
Kursk (2018)
België / Luxemburg
Drama / Historisch
118 minuten
geregisseerd door Thomas Vinterberg
met Matthias Schoenaerts, Colin Firth en Léa Seydoux
De film vertelt het verhaal van de ramp in 2000 met de K-141 Kursk onderzeeër waarbij 118 Russische zeelieden stierven. Tijdens een Russische vlootoefening in de Barentszzee zinkt de onderzeeër na enkele explosies. 23 bemanningsleden overleven de ramp en wachten wanhopig op hulp, terwijl hun zuurstof op dreigt te raken. Ondertussen vechten familieleden wanhopig tegen politieke obstakels en onmogelijke kansen om hen te redden.
- vanaf 6 april te koop op dvd en blu-ray
TRAILER
https://www.youtube.com/watch?v=x0ariZgrZBg
Wanneer je deze, als ook andere ingevoegde media op de site wilt zien, dan moet je hier even toestemming voor geven.
Met het tonen hiervan wordt er mogelijk door een andere partij cookies geplaatst en/of wordt je ip-adres geregistreerd, zonder dat MovieMeter hier invloed op heeft. Lees ons privacybeleid voor meer informatie over hoe MovieMeter met je privacy omgaat.
Het is niet de eerste verfilming van dit verhaal, Vinterberg heeft toch wel met een eigen versie willen komen.

Inderdaad een sterrencast. Hopelijk maakt Vinterberg er een even beklemmende film van als o.a Das Boot.
Ik had hem oorspronkelijk op mijn 2017 watchlist staan, maar het wordt 2019 als ik IMDb zo bekijk.
Het is alsnog 2018 geworden.

Vandaag première op TIFF.
Vanaf 6 december in de bioscoop (Independent Films)
Trailer geplaatst!
Ik ben wel benieuwd wat Vinterberg met zoiets doet.
Natuurlijk zijn alle Russen slecht - ok, op een na en die delft, zoals het hoort in een propagandafilm, het onderspit. Slecht, omdat ze geen mensen zijn, maar nationalistische roergangers voor wie een mensenleven niet telt. Daar kunnen smeekbeden van wanhopige vrouwen en kinderen niets aan afdoen. Lees hierin gerust het cliché.
Het Westen daarentegen ... etcetera.
En dan de film. Anno 2018 laten we Russen rond het jaar 2000 toch niet Engels spreken? Machthebbers, duikbootpersoneel, echtgenoten en kinderen, ik ben jaloers op hun Engelse taalvaardigheid. Zo wordt de propagandistische boodschap in taal weer gladgestreken en zitten we hoofdschuddend de strapatsen aan te zien van die rare Engelssprekende Russen ....
Ach, wat maak ik me druk. Weer zo'n genrefilm die spannend wil zijn, terwijl de afloop bekend is, die met vette verfstreken een ongenuanceerde boodschap erin wrijft, zonder enige compassie. Ik keek er naar en haalde vervolgens mijn schouders op.
Jammer, dat Vinterberg een talentvolle auteur is die blijkbaar het hoofd niet boven water kan houden en zich dus moet laten strikken om gladde studiofilms te maken..
Vinterberg en Schoenaerts kennen elkaar nog van de film Far from the Madding Crowd (2015) en beiden vonden elkaar opnieuw in deze film. Centraal staat de ramp met de kernonderzeeër Koersk die destijds in 2000 de media haalde toen voor de bemanning de verdrinkingsdood (of dood door gebrek aan zuurstof) dreigde toen de duikboot de bodem opzocht na een aantal ontploffingen. Wat volgt is een stuntelige poging om de bemanning te bevrijden, maar van Russische zijde loopt dit niet van een leien dakje door gebrek aan coördinatie, communicatie en vooral verouderde technologieën.
