
The Outpost (2020)
Verenigde Staten / Bulgarije
Oorlog / Drama
123 minuten
geregisseerd door Rod Lurie
met Scott Eastwood, Caleb Landry Jones en Orlando Bloom
De film vertelt het verhaal van de 53 Amerikaanse soldaten die tijdens Operation Enduring Freedom tegen een strijdkracht van ongeveer 400 vijandige opstandelingen in het noordoosten van Afghanistan hebben gestreden. Oorspronkelijk gebouwd om de lokale bevolking te betrekken bij ontwikkelingsprojecten in de gemeenschap, stond Combat Outpost Keating - gelegen aan de voet van drie steile bergen op slechts 14 mijl van de Pakistaanse grens - tegenover een constante dreiging aangevallen te worden door de Taliban, waardoor de Amerikaanse soldaten die daar gestationeerd waren gevaar liepen. Toen uiteindelijk werd besloten om de basis te sluiten, ontdekte de Taliban dit en besloten ze een statement te maken.
Trailer
https://www.youtube.com/watch?v=WAHzrYrRTuY
Wanneer je deze, als ook andere ingevoegde media op de site wilt zien, dan moet je hier even toestemming voor geven.
Met het tonen hiervan wordt er mogelijk door een andere partij cookies geplaatst en/of wordt je ip-adres geregistreerd, zonder dat MovieMeter hier invloed op heeft. Lees ons privacybeleid voor meer informatie over hoe MovieMeter met je privacy omgaat.
Links
Zoek naar deze film op dvd/blu-ray op AmazonIMDb (6,8 / 20533)trailer (YouTube, ondertiteld)kijk op NetflixiTunes: € 9,99 / huur € 4,99Google Play: € 8,99 / huur € 2,99Pathé Thuis: vanaf € 9,99 / huur € 4,99huur bij Ziggo On DemandPositief beiijken: ik heb al veel minder goed gezien dan dit.
Kan ermee door.
3.5*
Beklemmend gevoel geeft de film je. Alles wat de soldaten doen leidt uiteindelijk tot niets , behalve heel veel doden soldaten. In zo'n gebied is het onmogelijk om dat goed te verdedigen. Dat heeft.... precies, geen zin. (Star Wars leert ons dat het hebben van de High Ground het allerbelangrijkste is). Ze beginnen al op een achterstand alleen al door de locatie.
Dat het een waargebeurd verhaal is, maakt dat de film een tribute is. Wat de soldaten daar gedaan hebben is gereconstrueerd aan de hand van de verhalen van de overlevenden. Daarom is deze film belangrijk, zodat de doden niet voor helemaal niks zijn gestorven.
Heb het allemaal wel gezien langzaam aan, de prenten over de dappere Amerikanen die overal oorlogje voeren. Oorlog voeren is bakken met geld verdienen voor investeerders. En net als wij Nederland huppelen als een schoothondje achter hun aan. Ja ik ben hun dankbaar voor het bevrijden van ons van de Duitsers destijds, maar daarna hebben ze wereldwijd er een zooitje van gemaakt.
Het verhaal behelst veel gebabbel waarvan het meeste ook nog eens doelloos te noemen is. Dat domme prietpraat, daar moet je doorheen want je zit te wachten op de actie. Wel heeft men perfect een uitleg gedaan over de positie van het kamp. Ik heb aardig wat FPS games gespeeld en altijd was schieten van boven naar beneden de winnen manier. Dat men destijds beslist heeft om het kamp in een kom te plaatsten mag toch een misser van hoogst niveau genoemd worden als understatement. Je zit compleet opgesloten als een rat in de val.
Standaardje, dat is het woord dat ik graag koppel aan deze film. We weten allemaal wel hoe klote de strijd was voor de soldaten. Het verhaal in deze film weerspiegeld de ellende en domme beslissingen. Maar wat doe je er dan ook? Ik ben redelijk ongevoelig geworden voor dit soort verhalen, en dat is eigenlijk ook niet best te noemen. Het is een vicieuze cirkel, de mens moet gewoon vechten als je de geschiedenis doorneemt.
Nou vooruit, 3**. Het stond er wel netjes op allemaal.
Gebaseerd op waargebeurd verhaal wat het ergste doet vermoeden wat betreft de skills van het Amerikaanse leger. Een basis in een dal, helikopterondersteuning op een te grote afstand, een hele matige bewapening, de munitie geconcentreerd op 1 plek, weinig dekking in het kamp (gezien de hoge bergen), mariniers met een slechte conditie, een commandant die zelf een truck bestuurt (stort in een afgrond) die om onduidelijke redenen 17 km verderop moet worden gebracht, een commandant die mee gaat op patrouille (wordt opgeblazen, onduidelijk hoe), een luitenant die geen leiding kan geven. Afijn, teveel op op te noemen.
De aftiteling was nog het meest indrukwekkend.
Onlangs heb ik zitten kijken naar de Vietnamfilm 'we were soldiers, eigenlijk is dit meer van hetzelfde in een totaal andere oorlog. Een Amerikaanse interventie in een vreemd land, in beide gevallen loopt het niet best af. Ook deze film belicht de strijd gezien vanaf het standpunt van de Amerikaanse soldaten zonder zich verder met de politieke beslissingen die er aan te grondslag ligt te bekommeren. Een kijkje in de keuken van de militairen. Dat is zeker uitstekend gedaan in deze film, het oogt allemaal zeer realistisch en daardoor zelfs erg saai in het begin. De strijd breekt in het slotgedeelte van de film uit en die is net als in Vietnam alleen te winnen met behulp van de luchtmacht: duizend bommen en granaten.
