Genre: Drama / Mystery
Speelduur: 143 minuten
Alternatieve titels: A Gentle Creature / Une Femme Douce / Кроткая
Oorsprong:
Frankrijk / Duitsland / Rusland / Litouwen / Nederland / Oekraïne / Letland
Geregisseerd door: Sergey Loznitsa
Met onder meer: Vasilina Makovtseva, Valeriu Andriuță en Roza Khairullina
IMDb beoordeling: 6,6 (2.489)
Gesproken taal: Russisch
Releasedatum: 26 oktober 2017
On Demand:
- Bekijk via iTunes
- Niet beschikbaar op Netflix
- Niet beschikbaar op Pathé Thuis
- Niet beschikbaar op Videoland
- Niet beschikbaar op Amazon Prime
- Niet beschikbaar op Disney+
- Niet beschikbaar op Google Play
- Niet beschikbaar op meJane
Plot Krotkaya
Een vrouw woont alleen aan de rand van een Russisch dorp. Op een dag ontvangt ze een pakje dat ze naar haar opgesloten man had opgestuurd. Geschokt en verward heeft de vrouw geen andere keuze dan naar de afgelegen gevangenis te reizen op zoek naar een verklaring. Een strijd begint tegen deze ondoordringbare vesting, waar de krachten van het sociale kwaad constant aan het werk zijn.
Externe links
Acteurs en actrices
A Gentle Creature
Man with Spread Teeth
Human Rights activist
Taxi driver
Passenger, her sister
Young harlot
Police lieutenant
Man with Arms in Plaster
Head of the prison
Video's en trailers
Reviews & comments
ieks
-
- 3 berichten
- 0 stemmen
Dit leek een goede, tot zeer goede film te worden, maar opeens (na bijna 2h) wordt de hele toon anders.
We komen zogenaamd in haar onderbewuste terecht, in haar droomwereld. Dit haalt het ritme weg, en laat ons achter met vragen. Het einde kon precies ook beter.
Waarom zou de politie haar niet laten vertrekken? Omdat ze bij de mensenrechten op bezoek geweest is? Overigens had het daar ook kunnen stoppen... op straat, met nog een groet van die dame, en dan een deur die dichtslaat.
Het ging er wel luchtiger aan toe dan Leviathan en Elena.
tbouwh
-
- 5650 berichten
- 4966 stemmen
Op de lange weg naar de gevangenis vang je als kijker glimpen op van een verpauperd platteland, getekend door slechte infrastructuur en kale bebouwing. Visuele overblijfselen van het communistische tijdperk vind je op iedere straathoek. Standbeelden van iconische staatshoofden staan in deze film nog fier overeind, en zelfs de Marx-en Hegelstraat hebben nog geen naamswijzigingen ondergaan. Loznitsa doet geen poging deze referenties subtiel te houden; de perestroika was een pijnlijke illusie, geeft de cineast (die in 2001 uit Rusland emigreerde) ook in een lang interview over de film aan.
Loznitsa kaart de sociaal-maatschappelijke misstanden duidelijk aan, en helaas is dat direct ook één van de grootste pijnpunten van deze film. 143 minuten is lang voor een kritische beschouwing die echo’s van het werk van Ken Loach doet weerklinken. Als recensent betrapte ik me er dan ook op dat ik tijdens het lezen van een interview met Loznitsa geboeider was dan tijdens de film zelf. De scherpte die doorklonk in de antwoorden van de filmmaker miste ik soms in het (vaak te) opzichtige script. Misschien is de rol van Makovtseva in dat verband nog de grootste opsteker: stilzwijgend verwerkt Loznitsa’s hoofdpersoon haar leed in een wereld het woord gerechtigheid al lang niet meer kent.
Volledige recensie is hier te vinden
De filosoof
-
- 2023 berichten
- 1405 stemmen
De film maakte m’n verwachtingen (de film is geïnspireerd op het gelijknamige verhaal van Dostojevski) meer dan waar. Het is met mother! zelfs mijn grote favoriet van 2017 met welke film het overigens wel wat gemeen heeft: gestaag wordt de spanning, dreiging en drama opgevoerd, waarbij de vrouwelijke hoofdpersoon (net als de anderen) onder enorme druk staat en wel krankzinnig lijkt te moeten worden, met in het eerste uur een soort introductie tot het alledaagse leven in Rusland dat amuseert doordat alle Russen alleen maar lijken te mopperen maar ook graag verhalen vertellen en een even bizarre als intense slotfase.