Andere landen bieden hun hulp aan - een mooie rol overigens van Colin Firth - maar worden aan het lijntje gehouden wegens de vrees voor imagoschade en prijsgeven van militaire geheimen. De tol die hiervoor betaald werd is groot. We zien een ingetogen inkijk op de laatste uren van de bemanning, maar echt aangrijpen deed het nooit. Het kwam allemaal nogal klinisch en afstandelijk over - en niet alleen betreft de bemanning, maar ook van de familie. Acteerprestaties zeker meer dan geslaagd, maar ik miste de beleving die ik verwachtte van dergelijk drama. De uitvaart uit de haven daarentegen was wel geslaagd.
Oja, allergrootste teleurstelling waren overigens de beschamende Engelssprekende Russen, van zeelui tot familieleden. Enorm storend en verwarrend bij momenten. Jammer en dat kost de film minstens 0,5*. Al bij al zeker nog een nipte voldoende van eigen bodem zonder er echt bovenuit te springen.
Voor Eurofielen moet dit een natte droom zijn (no pun intended). Niet alleen vanwege de duidelijke Europese stempel, maar ook omdat de Russen er stevig van langs krijgen. Als nuchtere filmliefhebber heb ik hier echter mijn bedenkingen bij. Het verhaal mag dan wel op waargebeurde feiten gebaseerd zijn, de aanpak is heel erg zwart-wit. Zo lijkt de Russiche bevelhebber wel uit een foute James Bond-film weggeplukt. Voor de rest zijn de dialogen bijzonder klef. Vreemd dat een ervaren cineast als Vinterberg daar blijkbaar geen probleem in zag.
Is deze film dan een volledig misbaksel? Nee, want Kursk doet uiteindelijk wat een goede duikbootfilm hoort te doen: een spannende, claustrofobische sfeer creëren. De actie is best spectaculair en de onderwaterscènes vervelen geen moment. Tot er opnieuw overgeschakeld wordt naar het vasteland, dan daalt het niveau sneller naar de bodem dan de Kursk zelf.
Een film met twee gezichten dus. 2.5*
Hoewel de afloop dus bij aanvang al bekend is, weet Vinterberg de spanning toch aardig op te bouwen. Er zijn verschillende verhaallijnen die steeds worden afgewisseld: de kameraden in de onderzeeër die proberen de moed erin te houden, de vrouwen en kinderen van die mannen aan land die steeds moedelozer en bozer worden door de non-informatie die zij van de Russische autoriteiten krijgen en, tot slot, de Engelse marine (een rolletje voor Colin Firth als admiraal) die dagenlang wachten op toestemming van de Russische autoriteiten om een reddingsoperatie uit te voeren. Grootste minpunt van de film is dat geen van deze verhaallijnen écht weet te raken of overtuigen. Het helpt dan ook niet dat in een film waarin merendeels Russische personages worden opgevoerd louter Engels wordt gesproken, hoewel dat op zichzelf nog iets is waar doorheen te kijken valt. Het had bovendien erger gekund: Russische kameraden die met een vet Slavisch accent Engels spreken.
Naar eigen zeggen wilde Thomas Vinterberg politieke statements vermijden. Ik geloof hem daarin en zie in Kursk ook geen politieke boodschap of zelfs propaganda, zoals door enkele mede-recensenten is genoemd. Feit is nu eenmaal bij dit drama dat de Russen om politieke motieven lange tijd weigerden om hulp te aanvaarden, terwijl andere (Westerse) landen die hulp wel aanboden en ook de technische mogelijkheden hadden om wellicht een rol van betekenis te kunnen spelen (al zullen we nooit weten of er dan ook mensen levend naar boven waren gehaald). Niet meer, niet minder.
Een uiterst indringende reconstructie van een veelal vergeten ramp uit de Koude Oorlog vol momenten die nog lang op je netvlies blijven branden.
In 2000 was *de* Koude Oorlog toch echt al een tijdje afgelopen. Toen kwam net Poetin aan de macht, die in de afgelopen jaren wellicht een nieuwe Koude Oorlog aan het ontketenen is. Hoe dan ook was het jaar 2000 ongeveer het meest relaxte jaar tussen Oost en West sinds 1914.