate grappige en boeiende film. De reden om de kans maar weer eens te grijpen, ondanks de niet echt bijzondere cijfers en waarderingen.

Traag gaat de film van start met de wel erg plichtmatige monoloog van Gavin over wat er allemaal gebeurt is, een montage heen en terug, van The Roses naar Gavin en zijn gesprekspartner die mij erg overbodig overkomt. Wel aardig, toch niet heel bijzonder, is het gemiddelde niet succesvolle huwelijk in de dop. Een bevlieging, een klik, trouwen en in dit geval een vervolg, met wijkende meningen, een zucht naar aanzien en materialisme dat de kloof alleen maar groter maakt met als resultaat dat je vervolgens langs elkaar leeft. De communicatie gaat verloren en daar wil je ook geen moeite meer voor doen. De vechtscheiding die volgt is typerend waarin men elkaar niets gunt. Tot dusver niet heel bijzonder en er gebeurt eigenlijk ook niet zo heel veel.

Pas de tweede fase waarin Oliver terug in huis komt wordt het iets interessanter, toch blijft het vuurwerk dat ik mij herinnerde dan ook nog uit. Pas in de volgende fase waarin Oliver het etentje verstiert en Barbara de Morgan sloopt is het spel op de wagen met een Mr. And Mrs. Smith achtige scene waarbij ze het huis praktisch slopen. De pesterijen zijn geweldig te noemen en dit gedeelte van de film is beter en leuk te noemen, maar vooral ook een beetje ' to little to late'.

De factor die ik jaren terug in The War Of The Roses zag is er niet bepaald meer, ook al zit er verbetering in het laatste half uur. Redelijk boodschap die in Gavin's verhaal zit, is dat een mens zijn zegeningen moet tellen, problemen uit moet praten en niet moet blijven hangen in verbittering. Toch is het voor mij allemaal een beetje te weinig en weet het drietal Douglas, DeVito en Turner met Romancing The Stone en The Jewel Of The Nile wel betere en leukere films af te leveren.

.

]De aanstichter van al het geweld is natuurlijk Barbara Rose. Ze is ook elke keer de oorzaak van een een escalatie

Wordt beschreven als een comedy terwijl het meer drama is met een paar grappige momenten. Leek me erg leuk, een vechtscheiding die compleet uit de hand loopt!

Helaas was ik al ver over de helft en vond ik het nog steeds saai en waren er maar een paar leuke momenten langskomen. Heb hem dus niet meer afgekeken, boeide me echt niks meer.

Lachen met vechtscheidingen.

Pittige zwarte komedie over een koppel dat heel ver gaat. DeVito wilde een beeld van absurditeit en kinderachtigheid ophangen en drijft het gevecht tot het extreme. Beiden gedragen zich totaal niet meer als beschaafde mensen en zijn er enkel op uit om elkaar een hak te zetten. Dat doet naar actualiteit toe vooral denken aan de huidige Johnny Depp-Amber Heard lawsuit... Met DeVito, die één van zijn klanten het hele verhaal vertelt, komt het moraliserend over maar het is een komedie die ik wel kon smaken. Vond het wel een minpunt dat er met de twee kinderen weinig gedaan werd. Ik verwachtte dat er voor hen een grotere rol werd weggelegd.

Best leuk.

Waar ik een brave familiekomedie had verwacht, blijkt The War of the Roses grotendeels het tegendeel. Vergeet moraaltjes waarin scheiden doet lijden zoveel betekent als 'we houden eigenlijk toch van elkaar en moeten beter doen'. Danny DeVito gaat lekker door en de Roses jagen mekaar simpelweg de dood in. Dat laatste beeld waarin Kathleen Turner toch maar dat handje van Michael Douglas wegslaat is een tof laatste shot. Gitzwart is het allemaal ook weer niet, daarvoor ligt het Home Alone-gehalte net wat te hoog, maar de eerder vermelde scherpere randjes zitten er wel effectief rond. Toffe tussendoor.

3

DeVito regisseert een aardig vermakelijke ruzie tussen twee personages. Ik hou er wel van, een film die zich helemaal los laat gaan op conflict. Niet dat Turner en Douglas geweldige personages zijn, maar het gekibbel dat uiteindelijk overgaat op wat meer slapstickachtige taferelen is aardig vermakelijk. Daarbij is de stilering zeker niet onaardig, zeker de bijna fantasierijke finale valt op. Misschien is het allemaal wat makkelijk doordacht en denkt het slimmer te zijn dan dat het daadwerkelijk is, maar DeVito weet in ieder geval een redelijk verhaal naar het grote doek te regisseren. Fijn dat hij zelf ook meespeelt, het blijft een lekker komisch figuurtje.