Bovenal zuigt de film je een beeld van Rusland in die vermoedelijk niet eens een karikatuur is en die zowel fascinerend als gruwelijk is. Nooit eerder werd voor mij zo duidelijk waarom Rusland zo’n antagonisme met het Westen heeft met zowel de Sovjet-bureaucratie als het Poetin-traditionalisme als logisch gevolg: Rusland staat voor een romantiek van liefdesverdriet en heldendom, voor collectivisme en nationalisme, voor mystiek en tradities, voor armoede en corruptie, voor alcoholisme en waanzin, etc en staat zo volledig diametraal tegenover de Westerse welvaartsstaat en rechtsstaat met zijn individualisme. De film beleefde ik ook als een grote aanklacht tegen het huidige Rusland dat dat antagonisme weer heeft doen herleven met de VS en de rechtsstaat als de grote vijand. Maar bovenal schildert de film zeer effectief het kafkaeske surrealisme van een schizofreen land dat met een been in de 21ste eeuw en de andere been in de 19de eeuw staat alsmede de nachtmerrie voor het individu dat wordt vermalen door de collectieve waanzin van bureaucratie, corruptie en wreedheid.
Redlop
-
- 8962 berichten
- 3566 stemmen
...het kafkaeske surrealisme van een schizofreen land dat met een been in de 21ste eeuw en de andere been in de 19de eeuw staat alsmede de nachtmerrie voor het individu dat wordt vermalen door de collectieve waanzin van bureaucratie, corruptie en wreedheid...
Dat is wel raak getypeerd ja. Je zou bijna denken dat je in het 19de eeuws Rusland van Dostojevski terecht bent gekomen, als er niet iemand aan het Googlen was geslagen.
Dankzij de droom aan het eind ontkomt de film niet aan 4*.
Bélon
-
- 1795 berichten
- 0 stemmen
Dankzij dat droom/nachtmerrie einde liep een paar mensen wel weg bij mijn voorstelling....
Vermoedelijke reden: (niet al te expliciete) verkrachtingsscene
Bélon
-
- 1795 berichten
- 0 stemmen
143 minuten is lang voor een kritische beschouwing die echo’s van het werk van Ken Loach doet weerklinken.
Eh nee
Nee.
Dat incompetente Loach gewauwel gelijkstellen met een film als deze gaat toch de essentie van deze film voorbij. I Daniel Retard de laatste boring standaard Britse/EU subsidiefilm over de UK lower class heeft echt niets maar dan ook niets met deze film te maken.
Deze film was echt wel goed zichzelf en Russisch, de cinematografie was echt geweldig.
En volgende keer wil ik een premiere met Wodka en Grote Augurkenpotten in de trein dat waren echt de mooiste scenes.
tbouwh
-
- 5650 berichten
- 4966 stemmen
Bélon ik stel niets gelijk, ik zeg dat ik echo's van Loach zie in de manier waarop (of beter: het gegeven dat) maatschappijkritiek (in beide gevallen voornamelijk op bureaucratie, maar Loznitsa gaat verder) de kern van de film vormt. Dat staat voor mij los van verdere bespiegelingen, laat staan het vergelijken van (bijvoorbeeld) de cinematografie. Je hebt de uitspraak dus wat sterker opgepakt dan 'ie bedoeld was, denk ik.
mrklm
-
- 8200 berichten
- 8198 stemmen
Een Russische vrouw krijgt zonder opgaaf van reden het pakketje met levensmiddelen dat ze aan haar (ten onrechte?) voor moord veroordeelde echtgenoot heeft gestuurd terug. De zwijgzame vrouw [Vasilina Makovtseva] besluit het pakketje persoonlijk af te geven bij de gevangenis en ontmoet tijdens haar reis naar het dorp waar de gevangenis en gedurende haar verblijf daar een keur aan mensen die haar, ter goeder of ter kwader trouw, willen helpen.