In de aftiteling zie je plaatjes van de echte militairen en welke onderscheidingen ze hebben gekregen. Echte helden! Of je concludeert dat bakker of timmerman ook een mooi beroep is.
Over de stompzinnigheid van de hogere rangen, de bevelvoerders in oorlogen zijn al veel meer en vooral veel betere films gemaakt. Zo ook over de zinloosheid van oorlog - maar daar gaat deze overigens volgens mij dus niet echt over. Wel over 'helden', voor wat dat dan ook waard is. Patriottistisch gedoe - ook al zo zinloos. En verder veel misverstanden tussen de soldaten en de brave bevolking. Je zou je haast gaan afvragen wat de Amerikanen daar eigenlijk precies te zoeken hadden - als dat ook niet allang uitgekauwd was.
En na een heleboel geschiet en geknal, de onvermijdelijke aftiteling met de portretten van de 'echte' soldaten naast een stukkie film van de acteur in een herkenbare actie. Dan moet me van het hart dat ik de soldaten er gemiddeld toch een heel stuk sympathieker uit vind zien dan de acteurs die ze spelen. Dat maakt de hele film dan weer bijna de moeite waard.
Schokkend vond het commentaar van de overlevenden na de film. Kritiekloos naar de verantwoordelijke legerleiding. Elke randdebiel had kunnen weten dat een dergelijke Outpost onverdedigbaar is. Waarschijnlijk ingehouden kritiek omdat dergelijke films ondersteund orden door de US defensie.
Toch wel een interessante film over een oorlogstragedie binnen het Amerikaanse corps die zich hadden gesetteld ergens in het noordoosten van ‘Afghanistan’. We volgen hier het Amerikaanse ‘Bravo Troop 3-61 CAV’, een leger unit die was gevestigd in het ‘Combat Outpost Keating’ gelegen bij de plaats ‘Kamdesh’. Dit is een waargebeurde strijd tussen de Amerikanen en 300 Taliban strijders die dankzij de hoge bergen (die het kamp hadden omringd) een goede aanvalspositie hadden. Een heftige strijd die hier keurig is weggezet door o.a. ‘Scott Eastwood’, ‘Orlando Bloom’ en de regisseur ‘Rod Lurie’. En uiteraard ook wel een beetje Amerikaanse glorie die ertegenaan wordt gedrukt.
Ik kan dit soort films wel waarderen, en ook de simulatie was goed gelukt. Al ben ik het wel eens over het feit dat de film simpel weg te lang duurt, een twee uur waarvan je eigenlijk constant een beetje naar dezelfde beelden zit te staren, wanneer men word aangevallen (bijna dagelijks) en dan dat ze schuilen achter de humvee’s en met wat terug vuren winnen ze de strijd, de ruzie en het gekloot tussen de manschappen was wel geinig al is het voornamelijk actie. Ik ben daar vaak wel voor te vinden, ik hou zelf van actiefilms maar twee uur was best lang.
Qua cast zat het wel snor, ‘Scott Eastwood’ deed een prima rolletje en ook ‘Orlando Bloom’ was prima, alleen zat hij niet heel lang in deze film als ’Keating’. Voor de rest deed ‘Caleb Landry Jones’ het best goed in de film. Ik vind het overigens altijd wel lastig, bepaalde acteurs te schatten hoe deze het doen in zulke films omdat het voornamelijk vuurgevechten zijn en ze geen hoog zinnige acteerprestaties hoeven neer te zetten.
Het waargebeurde verhaal trof op het einde nog wat foto’s van de overleden soldaten met daarbij hun leeftijd. Als je dan ziet dat sommige 22 (mijn huidige leeftijd) en zelfs eentje 21 is, dan slik je dubbel en weet je hoe hard zoiets kan zijn, jongens in de bloei van hun leven zul je bijna zeggen. Ook werd hier een nummer van ‘Rita Wilson’ getoond, althans zij zong het op het einde maar voor mij had dit nummer meer impact tijdens de film werd dit bijvoorbeeld gezongen door een soldaat zelf.
Dus ja, het is eigenlijk wel een typische oorlogsfilmpje als je het zo bekijkt maar ik heb me er prima mee vermaakt verder. Ook wel wat heftigere scenes zoals op de brug dat er eentje vol geraakt word door een RPG, dat zijn wel de betere scenes van de film. Een harde film over een waargebeurd verhaal, keek er al wel wat naar uit maar heeft me echt prima vermaakt.
3.5*
Ik vraag me echt werkelijk af wie er bedenkt om een kamp op zo'n plek neer te zetten. Dat de Amerikaanse legerleiding hier wel een tikje op z'n kop krijgt is niet meer dan logisch. Het had alleen wel een harde dreun mogen zijn gezien de vreselijke ontwikkelingen die je als kijker voorgeschoteld krijgt.
De aanval zelf is prima weergegeven. Sowieso is het een vermakelijke film, helaas wel zonder memorabele momenten. Veel personages maakt het geheel meestal niet beter en dat was ook nu het geval. Sommigen sneuvelden zo snel dat je geen idee had wie het was als je zijn naam hoorde. Echte uitschieters qua acteerwerk zijn er weinig, al viel Caleb Landry Jones me wel positief op.
Voldoende, prima vermaak!
4.0/10

Film 3.5
Beeld 4.0
Geluid 4.0
Extra's 0.5