Intrigerende, surrealistische vertelling heeft een fantastische eerste helft, waarin Sergey Loznitsa zijn hoofdpersoon vooral gebruikt als toeschouwer en zich meer richt op de levendige, vaak humoristische en soms ontroerende gesprekken die de mensen om haar heen voeren. Het gesprek in de bus is hilarisch, de ontmoeting met een operazanger en een oud-militair in de trein fascinerend. Elke ontmoeting lijkt zich af te spelen in een ander tijdperk van de Russische geschiedenis en dat maakt de film zo intrigerend. Helaas verliest de film behoorlijk wat momentum in de tweede helft, onder anderen door veel te lang aangehouden statische (en nutteloze) shots waarin ik tijdens het kijken op den duur tevergeefs probeerde de schaar in te zetten. Veel erger is het feit dat deze film drie eindes heeft, waarvan de eerste - een bizarre hoorzitting over de vraag of de vrouw haar man mag bezoeken - geniaal is, de tweede onnodig gewelddadig en de laatste een laffe uitvlucht. Jammer, want dit had het in zich om een meesterwerk te zijn en niet de frustrerende net-niet-ervaring die het is geworden.
De filosoof
-
- 2023 berichten
- 1405 stemmen
de tweede onnodig gewelddadig en de laatste een laffe uitvlucht.
Ik kan me niets voorstellen wat je hiermee zou kunnen bedoelen. Hoezo onnodig gewelddadig? Geweld speelt door de hele film heen al de hoofdrol en het geweld aan het einde wordt niet eens in beeld gebracht (dus het blijft allemaal heel indirect uitgebeeld), dus wat is er onnodig aan? En hoezo laf als dan dit alles een droom blijkt en vervolgens de kijker in het ongewisse wordt gelaten wat er nu echt met haar gaat gebeuren? Door alles wat we al hebben gezien is hier de suggestie dat alles mogelijk is, hetgeen waarschijnlijk ook de waarheid is (in hedendaags Rusland) en wat op deze manier uiterst sterk wordt verbeeld.
mrklm
-
- 8200 berichten
- 8198 stemmen
[quote]De filosoof schreef:
Hoezo onnodig gewelddadig? Geweld speelt door de hele film heen al de hoofdrol en het geweld aan het einde wordt niet eens in beeld gebracht (dus het blijft allemaal heel indirect uitgebeeld), dus wat is er onnodig aan?
De hoeveelheid geweld in de film is zéér beperkt. De verkrachting voegde helemaal niets toe.
En hoezo laf als dan dit alles een droom blijkt en vervolgens de kijker in het ongewisse wordt gelaten wat er nu echt met haar gaat gebeuren?
Omdat de regisseur daarmee de kijker op een goedkope wijze bedriegt. Niet slim, maar laf, het voelt alsof het er achteraan geplakt is om de overheid niet teveel voor het hoofd te stoten.... De film had moeten eindigen zodra ze de deur dichtdeed na de uitspraak van het tribunaal.
Sater
-
- 102 berichten
- 96 stemmen
Omdat de regisseur daarmee de kijker op een goedkope wijze bedriegt. Niet slim, maar laf, het voelt alsof het er achteraan geplakt is om de overheid niet teveel voor het hoofd te stoten.... De film had moeten eindigen zodra ze de deur dichtdeed na de uitspraak van het tribunaal.
Welke overheid en wat zou de overweging/logica daarachter zijn?
tbouwh
-
- 5650 berichten
- 4966 stemmen
Het is wel een gegeven dat Loznitsa geëmigreerd is uit Rusland in 2001 en deze film met buitenlandse financiering heeft gemaakt. De man zal zich welbewust zijn geweest van het feit dat de kans op censuur/ volledig verbod binnen Russische cinema's (met zo'n maatschappijkritische film) erg groot is, maar ik kan me nog best vinden in het idee dat het laatste shot misschien een poging is via de visuele bevestiging van het niet-realistische karakter van het voorafgaande alsnog doorgangen te vinden.
mrklm
-
- 8200 berichten
- 8198 stemmen
De Russische overheid, die heeft een nogal rijke geschiedenis als het gaat om het censureren van maatschappijkritische films.
Sater
-
- 102 berichten
- 96 stemmen
Maar de film is al gemaakt (in Europa) dus er valt niet zoveel te censureren door de Russische overheid (is Loznitsa eigenlijk Russisch staatsburger?). Hij kan daar hooguit niet vertoond worden, wat al het geval lijkt te zijn. Los daarvan heeft gezien de reacties aldaar deze 'ontsnappingsroute' weinig geholpen. Ik geloof er ook niet zo in dat hij een kritische film zou maken om vervolgens te doen alsof het eigenlijk niet zo kritisch bedoeld was. Er zijn handigere manieren om je boodschap dan te verpakken. Bovendien neemt Loznitsa geen blad voor de mond in de media. Hier een interview met de beste man.
Redlop
-
- 8962 berichten
- 3566 stemmen
...Ik geloof er ook niet zo in dat hij een kritische film zou maken om vervolgens te doen alsof het eigenlijk niet zo kritisch bedoeld was...
Die logica zag ik ook niet zo.
-fal
-
- 2028 berichten
- 2281 stemmen
En hoezo laf als dan dit alles een droom blijkt en vervolgens de kijker in het ongewisse wordt gelaten wat er nu echt met haar gaat gebeuren?
Omdat de regisseur daarmee de kijker op een goedkope wijze bedriegt. Niet slim, maar laf, het voelt alsof het er achteraan geplakt is om de overheid niet teveel voor het hoofd te stoten.... De film had moeten eindigen zodra ze de deur dichtdeed na de uitspraak van het tribunaal.
De droom constructie zag ik echt niet als een terugkrabbelende regisseur, maar een middel om de vraag te stellen: als je ondanks die droom toch eigenlijk al weet of minstens voorvoeld wat er komen gaat, waarom ga je dan toch met hen mee.
blurp194
-
- 4473 berichten
- 3563 stemmen
Laat ik er mee beginnen dat ik dit een behoorlijk slechte film vind.
Gebaseerd op Dostoyevski kan toch geen excuus meer zijn langzamerhand. En al zeker niet voor deze over the top verzameling Goelag cliches, waar dan vervolgens aan het einde nog een extra overtreffende trap op genomen wordt. Overigens, het 'gebaseerd op', ik kan de link met het gelijknamige boek niet maken - niet in verhaal, niet in structuur, en niet in onderwerp. Ja, in de verzamelde werken van Dostoyevski zijn wel wat aanknopingspunten te vinden, maar dat geldt voor zo ongeveer alle films uit of over Rusland. Dat Loznitsa iets heeft om af te rekenen is wel erg duidelijk, maar het lijkt er toch vooral ook op alsof hij daar de objectiviteit zover kwijt is dat hij zijn boodschap niet meer kan overbrengen.
Van de acteurs was ik ook al niet erg onder de indruk. Hoewel dat misschien ten onrechte is, want er wordt ook niet erg traditioneel een beroep op ze gedaan - de getergde hoofdpersoon Vasilina Makovtseva doet weinig meer dan een beetje stom voor zich uit kijken. De mooiste en meest doorleefde scene komt wellicht dan op de rol van de mevrouw van het advocatenkantoor. Maar het is wel een lange zit als je daarop moet wachten.
Ondertussen zijn er voor de camera wel een paar mooie locaties te zien - en dan bedoel ik ook echt 'een paar', en niet echt meer dan dat, om de volledige speelduur mee te vullen. Maar qua cinematografie erg ongeinspireerd en ook af en toe wat shots die me slordig leken. Weinig te zien langs dat vlak. Nog wel steeds beter dan de soundtrack, waar de emmer Russische cliche's nog verder in leeg kon.
Dat deze film in Rusland onder de censuur zou vallen, die kans lijkt me echt erg klein, daarvoor is de link met de huidige Russische samenleving - als die er uberhaupt al in is te vinden - te obscuur. En zeker zolang de suggestie wordt gewekt dat er iets met op Dostoyevski gebaseerds aan de hand is, hoeft niemand op zoek naar een excuus om zich niet aangesproken of beledigd te voelen. Maar wellicht dat de suggestie wel zorgt meer aandacht op de festivals en voor hogere ratings hier en op imdb. Niet van mij, dat mag duidelijk zijn.
Onceuponanytime
-
- 663 berichten
- 900 stemmen
Sober en grauw, doch een bijzonder realistische kijk op het Russisch samenleving. Bijwijlen goeie flarden, zoals de treinreis, maar ook dikwijls te trage en te stille momenten. Vooral naar het langdradig einde toe, stoot de film uit zijn troon...
keimpeS
-
- 838 berichten
- 0 stemmen
De film is idd sober en grauw, het is dan ook wel een sober onderwerp en daarnaast willen ze de soberheid van Rusland ook benadrukken. Dat is in mijn ogen wel goed gelukt, wil je echt meer actie dan moet je toch voor een andere genre gaan kiezen. Eerlijk gezegd is het ook niet helemaal mijn ding, het is voor mij bij soms tijden ook te langdraderig dus herken mij daarin wel. Toch kan je niet ontkennen dat de film zekers een voldoende is qua acteerprestaties, verfilming en verhaal, wat is het dan waarom het mij niet voldoende pakt en een ander wel? Smaak? Ik merk wel vaker dat ik met dit soort films moeite heb om ze te beoordelen, misschien moet ik er nog ingroeien alhoewel ben ik al mijn gehele leven een filmkijker geweest, ach ja het maakt ook niet uit. Ik kan gelukkig genieten van vele genre’s...
Movsin
-
- 7701 berichten
- 8096 stemmen
Film die heel wat kritiek uitspuwt op een Russische maatschappij die beheerst wordt repressie, geslotenheid, sociaal onrecht, corruptie, wreedheid en schijnheiligheid. De smalende bekrompenheid van gezagsdragers uit zich in potsierlijke tot akelige tot bijna surrealistische scènes.
Op Alianka na, die vecht voor een fundamenteel recht, niets dan onhebbelijke figuren, vol onverschilligheid, woede of haat in deze film, die overigens knap uitblinkt door de mooie beeldvorming, levensechte scènes en expressiviteit. De bus-, trein- en wachtzaalscènes zijn mooi filmwerk waarbij het acteren zeker te waarderen valt.
"Mijn man heeft nooit gezeten, dus heb ik niets van deze wereld gezien" is in het begin van de film al een eerste aanzet om de achtergesteldheid van deze maatschappij te illustreren. En er volgen er nog vele. Topfilm toch wel.
BBarbie
-
- 12795 berichten
- 7632 stemmen
Bittere aanklacht over de deplorabele toestand van de Russische samenleving. Men spreekt elkaar aan met “kameraad”, maar van kameraadschap heeft men blijkbaar nog nooit gehoord. Integendeel, onverschilligheid t.a.v. het lot van de medemens overheerst, wellicht uit lijfsbehoud.
Het deprimerende verhaal en de soms unheimische beelden laten een grauwe indruk achter, zoals dat ook het geval is bij sommige films van Aleksey Balabanov en Andrey Zvyagintsev.
Woland
-
- 4154 berichten
- 3400 stemmen
Voor mij was Donbass de beste film van 2019, maar tot nu toe was dat ook mijn enige kennismaking met Sergei Loznitsa. Nu heeft hij vooral veel documentaires gedaan, maar over deze Krotkaya had ik ook wel goede dingen gelezen. Dus dat leek me zeker het proberen waard.
Krotkaya volgt de lotgevallen van een vrouw (de naam wordt volgens niet eens genoemd, wellicht met het idee dat zij als 'everywoman' fungeert) wiens man in de gevangenis zit, en die probeert om een pakket aan hem af te leveren. En dat blijkt geen sinecure. Krotkaya is prachtig gefilmd, met fraaie beelden van een Rusland waar de glorie wel vanaf is en het cynisme hoogtij viert. En schitterende scenes, zoals de treinreis richting de gevangenisstad, en herkenbare beelden van brakke busjes op dorpsstraten. Het is ook erg traag, wat ook deels komt omdat het hoofdpersonage bijna niet praat, en natuurlijk omdat ze op Kafkaeske wijze afgewimpeld wordt. Maar het is vooral zo ontzettend deprimerend en misantroop, je wordt er bijna niet goed van. Het is een film over machteloosheid, over corrupte instanties en afgestompte mensen, een overheid die dit actief in stand houdt, en in het gevangenisdorp een samenleving aan aasgieren die hier een slaatje uit proberen te slaan. Ik noemde het eerder al Kafkaesk, en nu ik er wat verder over nadenk lijkt het bijna wel op een adaptatie van Het Kasteel. Het absurdisme lijkt een groot deel van de film ver weg, en neigt meer naar bitter cynisme, tot we opeens na bijna twee uur in een bizarre vergadering terecht komen over het Russische zelfbeeld. Een geslaagde film, maar een zware zit door zowel tempo, lengte als een deprimerendheid die je niet vaak tegenkomt. Behalve dan vorige week nog bij het groteske Gruz 200 van Aleksey Balabanov - niet geheel toevallig ook een portret van post-communistisch Rusland. Maar zoveel zwartgalligheid trek ik niet al te vaak.
Het laatste nieuws
Austin Butler speelt alcoholverslaafde oud-honkballer in nieuwe misdaadfilm 'Caught Stealing'
Rebel Wilson doet boekje open over wangedrag 'Borat'-acteur Sacha Baron Cohen, acteur ontkent
'Pirates of the Caribbean'-vervolg definitief van tafel, Jeremy Allen White speelt muzieklegende in aankomende biopic | MovieMeter Recap
'The Bear'-acteur Jeremy Allen White speelt muzieklegende in aankomende biopic
Bekijk ook
Nelyubov
Drama, 2017
83 reacties
I Am Not Your Negro
Documentaire, 2016
36 reacties
Tesnota
Drama, 2017
17 reacties
Foxtrot
Drama, 2017
23 reacties
Visages Villages
Documentaire, 2017
19 reacties
Varda par Agnès
Documentaire / Biografie, 2019
3 reacties
Nieuwsbrief MovieMeter
Het laatste film- en serienieuws per e-mail ontvangen?
Populaire toplijsten
- Top 250 beste films aller tijden
- Top 250 beste sciencefiction films aller tijden
- Top 250 beste thriller films aller tijden
- Top 250 beste familie films aller tijden
- Top 250 beste actie films aller tijden
- Top 100 beste films van de laatste jaren
- Top 100 beste films op Netflix
- Top 100 beste films op Disney+
- Top 100 beste films op Pathé Thuis
- Top 50 beste films uit 2020
- Top 50 beste films uit 2018
- Top 50 beste films uit 2019
- Top 25 beste films in het Nederlands
Corporate & Media
Realtimes | Publishing Network
Innovatieweg 20C
7007 CD, Doetinchem, Netherlands
+31(315)-764002
Over MovieMeter
MovieMeter is hét platform voor liefhebbers van films en series. Met tienduizenden titels, die dagelijkse worden aangevuld door onze community, vind je bij ons altijd de film, serie of documentaire die je zoekt. Of je jouw content nou graag op televisie, in de bioscoop of via een streamingsdienst bekijkt, bij MovieMeter navigeer je in enkele klikken naar hetgeen dat voldoet aan jouw wensen.
MovieMeter is echter meer dan een databank voor films en series. Je bent bij ons tevens aan het juiste adres voor het laatste filmnieuws, recensies en informatie over jouw favoriete acteur. Daarnaast vind je bij ons de meest recente toplijsten, zodat je altijd weet wat er populair is op Netflix, in de bioscoop of op televisie. Zelf je steentje bijdragen aan het unieke platform van MovieMeter? Sluit je dan vrijblijvend aan bij onze community.
Social media
Realtimes | Publishing Network
- Registreer |
- Contact ons |
- Over ons |
- Adverteren |
- MovieMeter Films Wiki |
- Series Wiki |
- Algemene voorwaarden en privacybeleid |
- Consent wijzigen |
- RSS Feeds |
- API
© 2024 MovieMeter B.V.